Ο Δημήτρης Κοργιαλάς στο Μusic Corner...

Music Corner: Βλέποντας ότι ανήκεις στους ανθρώπους εκείνους που η σχέση τους με την μουσική δεν είναι απλά επαγγελματική αλλά τρόπος ζωής...
Δημήτρης Κοργιαλάς: ...ξέρεις, εγώ για τα λεφτά το κάνω...! (γέλια)

Music Corner: Η πλήρης απομυθοποίηση! (γέλια) Συνεχίζω την ερώτηση: "...και συγχρόνως στους μουσικούς εκείνους που αποστασιοποιούνται...
Δ.Κ.: ...δεν μου λες, μήπως είναι για κάποιον άλλο αυτές οι ερωτήσεις; (γέλια)

Music Corner: Μα, δεν μ' αφήνεις να μιλήσω! (γέλια) Εννοώ πως ανήκεις στους ανθρώπους εκείνους που κάνουν το κέφι τους πάνω στη μουσική!
Δ.Κ.: Σωστά το έθεσες...!

Music Corner: Οk! Με βάση το παραπάνω, σκεφτόμουν αν πιστεύεις πως ο τίτλος του καινούργιου σου cd "Άσ' τα δύσκολα σε μένα" είναι μια φράση που αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τη διαδρομή σου στα μουσικά πράγματα... (επιτέλους ολοκλήρωσα την ερώτηση!)
Δ.Κ.: Όχι, για την ακρίβεια ο τίτλος του δίσκου βγήκε τυχαία επειδή δεν είχα κάποιο τίτλο για το δίσκο. Βρήκαμε αυτή την ωραία "φρασούλα" από το τραγούδι "Θα 'μαι πάντα εδώ" που τους στίχους έχει γράψει ο Δημήτρης Καρράς και απλά το βάλαμε...!

Music Corner: Η απουσία τρεισήμισι χρόνων απ' τη δισκογραφία ήταν ένα χρονικό διάστημα που είχε να σου προσφέρει πράγματα ή ένας πολύτιμος χρόνος που χάθηκε άδικα;
Δ.Κ.: Με μπέρδεψες τώρα...! (γέλια) Μάλλον ήταν ο απαιτούμενος χρόνος για να ωριμάσουν κάποια πράγματα μέσα μου και να βγάλω τα τραγούδια που θέλω, τα τραγούδια που χρειαζόντουσαν για να βγει μια δουλειά. Δεν είναι πάντα ανάγκη να βγάζεις δίσκους κάθε χρόνο... Σε κάλυψα;

Music Corner: Ναι, ναι... (...αλλά τελικά δεν τον έπεισα!)
Δ.Κ.: Θες κι άλλα; Μπορώ να πω κι άλλα! (γέλια)

Music Corner: Προς το παρόν, πριν μιλήσουμε πιο αναλυτικά για τη νέα δουλειά, θα ήθελα να γυρίσουμε λίγο στο παρελθόν για να μου πεις πως γεννήθηκε η σχέση σου με τη μουσική...
Δ.Κ.: Πριν πολλά χρόνια ο πατέρας μου πήρε μια μικρή κιθαρούλα, την οποία άρχισα να "γρατζουνάω" και κατά περίεργο τρόπο, άρχισα κατευθείαν να γράφω τραγούδια... Δηλαδή πάταγα μια χορδή, έγραφα λεξούλες και όλο αυτό γινόταν συνέχεια. Στο γυμνάσιο έφτιαξα διάφορα άλλα συγκροτήματα...

Music Corner: Υπήρχε όμως μουσική "φλέβα" στην οικογένεια;
Δ.Κ.: Ναι, ο πατέρας μου παίζει κιθάρα και τραγουδάει, όχι επαγγελματικά όμως... Απ' το γυμνάσιο και μετά το είδα πιο επαγγελματικά. Άρχισα να παίζω σε διάφορα σχήματα και να βγάζω κάποια λεφτά ...όπου "γλυκάθηκα"! Μετά περνούσα απ' τα μεγάλα γνωστά μαγαζιά της Λ. Συγγρού, έβλεπα όλες αυτές τις φίρμες και έλεγα "σαν αυτούς θέλω να γίνω κάποτε και 'γω"...! (γέλια) Για να σοβαρευτούμε, μετά το Λύκειο γνώρισα τον Νίκο Ζιώγαλα, μπήκα στο σχήμα του, έπαιξα μαζί του, γνώρισα κάποιους ανθρώπους του χώρου και σιγά-σιγά αυτό εξελίχθηκε και βλέπεις αυτό που έχεις απέναντί σου τώρα!

Music Corner: Τι μουσική άκουγες τότε;
Δ.Κ.: Πάντα άκουγα gothic, με το πιο αγαπημένο μου συγκρότημα να είναι οι Cure που συνεχίζω να τους αγαπάω το ίδιο...

Music Corner: Το "βάπτισμα" έγινε απ' τον Νίκο Ζιώγαλα. Ήταν καθοριστική η καθοδήγησή του για την μετέπειτα εξέλιξή σου;
Δ.Κ.: Κοίταξε, ο Νίκος Ζιώγαλας είναι ο μόνος Έλληνας που άκουγα από πιτσιρικάς. Όποτε όταν μου πρότεινε κάποια στιγμή να δουλέψω μαζί του, δεν μπορώ να σου περιγράψω τη χαρά μου! Είναι ό,τι πιο σημαντικό μου έχει τύχει ποτέ μέχρι τώρα... Και σαφέστατα, από 'κει και πέρα έμαθα μουσική. Γιατί πριν "έφτιαχνα" τραγούδια, δεν "έγραφα" τραγούδια... Έκανα πως τραγούδαγα και νόμιζα, τέλος πάντων, ότι έκανα μερικά πράγματα. Όμως δίπλα στον Νίκο Ζιώγαλα έμαθα τα πάντα. Και σαφέστατα έμαθα πως πρέπει να στέκεσαι σ' αυτό το χώρο, για να μην αλλοτριωθείς τελείως...

Music Corner: Το καλύτερο που έχεις να θυμάσαι απ'τη συνεργασία σου μαζί του;
Δ.Κ.: Toν ίδιο τον Νίκο Ζιώγαλα... Είναι τρομερός! Είναι το καλύτερο παιδί που έχω γνωρίσει... Γι' αυτό και χαϊδευτικά τον λέω και ..."μπαμπά"!

Music Corner: Και πάνω στα τέσσερα χρόνια δισκογραφικής παρουσίας φτάνουμε στο "Άσ' τα δύσκολα σε μένα". Εδώ εμφανίζεσαι πιο "συγκρατημένος" μουσικά σε σχέση με τις έντονες rock αναφορές του 2ου album αλλά και πιο "εξοικειωμένος" με τους ηλεκτρονικούς ήχους. Ήταν θέμα συνειδητής επιλογής ή εσωτερικής ανάγκης και διάθεσης πειραματισμού να παρουσιάσεις κάτι διαφορετικό;
Δ.Κ.: Όχι πιο "συγκρατημένος", πιο ερωτευμένος θα έλεγα... Κοίταξε, η διαφορά που έχει το τελευταίο μου album με το προηγούμενο για παράδειγμα, είναι πως το "Πέτα ψυχή μου" κυκλοφόρησε κάτω από πολύ άσχημες συνθήκες για μένα, γιατί υπήρχαν αρρώστιες στην οικογένεια μου και ήμουν συνέχεια κλεισμένος στο σπίτι. Όλο το υλικό του δίσκου αντανακλούσε πάρα πολύ την ψυχική μου διάθεση τότε... Αυτός ο δίσκος αντανακλά την τωρινή ψυχική μου διάθεση.

Music Corner: Οι συντελεστές του album;
Δ.Κ.: Όλα τα τραγούδια είναι δικά μου, σε στίχους που έγραψε μαζί μου ο Δημήτρης Καρράς, η Εβίτα Σκουρλέτη, ο Δημήτρης Βραχνός σε ένα κομμάτι και ο Γιάννης Δαλαμάγκας στους στίχους του ξενόγλωσσου κομματιού.

Music Corner: Πως προέκυψε η ιδέα της συμμετοχής της Κατερίνας Μουτσάτσου στο "Μια φορά";
Δ.Κ.: Κοίταξε, αυτό το τραγούδι προοριζόταν αρχικά για την Ευρυδίκη αλλά δεν ήθελα να το τραγουδήσει μια επαγγελματίας τραγουδίστρια. Επιθυμούσα να το τραγουδήσει κάποια κοπέλα που να είναι άπειρη τουλάχιστον στο τραγούδι, για να βγει το αποτέλεσμα πιο alternative και να μην το "κολλάνε" μετά τα ραδιόφωνα με ό,τι εγχώριο χαζόpop άκουσμα υπάρχει... Όχι πως τα κατάφερα, δίπλα σε χαζόpop τραγούδια το ακούω αλλά δεν έχει σημασία! Απλά ήθελα το "άρωμα" που αναδύεται μέσα απ' το τραγούδι να είναι πιο "ανεξάρτητο", οπότε σκέφτηκε την ιδέα ο παραγωγός μου ο Πάνος Μπάρλος, τη βρήκα καλή και φωνάξαμε την Κατερίνα επιτόπου! Μια χαρά το είπε...

Music Corner: Ναι, πραγματικά το ερμήνευσε πολύ καλά... Όμως με τα παραπάνω λόγια σου, μου έδωσες έναυσμα να σε ρωτήσω το εξής: Σ' ενοχλεί όταν στο ραδιόφωνο "κολλάνε" το τραγούδι σου δίπλα στο τραγούδι του "άλφα" ή "βήτα" εμπορικού τραγουδιστή;
Δ.Κ.: Τι λες τώρα; Mου αρέσει πολύ! (γέλια) Κοίτα να δεις, δεν είναι κακό... Δηλαδή γράφω τραγούδια μόνο για τους δύο χιλιάδες ανθρώπους που ακούνε αυτή τη μουσική, τους "δήθεν" ποιοτικούς; Όχι... Αυτοί οι "δήθεν" ποιοτικοί αλλάζουν και πολύ εύκολα γούστα, αυτό είναι αποδεδειγμένο. Γράφουμε τραγούδια για όλο τον κόσμο, τώρα αν ο καθένας θέλει να κολλήσει δίπλα στα τραγούδια μας το τραγούδι του "άλφα" ή "βήτα" τραγουδιστή, δεν με πειράζει...

Music Corner: Μέσα απ' τις περσινές live εμφανίσεις σου, ανακοίνωνες πως στο καινούργιο album θα συμπεριελάμβανες τη διασκευή του τραγουδιού "Αυτόν τον κόσμο τον καλό" του Σταύρου Ξαρχάκου... Γιατί δεν έγινε τελικά;
Δ.Κ.: Ο Σταύρος Ξαρχάκος εκείνη την εποχή έλειπε στο Βέλγιο και έπρεπε να γυρίσει πίσω για να πάρουμε το τελικό ok και να το ηχογραφήσουμε, αλλά ...ξεχάστηκε εκεί και επειδή έπρεπε να βγει η δουλειά, το αφήσαμε.

Music Corner: Πως έρχεται η έμπνευση;
Δ.Κ.: Προσωπικά όταν γράφω τραγούδια συμβαίνει το εξής: Κάθομαι και ξαφνικά νιώθω την ανάγκη να πιάσω την κιθάρα! Πιάνω την κιθάρα, γράφω ένα τραγούδι και δεν σκέφτομαι ούτε αν είμαι λυπημένος, ούτε αν είμαι χαρούμενος, ούτε τίποτα άλλο... Απλά γράφω! Άσχετα πράγματα...

Music Corner: Με ποιο κριτήριο επιλέγεις τα τραγούδια που θα συμπεριληφθούν σ' ένα cd;
Δ.Κ.: Με το κριτήριο αν ευχαριστούν εμένα... Δηλαδή αν γράψω είκοσι τραγούδια και πρέπει να διαλέξω τα πέντε, θα διαλέξω αυτά που με φορτίζουν συναισθηματικά.

Music Corner: Ωστόσο όταν προετοιμάζεις μια καινούργια δουλειά, έχεις κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους που εμπιστεύεσαι σοβαρά τη κρίση τους ή πάντα έχεις εσύ "τον τελευταίο λόγο";
Δ.Κ.: Έχω δυο-τρεις ανθρώπους που εμπιστεύομαι... Στη τελευταία δουλειά ήταν ένας άνθρωπος, η Ευρυδίκη. Εκείνη ήταν που άκουγε τα τραγούδια και τα συζητούσαμε.

Music Corner: Όταν γράφεις ή ηχογραφείς ένα τραγούδι, διαισθάνεσαι αν μπορεί να "περάσει" εύκολα προς τα έξω για να γίνει επιτυχία;
Δ.Κ.: Ναι, αμέσως... Αλλά όχι σε ό,τι αφορά εμένα. Για παράδειγμα, άμα γράψω σε σένα δέκα κομμάτια θα ξέρω πιο απ' όλα θα "πάει" πρώτο... Για μένα δεν ξέρω, πρέπει να ρωτήσω άλλον!

Music Corner: Αυτό γιατί συμβαίνει;
Δ.Κ.: Δεν ξέρω, μάλλον νοιάζομαι περισσότερο για τους άλλους...

Music Corner: Φαντάσου πως είσαι ένας απλός ακροατής και όχι ο Δημήτρης Κοργιαλάς... Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο "δυνατό" στοιχείο του album που θα σε έβαζε στη διαδικασία να "σταθείς" σ' αυτό, να το προσέξεις;
Δ.Κ.: Κοίτα, σ' αυτή τη δουλειά νομίζω πως περισσότερο από κάθε τι άλλο είναι οι στίχοι. Ίσως επειδή λειτουργούν ως κάτι αντίθετο με αυτό που συμβαίνει μέσα μου και μου προκαλούν συναισθήματα...

Music Corner: Νομίζω πως το τραγούδι που έχει "σημαδέψει" το ξεκίνημά σου είναι το "Μην υποκρίνεσαι"...
Δ.Κ.: Όχι, θα έλεγα το "Επειδή δεν σ' αντέχω". Το "Μην υποκρίνεσαι" δεν βγήκε καν σε video-clip αλλά "προχώρησε" από μόνο του μετά...

Music Corner: Όμως είναι ένα τραγούδι που έχω δει ότι το γνωρίζουν όλοι, ανεξάρτητα αν έχουν παρακολουθήσει, ή όχι, την πορεία σου...
Δ.Κ.: Ήταν ένα τραγούδι που ακούστηκε πολύ, αλλά αυτό το τραγούδι που με βοήθησε να βγω προς τα έξω στην αρχή είναι το "Επειδή δεν σ' αντέχω"...

Music Corner: Ok... (Αφού λύσαμε τη διαφωνία μας, μπορώ να συνεχίσω!) Το τραγούδι όμως που αγαπάς ιδιαίτερα και ξεχωρίζεις απ' όλες τις δισκογραφικές σου δουλειές ποιο είναι και γιατί;
Δ.Κ.: Το "Σ' αναζητώ" που είναι το δεύτερο κομμάτι απ' το δεύτερο album. Eίναι απ' τα πιο αγαπημένα μου γιατί μ' αρέσει να ψάχνω και ν' αναζητώ πράγματα...

Music Corner: Πάντως απ' τη πρώτη σου δουλειά με τίτλο "Προς τα έξω" έως και σήμερα, δεν δείχνεις να έχεις τις καλύτερες σχέσεις με τη δημοσιότητα...
Δ.Κ.: Γιατί το λες αυτό;

Music Corner: Δεν δίνεις συνεντεύξεις, δεν βγαίνεις στη τηλεόραση, προτιμάς να κινείσαι αθόρυβα...
Δ.Κ.: Μάλλον δεν με φωνάζουν για να δώσω συνεντεύξεις! (γέλια)

Music Corner: Αλλιώς θα "αλώνιζες" τα media; (γέλια)
Δ.Κ.: Ναι, ό,που και αν με καλούσαν θα ήμουν μέσα! (γέλια) Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα πριν, δεν σε φώναζαν τόσο εύκολα. Τώρα, συγκεκριμένα με αυτό το δίσκο χτυπάει συνέχεια το τηλέφωνο για συνεντεύξεις. Αλλά πια έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα...

Music Corner: Ήθελα να καταλήξω είναι αν αυτή η κίνησή σου είναι στάση ζωής... Ή θα πήγαινες σε οποιαδήποτε εκπομπή, σε μια πρωινή εκπομπή για παράδειγμα;
Δ.Κ.: Όχι, δεν θα πήγαινα... Ο μόνος λόγος που θα πήγαινα σε μια τέτοια εκπομπή είναι για τα ...μοντέλα! (γέλια)

Music Corner: Πόσο μπορεί να επηρέασε το τελευταίο cd της Ευρυδίκης αυτή την αλλαγή των μέσων προς το πρόσωπό σου;
Δ.Κ.: Πάρα πολύ... Πιο πριν θεωρούσαν ότι ήμουν στην απέναντι άκρη, με όλη τη σημασία της λέξης. Έβγαινα βαμμένος, φορώντας τρελά ρούχα και έπαιζα σε χώρους που οι "άλλοι" του χώρου δεν τους πλησίαζαν. Τώρα κατάλαβαν ότι δεν έχω πρόβλημα μαζί τους οπότε ήταν πιο εύκολο να με πλησιάσουν...

Music Corner: Ήταν η κατάλληλη στιγμή για ένα "άνοιγμα" στη μουσική σου πορεία;
Δ.Κ.: Όχι, έψαχνα άλλοθι για να γράψω "σκυλάδικα"! (γέλια) Γενικά δεν γράφω τραγούδια για άλλους. Με την Ευρυδίκη ήταν περίεργη η συγκυρία... Ούτε στην Ευρυδίκη ήθελα να γράψω, είχα πει κατευθείαν "όχι". Θυμάμαι πόσες φορές με παρακαλούσε ο Γιώργος Δημητριάδης να γράψω, για χάρη του, τραγούδια για το δίσκο της και τελικά τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Έγραψα παραπάνω από ένα τραγούδι και μάλλον ασχολήθηκα πολύ περισσότερο απ' όσο έπρεπε... Προσωπικά πάντως νιώθω πολύ καλά με αυτά που κάνω και είμαι πολύ ευχαριστημένος με τα τραγούδια που έδωσα στην Ευρυδίκη.

Music Corner: Αναπολώντας το παρελθόν, είσαι γενικά ικανοποιημένος από την τροχιά που έχεις χαράξει στη δισκογραφία ή έχεις την αίσθηση πως κάποια πράγματα έπρεπε να γίνουν διαφορετικά;
Δ.Κ.: Όχι, ευχαριστημένος είμαι... Tο μόνο που ίσως να με προβληματίζει - αν και δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά - είναι η κυκλοφορία του "Πέτα ψυχή μου" που ήταν πολύ "σκοτεινός" δίσκος ενώ δεν έπρεπε... Το δεύτερο album έπρεπε να ήταν πιο φωτεινό απ' το πρώτο αλλά ήταν η ψυχοσύνθεσή μου τέτοια, που αναγκαστικά τα τραγούδια που έγραφα ήταν αυτά... Γενικά ήταν βαρύς δίσκος για τον κόσμο.

Music Corner: Πώς κρίνεις όλο αυτό το κλίμα αλληλοϋποστήριξης και συνύπαρξης ανάμεσα στις δύο αντίπερα "όχθες" του ελληνικού τραγουδιού;
Δ.Κ.: Δεν ξέρω, εμένα δεν μ' αρέσει... Δεν μ' αρέσει καθόλου.

Music Corner: Και κατά την γνώμη μου, οι περισσότερες συνεργασίες τελευταία "υπερβαίνουν" την δική σου συνεργασία με την Ευρυδίκη...
Δ.Κ.: Σαφέστατα. Και είναι και πιο ακραίες... Τουλάχιστον η Ευρυδίκη έχει μέσα της ένα "τσαγανό" για να βγει και να τραγουδήσει και άλλα πράγματα. Οι υπόλοιποι, αισθάνομαι, πως οδηγούνται μόνο και μόνο σε κάποιες συνεργασίες για να μας "ρουφήξουν", να μας πιουν όλο το αίμα, να συνεχίσουν μετά ακάθεκτοι και να μας πετάξουν κι εμάς κάποια στιγμή... Γι' αυτό είμαι τόσο αντίθετος με αυτές τις κινήσεις.

Music Corner: Με αφορμή το "Fade away", ένα ξενόγλωσσο κομμάτι που κλείνει το τελευταίο σου cd και απ' όσο γνωρίζω θα κυκλοφορήσει και εκτός συνόρων, θα ήθελα να μιλήσουμε για τους "ανοιχτούς λογαριασμούς" που έχεις με την αγορά του εξωτερικού, κάτι που δεν το γνωρίζουν πολλοί...
Δ.Κ.: Αυτή είναι μια άλλη μουσική κατάσταση... Πολύ "ανεξάρτητες" δουλειές, electro-gothic που απευθύνoνται στην αγορά της Γερμανίας, της Νορβηγίας, της Σουηδίας, γενικά σ' αυτές τις χώρες... Ένα εντελώς αλλιώτικο "project".

Music Corner: Θα μπορούσες να εγκαταλείψεις την Ελλάδα για πάντα με την ιδέα μιας σπουδαίας ευκαιρίας για μια καριέρα εκτός συνόρων ή αυτό που συμβαίνει προτιμάς να το αντιμετωπίζεις ως παιχνίδι και να ακολουθείς τους κανόνες του;
Δ.Κ.: Είναι όντως σαν ένα παιχνίδι και με βολεύει κιόλας... Το συγκεκριμένο είδος μουσικής γίνεται από κάποιους ανθρώπους στις χώρες τις οποίες μένουν, οι οποίοι συνήθως είναι και μόνοι τους. Κάπως έτσι λειτουργεί το σύστημα, οπότε είναι η καλύτερή μου! Είμαι στην Ελλάδα και κυκλοφορούν τα πάντα στο εξωτερικό.

Music Corner: Ας πάμε σε κάτι άλλο... Όταν ολοκληρώθηκε το "Όσο φεύγω γυρίζω", τι ήταν αυτό που σου άρεσε ή σε ικανοποίησε πιο πολύ στη συγκεκριμένη δουλειά; Σε ρωτάω γιατί είσαι το πρόσωπο που συνδέεται με την "αλλαγή" της Ευρυδίκης στα δισκογραφικά δεδομένα και έχεις "τη μερίδα του λέοντος" στο τελευταίο της βήμα...
Δ.Κ.: Δεν ξέρω, για να σου πω την αλήθεια... Και δεν ξέρω αν στο τέλος το ευχαριστήθηκα. Η πιο γλυκιά αίσθηση που έχω απ' αυτό το δίσκο είναι το τελευταίο κομμάτι "Ως το τέλος του κόσμου"... Αυτό το κομμάτι ήταν για μένα και μου το ..."βούτηξε" πολύ ωραία η Ευρυδίκη! (γέλια) Συνήθως κουράζομαι τόσο πολύ με τις δουλειές, που μόλις τελειώσουν είμαι απαθής και ούτε μ' ενδιαφέρουν αν πηγαίνουν καλά ή όχι... Μ' ενδιαφέρουν οι αντιδράσεις του κόσμου στα live με τα ίδια τα κομμάτια, για παράδειγμα με τις αντιδράσεις που είχε το κοινό στο τραγούδι "Όσο φεύγω γυρίζω" ευχαριστιόμουν πάρα πολύ!

Music Corner: Τι σε γοητεύει στους ανθρώπους;
Δ.Κ.: Με γοητεύει να βλέπω ανθρώπους που ξέρουν να αγαπάνε, ό,τι και αν είναι αυτό που αγαπάνε... Ανθρώπους που δείχνουν το πάθος τους και με έντονο βαθμό μάλιστα!

Music Corner: Εσύ ποιο θεωρείς ότι είναι το σημαντικότερό σου χάρισμα, αν έχεις βέβαια...! (γέλια)
Δ.Κ.: Το ύψος μου! (γέλια)

Music Corner: Σοβαρά λοιπόν, ποιο θεωρείς ως το πιο σημαντικό σου προτέρημα και ποιο χαρακτηριστικό πιστεύεις ότι σου λείπει και θα 'θελες να έχεις;
Δ.Κ.: Αυτό που μου λείπει είναι ότι δεν είμαι αρκετά σκληρός και με "παίρνουν" αμέσως από κάτω διάφορες ατυχίες που συμβαίνουν...

Music Corner: Αυτό είναι αντίθετο με την εικόνα σου...
Δ.Κ.: Ναι, "μαϊμού" είναι η όλη φάση! (γέλια) Απ' την άλλη πλευρά, μάλλον το πιο καλό για μένα είναι ότι είμαι λίγο αργός στα πάντα, στις κινήσεις μου, στο τρόπο που μιλάω... Γενικά συμπεριφέρομαι πολύ ήσυχα και χαλαρά.

Music Corner: Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά από πολλά χρόνια;
Δ.Κ.: Αυτή την εικόνα την έχω μες στο μυαλό μου! Μάλιστα δεν με σκέφτομαι μόνο μου αλλά μαζί με άλλα δυο-τρία άτομα δίπλα μου και θα 'ναι αληθινό αυτό που σου λέω τώρα: Να είμαστε όλοι μαζί σε ένα καφενείο κρατώντας εφημερίδες και ...να κοιτάμε κορίτσια που θα περνάνε και θα βάζουμε βαθμούς! (γέλια)

Music Corner: Πέρα απ' τη μουσική, ποιος είναι ο κόσμος σου; Tι άλλο μπορεί να σου χαρίσει λίγες νότες χαράς;
Δ.Κ.: Υπάρχει ένας μικρόκοσμος στον οποίο ανήκω και αποτελείται από μένα στο κέντρο και γύρω-γύρω βρίσκονται τα ζώα μου, δηλαδή τα ψάρια μου, ο σκύλος μου, οι γάτες μου... Παντού ακούγεται μουσική, υπάρχουν στερεοφωνικά, κασσετοφωνάκια πεταμένα κάτω και υπολογιστές που παίζουν συνέχεια μουσική και βέβαια υπάρχει κάποιος πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος.

Music Corner: Στην ενασχόλησή σου με τα remixes ως τώρα μας έχεις παρουσιάσει "την άλλη όψη του φεγγαριού"...
Δ.Κ.: Βασικά η Ευρυδίκη είναι εκείνη που χρειάζεται κάποιες στιγμές να βγάζει στα ραδιόφωνα και κάποιες άλλες εκδοχές των τραγουδιών. Ούτως ή άλλως τέτοιου είδους μουσικές προτάσεις είναι της εποχής. Χρειάζονται για να δίνεις ένα πιο φρέσκο άκουσμα στο κάθε τραγούδι...

Music Corner: Εσύ όμως πραγματικά παρουσιάζεις μια αλλιώτικη εκδοχή των τραγουδιών, σε αντίθεση με τους περισσότερους δημιουργούς που βασίζονται συνήθως σε έναν επαναλαμβανόμενο, μονότονο και κουραστικό ρυθμό...
Δ.Κ.: Ναι, γιατί δεν ξέρουν να φτιάχνουν remixes και αυτή είναι η διαφορά με όσους ασχολούμαστε με το εξωτερικό. Τα remixes δεν γίνονται όταν παίρνουμε το τραγούδι και βάζουμε μια "λούπα" από κάτω. "Χτίζουμε" ξανά το τραγούδι με τα tracks που ήδη έχουμε, μαζί με κάποια πρόσθετα από πάνω. Σαν να δημιουργείς το κομμάτι απ' την αρχή...

Music Corner: Δεδομένου ότι είσαι ένας άνθρωπος με rock ακούσματα και rock προφίλ γενικότερα, η παραδοσιακή μουσική τι θέση έχει στη ζωή σου;
Δ.Κ.: Με τη παραδοσιακή μουσική έχω ασχοληθεί και την έχω μελετήσει πάρα μα πάρα πολύ. Τουλάχιστον για την ελληνική παραδοσιακή μουσική, θεωρώ ότι είναι ό,τι πιο σπουδαίο έχει βγάλει η παγκόσμια μουσική. Ό,τι ακούμε - ακόμα και αυτά που εγώ ακούω, είτε rock είτε ο,τιδήποτε άλλο - προέρχονται και έχουν ως βάση τη παραδοσιακή μας μουσική. Τα παραδοσιακά τραγούδια τα αγαπάω πολύ και τα έχω τραγουδήσει κιόλας...

Music Corner: Τι σχέση έχεις με το διαδίκτυο;
Δ.Κ.: Τέλεια!

Music Corner: Τα μελλοντικά σου σχέδια για το άμεσο μέλλον;
Δ.Κ.: Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι να κάνω κάποιες live εμφανίσεις για να παρουσιάσω την τελευταία μου δουλειά και να φύγω για λίγο στη Γερμανία για να παρακολουθήσω τα festivals που γίνονται εκεί. Επίσης κάποια στιγμή θα πάω να την αράξω στη Νορβηγία, μιας που θα κυκλοφορήσει η δουλειά για το εξωτερικό είναι ευκαιρία να πάω...

Music Corner: Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη, θα ήθελα να μου πεις ποια είναι η μεγαλύτερη επανάστασή σου μέχρι στιγμής...
Δ.Κ.: Δεν ξέρω... Μεγάλωσα στα Εξάρχεια και από πολύ μικρός ήμουν "καλό" παιδί! (γέλια) Επειδή λοιπόν όλη μου η ζωή κυλούσε έτσι μέχρι κάποια χρόνια, η μεγαλύτερη επανάστασή μου είναι αυτή την εποχή που δεν κάνω τίποτα και βγαίνω συνέχεια, πίνω ήρεμα και κοιμάμαι αρκετές ώρες. Αυτός ο τρόπος ζωής είναι μια επανάσταση για μένα...!

BAR RESTAURANT CAFE
ΠΑΡΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (Βασ. Σοφίας) 210.7223784

*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο "Πάρκο Ελευθερίας".
*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, Olympus C-3000 zoom
*** Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού (κειμένων ή φωτογραφιών) χωρίς την άδεια του Music Corner.