Οι Motivo4 στο Μusic Corner...

Music Corner: Η ιστορία των Motivo 4 ξεκινάει από το 1997 όταν τρεις φίλοι μουσικοί, πολύ παρεΐστικα, φτιάχνουν μια μπάντα και λίγο αργότερα στην παρέα μπαίνεις κι εσύ Άννα. Μίλησε μου λίγο γι αυτό το πρώτο ξεκίνημα και για την γνωριμία σου με τα παιδιά.
Άννα Καρλαύτη: Η γνωριμία μου με τα παιδιά έγινε στα πλαίσια μιάς ηχογράφισης. Εγώ εκείνο τον καιρό δούλευα με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, έπαιζα πλήκτρα και έκανα φωνητικά. Στην ηχογράφηση λοιπόν ενός κομματιού στο οποίο συμμετείχα, στο "Δεν σηκώνει", ηχολήπτης ήταν ο Γιώργος Αρχοντάκης. Έτσι έγινε η πρώτη γνωριμία που στην συνέχεια εξελίχθηκε σε μια πολύ καλή παρέα και φιλία.
Μέσα από κάποιες πρόβες και παρεΐστικους αυτοσχεδιασμούς ζήλευα όταν άκουγα τον Γιώργο, τον Τάκη Αργυρίου και τον Κώστα Σαββίδη να πειραματίζονται ώρες ατέλειωτες με την μουσική. Όταν λοιπόν μου έγινε πρόταση να μπω στην ομάδα, δέχτηκα μετά χαράς.

M.C: Γιώργο εσύ που είσαι ένα από τα πρώτα μέλη των Motivo 4, θεωρείς ότι τελικά η γυναικεία φωνή και παρουσία είναι άκρως απαραίτητη για ένα γκρουπ και ένα σχήμα γενικότερα;
Γιώργος Αρχοντάκης: Εντάξει, άκρως απαραίτητη μπορεί να μην είναι, είναι όμως καταλυτική. Έχει διαφορά η μπάντα που παίζει με γυναικεία φωνή από αυτή που παίζει με έναν άντρα τραγουδιστή... Είναι γεγονός ότι μια γυναίκα παντού περνάει πιο εύκολα σε σχέση με έναν άντρα. (γέλια)
Ειδικά όμως στον χώρο του ροκ, το κοινό είναι νομίζω πιο δύσπιστο απέναντι στην γυναικεία φωνή. Έχει ανάγκη από πραγματικά αυθεντικά πράγματα γι αυτό και είναι περισσότερο απαιτητικό. Μια πραγματικά πολύ καλή γυναικεία φωνή όμως θεωρώ ότι είναι πιο ενδιαφέρουσα από μια ανδρική. Σου δίνει την δυνατότητα να προσεγγίσεις κάποια πράγματα από μουσικής άποψης πολύ διαφορετικά, γεγονός που κάνει την παρουσία της καταλυτική.

M.C: Το όνομα της ομάδας ως "Motivo 4" πως προέκυψε; Ποιος ήταν ο νονός του γκρουπ;
Άννα: Ο Γιώργος ήταν ο νονός...(γέλια)
Γιώργος: Ναι εγώ ήμουν αυτός... Η ουσία είναι ότι αρχικά ξεκινήσαμε τέσσερα άτομα. Ο καθένας όμως από εμάς είχε τις δικές του επιρροές και προτιμήσεις στη μουσική. Ο καθένας έχει το δικό του προσωπικό μοτίβο, στιλ μουσικής. Άλλος πιο τζαζ, άλλος πιο ποπ, άλλος πιο κλασσικός, άλλος πιο ροκ. Κάπως έτσι προέκυψε το "Motivo 4". Ενώσαμε τέσσερα διαφορετικά μοτίβο μουσικής σε ένα γκρουπ!

M.C: Και όλοι μαζί πλέον ως Motivo 4, ποιες είναι οι φόρμες επάνω στις οποίες θέλετε να κινηθείτε αλλά και να μεταφέρετε μουσικά;
Γιώργος: Επίκεντρό μας είναι η ροκ άποψη στην μουσική που όμως μπορεί να πλαισιώνεται και από άλλα στοιχεία. Αυτό είναι κάτι που φαίνεται ιδιαίτερα στον τελευταίο μας δίσκο στον οποίο έχουμε κινηθεί σε μονοπάτια διαφορετικά. Υπάρχουν επιρροές από διάφορα είδη. Γενικά οτιδήποτε μας κινεί την περιέργεια συνειδητά ή ασυνείδητα μας επηρεάζει...
Άννα: Άλλωστε η ροκ μουσική συνεχώς εξελίσσεται. Δεν μπορείς να την βάλεις σε στεγανά. Πατάμε λοιπόν επάνω στην ροκ άποψη και είμαστε "ανοιχτοί" σε πολλά ακούσματα, αρκεί να μας αρέσουν.

M.C: Τον Μάιο του 2000 κυκλοφόρησε το πρώτο σας album με τίτλο "Στη Σκιά της Σελήνης". Πόσο δύσκολο ήταν για εσάς να φτάσετε μέχρι εκεί;
Γιώργος: Πρέπει να πω ότι μολονότι εγώ είμαι αρκετά χρόνια ηχολήπτης και έχω κάνει κάποιες παραγωγές σε δίσκους και έχω και κάποιες γνωριμίες, το πρώτο μας βήμα στον χώρο της δισκογραφίας ήταν αρκετά δύσκολο.
Ακολουθήσαμε μια πολύ συγκεκριμένη οδό σύμφωνα με την οποία, φτιάχνουμε ένα demo, το δίνουμε σε κάποιες εταιρίες να το ακούσουν και αν υπάρχει ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο υλικό έτσι όπως είναι, προχωράμε. Δεν προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι άλλο γιατί δεν θα υπήρχε και νόημα... Ήταν αρκετά δύσκολος δρόμος...
Άννα: Κάποιες εταιρίες είχαν πρόβλημα με την γυναικεία φωνή ή με το στιλ. Ακούσαμε πολλές διαφορετικές απόψεις. Εμείς όμως ξέραμε τι ακριβώς θέλαμε να κάνουμε, πιστεύαμε σε αυτό και δεν ήμασταν διατεθειμένοι να συμβιβαστούμε. Γι' αυτό και στο συμβόλαιο που υπογράψαμε τελικά με την FM, η εταιρεία δεν παρεμβαίνει καθόλου στο κομμάτι που έχει να κάνει καθαρά με την μουσική δημιουργία και το στιλ του δίσκου. Αυτός ήταν από την αρχή ένας πολύ βασικός μας όρος.

M.C: Πόσο όμως οι στόχοι του γκρουπ συμβαδίζουν με αυτούς της εταιρείας που είναι μια επιχείρηση με βασικό στόχο το κέρδος;
Γιώργος: Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα το να προσπαθήσεις να ζήσεις αποκλειστικά από την ροκ μουσική προς το παρόν είναι μια ουτοπία. Γι αυτό και ο καθένας από εμάς έχει τη δουλειά του και μπορεί να ασχολείται και με αυτό που πραγματικά "γουστάρει", την μουσική. Και αυτό είναι ίσως πολύ περισσότερο εποικοδομητικό. Σου δίνει την δυνατότητα να κάνεις το χόμπι σου και επάγγελμα χωρίς να χρειάζεται να κάνεις συμβιβασμούς γιατί δεν εξαρτάσαι άμεσα από αυτό. Και αυτό είναι πάρα πολύ βασικό...
Άννα: Μπορεί αυτό βέβαια για τον καθένα από εμάς να σημαίνει ότι χρειάζεται να θυσιάσει περισσότερα πράγματα από τον εαυτό του, μπορεί να κουραζόμαστε περισσότερο αλλά σε καμία περίπτωση δεν θυσιάζουμε αυτό που όλοι μας αγαπάμε πολύ, την μουσική μας!!!

M.C: "Αν δεις να ακροβατώ..." ο τίτλος της καινούργιας σας δισκογραφικής δουλειάς. Ποιο θεωρείτε εσείς οι ίδιοι ως το πιο δυνατό σημείο αυτής της δουλειάς; Υπάρχουν διαφορές από την προηγούμενη;
Άννα: Είναι μια πολύ ωραία δουλειά που έγινε μέσα σε ένα κλίμα ευχάριστα παρεΐστικης διάθεσης και πολλές ώρες στο studio. Είναι η δεύτερη δουλειά μας και άρα σίγουρα είμαστε περισσότερο ώριμοι ως γκρουπ. Έχουμε και κάποια νέα μέλη. Αποχώρησε ο Τάκης Αργυρίου και τη θέση του ως ντράμερ του γκρουπ πήρε ο Άρης Τσουκαντάς ο οποίος συμμετείχε πολύ ενεργά στο όλο αποτέλεσμα. Έγραψε κομμάτια, βοήθησε στις ενορχηστρώσεις...
Γιώργος: Πιστεύω επίσης ότι είμαστε πιο "πειραματικοί" σε αυτή τη δουλειά... Και θέλαμε να το κάνουμε αυτό. Δεν θέλαμε να φτιάξουμε μια δουλειά πάνω σε μια πεπατημένη φόρμα του ροκ. Για παράδειγμα, η ιδέα να πειραματιστούμε και να συμπεριλάβουμε ένα τραγούδι του Σαββόπουλου και ένα του Μάλαμα ήταν λίγο επικίνδυνη γιατί δεν είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα. Αλλά ευτυχώς μας άρεσε πολύ.
Επίσης δουλέψαμε πολύ περισσότερο με την τεχνολογία σε σχέση με τον προηγούμενο δίσκο... Αυτή η δουλειά είναι πολύ περισσότερο "ομαδική", υπό την έννοια ότι πολλά κομμάτια γράφηκαν από κοινού, παίζοντας και αυτοσχεδιάζοντας μεταξύ μας μέσα στο studio. Και περάσαμε πάρα πάρα πολλές ώρες στο studio. Αφού απογοητευθήκαμε από την προσπάθεια μας να ηχογραφήσουμε σε ένα μεγάλο studio, αποφασίσαμε στο υπόγειο του Άρη να φτιάξουμε ένα δικό μας project-studio ώστε να κάνουμε τη δουλειά μας όπως ακριβώς εμείς θέλαμε.

M.C: Η σχέση σας με την τεχνολογία είναι αναμφίβολα πολύ καλή. Κάποιοι όμως θεωρούν ότι κάνοντας χρήση των δυνατοτήτων της, υπάρχει ο κίνδυνος αλλοίωσης της αρχικής ιδέας και το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι τόσο καθαρό από συνθετικής κυρίως άποψης.
Γιώργος: Αυτό που μπορεί να κάνει η τεχνολογία είναι να σου προσφέρει κάποιες εναλλακτικές λύσεις ώστε να κάνεις την δουλειά σου με μεγαλύτερη ευκολία. Το πολύ βασικό όμως είναι, πώς εσύ ο ίδιος χρησιμοποιείς την τεχνολογία. Θεωρώ ότι είναι ένα πολύ καλό όπλο, εργαλείο και τη χρησιμοποιούμε και στις live εμφανίσεις μας, πάντα όμως με μέτρο, χωρίς να αλλοιώνουμε καθόλου την αρχική ιδέα και να παράγουμε πράγματα που στηρίζονται μόνο στην τεχνολογία.

M.C: Αγαπημένα σας κομμάτια από αυτή την δουλειά;
Άννα: Εγώ έχω ξεχωρίσει "Το τελευταίο λάθος" και το "Σ' έχω φτάσει ήδη".
Γιώργος: (χωρίς δεύτερη σκέψη) Η "Παγίδα".

M.C.: Τα ακροβατικά θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνη τέχνη διότι ενέχουν τον κίνδυνο της απότομης πτώσης. Υπάρχει αυτός ο φόβος μέσα σας;
Γιώργος: Ναι βέβαια, πάντα υπάρχει ο φόβος της απότομης πτώσης. Πρέπει όμως να ρισκάρεις να περπατήσεις πάνω στο σχοινί αν θέλεις να έχεις την ικανοποίηση να μάθεις αν μπορείς να τα καταφέρεις. Μέσα από την δράση μαθαίνουμε να ξεπερνάμε τους φόβους μας... Μια απογοήτευση δεν θεωρείται από το γκρουπ ως μια επαγγελματική αποτυχία αλλά ως μία κακή στιγμή που όμως μπορεί να περάσει.
Άννα: Αν και ως γκρουπ περάσαμε πολλές δυσκολίες και είχαμε και κάποια ατυχία με τον σοβαρό τραυματισμό του Κωστή, νομίζω ότι το στοιχείο αυτό που μας κράτησε και μας βοήθησε να τα ξεπεράσουμε όλα, είναι η πολύ δυνατή φιλία μας, η επιμονή μας και το ότι αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε. Η φιλία μας πάντως όντως πιστεύω ότι δοκιμάστηκε πολύ μέσα από το ατύχημα του Κωστή και τελικά αποδείχτηκε ουσιαστική.
Γιώργος: Βέβαια κάτι άλλο το οποίο μας κρατάει ενωμένους παρά τις διαφορετικές μας απόψεις είναι και το ότι εκτιμούμε πολύ ο ένας τον άλλο ως μουσικό...

M.C: Κάποιοι άλλοι τους οποίους θαυμάζετε στον χώρο και με τους οποίους ενδεχομένως να θέλετε να συνεργαστείτε;
Γιώργος: Καταρχήν πρέπει να πω ότι για εμένα ήταν πολύ σημαντικό που συνεργαστήκαμε με τον Σαββόπουλο. Και η γνώμη του Σαββόπουλου για το κομμάτι ήταν ακόμη πιο σημαντική. Εγώ μεγάλωσα με τον Σαββόπουλο τον εκτιμώ πολύ ως μουσικό και ήθελα να συνεργαστούμε μαζί του, το ίδιο και με τον Σωκράτη Μάλαμα.
Κάποιοι άλλοι με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστούμε είναι πολλοί... Για να πω την αλήθεια και αυτό είναι κάτι που το αναφέρω για πρώτη φορά, θα ήθελα πολύ να κάναμε ως γκρουπ κάποιο τραγούδι του Μαρκόπουλου...

M.C: Εσύ Άννα;
Άννα: Η αλήθεια είναι ότι εγώ για τον ελληνικό χώρο δεν τρέφω πάρα πολύ μεγάλο θαυμασμό. Σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες αλλά δεν έχω και κάποιον που η συνεργασία μαζί του να αποτελεί μέσα μου όνειρο... Δεν μου έρχεται κάτι.
Γιώργος: Πέθανε και η Fitzgerald... (γέλια)

M.C: Κάποιο cd από "μαύρο" έχετε αγοράσει ποτέ;
(Μετά από κάποια γέλια, αυθόρμητα και με πολύ ειλικρίνεια)
Γιώργος: Ναι αμέ!
Άννα: Κακά τα ψέματα οι δισκογραφικές πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει να "ρίξουν τις τιμές" στα cds. Ο κόσμος δεν μπορεί να πέφτει πάντα θύμα εκμετάλλευσης του κέρδους των δισκογραφικών.
Γιώργος: Η τσέπη του πιτσιρικά δεν αντέχει τις τόσο υψηλές τιμές των cds. Και διψάει για μουσική. Γι' αυτό και καταφεύγει σε άλλους τρόπους. Εμείς έχουμε κάνει μεγάλο αγώνα για να πωλείται το cd μας σε μια πιο λογική τιμή. Είναι απαράδεκτο ένα ελληνικό cd να πωλείται πιο ακριβά από ένα άλλο της ξένης μουσικής σκηνής.
Δυστυχώς οι ελληνικές δισκογραφικές εταιρείες, δεν είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν το παγκόσμιο αυτό φαινόμενο της "πειρατείας"δίσκων. Εγώ πιστεύω πάρα πολύ στους εναλλακτικούς τρόπους προσέγγισης του κοινού. Πιστεύω ότι στο μέλλον όλο και περισσότεροι δημιουργοί θα προσπαθήσουν να αποδεσμευτούν από τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες και θα επιλέξουν να κινηθούν πιο ελεύθερα κάνοντας ανεξάρτητες παραγωγές έστω και με πιο μικρά label.

M.C. Θα πωλούσατε κομμάτια σας μέσω του Internet;
Άννα: Είναι υπό σκέψη αυτό.
Γιώργος: Γιατί όχι! Μόνο που ο Έλληνας έχει μια δικαιολογημένη καχυποψία με το Internet αλλά σίγουρα και αυτός είναι ένας εναλλακτικός τρόπος προσέγγισης του ακροατή.

M.C: Το 2004 που θεωρείται μια ιδιαίτερα κρίσιμη χρονιά για την Ελλάδα τι θα θέλατε να φέρει για τους Motivo 4;
Άννα: Να εξακολουθούμε να περνάμε καλά και προπάντων να είμαστε υγιείς.
Γιώργος: Μπορεί να θεωρείται μια πολύ κοινότυπη ευχή αλλά τελικά αυτή είναι η αλήθεια. Πέρα απ' αυτό, ευχόμαστε να φτιάχνουμε όσο το δυνατόν καλύτερες μουσικές δουλειές.

M.C: Για το υπόλοιπο του χειμώνα που και πότε θα μπορούμε να ακούσουμε αλλά και να δούμε τους Motivo 4 να ακροβατούν;
Γιώργος: Έχουμε ήδη προγραμματίσει κάποια πράγματα. Στις 24 Ιανουαρίου 2004 θα παίξουμε στο club "Στίγμα" στον Πειραιά ενώ κάθε Τετάρτη μέσα στον Φεβρουάριο θα εμφανιζόμαστε μαζί με τον Στέλιο τον Μποτωνάκη στο "Οξυγόνο" σε ένα πρόγραμμα που θα συνδυάζει το έντεχνο με την ροκ μουσική. Αυτά για το πολύ κοντινό μέλλον και σίγουρα θα ακολουθήσουν πολλές συναυλίες...

M.C.: Σας ευχαριστούμε πολύ για την κουβέντα αυτή που είχαμε μαζί σας, καλή Χρονιά σε όλους και κάθε επιτυχία στα σχέδια σας.

BAR RESTAURANT CAFE
ΠΑΡΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (Βασ. Σοφίας) 210.7223784

*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Ελευθερίας στην Βασ. Σοφίας, στο Μέγαρο Μουσικής (Bar-Restaurant-Cafe, τηλ. 210.7223784).
*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, Olympus C-5050 zoom
*** Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού (κειμένων ή φωτογραφιών) χωρίς την άδεια του Music Corner.