Η Λίτσα Γιαγκούση στο Μusic Corner...

Music Corner: Κατ' αρχήν, πριν πω οτιδήποτε άλλο, να σου πω ότι σε βρίσκω αρκετά ανανεωμένη!
Λίτσα Γιαγκούση: Ναι, μάκρυναν τα μαλλιά μου! (γέλια)

M.C.: Οι δισκογραφικές σου αλλαγές όμως, θα λέγαμε ότι είναι αρκετές. Από τη μια η αλλαγή της δισκογραφικής σου στέγης, και από την άλλη, μετά από 2 χρόνια, κυκλοφορείς ένα νέο cd. Να μιλήσουμε λίγο για αυτή τη δουλειά;
Λ.Γ.: Πρόκειται για τη νέα μου δισκογραφική δουλειά, που έχει τον τίτλο "Άκου" και κυκλοφορεί εδώ και 3,5 περίπου μήνες από τη Universal. Στη νέα μου εταιρεία, επικρατεί ένα πολύ όμορφο κλίμα μεταξύ μας, υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που έχουν πολύ όρεξη και συγχρόνως ξέρουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Όσον αφορά το δίσκο, υπάρχουν τραγούδια από πάρα πολλούς δημιουργούς, καινούργιους και μη, που θα ήθελα να αναφέρω. Είναι ο Αλέξανδρος Βουραζέλης, η Ναταλία Γερμανού, ο Σόλωνας Αποστολάκης, ο Τάσος Βουγιατζής, ο Κώστας Μηλιωτάκης, ο Πάνος Φαλάρας, η Εύη Δρούτσα, ο Μανώλης Κονταράτος, ο Νίκος Ορφανός, ο Κώστας Βαξαβανέλης, ο Νίκος Παπαδόπουλος, ο Κώστας Τριγώνης, ο Μάρκος Ψιμόπουλος, η Μαργαρίτα, ο Παναγιώτης Στεργίου και ο Κώστας Γκαβέλας. Νομίζω ότι δεν ξέχασα κανέναν! Θεωρώ, ότι είναι από τις καλύτερες δουλειές μου και αυτό είναι κάτι που το λέω, γιατί το εννοώ. Πιστεύω, ότι εκείνη την περίοδο, πήρα από τον κάθε δημιουργό, ότι καλύτερο είχε να μου δώσει...

M.C.: Οι συνεργάτες σου σε αυτό τα δίσκο είναι πάρα πολλοί. Αυτό είναι κάτι που το επέλεξες εσύ η ίδια;
Λ. Γ. : Όλα αυτά τα χρόνια, εκτός από αυτό το δίσκο και αυτόν με τίτλο "Και στο Εξής", συνεργαζόμουν συνήθως με τον Γιάννη Καραλή, με τον οποίο έχω μια πάρα πολύ καλή σχέση. Απλά, ήθελα και σε αυτή τη δουλειά, να 'ψαχτώ', να είναι μια δουλειά πολυσυλλεκτική. Γενικά, μ' αρέσει να ρισκάρω και να δοκιμάζω αν θέλεις πράγματα. Αυτό είναι κάτι που δεν ισχύει βέβαια μόνο για τη δουλειά, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.

M.C.: Αυτό όμως δεν είναι κάτι που σε φοβίζει; Γιατί το να ρισκάρεις σε αυτή τη δουλειά, είναι κάτι το οποίο μπορεί κάποια στιγμή να αποβεί μοιραίο...
Λ.Γ.: Πιστεύω, ότι μετά από τόσα χρόνια έχω αν θέλεις την εμπειρία να κρίνω κάποια πράγματα. Τα συγκεκριμένα 14 τραγούδια, μου πήρε περίπου ένα χρόνο να τα επιλέξω ανάμεσα σε 300 - 350 που άκουσα! Τα περάσαμε από κόσκινο που λέμε. Τα είχα ντύσει με τη φωνή μου 8,5 περίπου μήνες πιο πριν και τα άκουγα και τα ξανάκουγα. Δεν μπήκα αμέσως στο στούντιο, ήθελα πρώτα να τεστάρω τον εαυτό μου.

M.C.: Είσαι αυστηρός κριτής με τον εαυτό σου;
Λ.Γ.: Ναι πάρα πολύ, και αυτό είναι κακό. Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο ελαστική με τον εαυτό μου, να αγαπάω λίγο περισσότερο τη Λίτσα. Θα προτιμούσα η αυστηρότητά μου, να είναι περισσότερη στους άλλους, παρά σε μένα. Πρέπει ο καλλιτέχνης να μην πατάει και λίγο στη γη. Εγώ πατάω με το παραπάνω.

M.C.: Και το να αιωρείσαι δεν είναι καλό;
Λ.Γ.: Όχι να αιωρείσαι εντελώς, αλλά εγώ είμαι πολύ προσγειωμένη...

M.C.: Επηρεάζεσαι εύκολα από τη γνώμη τρίτων;
Λ.Γ.: Ναι επηρεάζομαι. Ακούω τα πάντα και στη συνέχεια τα φιλτράρω. Αν βέβαια μου πει κάτι κάποιος που δεν εκτιμώ και τόσο πολύ, δεν νομίζω ότι θα επηρεαστώ εύκολα. Αλλά αν ακούσω κάποια πράγματα από ανθρώπους που σέβομαι και εκτιμώ τη γνώμη τους, τότε σίγουρα θα μπω στη διαδικασία να σκεφτώ κάποια πράγματα και να τα εξετάσω από όλες τους τις πλευρές.

M.C.: Απορρίπτεις συχνά; Είτε πρόκειται για κάποιον άνθρωπο ή ακόμη και για ένα τραγούδι;
Λ.Γ.: Το να απορρίψω ένα τραγούδι είναι πολύ πιο εύκολο. Αν δεν θέλω να πω κάτι, δεν πρόκειται να με μεταπείσει τίποτα. Όσον αφορά τους ανθρώπους, δίνω ευκαιρίες. Δεν διαγράφω αμέσως κάποιον. Θα του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία, και πολλές φορές μπορεί και τρίτη. Βέβαια, αν νοιώσω ότι δεν έχω κανένα κοινό σημείο και είχα επενδύσει λάθος, τότε ναι απορρίπτω και δεν γυρίζω πίσω.

M.C.: Να σε γυρίσω κάποια χρόνια πίσω και να σε ρωτήσω πώς ξεκίνησες σε αυτό το χώρο;
Λ.Γ.: Πού να θυμάμαι; Πάνε τόσα χρόνια...(γέλια) Επαγγελματικά, τραγουδάω 14 χρόνια. Ξεκίνησα από μια οικογενειακή ταβέρνα. Ήταν μοιραίο να γίνω τραγουδίστρια. Ενώ το ήθελα από πολύ μικρή, ποτέ δεν το κυνήγησα. Γνώριζαν κάποιοι αυτό το μαγαζί που βρισκόταν στη Ν. Ιωνία, ήξεραν ότι μ' αρέσει να τραγουδάω, μου έκαναν την πρόταση και είπα αμέσως "ναι". Έτσι ξεκίνησα, εντελώς τυχαία. Έπειτα, στάθηκα τυχερή που με άκουσε ο Αντώνης ο Καλογιάννης, είπε κάποια καλή κουβέντα σε κάποιο μαέστρο και αυτό ήταν όλο. Η δεύτερη δουλειά ήταν σε μεγάλη πίστα. Δεν παιδεύτηκα δηλαδή και πολύ να μπω στο κύκλωμα.

M.C.: Πού τοποθετείς τον εαυτό σου δισκογραφικά; Θεωρείς ότι έχεις φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο;
Λ.Γ.: Θεωρώ, ότι δεν έχω φτάσει ούτε στο μισό! Παρ' όλο που είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου, έχω αυτοπεποίθηση και ξέρω καλά τι έχω ακόμη να δώσω. Και είμαι σίγουρη, πως έχω να προσφέρω πάρα πολλά πράγματα.

M.C.: Βρίσκεσαι σε ένα χώρο, που ο ανταγωνισμός είναι αρκετά μεγάλος. Έχεις νοιώσει ποτέ να "απειλείσαι" επαγγελματικά;
Λ.Γ.: Εμένα μ' αρέσει να υπάρχει ανταγωνισμός, να βγαίνουν καλοί τραγουδιστές και καλές τραγουδίστριες. Όταν είσαι υπεύθυνος, έχεις ταλέντο και αγαπάς αυτό που κάνεις, δεν νομίζω ότι απειλείσαι. Ίσα ίσα, θεωρώ ότι παίρνεις δύναμη για να συνεχίσεις. Ο ανταγωνισμός που πιθανόν υπάρχει, είναι και ένα παραπάνω ερέθισμα για να ξεπεράσεις τον εαυτό σου και να γίνεις ακόμη καλύτερος.

M.C.: Είσαι θετική απέναντι σε νέους καλλιτέχνες, ακόμη και αν αυτοί ανέβουν κάποια σκαλοπάτια πολύ πιο γρήγορα, σε σχέση με άλλους συναδέλφους που είναι χρόνια στο χώρο και έχουν παλέψει για κάποιο δισκογραφικό βήμα;
Λ.Γ.: Πιστεύω πως ο καθένας έχει το δικαίωμα να δοκιμάσει πράγματα. Εμένα μου άρεσε που βγήκαν κάποια παιδιά από το Fame Story. Στην πορεία βέβαια, θα φανεί αν κάποιοι μπορούν να μείνουν ή απλά έκαναν ένα απότομο ανέβασμα. Θα μου άρεσε να υπήρχε μια αντίστοιχη μουσική ακαδημία όταν ξεκινούσα και εγώ. Είναι όμορφο που δίνεται απλόχερα αυτή η ευκαιρία. Αρκεί βέβαια να μην το εκμεταλλευτούν κάποιοι αυτό το δώρο. Εκεί θα υπάρξει πρόβλημα Δεν μπορώ καθόλου τους ανθρώπους που είναι "δήθεν". Δεν μπορώ να καταλάβω τον άνθρωπο που έχει "έπαρση".

M.C.: Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι συγκαταλέγεσαι στις τραγουδίστριες που έχουν μια σταθερή πορεία, δεν έχεις "εφήμερη επιτυχία"...
Λ.Γ.: Κι εγώ πιστεύω, ότι έχω κάνει σταθερά βήματα. Σε αυτό τον χώρο όμως, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις, δεν υπάρχει κάποια συνταγή.

M.C.: Γι' αυτό και πολλές φορές, ακούμε να γίνονται επιτυχίες, τραγούδια που στην αρχή δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι θα έχουν απήχηση στον κόσμο...
Λ.Γ.: Ακριβώς. Εμένα μου έχει τύχει κάτι τέτοιο με το "Χαλάλι σου". Ήταν ένα τραγούδι, που συμπεριλαμβανόταν στο δεύτερο δίσκο και είναι σα να γράφτηκε τώρα. Κανείς δεν περίμενε ότι θα έπαιρνε το δικό του δρόμο. Το κομμάτι αυτό, είναι η "προίκα" μου.

M.C.: Ποιο είναι το τραγούδι που κατά τη γνώμη σου σε αντιπροσωπεύει;
Λ.Γ.: Είναι πολλά, δεν είναι μόνο ένα. Σίγουρα είναι το "Χαλάλι σου", το "έκλαψα πόνεσα", που ήταν μια εκπληκτική ρούμπα από τον πρώτο μου δίσκο, καθώς και το "Όταν μια γυναίκα", που για την εποχή του ήταν "γροθιά". Το "λιμανάκι", το "Κέρνα φαρμάκι", το "αεροπλάνο", παρ' όλο που κάποιοι το αμφισβήτησαν, το "γίνεται", το "θαύμα" και πολλές άλλες μπαλάντες που δεν ακούστηκαν και τόσο πολύ. Από τον τελευταίο δίσκο, πολύ ξεχωριστό κομμάτι θεωρώ το "Άκου".

M.C.: Για τη συνέχεια, θα "δεσμεύσω" κάποιους τίτλους τραγουδιών σου και θα ήθελα να μου τους σχολιάσεις.
Λ.Γ.: Ok...

M.C.: "Απιστία". Τη συγχωρείς;
Λ.Γ.: Δε νομίζω, χωρίς βέβαια να είμαι και απόλυτη, γιατί πολλές φορές παίζει ρόλο και κάτω από ποιες συνθήκες γίνεται κάτι τέτοιο. Γενικά, είμαι άνθρωπος με πολύ πάθος και δεν μου αρέσουν τα ημίμετρα ή του ύψους ή του βάθους. Όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, δεν μπορείς να τον μοιράζεσαι. Συμφωνώ λοιπόν με τον Γιάννη Καραλή που έγραψε το τραγούδι.

M.C.: "Απωθημένα". Έχεις απωθημένα;
Λ.Γ.: Δεν μου αρέσει τόσο αυτή η έκφραση, θα έλεγα "ανεκπλήρωτα όνειρα". Ναι, έχω. Ονειρεύομαι να συνεργαστώ με κάποιους ανθρώπους στο μέλλον.

M.C.: "Καλά ταξίδια". Τι μπορεί να σε ταξιδέψει;
Λ.Γ.: Κατ' αρχήν, το θεωρώ ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχω πει. Μπορεί να με ταξιδέψει οτιδήποτε ωραίο που μπορεί να με γεμίσει εκείνη τη στιγμή, ο έρωτας, και κυρίως ένα καλό τραγούδι. Μου συμβαίνει πολύ συχνά...

M.C.: Ελεύθερος χρόνος υπάρχει καθόλου;
Λ.Γ.: Εγώ βρίσκω πάντα για μένα ελεύθερο χρόνο. Μ' αρέσει να κάνω και άλλα πράγματα, να μην είμαι αφοσιωμένη μόνο στη δουλειά μου. Θέλω να κάνω ότι κάνει όλος ο κόσμος. Να ασχοληθώ με το σπίτι μου, τα ζώα μου, να πάω για ψώνια, να δω τους φίλους μου. Μ' αρέσει να ζω...

M.C.: Συναδέλφους σου πηγαίνεις να ακούσεις;
Λ.Γ.: Πηγαίνω, δεν είμαι βέβαια μανιώδης θεατής στα νυχτερινά κέντρα, αλλά όταν βρω την ευκαιρία και υπάρχει και καλή παρέα, ναι θα πάω. Υπάρχουν κάποιοι συνάδελφοί μου που τους παρακολουθώ πάντα.

M.C.: Θα ήθελες να μου αναφέρεις κάποιους;
Λ.Γ.: Τη Χαρούλα Αλεξίου, καθώς και τον Αντώνη Ρέμο, που τον θεωρώ ως έναν από τους καλύτερους της γενιάς μου.

M.C.: Μια και αναφερθήκαμε σε συναδέλφους σου, ποια είναι συνεργασία σου που ξεχωρίζεις περισσότερο;
Λ.Γ.: Γενικά, έχω περάσει πολύ καλά όλα αυτά τα χρόνια, εκτός βέβαια από πολύ λίγες περιπτώσεις. Νοιώθω πολύ τυχερή που συνεργάστηκα με τον Πασχάλη Τερζή, καθώς και με το Νότη Σφακιανάκη. Αυτές είναι δύο από τις συνεργασίες που μου ήρθαν αυτή τη στιγμή στο μυαλό. Έχω συνεργαστεί σχεδόν με όλους πολύ καλά, δημιουργώντας πάντα ένα φιλικό κλίμα.

M.C.: Είσαι άνθρωπος των υποχωρήσεων;
Λ.Γ.: Ναι, πολύ.

M.C.: Θα υποχωρούσες δηλαδή ακόμη και σε μια αντιπαράθεση που θα προέκυπτε με πυρήνα τη θέση του ονόματός σου στην αφίσα του κέντρου που θα εμφανιζόσουν;
Λ.Γ.: Τα μισώ όλα αυτά. Θεωρώ ότι χειρότερο, να καθίσω σε ένα τραπέζι και να συζητήσω για το που θα μπει το όνομά μου στην αφίσα, τι ώρα θα εμφανιστώ και πόσα τραγούδια θα λέω. Τα θεωρώ πολύ μικροπρεπή όλα αυτά. Είναι κάτι που δεν το έχω κάνει ποτέ. Νομίζω, ότι όλα φαίνονται στην πίστα. Μπορεί να είσαι το πρώτο όνομα σε ένα μαγαζί και να σου κλέψει την παράσταση το δεύτερο όνομα. Αυτό είναι κάτι που το ξέρω πολύ καλά...

M.C.: Χειμερινά σχέδια υπάρχουν;
Λ.Γ.: Ξεκινάω, καλώς εχόντων των πραγμάτων, 23 Οκτώβρη, στο πρώην Romeo στην Καλιρρόης, που μετονομάζεται σε "Πιάτσα" και θα είμαι μαζί με τη Λένα Παπαδοπούλου, τον Κωνσταντίνο και τον Δημήτρη Κοργιαλά. Πρόκειται για ένα μαγαζί που αλλάζει εντελώς ύφος, γίνεται σαν ένα μεγάλο club, που θα μπορεί να έρθει κόσμος κάθε ηλικίας να μας απολαύσει και να διασκεδάσει, χωρίς να χρειάζεται να ξοδέψει μια περιουσία για αυτό.

M.C.: Αυτό είναι κάτι που το παρατηρούμε συχνά τώρα τελευταία, να πέφτουν δηλαδή οι τιμές στα νυχτερινά μαγαζιά. Πιστεύεις, ότι μπορούμε να δούμε κάτι αντίστοιχο στην πώληση των cd's, μια και εκεί οι τιμές έχουν φτάσει στα ύψη;
Λ.Γ.: Δεν πιστεύω, ότι ένα cd είναι ιδιαίτερα ακριβό, γιατί υπάρχουν πάρα πολλά από πίσω. Σε σχέση βέβαια με τα πειρατικά, η διαφορά είναι τεράστια. Καταλαβαίνω την αντίδραση του κόσμου, γιατί οι καιροί είναι αρκετά δύσκολοι και όταν ένα παιδί έχει 5-10 αγαπημένους καλλιτέχνες, σίγουρα δεν μπορεί να πάρει όλα τα αυθεντικά cd.

M.C.: Έχεις βρεθεί ποτέ σε κάποιο μέρος και να έρθει κάποιος πλανόδιος να σου πουλήσει το cd σου;
Λ.Γ.: Πολλές φορές, αλλά αδιαφορώ.

M.C.: Με την τεχνολογία πώς τα πας; Ασχολείσαι καθόλου με το internet;
Λ.Γ.: Καθόλου. Είμαι πολύ τεμπέλα σε τέτοια θέματα! Έχω μια άρνηση στο να μάθω κάτι. Θέλω όμως να αρχίσω να ασχολούμαι στο μέλλον.

M.C.: Κλείνοντας τη συνέντευξη, θα ήθελα να μου πεις, τι είναι αυτό που είναι "νόμος" για τη Λίτσα και το έχεις βαθιά μέσα σου σα "θησαυρό";
Λ.Γ.: Να είμαι πάντα ο εαυτός μου σε οτιδήποτε κάνω. Δεν θα προσπαθήσω ποτέ να παρουσιάσω κάτι άλλο. Αυτό είναι που εκτιμώ πάνω από όλα σε μένα. Βέβαια πολλές φορές, αυτό μπορεί να παρεξηγηθεί και να θεωρηθεί "σνομπισμός", αλλά εγώ έτσι λειτουργώ πάντα ...Να είμαι αληθινή...

M.C.: Εγώ με τη σειρά μου, να σε ευχαριστήσω πολύ και να σου ευχηθώ να μείνεις το "καλό" κορίτσι που γνώρισα κι εγώ σήμερα!
Λ.Γ.: Σ' ευχαριστώ κι εγώ πολύ, να 'σαι καλά...

BAR RESTAURANT CAFE
ΠΑΡΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (Βασ. Σοφίας) 210.7223784

*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο "Πάρκο Ελευθερίας".
*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, Olympus C-3000 zoom
*** Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού (κειμένων ή φωτογραφιών) χωρίς την άδεια του Music Corner.