Στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, ο μουσικός Τάκης Δαμάσχης είχε την ιδέα της δημιουργίας μιας "ετικέτας" που θα συνόδευε τις δουλειές του και ίσως κάποτε γινόταν και group! Το όνομα "C:Real" ήρθε σχεδόν ...ουρανοκατέβατο στο μυαλό του και το χρησιμοποιούσε συνοδευτικά στο όνομά του, χωρίς να σημαίνει τίποτα ιδιαίτερο! Σύντομα, ένας άλλος Τάκης, ήρθε να συνδέσει και τις δικές του μουσικές του ανησυχίες στο παραπάνω label. Ο Τάκης Ρετσινάς έγινε ο άμεσος συνεργάτης του Δαμάσχη και πολύ καλός του φίλος. Τελευταία, την παρέα των "Τάκηδων" γέμισε μια πανέμορφη παρουσία με ιδιαίτερα φωνητικά προσόντα, η Ειρήνη Δούκα. Οι C:Real ήταν πλέον πανέτοιμοι να λειτουργήσουν σαν συγκρότημα και να ακολουθήσουν τις pop διαδρομές που και οι τρεις λάτρευαν... Η πρώτη μεγάλη επιτυχία των C:Real σε ...πλήρη σύνθεση, ήρθε το 2002, με το "θα σε θυμάμαι", ένα single που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση. Η συνέχεια ήταν ακόμη καλύτερη, καθώς ένα καταπληκτικό album, το "τα πιο μεγάλα σ' αγαπώ", τους δίνει πολλές επιτυχίες αλλά κυρίως, τους καταξιώνει στο χώρο της ελληνικής pop. Συναντήσαμε και τους τρεις τους στο "Πάρκο", το δροσερό μας στέκι που ...δεν καταλαβαίνει τίποτα από καύσωνες, παρ' όλο που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στο Πάρκο Ελευθερίας! Η συζήτηση μαζί τους ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη, καθώς δεν μου έδωσαν την εντύπωση μιας επαγγελματικής ομάδας, αλλά μιας πάνω απ' όλα παρέας, που ο καθένας πείραζε τον άλλο, γελούσαν συνεχώς, συμφωνούσαν ή διαφωνούσαν... Άλλωστε το λένε συνέχεια ότι είναι τρεις καλοί φίλοι. Εμείς απλώς το διαπιστώσαμε!

Κάντε "κλικ" για να κατεβάσετε το αυτόγραφο - "wallpaper" των C Real, με τα σχέδια της Ειρήνης Δούκα! σε ανάλυση 800Χ600 ή 1024Χ768 Artwork: MC Team

Music Corner: Θα ήθελα να ξεκινήσω με κάτι που μου έκανε εντύπωση. Ότι δηλαδή, αποφασίσατε να μπείτε αυτό το καλοκαίρι σε ένα σχήμα αρκετά λαϊκό, με πρώτο όνομα τον Νότη Σφακιανάκη. Πως πήγε;
Τάκης Δαμάσχης: Από κόσμο είχε πολύ. Όμως το να μπούμε σε ένα τόσο λαϊκό σχήμα ήταν κάτι που δεν είχαμε ξανακάνει. Το αποφασίσαμε περισσότερο για να δούμε πως είναι. Γενικά όμως δεν θεωρούμε πως αυτή η σκηνή μας αφορά. Δεν περάσαμε άσχημα, αλλά δεν είναι και κάτι που θα ξανακάνουμε. Αυτό έχουμε αποφασίσει.

M.C.: Προσωπικά περίμενα πως θα συνεχίζατε σε ένα pop σχήμα, όπως το προηγούμενο με Μπλε και Γιάννη Σαββιδάκη...
Τάκης Δαμάσχης: Δεν υπάρχει αυτή την εποχή pop σχήμα. Ξέρεις κάποιο; Ύστερα θέλαμε να περάσουμε από ένα μεγάλο μαγαζί όπου θα μας έβλεπε πολύς κόσμος. Κι όσον αφορά τον Νότη Σφακιανάκη, αποφασίσαμε τη συνεργασία μαζί του γιατί θέλαμε κάποιον "top" στο είδος του. Ήταν μια συνεργασία που κράτησε δύο μήνες και πλέον δεν συνεχίζεται, αφού εμείς σταματήσαμε για να κάνουμε συναυλίες.

M.C.: Έπαιξε δηλαδή ρόλο και το ότι θέλατε να σας δει ένα μεγαλύτερο κοινό; Ήταν μια κίνηση γνωριμίας;
Τάκης Δαμάσχης: Ναι, μια κίνηση γνωριμίας με ένα κοινό που κατ' εξοχήν δεν είναι δικό μας. Θέλαμε να δούμε πως λειτουργεί αυτός ο κόσμος της "μεγάλης πίστας".

M.C.: Αποφασίσατε όμως να μη το συνεχίσετε...
Τάκης Δαμάσχης: Δεν μας αντιπροσωπεύει. Δεν περνάμε καλά. Μπορεί να είναι περισσότερα τα λεφτά, αλλά δεν είναι για εμάς. Όχι βέβαια ότι υποφέραμε, αλλά προτιμούμε να παίζουμε σε συναυλίες ή σε μια μουσική σκηνή...

M.C.: Και σταματώντας από το σχήμα του Σφακιανάκη, ξεκινάτε πλέον συναυλίες. Θα γυρίσετε την Ελλάδα;
Τάκης Δαμάσχης: Έχουμε ήδη ξεκινήσει και μέχρι το τέλος του Οκτώβρη ευελπιστούμε ότι θα κάνουμε καμιά 30ριά συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.

M.C.: Μιας και είστε εκπρόσωποι της pop και μάλιστα είστε πλέον από τα δυνατά ονόματα της ελληνικής pop σκηνής, θέλω να σας ρωτήσω αν αυτή η μουσική έχει καλές προοπτικές στη χώρα μας.
Τάκης Δαμάσχης: Αυτή η ερώτηση είναι λίγο σχετική. Τα πάντα έχουν καλή προοπτική, φτάνει να υπάρχουν καλές δουλειές. Η μουσική είναι μουσική, αν είναι καλή, είτε είναι pop είτε λαϊκή είτε οτιδήποτε, έχει προοπτική.

M.C.: Μπορεί δηλαδή ο έλληνας να αφήσει το μπουζούκι και να πιάσει το ...μπάσο;
Τάκης Δαμάσχης: Βεβαίως! Κι εμείς είμαστε το παράδειγμα. Η pop σκηνή λείπει από την Ελλάδα. Δεν υπάρχουν πολλά group που κάνουν αυτό που κάνουμε εμείς, γράφουμε δηλαδή τη μουσική μόνοι μας, κάνουμε την παραγωγή των δίσκων μας μόνοι μας, είναι ο δικός μας ήχος... Αντιθέτως σήμερα υπάρχουν πράγματα που είναι "φτιαχτά", όπως είναι τα boy band και τα girl band ή άλλα "ψευτοσυγκροτήματα". Γενικά είναι δύσκολο το πάντρεμα της ποιότητας με την pop μουσική. Όποιος το καταφέρνει αυτό ξεχωρίζει...
Τάκης Ρετσινάς: Κατ' αρχήν θα πρέπει να οριοθετήσουμε τι είναι ένα pop συγκρότημα, γιατί νομίζω ότι δεν υπάρχουν και πολλά. Είναι λοιπόν ένα group κάποιων ανθρώπων που παίζουν ο καθένας από ένα όργανο και έχουν ένα τραγουδιστή, γράφουν οι ίδιοι τα τραγούδια τους, τους στίχους και τη μουσική και έχουν την προσωπική τους άποψη και εικόνα. Αυτοί είμαστε, έτσι ντυνόμαστε, αυτή είναι η μουσική μας. Αν τώρα ένα συγκρότημα παίζει τσιφτετέλι, είναι "τσιφτετελοσυγκρότημα", αν παίζει ροκ είναι "ροκ συγκρότημα", αν παίζει pop είναι "pop συγκρότημα"...
Τάκης Δαμάσχης: Όπως οι Ζιγκ Ζαγκ, είναι συγκρότημα οι άνθρωποι, "λαϊκό group"...
Τάκης Ρετσινάς: Pop συγκροτήματα τώρα στην Ελλάδα, αυθεντικά, είναι ελάχιστα. Για παράδειγμα οι Μπλε. Καλό παράδειγμα! Pop καλλιτέχνες αντιθέτως υπάρχουν αρκετοί, αλλά συνήθως δεν είναι "αυτοτελείς". Είναι δηλαδή συνήθως ένα ωραίο αγοράκι που έχει καλή φωνή και καλή κίνηση και τον στηρίζουν παραγωγοί και μουσικοί και αυτός απλώς ερμηνεύει τα τραγούδια.

M.C.: Ένα pop group δηλαδή πρέπει να έχει και συγκεκριμένη προσωπική αισθητική, την οποία πρέπει πάντα να υποστηρίζει...
Τάκης Ρετσινάς: Βέβαια. Πρέπει να παράγεις κάποιο προϊόν δικό σου και όποιοι θέλουν σε ακολουθούν και όχι να σκέφτεσαι τι θέλει ο κόσμος για να το ακολουθήσεις και να πουλήσεις περισσότερο.

M.C.: Ωστόσο εσύ Τάκη (Δαμάσχη) έχεις συνεργαστεί και με λαϊκούς τραγουδιστές με την έννοια ότι τους έχεις γράψει τραγούδια. Τελικά το να γράφεις μουσική είναι ένας τρόπος βιοπορισμού, οπότε γράφεις και σε τραγουδιστές που δεν ανήκουν στο δικό σου μουσικό πεδίο ή απλώς σου αρέσει να "ξανοίγεσαι" σε διάφορα μουσικά είδη;
Τάκης Δαμάσχης: Και τα δύο. Ότι τραγούδι γράφω μου αρέσει. Δεν το κάνω ποτέ κατά παραγγελία ή επειδή κάποιος μου το επέβαλλε. Άλλωστε τα τραγούδια που γράφω είναι σε pop γραμμές. Μπορεί βέβαια να γράψω και κανένα χασάπικο, αλλά δεν είναι "λαϊκά" τραγούδια, δεν έχω γράψει τσιφτετέλι ή ανατολίτικα πράγματα.

M.C.: Οι C Real υπάρχουν από το 1996;
Τάκης Δαμάσχης: Υπό μορφή project, όχι συγκροτήματος.

M.C.: Η σύνθεση τότε ποια ήταν;
Τάκης Δαμάσχης: Εγώ! (γέλια)
Τάκης Ρετσινάς: Το "C:Real" τότε ήταν ένα όνομα, ένα "label" αν θέλεις που εφάρμοζε ο Τάκης στις δικές του ιδέες.

M.C.: Και πως σου ήρθε αυτό το όνομα;
Τάκης Δαμάσχης: (προσπαθεί να απαντήσει αλλά μένει στα "εε...")
Τάκης Ρετσινάς: Η ερώτηση αυτή δεν έχει απαντηθεί ποτέ, δεν νομίζω να καταφέρεις να πάρεις απάντηση! (γέλια)
Τάκης Δαμάσχης: Είναι ξέρεις και η μόνη ερώτηση που δεν μπορώ να απαντάω, γιατί δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση! Απλά μου ήρθε αυτό το όνομα!

M.C.: Το 1996 λοιπόν, ήρθε το πρώτο single. Από τότε έχετε κάνει αρκετά σημαντικές δουλειές, όπως για παράδειγμα η σπουδαία συνεργασία με την Sarah Jane Morris. Ωστόσο το μεγάλο "μπαμ" με τους C:Real γίνεται τώρα τελευταία.
Τάκης Δαμάσχης: Λόγω γλώσσας και λόγω προσωποποίησης πλέον. Ο κόσμος μας αναγνωρίζει ξέρει ποιους ακούει. Ο ήχος μας είναι συγκεκριμένος, τα τραγούδια συγκεκριμένα, η φωνή συγκεκριμένη...

M.C.: Η Ειρήνη ήταν το κλειδί της επιτυχίας;
Τάκης Δαμάσχης: Πιστεύω πως ναι! Αν και η επιτυχία είναι συνδυασμός πραγμάτων. Ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας, φυσικά ανήκει στην Ειρήνη, ως τραγουδίστριά μας. Είναι ...άφωνη και άσχημη! (γέλια)

M.C.: Είναι η πρώτη φορά που υπάρχει γυναίκα στο group;
Τάκης Δαμάσχης: Σαν τραγουδίστριες πέρασαν κι άλλες, αλλά η Ειρήνη είναι η πρώτη που συμμετέχει στο group σαν μόνιμο μέλος.

M.C.: Τη μονιμότητα, θα μου την επιβεβαιώσει η ίδια! Θέλεις να μείνεις μόνιμα στους C Real;
Ειρήνη Δούκα: Ναι, οπωσδήποτε!

M.C.: Δεν σε ενδιαφέρει δηλαδή η προσωπική καριέρα; Να ακουστεί περισσότερο το όνομά σου και όχι απλά η "τραγουδίστρια των C:Real";
Ειρήνη Δούκα: Θέλω να είμαι στους C:Real. Τα συγκροτήματα χωρίζουν όταν δεν υπάρχει τίποτα πλέον να ενώνει τα μέλη τους. Δεν γράφουν μαζί τα τραγούδια τους, δεν υπάρχει ενέργεια μεταξύ τους...

M.C.: Δεν νομίζω πως είναι απαραίτητο αυτό...
Τάκης Δαμάσχης: Όχι, είναι κάτι που συμβαίνει εδώ στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό υπάρχουν πολλοί άλλοι λόγοι, συνήθως εγωισμοί.
Τάκης Ρετσινάς: Εγώ διαφωνώ. Νομίζω ότι τα group χωρίζουν όταν οι τραγουδιστές καβαλάνε το καλάμι. Η Ειρήνη όμως είναι πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος, έχει σχεδόν ανδρικά μυαλά και πέρα από όλα αυτά είναι και ο καλύτερός μας φίλος. Και όσο περνάει ο καιρός, δενόμαστε ακόμα περισσότερο, άσχετα με το group. Είμαστε και οι τρεις πολύ φίλοι και δενόμαστε με τον καιρό όλο και περισσότερο.

M.C.: Ειρήνη έχεις ασχοληθεί με το modelling;
Ειρήνη Δούκα: Ναι.

M.C.: Τα μπέρδεψες δηλαδή στην αρχή, λες και όμορφη είμαι και ωραία φωνή έχω, με τι να ασχοληθώ άραγε! (γέλια)

* Τη συζήτηση διακόπτει ο Τάκης Δαμάσχης, όταν ξαφνικά ακούγεται ένα τραγούδι των Simple Minds...

Τάκης Δαμάσχης: Τη μεγαλύτερη επιτυχία που έκαναν ποτέ, την έγραψε άλλος, εκτός group. Απίστευτο; Είναι μια εξαίρεση, σε όσα λέγαμε πριν.
Ειρήνη Δούκα: Ναι, δεν είναι απίθανο. Αυτό που έλεγα εγώ πριν για "ενέργεια" μέσα στο group, είναι ότι όλοι θα προσπαθήσουμε να βάλουμε ένα κομμάτι μας μέσα στο group. Ο καθένας μας θα πει τη γνώμη του για ένα τραγούδι. Αν αποφασίσουμε κάποια στιγμή να πάρουμε το τραγούδι κάποιου εκτός group και να το βάλουμε στο δίσκο μας, θα είναι κάτι που το έχουμε αποφασίσει όλοι μας και θα έχουμε βάλει και τη δική μας πινελιά πάνω του.

M.C.: Σας ενδιαφέρει δηλαδή να τραγουδήσετε κομμάτια άλλων συνθετών;
Ειρήνη Δούκα: Δεν έχουμε αντίρρηση σε κάτι τέτοιο, απλά θα πρέπει αυτό το κομμάτι να μας έχει "μαγέψει" τόσο πολύ όλους, που έτσι να μπει στη δική μας φιλοσοφία...
Τάκης Ρετσινάς: Αν προσπαθούσαμε να "διασκευάσουμε" ένα τραγούδι, μάλλον θα ήταν από το πολύ παλιό παρελθόν της ελληνικής μουσικής. Δεν πρόκειται για παράδειγμα να διασκευάσουμε Ρουβά.

M.C.: Ούτε θα συνεργαζόσασταν με τον Φοίβο...
Τάκης Ρετσινάς: Εμένα και οι δύο αυτοί μου αρέσουν πάρα πολύ και ο Ρουβάς και ο Φοίβος που θεωρώ πως είναι ο κορυφαίος σε αυτό που κάνει. Αν όμως διασκευάζαμε τραγούδι άλλου συνθέτη, θα ήταν τουλάχιστον από τα seventies...

M.C.: Βέβαια εγώ δεν μιλάω τόσο για την περίπτωση να διασκευάσετε ένα τραγούδι, όσο για την περίπτωση να τραγουδήσετε κάποιο καινούργιο κομμάτι που θα σας δώσει ένας συνθέτης σήμερα.
Τάκης Ρετσινάς: Ποιο τραγούδι από αυτά που γράφουν οι έλληνες συνθέτες σήμερα μας κάνει; Κανένα.
Τάκης Δαμάσχης: Πολύ λίγες εξαιρέσεις...
Τάκης Ρετσινάς: Θα έπρεπε να το έχουν γράψει ειδικά για τους C:Real και γιατί να το κάνουν αυτό για εμάς και να μη το κάνουν για τη Θεοδωρίδου για παράδειγμα; Οι συνθέτες σήμερα κάνουν πάνω κάτω τα ίδια πράγματα, πάνω κάτω για τους ίδιους καλλιτέχνες και πάνω κάτω με παρόμοιες παραγωγές.
Ειρήνη Δούκα: Αυτό όμως που λέγαμε για τους παλιότερους συνθέτες... Όταν κάποια στιγμή μιλήσαμε με τον Γιάννη Σπανό, με τον οποίο είχαμε κάνει μια συνεργασία, εκείνος με συγκίνησε πάρα πολύ όταν ενδιαφέρθηκε να μας πει ότι του άρεσε πολύ η δουλειά που κάναμε. Μας είπε πως ίσως κάποια στιγμή κάνουμε μια νέα συνεργασία. Αυτό προσωπικά με άγγιξε και πιστεύω πως αυτός ο άνθρωπος αξίζει πάρα πολύ και έχει βέβαια γράψει και υπέροχες μελωδίες.

M.C.: Ειρήνη πως έγινε η επαφή σου με τους C:Real;
Ειρήνη Δούκα: Τελείως τυχαία! Τραγουδούσα με κάποιους φίλους παλιότερα, το τραγούδι ήταν κάτι που μου άρεσε πάντα. Έτσι προσπάθησα να προσεγγίσω και κάποιες εταιρείες. Έκανα ένα demo και το έδωσα σε κάποιες εταιρείες. Τότε μου είχαν πει τα κλασικά "αν θα ήθελα να μου γράψει τραγούδια ο τάδε και ο τάδε" και γενικώς ήθελαν διάφορα που δεν με έβρισκαν και τόσο σύμφωνη. Βρέθηκαν βέβαια άνθρωποι που μου έδειξαν πως πίστευαν σε μένα και θα ήθελαν να με βοηθήσουν να μπω στο χώρο. Όμως, ξέρεις τι γίνεται... Βλέπουν κάτι σε σένα, που εσύ μπορεί να μη θέλεις να το δεις. Δηλαδή, ο καθένας σε βλέπει διαφορετικά. Το θέμα όμως είναι τι θέλεις να κάνεις από τι ψυχή σου. Για μένα πάντα ήταν όνειρο να είμαι μέσα σε ένα συγκρότημα, γιατί έτσι μπορείς να δουλέψεις συλλογικά και να κάνεις και κάτι ξεχωριστό.

M.C.: Οπότε η πρόταση των δύο "Τάκηδων" ήταν ότι έπρεπε για σένα!
Ειρήνη Δούκα: Σίγουρα. Μου είχαν γίνει μέχρι τότε κάποιες προτάσεις, αλλά δεν με ενδιέφερε καμία. Όταν τα παιδιά μου είπαν να μπω στο group, μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η ιδέα, καθώς ήξερα τα τραγούδια τους και μου άρεσαν οι δουλειές τους. Ειδικά τότε παιζόταν πολύ το "Stop killing time" που είχε γίνει και video clip.

M.C.: Αδικημένο τραγούδι;
Ειρήνη Δούκα: Αδικημένο από την άποψη ότι δεν ήξερε ο κόσμος ότι το τραγούδι ανήκε σε ελληνικό συγκρότημα.

M.C.: Εγώ το λέω από την άποψη ότι δικαιούταν να ακουστεί περισσότερο, όφειλαν τα ραδιόφωνα να το παίξουν περισσότερο.
Ειρήνη Δούκα: Σαφώς...
Τάκης Δαμάσχης: Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Στην Ελλάδα μου δόθηκε η ευκαιρία να δισκογραφίσω και να κάνω τραγούδια. Στο εξωτερικό μπορεί να μη μου δινόταν ποτέ αυτή η ευκαιρία. Τώρα τι θα γινόταν αν αυτό το κομμάτι έβγαινε στο εξωτερικό, τι να σου πω, κανείς δεν ξέρει...

M.C.: Για το εξωτερικό όμως ήταν να προωθηθεί ένα τραγούδι από το τελευταίο σας cd, το "your favourite kiss". Έγινε κάτι τέτοιο τελικά;
Τάκης Ρετσινάς: Έχει καθυστερήσει αυτή η προσπάθεια, αλλά τώρα θα γίνει μέσα στο καλοκαίρι.

M.C.: Σας ενδιαφέρει δηλαδή και η καριέρα στο εξωτερικό;
Τάκης Δαμάσχης: Δεν είναι τόσο πολύ ότι ποντάρουμε σε καριέρα στο εξωτερικό. Το ότι ενδιαφέρθηκαν κάποιες εταιρείες έξω να κυκλοφορήσουν το τραγούδι, για μας είναι φυσικά καλό. Βέβαια για να κάνεις καριέρα στο εξωτερικό, πρέπει κι εσύ να είσαι στο εξωτερικό. Δεν γίνεται να ζεις εδώ και να πουλάς έξω.

M.C.: Το cd "τα πιο μεγάλα σ' αγαπώ" έδωσε μια ιδιαίτερα ανοδική πορεία στο group. Καλές θέσεις σε διάφορα charts και airplays, πωλήσεις, βραβεία... Παίζει ρόλο να κερδίζετε βραβεία Αρίων;
Τάκης Δαμάσχης: Όλα παίζουν ρόλο. Είναι ωραίο να βλέπεις ότι καταξιώνεσαι και γίνεσαι αποδεκτός από το κόσμο.

M.C.: Το περιμένατε ότι θα κερδίζατε βραβεία;
Ειρήνη Δούκα: Πρώτη φορά είχαμε πάει σε ένα τέτοιο θεσμό.

M.C.: Πρώτη φορά και φύγατε με δύο βραβεία στα χέρια! Την επόμενη;
Τάκης Ρετσινάς: Η επιβράβευση μιας προσπάθειας, είναι ωραίο πράγμα. Δεν είναι όμως το παν. Δηλαδή, το να πάρεις ένα χρυσό δίσκο ή ένα βραβείο δεν σημαίνει τίποτα. Το παν είναι να αρέσει αυτό που κάνεις. Πάνω από τα βραβεία και τις διακρίσεις είναι η καταξίωση απέναντι στον κόσμο για αυτό που κάνεις. Τα σχόλια του κόσμου είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση.

M.C.: Ποιο είναι το τραγούδι από το album που ξεχωρίζει ο καθένας σας; Και μη μου πείτε τα γνωστά "είναι όλα παιδιά μας". Πείτε μου το τραγούδι που σας εξιτάρει λίγο περισσότερο από τα υπόλοιπα και μετά θα σας πω κι εγώ τη γνώμη μου...
Τάκης Δαμάσχης: Εγώ προσωπικά τα έχω ακούσει τόσες φορές που δεν μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι ακόμα με κάποιο. Κρίνοντάς τα ως τραγούδια και πιο είναι πιο "σοφά" κατασκευασμένο, νομίζω ότι είναι το "θα σε θυμάμαι". Τώρα που στο πέρασμα του χρόνου τα έχω ακούσει καλά όλα, βλέπω ότι αυτό είναι το πιο σωστό. Μου αρέσει και το "αν δεν σε ξαναδώ" που είναι πιο "γκαζάτο", αλλά το "θα σε θυμάμαι" είναι πιο ολοκληρωμένο τραγούδι.
Ειρήνη Δούκα: Για εμένα είναι το "λόγια"...

M.C.: Αυτό ακριβώς θα έλεγα κι εγώ!
Τάκης Ρετσινάς: Και για μένα τα "λόγια"...

M.C.: Είναι ένα τραγούδι που ξεχωρίζω κι εγώ ιδιαίτερα μέσα από το album κι όμως δεν έχει ακουστεί πολύ...
Τάκης Ρετσινάς: Και ούτε θα ακουστεί. Είναι δύσκολο να περάσει αυτό το τραγούδι στο κόσμο. Είναι ένα πειραματικό τραγούδι, εκτός των δεδομένων του δίσκου. Είναι πιο "γκαζωμένο", πιο "περίεργο". Δεν είναι όμως τραγούδι για όλους.
Ειρήνη Δούκα: Έχει και κάπως πιο σκληρό στίχο και δεν θέλεις να το ακούς σε κάθε ώρα της ημέρας. Μου αρέσει όμως που ακούγεται μέσα και η φωνή του Τάκη.

M.C.: Θα το κάνατε video clip;
Ειρήνη Δούκα: Ναι, σίγουρα θα μου άρεσε πάρα πολύ...
Τάκης Ρετσινάς: Αν μου έλεγε η εταιρεία να επιλέξω εγώ το τραγούδι που θέλω να γίνει clip, δεν θα επέλεγα τα "λόγια". Θα το επέλεγα σαν τέταρτο single...
Ειρήνη Δούκα: Εντάξει, θα πεις όχι από τη στιγμή που θέλεις να ακουστούν τα κομμάτια σου και στη δουλειά σου υπάρχουν πιο "εμπορικά" τραγούδια.

M.C.: Πάντως έχει πολύ υλικό το album, πολλά καλά τραγούδια. Και να καθυστερούσατε να βγάλετε επόμενο δίσκο, νομίζω πως αυτό το cd θα έδινε πολλές επιτυχίες.
Τάκης Δαμάσχης: Υπάρχει αλλά δυστυχώς ξέρεις τι γίνεται; Ζούμε στην εποχή του Fame Story και του Pop idol και ένας δίσκος όσο καλός και να είναι δεν έχει διαχρονικότητα. Δεν μένει αρκετά στην επικαιρότητα. Βγαίνει ένα κομμάτι, βγαίνει ένα δεύτερο, μετά ο κόσμος αναζητά κάτι εντελώς διαφορετικό. Θέλει άλλα, θέλει καινούργιο δίσκο...

M.C.: Αυτό που λες το έχω σκεφτεί αρκετές φορές, ότι δηλαδή πλησιάζει η εποχή που τα τραγούδια θα πωλούνται με το κομμάτι, ένα ένα, μέσω internet. Αυτό είναι κάτι που με βρίσκει σύμφωνο, γιατί πολλές δουλειές σήμερα, δεν έχουν πολλά καλά τραγούδια, οπότε ποιος ο λόγος να αγοράζεις ένα ολόκληρο cd για να ακούσεις ένα, άντε δύο τραγούδια. Όμως καμιά φορά βγαίνουν δίσκοι σαν τον δικό σας, που έχουν σχεδόν όλα τα τραγούδια τους πολύ καλά και τότε σκέφτομαι πως είναι κρίμα να χαθεί όλη αυτή η μαγεία των cd, με το ένθετό τους, τις φωτογραφίες, είναι κρίμα να μη παίρνουμε πια ένα ολοκληρωμένο project...
Τάκης Δαμάσχης: Ξέρεις τι, θα βγαίνουν δυο τρία singles σε δύο χρόνια και μετά θα βγαίνει ένα album για όποιον θέλει, για τους fans, να πάρουν και την ολοκληρωμένη δουλειά.
Τάκης Ρετσινάς: Είναι και λίγο πιο "δημοκρατικό" το σιγκλάκι!

M.C.: Μιας και ανέφερες τα reality...
Τάκης Δαμάσχης: ...μας έχουν κάνει κακό. Πολύ κακό... Παρουσιάζουν θέαμα και "διαπλεκόμενα" που δυστυχώς ο κόσμος αυτά τα γουστάρει, όμως αποπροσανατολίζεται και δεν βλέπει τους πραγματικούς καλλιτέχνες, αυτούς που προσπαθούν και παρουσιάζουν άξιο έργο. Μ' αυτό τον καταιγισμό που κάνουν τα media σε πρόσωπα, που όπως φαίνεται το 90% τουλάχιστον δεν έχουν αξία και δεν θα παραμείνουν, αποπροσανατολίζουν το κόσμο. Στο μέλλον θα δεις ότι αν μείνει ένας από τα fame story θα είναι ευχαριστημένοι. Να σου πω και το άλλο; Οι πωλήσεις του δίσκου μας, με το που ξεκίνησε το fame story έπεσαν. Ενώ ανέβηκαν μετά τα "Αρίων", έπεσαν με το fame story. Αυτοί είναι οι stars, δεν υπάρχουν άλλοι.
Τάκης Ρετσινάς: Τα media είναι υπεύθυνα για πολύ decadence. Σχεδόν τα πάντα ελέγχονται από τα media. Θέλεις δηλαδή να κάνεις κάτι, πρέπει πρώτα να δεις τι γίνεται με τα media. Και στη μουσική και παντού. Αν βγουν τα κανάλια και πουν "τώρα είναι χειμώνας", θα το πιστέψουμε όλοι μας!
Τάκης Δαμάσχης: Εντάξει, όταν βλέπεις κάτι τραγουδιστές τύπου Καλομοίρας που κέρδισε, η κοπέλα βέβαια για μένα δεν είναι τραγουδίστρια, λες που πάει, μπορεί να κάνει καριέρα τραγουδίστριας;
Τάκης Ρετσινάς: Για μένα είναι ένα προϊόν που κατασκευάζεται προς πώληση, όμως επηρεάζει τους πραγματικούς καλλιτέχνες.
Τάκης Δαμάσχης: Τώρα θα βγάλουν δίσκο στην Καλομοίρα, που δεν τραγουδάει αλλά νιαουρίζει! Μπορεί να είναι ένα πολύ καλό παιδί, συμπαθής σε όλους, αλλά δεν είναι τραγουδίστρια.
Τάκης Ρετσινάς: Είναι "γατούλα" όμως και οι γατούλες πουλάνε! (γέλια)
Τάκης Δαμάσχης: Ο κόσμος τη ψηφίζει και τη γουστάρει επειδή έχει βγάλει μια προσωπικότητα και ένα χαρακτήρα που γουστάρει, όχι επειδή τραγουδάει ωραία. Εγώ είμαι μαζί τους. Κι εγώ το γουστάρω αυτό. Αλλά ας κέρδιζε σε ένα reality άσχετο με μουσική. Όχι να βγει τραγουδίστρια. Σίγουρα υπήρχαν φωνές καλύτερες από αυτήν που δεν κέρδισαν. Αλλά έτσι είναι αυτά τα show...
Τάκης Ρετσινάς: Η Καλομοίρα εμένα μου αρέσει πάρα πολύ αλλά σαν γυναίκα, έτσι; Μου αρέσει αυτό το "γατουλίσιο", που θέλει προστασία από το αρσενικό! (γέλια)
Τάκης Δαμάσχης: Μα μέσα από όλα αυτά, υποτίθεται πως κερδίζουν τα παιδιά, αλλά ουσιαστικά κερδίζουν τα κανάλια και οι εταιρείες. Τους βγάζουν ένα δίσκο τώρα που είναι της μόδας και θα πουλήσει 15 με 20.000 αντίτυπα, θα κάνουν και 10 συναυλίες και του χρόνου πάμε γι' άλλα, στην επόμενη Καλομοίρα...
Ειρήνη Δούκα: Το πρόβλημα για μένα είναι αυτό που λέμε, ότι αποπροσανατολίζεται ο κόσμος. Ο κόσμος έχει τα δικά του προβλήματα, από τη δουλειά ή από οτιδήποτε άλλο και θέλει απλά να βγει έξω και να διασκεδάσει με κάτι, με αυτό που ακούει συνέχεια. Δεν θα κάτσει να ψάξει κάτι διαφορετικό. Είναι πολύ μικρή η μερίδα του κόσμου που έχει το καλλιτεχνικό μέσα του και θέλει να ψαχτεί λίγο περισσότερο απ' όσα του "σερβίρουν"...

M.C.: Για τα ίδια τα παιδιά αυτά των reality που βγαίνουν και είναι από τη μια στιγμή στην άλλη διάσημα και δεν περνούν από όλα αυτά τα μεταβατικά στάδια μέχρι να φτάσουν ψηλά, πιστεύετε ότι είναι αρνητικό αυτό;
Ειρήνη Δούκα: Είναι θέμα χαρακτήρα. Πόσο είναι "ψημένος" καθένας από μόνος του, σαν άνθρωπος, από τις εμπειρίες του.
Τάκης Ρετσινάς: Αν ένα παιδάκι βρεθεί ξαφνικά να είναι φίρμα, θα πει μέσα του "καλά είμαι σπουδαίος και αξίζω πάρα πολύ". Δεν θα σκεφτεί ότι...
Τάκης Δαμάσχης: ...ότι σε ένα χρόνο δεν θα υπάρχει πουθενά!
Τάκης Ρετσινάς: Όχι, δεν θα σκεφτεί ότι "ήμουν τυχερός". Όλοι θα πουν έτσι. Αν όμως κάποιος έχει ταλαιπωρηθεί καμιά δεκαετία μέχρι να φτάσει κάπου και έχει φάει "σφαλιάρες", μόλις φτάσει εκεί θα είναι πιο σεμνός, θα πει "πω πω είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα και τώρα που έφτασα εδώ θα κοιτάξω πως θα γίνω ακόμα καλύτερος για να παραμείνω"... Οι άνθρωποι που φτάνουν σιγά σιγά στην επιτυχία, έχουν μεγαλύτερο "durability", έχουν "back up", έχουν υπόβαθρο, δομή.
Ειρήνη Δούκα: Βασικά, για μένα ένας άνθρωπος φιλοσοφημένος είναι πάντα φιλοσοφημένος, ότι κι αν κάνει. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να επηρεάσει οτιδήποτε τη ζωή κάποιου που είναι φιλοσοφημένος.
Τάκης Δαμάσχης: Εγώ στενοχωριέμαι που βλέπω όλα αυτά τα reality και δεν υπάρχει ένα αξιόλογο "top-10" στην τηλεόραση. Που θα ενημερώνει, θα μιλάει για την ιστορία ενός καλλιτέχνη, θα δείχνει τα video clip του, που θα κάνει αφιερώματα σε καλλιτέχνες. Ξεχνάει ο κόσμος ποιοι είναι οι πραγματικοί καλλιτέχνες. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα...
Τάκης Ρετσινάς: Διαφωνώ ότι αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα. Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Είναι σε όλο το δυτικό κόσμο.
Ειρήνη Δούκα: Σε αυτό που λες συμφωνώ απόλυτα, γιατί είναι πολύ άσχημο που λέμε συνέχεια "στην Ελλάδα" και "στην Ελλάδα"...
Τάκης Ρετσινάς: Αυτά συμβαίνουν παντού. Η Ελλάδα πριν 20 χρόνια ήταν μια χώρα αγροτική που περιμέναμε να πάει κανένας φοιτητής στην Ευρώπη για να μας φέρει "timberland"! Και σε 20 χρόνια έχει γίνει ισότιμη με μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη. Ναι, έχει τις δυσκολίες της η Ελλάδα, όμως παρ' όλα αυτά και στην Αγγλία ακόμη, που είναι τεράστιο μουσικό σχολείο, τα ίδια γίνονται.
Τάκης Δαμάσχης: Ναι αλλά εκεί υπάρχουν και reality, υπάρχουν όμως και εκπομπές που μιλούν για καλλιτέχνες. Εδώ τέτοια εκπομπή δεν υπάρχει καμία!
Τάκης Ρετσινάς: Η Αγγλία όμως είναι και μία χώρα που πριν 100 χρόνια έφτιαχνε pop μουσική. Υπάρχει στο DNA τους! Δεν μπορούμε σε αυτό το θέμα να συγκρίνουμε την Ελλάδα με την Αγγλία.
Τάκης Δαμάσχης: Από την άλλη, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που βλέπεις τέτοια πειρατεία.
Τάκης Ρετσινάς: Σ' αυτό θα συμφωνήσω...

M.C.: Έχει αγοράσει ποτέ πειρατικό cd; Αν και ξέρω τι θα απαντήσεις!
Τάκης Δαμάσχης: Εγώ δεν αγοράζω γιατί δεν θέλω να το έχω στη δισκοθήκη μου. Ξέρεις τι γίνεται. Εγώ μεγάλωσα κι αλλιώς. Ο πιτσιρικάς σήμερα που είναι 17 χρονών ας πούμε, δεν έχει ζήσει την εμπειρία του "να αγοράζεις το πρώτο σου cd", που το είχαμε σαν να ήταν διαμάντι! Σήμερα το παιδί, βρίσκει το κομμάτι στο computer, όποια στιγμή θέλει.
Τάκης Ρετσινάς: Μα έτσι λειτουργεί πλέον το σύστημα, αυτή είναι η πραγματικότητα, πρέπει να προσαρμοστούμε.

M.C.: Ποια θεωρείτε πιο ανταγωνιστικά - με την καλή έννοια - group στην Ελλάδα;
Τάκης Δαμάσχης: Θα έλεγα τους Μπλε, με τους οποίους είμαστε και πολύ φίλοι. Δεν υπάρχουν και πολλά συγκροτήματα στο στυλ το δικό μας. Οι Domenica επίσης είναι προς αυτό που κάνουμε εμείς. Οι μόνοι όμως που έχουν και γυναικεία φωνή, είναι οι Μπλε.

M.C.: Υπάρχει περίπτωση να δούμε και κάποια συνεργασία δισκογραφική με τους Μπλε;
Τάκης Δαμάσχης: Το είχαμε συζητήσει κάποτε για ένα κομμάτι που να είναι και η Ειρήνη και η Τζώρτζια μαζί, αλλά δεν το προχωρήσαμε.
Ειρήνη Δούκα: Αυτοί ζουν και στη Θεσσαλονίκη και είναι λίγο δύσκολη η συνεργασία. Θα ήταν όμως πολύ ωραία μια τέτοια συνεργασία...

M.C.: Να κλείσουμε με μια ερώτηση για τι ετοιμάζετε δισκογραφικά;
Τάκης Δαμάσχης: Σκεφτόμαστε για νέο δίσκο τον Νοέμβριο.

Η Ειρήνη Δούκα "ζωγραφίζει" για το wallpaper
με τα ..."πειράγματα" του Τάκη Ρετσινά!

M.C.: Υπάρχουν έτοιμα τραγούδια ήδη;
Τάκης Δαμάσχης: Ναι, βέβαια, είναι έτοιμα τα τραγούδια.

M.C.: Θα κινηθεί φαντάζομαι σε ανάλογο στυλ;
Τάκης Δαμάσχης: Ναι, παρόμοιο με το "τα πιο μεγάλα σ' αγαπώ"... Και όλα τα τραγούδια θα είναι δικά μας.

BAR RESTAURANT CAFE ΠΑΡΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (Βασ. Σοφίας) 210.7223784

*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Ελευθερίας στην Βασ. Σοφίας, στο Μέγαρο Μουσικής (Bar-Restaurant-Cafe, τηλ. 210.7223784).
*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, Olympus.
*** Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού (κειμένων ή φωτογραφιών) χωρίς την άδεια του Music Corner.