Η Κρινιώ Νικολάου δεν έχει καμία σχέση με τις τραγουδίστριες που έχετε γνωρίσει μέχρι τώρα. Δεν έχει κάνει περιστασιακά σουξέ, δεν την κυνηγούν οι θαυμαστές για να της πάρουν αυτόγραφο, δεν κυκλοφορεί με μοντελάκια γνωστών οίκων και δεν διατυμπανίζει τη θηλυκότητά της μέσω της δουλειάς της. Μη νομίσετε ότι δεν της έχουν δοθεί ευκαιρίες να τα κάνει όλα αυτά. Αυτό συμβαίνει γιατί η ίδια είναι αφοσιωμένη στη μουσική και έχει επιλέξει να την υπηρετεί με χαμηλούς τόνους. Γνωρίζοντάς την από κοντά, είχαμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε πως εκτός από μια πολύ όμορφη παρουσία με εξαιρετικές φωνητικές δυνατότητες, διαθέτει προσωπικότητα και άποψη. Πάνω από όλα όμως είναι πολύ καλή συνθέτρια με εμπειρία και σπουδές στο αντικείμενο της. Αρκετός κόσμος που παρακολουθεί την ελληνική μουσική σκηνή, τη γνωρίζει καλά. Πριν λίγες μέρες, την καλέσαμε για ένα καφεδάκι μετά συζητήσεως στο αγαπημένο μας καφέ, στο "Πάρκο". Περάσαμε μαζί της ένα πολύ όμορφο απόγευμα. Σ' αυτό συντέλεσε το πάντα ευχάριστο περιβάλλον του "Πάρκου" αλλά και η Κρινιώ η οποία είναι μια κοπέλα με πολύ ευχάριστη διάθεση και θετική αύρα!

Κάντε "κλικ" για να κατεβάσετε το αυτόγραφο - "wallpaper" της Κρινιώς Νικολάου σε ανάλυση 800Χ600 ή 1024Χ768 Artwork: MC Team

Music Corner: Κρινιώ, χαιρόμαστε πολύ για αυτή τη συνέντευξη-συνάντηση, γιατί γνωρίζουμε τη δουλειά σου και μας αρέσει πολύ. Προσωπικά, σε είδα μάλιστα τον Ιούλιο στο Ξυλόκαστρο, που τραγούδησες ζωντανά στη συναυλία της Νατάσας Θεοδωρίδου. Ομολογώ εντυπωσιάστηκα!
Κρινιώ Νικολάου: Αλήθεια; Η συνεργασία ήταν ξαφνική, έγιναν όλα γρήγορα. Αν και ήταν η πρώτη συναυλία που κάναμε, ήταν πάρα πολύ καλά.

M.C. Θέλω να μάθω περισσότερα πράγματα για σένα, γι' αυτό θα τα πάρω λίγο απ' την αρχή.
Κ. Ν. Πότε γεννήθηκα και πού;

M.C. Σε ποια ηλικία ωρίμασε μέσα σου η απόφαση να ασχοληθείς με τη μουσική; Υπήρξαν άτομα από το οικογενειακό ή συγγενικό σου περιβάλλον από τα οποία επηρεάστηκες στον επαγγελματικό σου προσανατολισμό;
Κ. Ν. Καταρχήν δεν πρόλαβα να το σκεφτώ αυτό. Ήταν η οικογένειά μου εδώ στην Αθήνα. Ο πατέρας μου, λάτρης της μουσικής, με έβαλε στο ωδείο πολύ μικρή. Ήταν πάρα πολύ ευαίσθητος άνθρωπος, μουσικόφιλος και ήθελε ένα από τα παιδιά του να μάθει μουσική.

M.C. Ένα από τα παιδιά του; Έχεις αδέλφια;
Κ. Ν. Δύο. Έναν αδελφό μεγαλύτερο και έναν μικρότερο, Βενιαμίν! Είμαι στη μέση. Ξεκίνησα λοιπόν ωδείο, πολύ μικρή, έξι χρονών. Στο Ωδείο Αθηνών, σπούδασα πιάνο για έξι χρόνια. Μετά συνέχισα στο Εθνικό Ωδείο στην Πλατεία Βάθη, όπου από εκεί πήρα το πτυχίο του πιάνου.
Εν τω μεταξύ, μου άρεσε τόσο πολύ το πιάνο και οι κλασσικές σπουδές ώστε σιγά σιγά άρχισα να μαθαίνω την ελληνική μουσική. Φτάνοντας στην εφηβεία μάθαινα μόνη μου κιθάρα και άρχιζα να παίζω, να μαθαίνω Χατζηδάκι, Ξαρχάκο, Λοΐζο, Θεοδωράκη, γαλουχήθηκα με αυτούς. Άρχισα επίσης να φτιάχνω τη δική μου μουσική και να τραγουδάω. Έγραφα μικρά κομμάτια στο πιάνο, τα οποία δεν ήταν ολοκληρωμένα. Μου άρεσε να γράφω μουσικούλες. Μου άρεσε να ακούω τραγούδια εκείνης της περιόδου.
Στην πορεία, χωρίς να το καταλάβω, περίπου στα 17 με 18, τελειώνω το Λύκειο. Βρίσκομαι σε μια μπουάτ εδώ στην Αθήνα να παίζω πιάνο και να τραγουδάω μια δυο φορές την εβδομάδα. Περισσότερο δεν με άφηναν από το σπίτι. Κάποιες φορές έλεγα και ψέματα για να πηγαίνω. Έτσι, σιγά σιγά, χωρίς να το καταλάβω συνέχισα σε διάφορες μουσικές σκηνές να παίζω πιάνο και να λέω ένα - δύο τραγούδια.

M.C. Ξεκίνησες δηλαδή ως μουσικός. Αυτό είναι κάτι που αξίζει να ξέρει ο κόσμος. Δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες στο χώρο της δημιουργίας, ειδικότερα της σύνθεσης. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
Κ. Ν. Ίσως επειδή παλαιότερα τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα από πλευράς οικογένειας, δεν ήταν εύκολο να αφήνουν μια κοπέλα να δουλεύει τη νύχτα. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει απελευθερωθεί, αλλά τότε ήταν διαφορετικά. Δεν ήταν εύκολο μια γυναίκα να δουλεύει σαν μουσικός.
Όπως σου είπα και εγώ είχα προβλήματα. Χρωστάω στον πατέρα μου το γεγονός ότι πήγα στο ωδείο, σπούδασα πιάνο και μετά έμαθα μόνη μου κιθάρα. Αυτό μου έδωσε το έναυσμα να ασχοληθώ με το τραγούδι. Δεν ξέρω αν θα τραγουδούσα αν δεν είχα σπουδάσει μουσική. Πήγα μέσω της μουσικής και του πιάνου στο τραγούδι. Μου άρεσε πάρα πολύ να παίζω τραγούδια του Χατζηδάκη με το πιάνο στην παρέα μου. Το να τραγουδάω, έγινε κατόπιν ανάγκη.

M.C. Η πρώτη δισκογραφική δουλειά πως έγινε; Το κυνήγησες εσύ;
Κ. Ν. Καθόλου. Τα πρώτα χρόνια, μπορώ να πω, ότι δεν κυνήγησα τίποτα. Μου ήρθαν όλα απρόσμενα και απλά. Το ένα έφερε το άλλο. Η δισκογραφία ήρθε πολύ αργότερα. Ξεκίνησα να δουλεύω τα βράδια ερασιτεχνικά και τα υπόλοιπα ήρθαν μόνα τους.
Η πρώτη μου συνεργασία ήρθε αναπάντεχα. Με είδε ο Γιάννης Σπανός το 1990 και μου ζήτησε να δουλέψω σε ένα χώρο που είχε φτιάξει. Τρεις φορές την εβδομάδα λοιπόν πήγαινα, παίζοντας πιάνο εκείνος και εγώ τραγουδούσα. Από αυτή μου τη συνεργασία τα πράγματα έγιναν πιο ουσιαστικά. Συνέχισα σε κάποιες μπουάτ ώσπου γνώρισα τον Κώστα Χατζή ο οποίος τότε έψαχνε νέα παιδιά που να παίζουν όμως όργανα για το REX. Του άρεσε που έπαιζα πιάνο. Εκείνος τότε είχε να βγει καιρό και έτσι βρέθηκα στη σκηνή του REX. Νιώθω πολύ τυχερή που ξεκίνησα με τον Γιάννη Σπανό, μετά ήμουν σε μερικές μπουάτ και κατόπιν βρέθηκα με το Κώστα Χατζή.

M.C. Πολύ μεγάλες συνεργασίες. Συνειδητοποιούσες τότε το μέγεθος των συνεργασιών σου δίπλα σε αυτούς τους μεγάλους δημιουργούς;
Κ. Ν. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει ακριβώς. Η αίσθηση που είχα τότε, ήταν ότι μεγάλοι και σημαντικοί συνθέτες με είχαν διαλέξει να δουλέψω μαζί τους και ένιωθα τυχερή. Έτσι ήρθε η πρώτη δισκογραφική συμμετοχή μου σε δουλειά. Με τον Κώστα Χατζή, που λεγόταν "Ρόμα Αγάπη μου", τριπλός δίσκος. Από τα τριάντα τραγούδια του δίσκου, ήταν τα δέκα τσιγγάνικα και τα υπόλοιπα διάφορα γνωστά τραγούδια, που τα τραγουδούσαν δύο παιδιά και εγώ. Στα επτά από αυτά τραγουδούσα μαζί του και δεν έπαιζε ορχήστρα, παίζαμε δύο κιθάρες μαζί. Μπήκαμε στο στούντιο και γράψαμε επτά τραγούδια που τα τραγουδήσαμε και τα παίξαμε ζωντανά στο στούντιο μαζί. Τραγουδούσα εγώ και μου έκανε δεύτερες φωνές. Ήταν κάτι το ονειρικό για μένα, το ασύλληπτο!
Μετά από αυτή τη συνεργασία ήμουν σε κάποια νεανικά σχήματα, σε ένα χώρο που άφησε εποχή τότε κοντά στις Στήλες του Ολυμπίου Διός. Έκανα τότε συμβόλαιο με τη ΜΙΝΟΣ, από όπου προέκυψε η συνεργασία μου με το Δημήτρη Μητροπάνο στο ΖΟΟΜ. Μεγάλη επιτυχία, ήμουν μαζί του τρεις σεζόν!

M.C. Είχε ηχογραφηθεί το 1996 και είχε γίνει χρυσός ο δίσκος τότε, αν θυμάμαι καλά;
Κ. Ν. Ναι, ήμουν πολύ τυχερή. Πολύ καλή και αυτή η συνεργασία. Ήμουν πολύ ευχαριστημένη. Μετά από αυτό, το 1997 κυκλοφόρησε η πρώτη δική μου δισκογραφική δουλειά. Αυτή η δουλειά λεγόταν "Το φιλί και το χαστούκι" και είχαν ξεχωρίσει κάποια κομμάτια όπως το Χατήρι. Συντελεστές ήταν ο Φίλιππος Γράψας στίχους, η Μαργαρίτα, ο Χρήστος Θεσσαλονικεύς, και εγώ είχα γράψει μουσική σε τέσσερα κομμάτια. Μετά από αυτό έφυγα από τη ΜΙΝΟΣ.
Δισκογραφικά επίσης κυκλοφόρησα πέρσι ένα single με πέντε κομμάτια. Ακολούθησε φέτος στην ΜΒΙ το "Με τα μάτια χρώμα". Σε αυτή τη δουλειά έχω γράψει τη μουσική στα 11 κομμάτια και σε δύο ο Βαγγέλης Παναγόπουλος. Οι στίχοι είναι των Μαργαρίτα Μυτιληναίου, Γιώργου Κρητικού, Ρεβέκκας Ρούσση, Dimia Γαλάνη και του Βαγγέλη Παναγόπουλου.

M.C. Πότε ακριβώς κυκλοφόρησε η δουλειά σου;
Κ. Ν. Κατακαλόκαιρο! Μέσα Ιουλίου. Μόλις είχε κυκλοφορήσει όταν ξεκινήσαμε συναυλίες.

M.C. Μιας και αναφερθήκαμε σε συνεργάτες. Όσο καιρό βρίσκεσαι σε αυτό το χώρο, έχεις κάνεις φιλίες; Πόσο εύκολο ή δύσκολο πιστεύεις ότι είναι να δημιουργήσεις και κατόπιν να συντηρήσεις μια φιλική ή προσωπική σχέση με κάποιο άτομο το οποίο κινείσαι στον ίδιο επαγγελματικό χώρο; Υπάρχει ανταγωνισμός και κόντρα όταν το άτομο φίλη / φίλος έχει το ίδιο με σένα επαγγελματικό αντικείμενο;
Κ. Ν. Είναι εξαιρέσεις οι καλές σχέσεις μέσα στο χώρο.

M.C. Υπάρχει δηλαδή ανταγωνισμός;
Κ. Ν. Συνήθως υπάρχει ανταγωνισμός. Σε κάποιες περιπτώσεις, αν είσαι τυχερός θα συναντήσεις ανθρώπους οι οποίοι είναι συνειδητοποιημένοι. Ξέρουμε όλοι πως είναι ο χώρος. Ο οποίος θεωρώ ότι χωράει τους πάντες.
Ο καθένας έχει το δικό του στοιχείο. Προσωπικά - και το εννοώ αυτό το πράγμα - δεν έχω νιώσει ανταγωνισμό μέσα στη δουλειά μου. Ο καθένας έχει το δικό του στυλ και μπορεί να υποστηρίξει αυτό που είναι. Πάντως ας μη γελιόμαστε, είναι ένας πολύ δύσκολος χώρος στον οποίο δεν κάνεις εύκολα φιλίες που θα σε στηρίξουν.

M.C. Είναι λίγα τέτοια άτομα, που θα σε στηρίξουν;
Κ. Ν. Προσωπικά δε νομίζω ότι έχω στηριχθεί από κάποιον...

M.C. Μιλάω για κάποιον που εκτός από καλλιτέχνη θα σε προσεγγίσει και σαν άνθρωπο, θα συνεργαστεί μαζί σου είτε γιατί πιθανόν πιστεύει σε σένα, είτε γιατί εργάζεται με φιλότιμο.
Κ. Ν. Ναι, είχα καλές συνεργασίες. Δε μπορώ να πω ότι δεν είχα. Φυσικά δε μιλάω για τις συνεργασίες που είχα με τους ήδη καταξιωμένους ανθρώπους στο χώρο και είχα την τύχη να δουλέψω. Με αυτούς δεν τίθεται θέμα. Έχουν τη θέση τους. Εσύ απλά μαθαίνεις από αυτούς σε δεδομένη στιγμή, δίνεις ότι μπορείς. Δίνεις το στοιχείο σου σε ένα πρόγραμμα. Όσον αφορά σε επίπεδο ανθρώπων οι οποίοι μοιράζονται τη δουλειά, θεωρώ ότι δεν είναι εύκολα. Δεν θέλω να το πω αλλιώς. Δε θέλω να πω πικρόχολα πράγματα.

M.C. Κρινιώ, το ότι είσαι γυναίκα ήταν ένα ακόμη αρνητικό στοιχείο; Ο χώρος των δημιουργών ανδροκρατείται.
Κ. Ν. Καταλαβαίνω τι εννοείς. Θα σου πω λοιπόν ότι είχα περισσότερα αρνητικά στοιχεία στο να κάνω αυτή τη δουλειά.

M.C. (τη διακόπτω) Ο χώρος των δημιουργών ανδροκρατείται. Όταν έρχεται λοιπόν κάποιος και λέει σε κάποιο επιχειρηματία ή σε μια δισκογραφική "Θα έρθει μια κοπέλα, πάρα πολύ καλή, θα τη δεις, είναι πολύ καλή συνθέτρια και τραγουδάει πολύ καλά". Εμφανίζεσαι εσύ, ξανθούλα, νοστιμούλα κλπ Πόσο σοβαρά θα σε προσέξουν;
Κ. Ν. Μου συνέβη και αυτό. Μου συνέβη πολλές φορές. Πολλές φορές. Με κοιτούσαν περίεργα. Αλλά αυτό συνέβη με ανθρώπους που δεν ήταν της δουλειάς.

M.C. Έπρεπε δηλαδή εσύ να καταβάλλεις διπλάσια προσπάθεια για να κάνεις τον άλλο να ακούσει τη δουλειά σου;
Κ. Ν. Ναι, για να τον πείσω γι' αυτό που είμαι. Ότι αυτό που κάνω το κάνω σοβαρά. Δηλαδή ότι τραγουδάω σοβαρά. Έχω γνώσεις σε αυτό που κάνω. Δεν ξύπνησα μια μέρα και είπα θέλω να τραγουδήσω γιατί μ' αρέσει να με φωτίζουν και να τραγουδάω. Σαφώς θέλει έναν παραπάνω κόπο να πείσεις τον άλλο όταν αυτός δε σε ξέρει. Αν δε σε ξέρει είναι λίγο πιο επιφυλακτικός. Το θέμα είναι να μάθει ο άλλος τι είσαι.
Στην αρχή το αντιμετώπισα από κάποιους ανθρώπους, γιατί τυχαίνει να υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν καλά αυτή τη δουλειά. Απλά ανοίγουν ένα μαγαζί, θέλουν να βάλουν μέσα κάποιους ανθρώπους να τραγουδούν και το πρώτο στοιχείο που ψάχνουν είναι η εμφάνιση. Εμένα δε με αφορούσε αυτό το πράγμα.

M.C. Έκανες δηλαδή επιλογές;
Κ. Ν. Έκανα επιλογές. Αυτό είναι κάτι δύσκολο. Το να κάνεις επιλογές έχει τίμημα. Το τίμημα είναι να πηγαίνεις πιο αργά, να έχεις περισσότερα εμπόδια, να ταλαιπωρείσαι περισσότερο από κάποιον άλλο που...

M.C. ...που διάλεξε τον εύκολο δρόμο;
Κ. Ν. Αυτή είναι η αλήθεια. Όπως δεν θέλησα να μπω σε αυτή τη δουλειά μέσω της φιλίας. Αυτό με τίποτα! Με χαλούσε! Μόνο που σκεφτόμουν ότι ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να υποθέσει κάτι τέτοιο, αμέσως κλεινόμουν. Γιατί είχα μάθει αλλιώς. Είχα συνηθίσει αλλιώς. Αυτό έκανε κάποιους να λένε "Πως το παίζει αυτή; Είναι ψηλομύτα;" Ενώ όμως δεν ήμουν έτσι...

M.C. Ήθελες δηλαδή να ασχοληθεί κάποιος με τη δουλειά σου και με τίποτε άλλο;
Κ. Ν. Δεν ήμουν έτσι. Απλά μου χαλούσε τη διάθεση να με κρίνουν αλλιώς και όχι πάνω στη δουλειά μου. Περισσότερο με χαλούσε που το έβλεπα σε ανθρώπους που δεν ήξεραν από μουσική. Είναι λίγοι εκείνοι που έχουν κάποιο μουσικό χώρο. Λίγοι αγαπούν πραγματικά την καλή μουσική ώστε να μπορούν να αξιολογήσουν.

M.C. Εκτός από τη σύνθεση βλέπω ότι έχεις πάρει μέρος και στην παραγωγή της δισκογραφικής σου δουλειάς. Σε βοηθά αυτό να "ελέγχεις" την πορεία της δουλειάς σου; Συμμετέχεις στην επιλογή των τραγουδιών ή υπερισχύει η άποψη της εταιρίας σου στο ποια κομμάτια θα περαστούν τελικά σε ένα cd;
Κ. Ν. Δεν έχω κάνει πολλές προσωπικές δουλειές ώστε να αντιμετωπίσω τέτοιες δυσκολίες. Είχα προτάσεις να πάω σε κάποιες εταιρίες να τραγουδήσω κάποιο υλικό το οποίο όμως εμένα δε μου πήγαινε. Δε μπορούσα να το υποστηρίξω. Αυτό το πράγμα με έκανε να στρίβω. Έκανα επιλογές, άλλαζα πορεία. Όσον αφορά την ερώτηση σου, η συγκεκριμένη δουλειά είναι αποτέλεσμα προσωπικής προσπάθειας και πρωτοβουλίας. Η σύνθεση είναι δική μου εκτός από δυο κομμάτια που είναι ενός νέου καλλιτέχνη του Βαγγέλη Παναγόπουλου. Πιστεύω ότι ο καλλιτέχνης που είναι γνώστης της δουλειάς του, πρέπει να έχει λόγο σε αυτή, για να βγαίνουν καλά πράγματα στην πορεία.
Πιστεύω ότι τα πράγματα θα οδηγηθούν σιγά σιγά εκεί. Θα ψάχνουν δηλαδή όλοι περισσότερο, θα κάνουν επιλογές. Φταίνε σε αυτό και οι εταιρείες. Νομίζω ότι στο μέλλον δε θα βγάζουν τραγούδια για να κάνουν απλά περιστασιακή επιτυχία και μετά τίποτα άλλο.

M.C. Συμφωνώ μαζί σου. Όμως αυτό προς το παρόν συμβαίνει. Έχει ανταπόκριση από το κοινό. Μήπως φταίει λίγο ο κόσμος που ανταποκρίνεται θετικά σε αυτό που του δίνουν έτοιμο να φάει; Αν αυτό συμβαίνει, εσύ που ξέρεις τι θέλεις, έχεις κάνει επιλογές με τη μουσική, τα τραγούδια σου, σε ποιο κοινό απευθύνεσαι;
Κ. Ν. Εγώ πιστεύω ότι από τότε που άρχισα να συνειδητοποιώ τον εαυτό μου, να ακολουθώ το δικό μου δρόμο, το δρόμο του ήθους μου, υπήρχαν άνθρωποι που με άκουγαν. Το κοινό λοιπόν όταν ακούει κάποιο τραγούδι το οποίο έχει καλά στοιχεία μουσικής, καλό στίχο, είναι σύγχρονο, το προσέχει. Πάντα, ακόμα και όταν δεν τραγουδάω δικά μου τραγούδια, επιλέγω άλλων, τα οποία να έχουν ένα ειδικό βάρος, να λένε κάτι μουσικά και στιχουργικά. Ίσως αυτό που λέω να είναι υποκειμενικό. Αλλά επιλέγω η δουλειά μου να αφορά νέους ανθρώπους αλλά και μεγαλύτερους. Να είναι βέβαια σύγχρονα κομμάτια, όμως να μην είναι απλά ένα μπιτ και να μην έχουν να πουν τίποτα. Να μην είναι τόσο χαλαρά ώστε να αφορούν ένα πολύ μικρό κοινό. Πιστεύω ότι οι επιλογές μου αλλά και το στυλ των τραγουδιών που έλεγα όταν τραγουδούσα, έχουν μια συνέχεια στα δικά μου τα τραγούδια, στο δικό μου στυλ.

M.C. Από τη μέχρι τώρα πορεία σου, υπάρχει κάποια συνεργασία που ξεχωρίζεις αρνητικά; Υπάρχουν άνθρωποι που σε πλήγωσαν ή σου φέρθηκαν άσχημα; Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο πως αντιδράς;
Κ. Ν. Όλες οι συνεργασίες μου μέχρι τώρα είχαν να πουν κάτι καλό. Σε όλες τις μέχρι τώρα συνεργασίες μου πέρασα πάρα πολύ καλά με τους συνεργάτες μου και με τους συναδέλφους μου τραγουδιστές. Όλες είχαν κάτι καλό. Βέβαια υπήρχαν κάποιοι που ήταν κάπως. Αν και δεν το έχω νιώσει πολύ έντονα αυτό. Το έχω νιώσει επιδερμικά. Δεν το προκάλεσα εγώ. Δεν άφησα να το νιώσω έντονα. Αποφεύγω τέτοιου είδους καταστάσεις. Μακριά και αγαπημένοι που λέει και το ρεφρέν από το τραγούδι μου "Σκορπιός". Αλλά δεν θέλω να τα θυμάμαι ή να τα σκέφτομαι. Ίσως υπάρχουν άνθρωποι που να σκέφτονται αρνητικά για μένα. Θέλω να μην έχω επαφή μαζί τους και απομονώνομαι.

M.C. Θέλω να σε ρωτήσω λίγο για τα προσωπικά σου. Αν είσαι παντρεμένη. Είσαι επαγγελματίας βέβαια. Θα θέλαμε να μάθουμε αν σκοπεύεις να κάνεις οικογένεια. Όταν το κάνεις, αυτό θα επηρεάσει τη δουλειά σου; Θα εγκατέλειπες για προσωπικό λόγο τη δουλειά σου; Για να κάνεις ένα παιδί;
Κ. Ν. Δεν είμαι παντρεμένη. Αλλά σίγουρα όχι... Δεν υπάρχει κάτι που θα με κάνει να εγκαταλείψω τη μουσική. Είναι ο τρόπος ζωής μου. Είναι κάτι μέσα από το οποίο εκτονώνομαι, μου αρέσει, το κάνω τόσα χρόνια. Όχι δε νομίζω ότι κάτι θα με έκανε να εγκαταλείψω.
Είμαι βέβαια σε ηλικία που μια γυναίκα σκέφτεται πολύ σοβαρά να κάνει ένα παιδί. Πιστεύω όμως ότι η απόκτηση ενός παιδιού πρέπει να γίνει κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Δηλαδή να έχεις ένα πολύ καλό σύντροφο, ο οποίος θα έχει την ανάγκη και 'κείνος να κάνει ένα παιδί. Αλλιώς σκεφτόμαστε στα είκοσι αλλιώς στα είκοσι πέντε.

M.C. Θέλεις δηλαδή να τα πάρεις με τη σειρά; Σε ρωτάω γιατί υπάρχουν γυναίκες που λένε τώρα είμαι επαγγελματικά καλά, ας κάνω και ένα παιδί.
Κ. Ν. Είναι μέσα στο μυαλό μου. Πιστεύω όμως ότι πρέπει να έχεις ένα σύντροφο με τον οποίο θα είστε αγαπημένοι και μαζί θα μεγαλώσετε ένα παιδί, αυτή είναι η καλύτερη των περιπτώσεων. Αν και δεν είμαι κατά της άποψης του να κάνει μια γυναίκα ένα παιδί μόνη της, εφόσον το απαιτεί η ηλικία της και το θέλει πολύ.

M.C. Τελευταία έχει γίνει μόδα στο νεαρόκοσμο το επάγγελμα του τραγουδιστή. Όλοι θέλουν να γίνουν διάσημοι μέσω των γνωστών reality. Αν ξεκίναγες τώρα την πορεία σου, θα τολμούσες κάτι τέτοιο;
Κ. Ν. Με το μυαλό που έχω τώρα; Με τίποτα!

M.C. Με το μυαλό που είχες τότε;
Κ. Ν. Ούτε! Ούτε! Δεν έψαχνα να βρω τρόπους να καταφέρω πράγματα με εύκολη πρόσβαση, δε μου ταίριαζε. Αν γυρίσω πίσω και θυμηθώ τις συνεργασίες μου, το πως σκεφτόμουν τότε, δεν νομίζω ότι υπήρχε περίπτωση να πάω. Οπότε δε νομίζω ότι θα τολμούσα να εκθέσω ποτέ την προσωπική μου ζωή, ειδικά από τη στιγμή που έχω κάνει σπουδές, έχω τελειώσει το ωδείο, ξέρω το αντικείμενο. Βέβαια, τώρα οι νέοι είναι αλλιώς. Έχουν σίγουρα αλλάξει πάρα πολύ τα πράγματα. Δεν είναι όπως τότε. Σίγουρα είναι εντελώς διαφορετικά.

M.C. Τι θα συμβούλευες ένα νέο που θέλει να ασχοληθεί με το τραγούδι ή με τη μουσική γενικότερα;
Κ. Ν. Θα τον συμβούλευα, σε οποιαδήποτε ηλικία, να σπουδάζει. Θα σου πω κάτι. Τελείωσα το Ωδείο στα 19. Μετά από 6-7 χρόνια και ενώ τραγουδούσα επαγγελματικά έκανα τις σπουδές φωνητικής. Αφού είχα αρχίσει ήδη να τραγουδάω... Θα τον συμβούλευα λοιπόν να σπουδάσει. Ακόμη και αν δεν κάνει πράξη τα δώδεκα χρόνια σπουδών του πιάνου ή της κιθάρας. Όμως θα αποκτήσει βάσεις, θα αποκτήσει κάποια σχέση με τη μουσική, ώστε αυτό να τον βοηθήσει να μαθαίνει ένα τραγούδι πιο γρήγορα και να μπορεί να το καταλάβει πιο εύκολα. Πάνω κάτω να ξέρει αυτό που τραγουδάει πως αποτυπώνεται στο χαρτί. Έτσι θα μπορεί να έχει άποψη. Θα συμβούλευα λοιπόν στην περίπτωση του τραγουδιστή να κάνει φωνητική, σπουδές σύγχρονου τραγουδιού. Να μάθει φωνητική τοποθέτηση. Εγώ έκανα κάποια χρόνια φωνητική με την Άννα Διαμαντοπούλου στο Εθνικό Ωδείο ενώ ήδη τραγουδούσα. Αυτό με βοήθησε αφάνταστα στην τεχνική μου! Με βοήθησε να ανταπεξέλθω σε περιπτώσεις που ήμουν κρυωμένη, κουρασμένη. Με βοήθησε πάρα πολύ. Θα συμβούλευα παράλληλα με το ξεκίνημα του να αποκτήσει καλύτερες σχέσεις με τη μουσική.

M.C. Πες μας για τις πρόσφατες συναυλίες σου με τη Νατάσα Θεοδωρίδου; Αρκετοί την κατηγορούν για τη διεύρυνση που έχει κάνει τον τελευταίο καιρό στις μουσικές της επιλογές; Ποια η γνώμη σου για τη διαφορά, που λένε ότι υπάρχει, ανάμεσα σε έντεχνους και μη καλλιτέχνες;
Κ. Ν. Όσο αφορά τη Νατάσα τη γνώρισα, με αφορμή τις συναυλίες, οι οποίες όμως δεν ήταν πολλές. Έτσι δεν είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα. Πραγματικά ενθουσιάστηκα πάρα πολύ. Από όσο ξέρω και έχω ακούσει είναι ένας άνθρωπος που έχει περάσει από τα δύσκολα του τραγουδιού. Είναι ένας άνθρωπος σοβαρός. Της αρέσει πραγματικά αυτό που κάνει και είναι σωστή τραγουδίστρια. Αυτό είναι κάτι που δεν το συναντάμε συχνά. Είναι καλή τραγουδίστρια και πολύ καλός άνθρωπος. Εμένα αυτό το δίδυμο με συγκινεί. Ειδικά στη δουλειά μας. Πραγματικά θέλει μαγκιά για να σταθείς και να εδραιωθείς με τόσο ανταγωνισμό.

M.C. Υπάρχουν καλά τραγούδια που είναι επίσης εμπορικά. Γιατί υπάρχει αυτή η μουρμούρα και η γκρίνια όταν ένας καλλιτέχνης θέλει να διευρύνει την καριέρα του. Να πει και άλλα πράγματα;
Κ. Ν. Θεωρεί ο κόσμος ότι είναι πιο εύκολος ο δρόμος να πεις τραγούδια της σεζόν με ημερομηνία λήξης. Θέλουν οι περισσότεροι μπαίνοντας από αυτή την πόρτα να πάνε στα πιο δύσκολα τραγούδια. Εγώ δε διαφωνώ με αυτό. Τι σημασία έχει αν κάποιος μπει από ένα είδος τραγουδιού σε ένα άλλο είδος; Είναι μια προσπάθεια. Πιστεύω πάρα πολύ στη δημιουργία και στην ανάγκη για εξέλιξη. Στο να πεις και άλλα πράγματα, να προχωράς πιο μπροστά. Η Νατάσα που ξεκίνησε από το λαϊκό ρεπερτόριο το οποίο είναι πιο δημοφιλές αλλά και άλλοι καλλιτέχνες θέλουν να προσθέσουν πράγματα. Εάν ψάχνονται και δεν μένουν στην ταμπέλα ότι "τραγούδησε και αυτό" αλλά πάνε σε άλλα είδη και προσπαθούν να ανταπεξέλθουν, να τα πουν καλά, αυτό είναι καλό. Γιατί υπάρχουν τραγουδιστές που δεν μπορούν να τραγουδήσουν πολλά είδη τραγουδιού. Υπάρχουν τραγουδιστές όμως που μπορούν να τραγουδήσουν τα πάντα. Λαϊκό, σύγχρονο, ρεμπέτικο τραγούδι. Κάποια είδη τραγουδιού όπως το ρεμπέτικο θέλουν την ειδικότητά τους. Το δημοτικό επίσης. Είναι τραγούδια που αν δεν τα έχεις μέσα σου δε μπορείς να τα τραγουδήσεις. Ειδικά το δημοτικό τραγούδι είναι πάρα πολύ δύσκολο. Αν δεν έχεις τα ακούσματα ή δεν το έχεις έμφυτο μέσα σου δεν μπορείς να το κάνεις. Για τους τραγουδιστές λοιπόν που το κάνουν λέω ειλικρινά μπράβο τους και συγχαρητήρια. Για αυτούς που δεν το κάνουν σοβαρά, το κάνουν απλά για να κερδίσουν και άλλους χώρους ή το κάνουν στην τύχη...... εντάξει, ο καθένας κάνει τις επιλογές του.

M.C. Εκτός από τα δικά σου κομμάτια ερμήνευσες στις συναυλίες τον "Προσκυνητή" του Ιωαννίδη με ένα ηλεκτρονικό τρόπο που μας εντυπωσίασε. Έδωσες δικό σου χρώμα, δική σου δυναμική στο κομμάτι. Αυτό το ηλεκτρονικό ύφος το έχεις σε δικά σου κομμάτια σε συγκεκριμένα σημεία. Σου βγαίνει αυθόρμητα ή το βγάζεις συνειδητά; Ρωτάω γιατί είναι κάτι που σε χαρακτηρίζει ως δημιουργό. Είναι λίγοι οι δημιουργοί που έχουν κάποιο ιδιαίτερο προσωπικό γνώρισμα να τους χαρακτηρίζει.
Κ. Ν. Δεν το έχω καταλάβει αυτό που λες. Ίσως μου βγαίνει αυθόρμητα. Μου αρέσει η δυναμική. Υπάρχει όμως μέσα μου και η μελωδικότητα. Υπάρχουν μέσα μου και τα δύο στοιχεία.

M. C. Προσπαθείς όμως τη δυναμική σου να τη μαζεύεις; Την αφήνεις να βγει "τόσο όσο". Αυτό γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει;
Κ. Ν. Να σου πω την αλήθεια δεν έχεις άδικο σε αυτό που λες. Έρχεται κόσμος που με ξέρει χρόνια και όταν τραγουδάω κάποια τραγούδια πολύ δυναμικά με θυμούνται με αυτά τα κομμάτια. Είναι κομμάτια που θα 'θελα να πω. Όταν έκανα το δίσκο το 1997 που είχα μέσα έντεχνα κομμάτια (αν και οι ταμπέλες δε μου αρέσουν, δεν ορίζονται τα τραγούδια), το ύφος είχε κάτι να πει. Είχα μέσα δυο τραγούδια δικά μου τα οποία είχαν δυναμισμό. Τότε δεν είχα βγάλει αυτό που έβγαζα στις ζωντανές εμφανίσεις μου, με τραγούδια άλλων. Ήθελα να το κάνω εδώ. Στο πεντάρι το περσινό δεν το έκανα (στο Ότι αγαπήσαμε αντέχει) τόσο έντονα. Το έκανα πολύ λίγο στο Σου κάνω ένα δώρο. Στην πρόσφατη δουλειά το έκανα περισσότερο.
Ίσως να έχεις δίκιο ότι το μαζεύω. Να σου πω γιατί. Περνάω κάποια χρόνια υποστηρίζοντας την έντεχνη καλή ελληνική μουσική, Λοΐζο, Χατζηδάκι, Αντύπα, αλλάζει η εποχή μας και δεν θέλω να πάω σε ένα στοιχείο ηλεκτρονικό γιατί δεν είμαι ούτε ηλεκτρονική αλλά δεν θέλω να χάσω τη μελωδικότητά μου. Κάτι που με χαρακτηρίζει. Είμαι ανάμεσα σ΄αυτά τα δύο. Ίσως να μην έχω βρει τον τρόπο να τα παντρέψω εντελώς αυτά. Να τα μαζέψω και να κλείσω καλά τα γρανάζια αυτών των δύο στοιχείων.

M. C. Πες μας για τα σχέδια σου. Κανονίζεις κάτι τους επόμενους μήνες; Θα κάνεις κάποιες εμφανίσεις ;
Κ. Ν. Το πρώτο που έχω σκεφτεί και συζητήσει, το οποίο δεν ξέρω αν θα το κάνω, γι' αυτό δεν ξέρω αν πρέπει να το πω κιόλας, επειδή στο ΧΑΜΑΜ που κάνει εναλλασσόμενα προγράμματα, τραγουδώ εδώ και δυο χρόνια μια φορά την εβδομάδα. Υπάρχουν κάποιοι τέτοιοι χώροι που σου δίνουν ελευθερία να βγάλεις τον εαυτό σου. Ο χώρος από μόνος του σε ωθεί να κάνεις αυτό το πράγμα. Κυρίως συζητάω κάποια συνεργασία που δεν είναι κατασταλαγμένη. Θα ήθελα να είναι στο ύφος που κάνω τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή σε μια μουσική έκφραση των τραγουδιών μου να έχει νεανικό δυναμικό στυλ να με εκφράζει. Μου έγιναν κάποιες προτάσεις πολύ ενδιαφέρουσες αλλά είναι υπό συζήτηση.

M. C. Είναι νωρίς ακόμη για τα σχήματα του χειμώνα;
Κ. Ν. Για κάποια είναι νωρίς. Κάποια άλλα σχήματα έχουν κλείσει. Για κάποια είναι ο χρόνος τους. Τώρα είμαι σε αυτή την περίοδο.

M. C. Κρινιώ, εμείς σου ευχόμαστε τα καλύτερα...
Κ. Ν. Ευχαριστώ πολύ. Και εγώ το ίδιο...

BAR RESTAURANT CAFE ΠΑΡΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (Βασ. Σοφίας) 210.7223784

*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Ελευθερίας στην Βασ. Σοφίας, στο Μέγαρο Μουσικής (Bar-Restaurant-Cafe, τηλ. 210.7223784).
*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, Olympus.
*** Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού (κειμένων ή φωτογραφιών) χωρίς την άδεια του Music Corner.