Μusic Corner: Μάνο, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την οριστική διάλυση των ΠΥΞ-ΛΑΞ, κυκλοφορείς την πέμπτη προσωπική σου δισκογραφική δουλειά με τίτλο, "Τ' αστέρια θα 'ναι πάντα μακριά". Αυτός ο δίσκος είναι ίσως μια ακόμη απόδειξη ότι παραμένεις "χαρούμενος στην πόλη των τρελών";
Μάνος Ξυδούς: ...Εντάξει γερνάμε στην χώρα των τρελών και εφόσον μπορούμε και κάνουμε ακόμη μερικά πράγματα που μας αρέσουν, ευχαριστημένοι πρέπει να είμαστε.

Μusic Corner: Πάντως και εσύ και ο Μπάμπης και ο Φίλιππος στην μετά ΠΥΞ-ΛΑΞ εποχή, έχετε κάνει πολύ καλές προσωπικές δουλειές! Σκέφτηκες ποτέ πόσους περισσότερους επιτυχημένους δίσκους θα μπορούσατε να είχατε κάνει εάν είχατε παραμείνει μαζί ως ΠΥΞ-ΛΑΞ;
Μάνος Ξυδούς: (Γελάει)...Αυτό που έχουμε σκεφτεί είναι τι αποτυχημένους δίσκους θα είχαμε κάνει! Μπορεί όπως λες να έχουμε κάνει κάποιες καλές δουλειές μετέπειτα, αλλά κακά τα ψέματα, άλλη "φίρμα", εννοώ ως ταμπέλα, ήταν οι ΠΥΞ-ΛΑΞ και άλλη ο καθένας μόνος του. Και οι τρεις μας βέβαια, χρωστάμε πάρα πολλά σε αυτό το συγκρότημα, γιατί αν δεν υπήρχαν οι ΠΥΞ-ΛΑΞ, πολύ πιθανό να μην υπήρχε και κανείς από τους τρεις μας στον χώρο αυτό. Είμαστε πολύ τυχεροί που μολονότι ποτέ δεν ήμασταν μουσικοί με την στενή έννοια του όρου, είμαστε κυρίως αυτοδίδακτοι μουσικοί, αυτά που κάναμε, που δημιουργήσαμε, είχαν κάποια απήχηση στον κόσμο. Όλο αυτό μας άνοιξε τις πόρτες για να κάνουμε παραπάνω πράγματα. Τους δίσκους που φτιάξαμε με τους ΠΥΞ-ΛΑΞ ποτέ δεν τους κάναμε με κύρια μέριμνα ότι πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν επιτυχία. Απλά ήταν έντονα αναπτυγμένο το μουσικό μας ένστικτο, νοιώθαμε ότι κάναμε κάτι διότι υπήρχε λόγος. Υπήρχε έντονο συναίσθημα και πιστεύαμε ότι όλο αυτό μπορούσαμε με τον δικό μας τρόπο να το μεταφέρουμε και στον κόσμο. Αυτό το πράγμα, με το πέρασμα των χρόνων χάθηκε και είχαμε φτάσει σε ένα σημείο, να το πω απλά και λαϊκά, "βάλτου". Δηλαδή οτιδήποτε κι αν κάναμε πλέον ως ΠΥΞ-ΛΑΞ, θα το κάναμε περισσότερο με το μυαλό παρά με το ένστικτο και την καρδιά. Και έτσι αποφασίσαμε να το σταματήσουμε μόνοι μας, πριν μας σταματήσει ο ίδιος ο κόσμος. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι χαλάσαμε τις σχέσεις μεταξύ μας. Άλλωστε είμαστε και συγγενείς.

Μusic Corner: Συγγενείς υπό ποία έννοια;
Μάνος Ξυδούς: Εγώ και ο Φίλιππος έχουμε παντρευτεί δυο αδερφές και ο Μπάμπης είναι κουμπάρος μου. Πάντα, η σχέση που είχαμε μεταξύ μας ήταν και παραμένει οικογενειακή. Σαν αδέρφια με τις καλές και τις άσχημες στιγμές μας. Ποτέ όμως δεν αφήσαμε τα αρνητικά να επηρεάσουν αυτή μας την σχέση.

Μusic Corner: Μπορεί κάποια στιγμή να σας δούμε πάλι και τους τρεις μαζί στα πλαίσια μιας μουσικής συνεργασίας;
Μάνος Ξυδούς: Ποιος ξέρει! Κι εμείς το έχουμε συζητήσει αυτό, αλλά δεν έχουμε σχεδιάσει κάτι συγκεκριμένο. Δεν το αποκλείουμε ως ιδέα, αλλά δεν είναι κάτι που το επιδιώκουμε ως στόχο! Αν έρθει, ήρθε... έτσι απλά.

Μusic Corner: Ο κόσμος συγχωρεί τις "κακές στιγμές" σε έναν καλλιτέχνη;
Μάνος Ξυδούς: Πολλές φορές μπορεί και να μην τις καταλάβει. Καλύπτονται. Αλλά ο κόσμος έχει κάτι άλλο πολύ σημαντικό. Έχει ένστικτο! Εάν καταφέρεις να του βγάλεις το συναίσθημα με το τραγούδι, ακόμη και "φάλτσος" να είσαι, θα είναι μαζί σου! Αυτό ακριβώς, έλειπε στην τελευταία δισκογραφική μας δουλειά με τους ΠΥΞ-ΛΑΞ "Χαρούμενοι στην πόλη των τρελών"... Ήταν η πιο άρτια και η πιο ακριβή μας παραγωγή αλλά και η πιο αποτυχημένη από εμπορικής άποψης. Αντίθετα, το cd "Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ", η πιο εμπορική μας δουλειά, δημιουργήθηκε σε ένα μικρό club στην Κεφαλονιά όπου εμφανιζόμασταν ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Εκεί λοιπόν, απλά με τις κιθάρες μας και όταν όλοι μας έψαχναν να δώσουμε συνέντευξη για την συνεργασία που είχαμε κάνει σε ένα cd-single με τον Sting, εμείς σκαρώσαμε αυτή τη δουλειά, έναν ολόκληρο δίσκο που δεν κόστισε απολύτως τίποτα και έχει πουλήσει σε απόλυτους αριθμούς 524.000 δίσκους! Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ο κόσμός αντιλαμβάνεται τη διαφορά!
Για όλα αυτά που σου λεω, σε λίγο βγαίνει βιβλίο. "Η Ιστορία μιας Απάτης"... Το φτιάχνει η Μαριάνθη Πελεβάνη που είναι διευθύντρια στο Δίφωνο...

Μusic Corner: Γενικά σαν άνθρωπος φοβάσαι τις αλλαγές;
Μάνος Ξυδούς: Δεν ξέρω αν τις φοβάμαι ή όχι. Γενικά πάντως αφήνω τα πράγματα να έρθουν από μόνα τους. Αν κάποιος συνειδητοποιήσει επάνω μου μια αλλαγή, εγώ δεν ξέρω αν τόσο εύκολα μπορώ να την δω στον εαυτό μου. Άλλωστε γι' αυτό είμαστε άνθρωποι, για να μπορούμε να αλλάζουμε, να πηγαίνουμε ένα βήμα μπρος ή ένα βήμα πίσω, να βλέπουμε τυχόν λάθη μας, να παίρνουμε δύναμη και ώθηση να πάμε και πάλι ένα βήμα παραπέρα... Ευπρόσδεκτες οι αλλαγές αρκεί να έχουν κάποια ουσία. Να μην γίνονται για το "δήθεν" ή γιατί το επιβάλλει η μόδα.

Μusic Corner: Έχω την αίσθηση ότι γενικά σαν δημιουργός δίνεις μεγαλύτερη έμφαση στο στίχο. Να έχει κάτι να πει, να έχει ουσία. Συμφωνείς;
Μάνος Ξυδούς: Απόλυτα, κυρίως γιατί δεν ξέρω καλά μουσική, οπότε μοιραία επικεντρώνομαι στο στίχο. Χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι γράφω κάτι ιδιαίτερο ή κάτι πιο ξεχωριστό. Γράφω για πράγματα που έχουν μιλήσει και άλλοι ίσως και με πιο ωραίο τρόπο. Εγώ πάντα ήμουν ακροατής ξένου ρεπερτορίου κυρίως... (τον διακόπτω)

Μusic Corner: Πόσο εύκολο όμως είναι να γράφεις ελληνικούς στίχους για ροκ κομμάτια;
Μάνος Ξυδούς: Αυτό είναι μια μεγάλη ιστορία και από τότε που κατάλαβα τον κόσμο της μουσικής, δηλαδή περίπου από τα δεκατρία μου, ακούω συνέχεια το ίδιο πράγμα. Ότι δεν υπάρχει ελληνικό ροκ. Όμως άνθρωποι που έχουν κάνει σημαντικό έργο στον χώρο αυτό πολύ πριν από εμάς, απέδειξαν το αντίθετο. Π.χ. ο Σαββόπουλος δεν ταίριαξε μια χαρά την ελληνική γλώσσα σε ροκ ακούσματα; Ο Παύλος Σιδηρόπουλος και οι αδερφοί Κατσιμίχα δεν έκαναν το ίδιο με μεγάλη επιτυχία;
Μην ξεχνάμε ότι η Αγγλική γλώσσα έχει πάνω από είκοσι έξι χιλιάδες ελληνικές λέξεις. Δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω πως μπορεί να ταιριάζει η αγγλική γλώσσα σε ένα άκουσμα και όχι η ελληνική. Απλά η αγγλική γλώσσα είναι η εύκολη λύση. Τα αγγλικά, ακριβώς επειδή είναι μια "κοφτή γλώσσα", μπορείς πολύ πιο εύκολα να τα ταιριάξεις σε "κοφτά μέτρα". Αν όμως κάποιος μελετήσει και θελήσει να παιδευτεί λίγο θα μπορέσει να ταιριάξει την ελληνική γλώσσα και μάλιστα πολύ επιτυχημένα.
Μην ξεχνάμε επίσης ότι μπορεί η Ελλάδα να είναι μια μικρή χώρα αλλά έχει δυο Νόμπελ Ποίησης, του Σεφέρη και του Ελύτη και παραλίγο και ένα τρίτο, του Ρίτσου που καθαρά για πολιτικούς λόγους δεν το πήρε.

Μusic Corner: Ο "ψαγμένος" στίχος μπορεί να είναι ποιοτικός και εμπορικός;
Μάνος Ξυδούς: Αυτό δεν μπορεί να το πει κανείς με βεβαιότητα. Καταρχήν να σου πω ότι δεν πιστεύω καθόλου σε αυτά που λένε περί αριστερής και δεξιάς όχθης του τραγουδιού. Δεν πιστεύω στους διαχωρισμούς μεταξύ ποιοτικής και εμπορικής μουσικής. Όποιος δεν πουλάει είναι ποιοτικός και όποιος πουλάει είναι εμπορικός; Υπάρχουν καλά τραγούδια σε όλα τα είδη μουσικής. Προσωπικά, έχω ακούσει θαυμάσιους στίχους σε τραγούδια που κάποιος μπορεί να τα χαρακτηρίσει ως "σκυλάδικα". Η μουσική είναι μια και είναι καλή και έχει απήχηση αρκεί να ακουμπάει στην καρδιά του κόσμου.

Μusic Corner: Μπαλάντες ή ακούσματα σε πιο έντονους, πιο ροκ ρυθμούς, προτιμάς να γράφεις;
Μάνος Ξυδούς: Και τα δυο. Ότι έρθει ως έμπνευση. Αυτό δεν μπορείς να το καθορίσεις. Συνήθως έρχεται από μόνο του...

Μusic Corner: Σου αρέσει να γράφεις κομμάτια που θυμίζουν ΠΥΞ-ΛΑΞ ή αυτό είναι κάτι που πλέον προσπαθείς να αποφεύγεις;
Μάνος Ξυδούς: (Γελάει)... Σε αυτό το "λούκι" είχαμε πέσει και οι τρεις όταν σταματήσαμε ως ΠΥΞ-ΛΑΞ. Λογικό είναι να είμαστε επηρεασμένοι Σε δεκατέσσερις δίσκους με τους ΠΥΞ-ΛΑΞ είχαμε ένα συγκεκριμένο μουσικό ύφος, ένα δικό μας στίγμα! Είναι πάρα πολύ δύσκολο να πεις το αφήνω όλο αυτό και κάνω κάτι άλλο. Αφού αυτό είσαι! Το μόνο ίσως που μπορείς να κάνεις είναι να αλλάξεις λίγο το άκουσμα, χρησιμοποιώντας κάποιους ανθρώπους που πιστεύεις στην φωνή και στο ταλέντο τους και μπορούν να το κάνουν αυτό. Ακόμη κι ο τελευταίος μου δίσκος, έχει σίγουρα αρκετά στοιχεία που θυμίζουν ΠΥΞ-ΛΑΞ. Δεν είναι δυνατό να ξεφύγουμε από αυτό που ήμασταν και κάναμε όλα αυτά τα χρόνια.

Μusic Corner: Ποια είναι η καλύτερή σου στιγμή ως δημιουργός. Όταν γράφεις ένα κομμάτι ή όταν το μοιράζεσαι με τον κόσμο σε μια συναυλία ή σε μια μουσική σκηνή;
Μάνος Ξυδούς: Όταν τελειώνεις ένα κομμάτι και σου αρέσει κιόλας, εκείνη την στιγμή αισθάνεσαι κάτι σαν λύτρωση. Ότι κάτι όμορφο βγήκε από μέσα σου. Η ευχαρίστηση είναι πολύ μεγάλη. Εκεί τελειώνει το κομμάτι της δημιουργίας. Μετά, όταν μοιράζεσαι το κομμάτι με τον κόσμο, όταν ακούσεις το χειροκρότημα, έρχεται η επιβεβαίωση. Κακά τα ψέματα, όλοι ως καλλιτέχνες είμαστε ανασφαλείς και εκείνη ακριβώς την στιγμή νοιώθουμε ότι όντως κάτι καταφέραμε. Δεν ξέρω εάν αυτό είναι το πρέπον ή εάν μεταφράζεται σε ματαιοδοξία, αλλά σίγουρα για τον καθένα μας είναι μια πολύ σημαντική, μοναδική πολλές φορές, στιγμή!

Μusic Corner: Το κομμάτι που έχει να κάνει με την προώθηση της δουλειάς, που πρέπει να δίνεις συνεντεύξεις και να μιλάς για την δουλειά σου, είναι κουραστικό, βαρετό για εσένα;
Μάνος Ξυδούς: Όχι καθόλου, όταν πρόκειται για μια συζήτηση. Αλλά αυτές τις τυποποιημένες συνεντεύξεις που σώνει και καλά πρέπει να γίνουν και που πολλές φορές μπορεί και να μην έχουν άμεση σχέση με την δουλειά μου, όχι δεν τις μπορώ! Δεν το κάναμε και ποτέ άλλωστε...

Μusic Corner: Η αλήθεια είναι ότι πάντα ήσασταν λίγο επιφυλακτικοί με τα μέσα. Δεν δίνετε εύκολα συνεντεύξεις.
Μάνος Ξυδούς: Δεν θα έλεγα επιφυλακτικοί. Και να σου πω και κάτι που μάλλον δεν είναι γνωστό. Από τα μέσα, η πρώτη γυναίκα που πίστεψε στους ΠΥΞ-ΛΑΞ, ήταν η Ρούλα Κορομηλά! Μας παρουσίασε τότε σε μια εκπομπή της μαζί με τον Δ. Παπαμιχαήλ. Μην φαντάζεστε λοιπόν ότι ποτέ εμείς ήμασταν "κολλημένοι" με παρωπίδες και αρνητικοί με τα μέσα Δεν υπήρχαν μουσικές εκπομπές γι' αυτό και δεν εμφανιζόμασταν. Μουσικοί είμαστε, δεν είμαστε φωτομοντέλα να πηγαίνουμε παντού.

Μusic Corner: Αν σου έλεγα να μου ορίσεις με λίγες λέξεις την έννοια του πετυχημένου καλλιτέχνη, τι θα μου έλεγες;
Μάνος Ξυδούς: (γελάει)... Φράγκα - Γκόμενες - Διαφθορά!!! Αυτό είναι το τρίπτυχο του πετυχημένου, του "φτασμένου"!

Μusic Corner: Μου τα απομυθοποιείς όλα...!
Μάνος Ξυδούς: Μετέφρασέ το όπως εσύ θες (χαμογελάει)... Αν προσέξεις, το πρώτο πράγμα που συμβαίνει σε έναν καλλιτέχνη μόλις περάσει η επιτυχία, είναι ότι χωρίζει! Μετά αλλάζουν οι παρέες, αλλάζει σιγά, σιγά ο τρόπος ζωής...
Κάνουμε το εξής σημαντικό λάθος. Όλοι εμείς οι καλλιτέχνες προετοιμαζόμαστε για την επιτυχία και δεν ξέρουμε πως να αντιμετωπίσουμε την αποτυχία. Πολύ δύσκολο να διαχειριστείς την επιτυχία! Και πολύ δύσκολο να ξεφύγεις από την ματαιοδοξία. Στέκεσαι επί σκηνής και νοιώθεις ότι με μια κιθάρα μπορείς να κάνεις τον κόσμο ότι θέλεις! Νοιώθεις σαν ξαφνικά να έγινες "κάποιος", ένας μικρός Θεός. Αν δεν καταφέρεις να το πολεμήσεις αυτό από την πρώτη στιγμή, πολύ εύκολα το χάνεις το παιχνίδι. Κινδυνεύεις να χάσεις την ισορροπία με τον ίδιο σου τον εαυτό...
Πίσω από τους Beatles, το πιο δημοφιλές συγκρότημα της δεκαετίας του '70 υπήρχε ένας πολύ σοβαρός παραγωγός, διευθυντής της φιλαρμονικής του Λονδίνου, ο Josh Martin. Και ξέρετε τί έκανε; Τους έβαλε σε ένα αεροπλάνο και τους έστειλε στον μεγαλύτερο γκουρού της Ινδίας, να κάνουν ασκητική ζωή για να τους αποβάλλει το "εγώ". Τα κατάφερε για δυο, τρία χρόνια...

Μusic Corner: Εσένα τι σε κρατάει "προσγειωμένο" στη γη;
Μάνος Ξυδούς: Φοβάμαι τα ύψη (γέλια). Τρέμω τα αεροπλάνα... Όλα ξεκινάνε από τις ανάγκες που χτίζει ο καθένας για τον εαυτό του. Άμα πείσουμε τον εαυτό μας ότι μπορούμε να ζήσουμε με απλά πράγματα, όλα είναι μια χαρά.

Ο Μάνος Ξυδούς με τον Πάνο Κατσιμίχα...

Μusic Corner: "Τ' αστέρια θα 'ναι πάντα μακριά" για να επιστρέψουμε λίγο στη νέα σου δισκογραφική δουλειά. Οπότε καλά θα κάνουμε "να κάτσουμε στο καβούκι μας αφού τα κάστανα και κρύα είναι καλά"; Αυτό θέλει το σύστημα να μας κάνει να πιστέψουμε; Ευνοείται η αδιαφορία;
Μάνος Ξυδούς: Ε! βέβαια!!! Αυτό ακριβώς βολεύει το σύστημα να πιστέψουμε και να ενσωματώσουμε στο πετσί μας! Αφού τα κάστανα μπορείς να τα φας και κρύα, τι σκοτώνεσαι, τι ασχολείσαι; Αυτή όμως είναι και η μικρή διαφορά, το μυστικό της ζωής που τη κάνει ξεχωριστή. Να πεις, όχι!! Εγώ "γουστάρω" να τα φάω ζεστά κι ας καώ, δεν με νοιάζει. Θα φτιάξω τι ζωή μου όπως εγώ θέλω κι ας κουραστώ! Αλλιώς κάτσε στο καβούκι σου, πάρε τα δάνεια που σου δίνουν απλόχερα και μείνε χρεωμένος μια ζωή... Δεν υπάρχει ηθική, δεν υπάρχει πολιτισμός, δεν υπάρχουν ιδανικά, δεν υπάρχει όραμα... Όλα θυσιάζονται στο βωμό του χρήματος. Δεν βλέπεις τι γίνεται στο Άγιο Όρος;

Μusic Corner: Πιστεύεις στον Θεό;
Μάνος Ξυδούς: Πιστεύω ότι ο Θεός βρίσκεται μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο. Όπως υπάρχει το "καλό" μέσα μας, υπάρχει και το "κακό". Έχουμε ανάγκη ως άνθρωποι να πιαστούμε από κάπου και να πάρουμε δύναμη σε μια δύσκολη στιγμή. Αυτό είναι ο Θεός. Δεν είναι τίποτα δύσκολες φιλοσοφικές έννοιες.

Μusic Corner: Η εξουσία αλλάζει τον άνθρωπο;
Μάνος Ξυδούς: Ναι, ισχύει αυτό σε μεγάλο βαθμό! Μέσα στο cd υπάρχει ένα τραγούδι "ο κόκκινος Ντάνυ" που αναφέρεται στον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ. Ήταν αυτός που πρωταγωνίστησε στις εξεγέρσεις του Μάη του '68 και ο οποίος μετά από θέση ισχύος, τάχθηκε υπέρ των βομβαρδισμών στη Σερβία. Όπως και στην Ιταλία, ο κύριος Ντα Λέμα, ο ηγέτης του κομμουνιστικού κόμματος, υπέγραψε να γίνει ο βομβαρδισμός στη Γιουγκοσλαβία. Ο λαός και κυρίως τα εργατικά στρώματα της Ιταλίας έχασαν την εμπιστοσύνη τους προς όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς. Το άσχημο είναι ότι σήμερα δεν υπάρχει ενωμένη Αριστερά! Ιστορικά πάντως αποδεικνύεται ότι οι μεγάλες Επαναστάσεις από τέτοιες κρίσεις ξεκίνησαν!

Μusic Corner: Ο ίδιος θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου αισιόδοξο ή απαισιόδοξο σαν άνθρωπο;
Μάνος Ξυδούς: Ξέρεις, κάποτε ο Borges είχε πει: "Ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος, είναι ένας πάρα πολύ καλά πληροφορημένος απαισιόδοξος άνθρωπος". Κρύβει πολύ μεγάλη αλήθεια όλο αυτό. Άμα ξέρεις γιατί είσαι απαισιόδοξος, υπάρχει ελπίδα να μεταβιβάσεις την κρυφή σου αισιοδοξία και στον άλλο και να βγει κάτι θετικό από όλο αυτό. Το άσχημο είναι ότι ζούμε σε μια κοινωνία που θέλει να μας παρουσιάζει αυτόν που δεν ξέρει τι του γίνεται και απλά "χαχανίζει", ως αισιόδοξο που δήθεν διαθέτει χιούμορ...

Μusic Corner: Σε αυτή τη δουλειά διακρίνω τη συμμετοχή του Χάρη Κατσιμίχα. Μίλησέ μου λίγο για την πρώτη φορά που γνωριστήκατε!
Μάνος Ξυδούς: Γνωριστήκαμε πριν ...περίπου εικοσιπέντε χρόνια. Είχαν έρθει τα παιδιά με ένα demo από τα "Ζεστά ποτά" στη τότε Columbia όπου εγώ δούλευα. Το συμβούλιο της εταιρείας απέρριψε το demo και πρέπει να σου πω ότι ο δίσκος αυτός βγήκε κάποια χρόνια αργότερα από την ίδια εταιρεία, με πρωτοβουλία του Ρασούλη, ο οποίος απαίτησε να γίνει ο δίσκος των παιδιών, διαφορετικά δεν θα έβγαζε και ο ίδιος δισκογραφική δουλειά!
Κάπως έτσι γνωριστήκαμε κι εμείς, αλλά τελικά διαπιστώσαμε ότι πηγαίναμε και στο ίδιο σχολείο στους Αγίους Αναργύρους. Και ευτυχώς υπάρχει μεταξύ μας μέχρι και σήμερα μια πολύ δυνατή φιλία. Πράγμα πολύ δύσκολο για τον χώρο μας.

Μusic Corner: Και με τον Φίλιππο και τον Μπάμπη κάπως έτσι γνωριστήκατε; Είχαν έρθει στην εταιρεία με κάποιο demo;
Μάνος Ξυδούς: Ναι, εκεί γνωριστήκαμε. Όταν ακούσαμε μια κασέτα με τραγούδια των παιδιών "κολλήσαμε" στη φωνή του Μπάμπη, ο οποίος είναι πραγματικός μουσικός... Εγώ πάντα ασχολιόμουν με την μουσική, αλλά συμμετείχα σε λίγο πιο underground μπάντες. Με τον Μπάμπη και τον Φίλιππο "δέσαμε" από την πρώτη στιγμή, γιατί διέκρινα ότι ήταν πολύ καλά παιδιά σαν χαρακτήρες και είχαν πολύ ταλέντο. Αμέσως είπα, "εδώ είμαστε"! Κάπως έτσι προχωρήσαμε στη δημιουργία του συγκροτήματος χωρίς να το σκεφτούμε πολύ!!!

Μusic Corner: Σήμερα για τους νέους ανθρώπους πόσο πιο εύκολα ή πιο δύσκολα είναι τα πράγματα ώστε να μπορέσουν να μπουν στον χώρο της δισκογραφίας;
Μάνος Ξυδούς: Σήμερα θεωρώ ότι τα πράγματα είναι πιο εύκολα στο να μπορέσει να κάνει κάποιος μια δισκογραφική δουλειά. Παλιά, τα πράγματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα στο να προσεγγίσεις έστω μια δισκογραφική εταιρεία. Γι' αυτό και επιμένω ότι όλοι εμείς αλλά και οι νεότεροι πρέπει να ευγνωμονούμε κάποιους ανθρώπους που άνοιξαν τον δρόμο και τις πόρτες στον χώρο αυτό...

Μusic Corner: Θα συμβούλευες κάποιον να πάει σε ένα talent show;
Μάνος Ξυδούς: Πρέπει να σου πω ότι γενικά η λέξη "συμβουλεύω" δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν μπορώ να συμβουλέψω τον ίδιο τον εαυτό μου, πως να συμβουλέψω άλλους; Αυτό που διαπιστώνω πάντως είναι ότι τα παλιά χρόνια έβλεπα νέους ανθρώπους πού είχαν μια κιθάρα στα χέρια και αυτό που τους ένοιαζε ήταν μόνο η δουλειά τους. Είχαν δίψα για τη μουσική χωρίς να τους ενδιαφέρουν ούτε συμβόλαια, ούτε ποσοστά, ούτε τίποτα. Σήμερα ακούω τα νέα παιδιά και μου μιλάνε για image, για καριέρες και δεν μου μιλάνε για το πιο σημαντικό! Τι έργο έχω να δείξω σε αυτό τον χώρο. Πήγαινε σε talent show ή όπου αλλού σου πει η καρδιά σου και αν έχεις ταλέντο, δείξτο με το έργο σου, αλλιώς καλύτερα να ασχοληθείς με κάτι άλλο. Δεν είναι εύκολη υπόθεση το τραγούδι. Πρώτα λοιπόν κάποιος πρέπει να κοιταχθεί στον καθρέφτη του, να αναρωτηθεί ο ίδιος αν μπορεί να τραγουδήσει και έπειτα να τολμήσει να πιάσει ένα μικρόφωνο στα χέρια...

Μusic Corner: Ο Λεωνίδας Μπαλάφας που μετέχει σε ένα κομμάτι στον δίσκο σου, είναι ένα παιδί που βγήκε στον χώρο από ένα τέτοιο show. Η συνεργασία πως προέκυψε;
Μάνος Ξυδούς: Τυχαία... Έκανε πρόβα στο διπλανό studio και επειδή ήθελα κάποια νέα παιδιά με ταλέντο να πουν κάποια κομμάτια, του το πρότεινα, τον άκουσα, μας άρεσε και αμέσως δέχτηκε...

Μusic Corner: Και η συμμετοχή του Γιάννη Χαρούλη;
Μάνος Ξυδούς: Ο Γιάννης είναι φίλος μου! Είναι ένας από τους λίγους νέους ανθρώπους που πιστεύω πάρα πολύ! Δεν ξέρω εάν έχω δίκιο ή άδικο, αλλά εγώ πραγματικά τον πιστεύω, γιατί θεωρώ ότι έχει πολύ ταλέντο. Έχει κότσια! Καταφέρνει και σπάει τον τοίχο ανάμεσα στον τραγουδιστή και στον κόσμο, μεταφέρει άμεσα το τραγούδι του.

Μusic Corner: Σε ένα κομμάτι διακρίνω και το όνομα Νέλλη Ξυδούς...
Μάνος Ξυδούς: Κόρη μου είναι. Δεν έχει καμία σχέση με τα μουσικά πράγματα. Το Θέατρο Τέχνης έχει τελειώσει. Βρέθηκε στο studio, θέλαμε και μια γυναικεία φωνή και την δοκιμάσαμε. Πρόκειται για μια παρεΐστικη δουλειά όπως καταλαβαίνεις, που από το τίποτα μπορεί να προκύψουν πράγματα.

Μusic Corner: Από την εμπειρία σου στα μουσικά πράγματα όλα αυτά τα χρόνια, θέλω να μου πεις το πιο θετικό και σημαντικό πράγμα που έχεις αποκομίσει και κρατάς αλλά και το πιο αρνητικό.
Μάνος Ξυδούς: Η ίδια η μουσική είναι και τα δύο μαζί. Το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό. Το πιο σημαντικό πράγμα που έχω κερδίσει σε αυτό τον χώρο, είναι η ίδια η μουσική που μου έχει χαρίσει μαγικές στιγμές. Υπάρχουν όμως πολύ πιο σημαντικά πράγματα από την μουσική, όπως η ίδια η ζωή. Και η ίδια η ζωή, μουσική είναι! Αν μπει μέσα μας η ματαιοδοξία ότι η μουσική είναι υπεράνω όλων και αρχίσει το κυνήγι της επιτυχίας, σταματάει η ζωή. Τρελαίνεσαι! Προσωπικά δεν θέλω να χάσω καμία στιγμή της ζωής για οποιαδήποτε μουσική.

Μusic Corner: Για πολλά χρόνια έχεις δουλέψει ως στέλεχος σε μεγάλη δισκογραφική εταιρεία. Ποιό θεωρείς ότι είναι το μεγάλο πρόβλημα της δισκογραφίας σήμερα;
Μάνος Ξυδούς: Η δημιουργία μουσικής. Αυτό είναι το πρόβλημα! Σε ηλικία 19 ετών όταν ξεκίνησα να δουλεύω στην Columbia, ως κλητήρας αρχικά, συνάντησα και γνώρισα όλους τους κολοσσούς που δημιούργησαν την κλασσική δισκογραφία. Ήταν άνθρωποι ενός άλλου επιπέδου που παρήγαγαν μουσική! Είχαν αισθητική.
Σιγά σιγά όμως με τα χρόνια, οι δισκογραφικές εταιρείες αποτραβήχτηκαν από την έννοια "παραγωγός". Λείπουν από την ελληνική δισκογραφία άνθρωποι, όπως ο Αχιλλέας Θεοφίλου ή ο Γιώργος Μακράκης που ήξεραν να είναι παραγωγοί με όλη τη σημασία της λέξης. Διέκριναν το καλό τραγούδι και καθοδηγούσαν σωστά τον καλλιτέχνη. Με πραγματικό ενδιαφέρον. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση η δημιουργία ενός δίσκου. Ο πήχης ήταν πολύ ψηλά.
Σήμερα, υπάρχει απλώς ένα glamour σύστημα πίσω από το οποίο οχυρώνονται και οι άνθρωποι των εταιρειών και θεωρούν για παράδειγμα ότι η δουλειά τους είναι να παραβρεθούν στη φωτογράφηση ενός καλλιτέχνη. Αυτό είναι παραγωγή μουσικού έργου; Οι εταιρείες σήμερα ασχολούνται κυρίως με το marketing και το image του καλλιτέχνη παρά με το πως θα παράγουν ωραία μουσική. Και αυτό ισχύει σε όλα τα είδη του χώρου. Γι' αυτό και ο κόσμος πλέον λέει, "πάμε να δούμε αυτόν τον καλλιτέχνη και όχι πάμε να τον ακούσουμε", όπως κανονικά θα έπρεπε.
Η κρίση της δισκογραφίας προέρχεται από την ίδια την δισκογραφία.

Μusic Corner: Κάποιο σχήμα που ξεχωρίζεις και ενδεχομένως θα ήθελες να πας να το ακούσεις live;
Μάνος Ξυδούς: Άκουσα το δίσκο του Παύλου Παυλίδη και μου άρεσε πολύ. Μου αρέσει επίσης ο Χαρούλης. Τον έχω δει μια δυο φορές και θα πάω να τον ξαναδώ αν μάθω ότι εμφανίζεται κάπου. Μου αρέσουν οι "Ρόδες" και ο ...τρελό Λεωνίδας ο Μπαλάφας! Γενικά μου αρέσει να βλέπω νέα παιδιά να έχουν διάθεση να εκτίθενται και να τα δίνουν όλα επί σκηνής. Έτσι περνάω καλά, όταν πηγαίνω να ακούσω κάποιον.

Μusic Corner: Στα μπουζούκια έχεις πάει ή θα πήγαινες ποτέ;
Μάνος Ξυδούς: Έχω πάει! Στα πραγματικά όμως μπουζούκια για να ακούσω αληθινούς λαϊκούς καλλιτέχνες, όπως για παράδειγμα είναι ο Μητροπάνος ή ο Πασχάλης Τερζής ή ο Βασίλης Καρράς. Αντίθετα, οι ναοί της σκύλο-pop δεν με αφορούν καθόλου... Δεν με ενδιαφέρει να παω να δω show υψηλών προδιαγραφών.

Μusic Corner: Πρέπει να σου πω ότι άκουσα πέρυσι live τον Μπάμπη Στόκα να τραγουδάει λαϊκά κομμάτια και πραγματικά εντυπωσιάστηκα...
Μάνος Ξυδούς: Μα ο Μπάμπης είναι και λαϊκός τραγουδιστής. Ξέραμε ότι μπορεί να τραγουδήσει εκπληκτικά και λαϊκά κομμάτια γιατί τον είχαμε ακούσει πολλές φορές. Ο ίδιος δεν ήθελε, αλλά ήμασταν σίγουροι ότι κάποια στιγμή θα το έκανε. Προσωπικά δεν νομίζω ότι θα γίνω ποτέ τραγουδιστής. Ο "χοντρό" Μπάμπης, έχει "γεννηθεί" τραγουδιστής!

Μusic Corner: Η εμπειρία σου από τις μέχρι σήμερα εμφανίσεις με τον Πάνο Κατσιμίχα στη νέα "Αρχιτεκτονική";
Μάνος Ξυδούς: Πολύ καλές. Υπάρχει πολύ καλή ατμόσφαιρα. Δεν θα μπορούσαν βέβαια τα πράγματα να είναι διαφορετικά. Με τον Πάνο είμαστε αυτό που λέμε, πολύ "κολλητοί" και αρκετά μεγάλοι πια ώστε να μπορούμε να δικαιολογούμε ο ένας τις "κακές στιγμές" του άλλου. Δόξα το Θεό, μια χαρά είμαστε!

Ο Μάνος Ξυδούς σε παλιότερη εμφάνισή του στον Συρμό...

Μusic Corner: Αγαπημένη σου συνήθεια;
Μάνος Ξυδούς: ...Να περπατάω!! Και να ακούω αθλητικές εκπομπές (σημ. Είναι Παναθηναϊκός)

Μusic Corner: Τα Χριστούγεννα πως σου αρέσει να τα περνάς;
Μάνος Ξυδούς: Οικογενειακά, με αυτή την ατμόσφαιρα που έχεις φτιάξει στο μυαλό σου από παιδί με τον Άγιο Βασίλη και το πνεύμα των Χριστουγέννων. Και όλο αυτό δεν θέλω να το χαλάσω, το κρατάω μέχρι σήμερα και προσπαθώ να το μεταφέρω και στα παιδιά μου.

Μusic Corner: Μάνο, σε ευχαριστούμε πολύ γι' αυτή την πολύ ωραία κουβέντα μας και σου ευχόμαστε να περάσεις πολύ όμορφα Χριστούγεννα!
Μάνος Ξυδούς: Κι εγώ σας ευχαριστώ! Καλές Γιορτές να έχουμε όλοι...!!!

------