Όλα έδειχναν ότι θα γινόταν μια όμορφη φαρμακοποιός! Είχε τελειώσει μάλιστα τη σχολή και ήταν έτοιμη να ανοίξει φαρμακείο! Όμως όπως πολύ σοφά έχει διατυπώσει ο Πάολο Κοέλιο, "όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις"... Και η Κατερίνα Ντίνου ήθελε πολύ να γίνει τραγουδίστρια... Ξαφνικά λοιπόν, στη κρίσιμη στιγμή, όλοι οι δρόμοι για το τραγούδι άνοιξαν μπροστά της και αυτή δεν δίστασε στιγμή να τα παρατήσει όλα και να ξεκινήσει το μουσικό της ταξίδι! Ήδη στο δρόμο της έχει καταφέρει να συναντήσει μοναδικούς συνεργάτες, πολύτιμους για να τη βοηθήσουν να πατήσει γκάζι και να συνεχίσει ακόμα πιο πέρα... Άλλωστε όπως μου είπε, η ταχύτητα την εξιτάρει και όπως φαίνεται, έχει ήδη ξεκινήσει να τρέχει "γλυκά" στο νέο της δρόμο... Η συνάντησή μας πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Ελευθερίας όπου η Κατερίνα μας άνοιξε τα χαρτιά της και μας μίλησε ...για όλα!

Κάντε "κλικ" για να κατεβάσετε το αυτόγραφο - "wallpaper" της Κατερίνας Ντίνου, σε ανάλυση 800Χ600 ή 1024Χ768 Artwork: MC Team

Music Corner: Κατερίνα στις μέρες μας έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε "παράξενο" να εμφανίζεται ένας νέος καλλιτέχνης από το πουθενά και όχι μέσω κάποιου τηλε-reality! Πως και αποφάσισες να μπεις στη δισκογραφία με τον "κλασικό τρόπο" και να μην ακολουθήσεις την ...τηλεοπτική οδό;
Κατερίνα Ντίνου: Έχεις απόλυτο δίκιο! Δεν θα ήθελα όμως να μπω σε μια τέτοια διαδικασία. Προτιμώ τη μέθοδο "δουλειά και ένα βήμα τη φορά"! Αυτό το "ένα βήμα τη φορά", κάπου σε βγάζει. Κι εμένα με έφερε εδώ που είμαι σήμερα. Υπάρχει ένα υπόβαθρο, υπάρχουν σπουδές φωνητικής, υπάρχει μια μουσική παιδεία, παίζω όργανα και υπάρχει και πολύ μεγάλη αγάπη για το τραγούδι. Με αυτά τα όπλα, κάποια στιγμή μπήκα και στη δισκογραφία.

M.C.: Αυτά τα όπλα όμως που αναφέρεις, ανοίγουν πόρτες σήμερα; Αν κάποιος τα έχει, είναι σίγουρο ότι θα καταφέρει να μπει στη δισκογραφία;
Κ.Ντ.: Όχι, δεν είναι απόλυτο ότι θα ανοίξουν πόρτες. Όμως ο καθένας κάνει αυτό που θεωρεί σωστό. Τώρα ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα σβήσουν στη πορεία, μόνο ο χρόνος μπορεί να το δείξει. Εγώ κρίνω ότι είναι σωστό αυτό που κάνω τώρα. Ο "παραδοσιακός τρόπος". Να μάθεις πέντε πράγματα και αν καταφέρεις να μπεις στη δισκογραφία να προσπαθείς να κάνεις αξιόλογα πράγματα για να μείνεις στο χώρο.

M.C.: Τα παρακολουθείς αυτά τα reality;
Κ.Ντ.: Όχι, πέφτει λίγο η ψυχολογία μου με αυτά, να σου πω την αλήθεια! (γέλια)

M.C.: Θεωρείς πως υπάρχει μια άνιση μεταχείριση ανάμεσα σε όσους βγαίνουν από αυτά τα τηλεπαιχνίδια και σε όσους ακολουθούν τις "παραδοσιακές οδούς", που λέγαμε πριν;
Κ.Ντ.: Στο χώρο μας ένα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι η αναγνωρισιμότητα. Πάρε παράδειγμα εμένα την ίδια. Πόσος κόσμος ξέρει το "σ' αναζητώ" από το single που κυκλοφόρησα και πόσοι ξέρουν εμένα που το λέω; Αν ξεκινούσα έχοντας ήδη φήμη, πριν κάνω δίσκο, τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο απλά για μένα. Σαφώς υπάρχει μια αδικία, αλλά αυτό δεν το αφήνω να με καταβάλλει. Είπαμε ο καθένας κάνει αυτό που νομίζει πως είναι σωστό.

M.C.: Κι αν δεν είχες καταφέρει να βγάλεις δίσκο, θα το σκεφτόσουν τελικά να μπεις σε reality;
Κ.Ντ.: Όχι, δεν είναι του στυλ μου...

M.C.: Οπότε θα τα παρατούσες και θα ασχολιόσουν με τη Φαρμακευτική που έχεις τελειώσει; Θα άνοιγες ...φαρμακείο;
Κ.Ντ.: Μα ήμουν στα πρόθυρα να ανοίξω, πρόπερσι! Και κοίτα μερικές φορές πως έρχονται τα πράγματα. Είχα ψάξει, είχα βρει φαρμακείο και ξαφνικά "σκάει" ο πρώτος δίσκος! Έτυχε εκείνο το καιρό να μου γίνει πρόταση για δίσκο και βέβαια αφοσιώθηκα σε αυτό!

M.C.: Πες μας ένα σύντομο βιογραφικό σου...
Κ.Ντ.: Είμαι από τη Σκόπελο. Οι γονείς μου ασχολούνται με τη μουσική και ήταν μοιραίο να ασχοληθώ κι εγώ. Ο αδελφός μου ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική. Τραγουδάει μάλιστα στη Θεσσαλονίκη. Ο μπαμπάς μου ασχολείται ερασιτεχνικά με τη μουσική ενώ η μαμά μου τραγουδάει υπέροχα! Υπήρχαν στο σπίτι διάφορα μουσικά όργανα. Μεγαλώνοντας λοιπόν κι εγώ και έχοντας στο πλάι μου μουσικά όργανα, ήταν τελικά λίγο μοιραίο να ασχοληθώ κι εγώ μ' αυτά. Όταν πιάνεις για πρώτη φορά ένα μουσικό όργανο στα χέρια σου, δεν ξέρεις που θα σε βγάλει! Γενικά στη ζωή μου, μου άρεσε δύο πράγματα να κάνω και χαίρομαι που τα κατάφερα και στα δύο. Φαρμακευτική, όπου έχω το πτυχίο μου και αισθάνομαι πολύ καλά γι' αυτό και τραγούδι.

M.C.: Χώρος και για τα δύο όμως δεν υπάρχει φαντάζομαι...
Κ.Ντ.: Κι όμως, όταν σπούδαζα, τραγουδούσα κάθε βράδυ...

M.C.: Σπούδασες στη Θεσσαλονίκη και εκεί έκανες και τα πρώτα σου επαγγελματικά μουσικά βήματα. Στην Αθήνα πως βρέθηκες;
Κ.Ντ.: Στην Αθήνα βρέθηκα αφού πήρα το πτυχίο μου. Μου έγινε μια πρόταση να τραγουδήσω με τη Γλυκερία και τον Γιάννη Σαββιδάκη. Ήταν μια σημαντική συνεργασία και από τη στιγμή που είχα πάρει και το πτυχίο μου και είχα τελειώσει με τη σχολή, φυσικά απάντησα θετικά!

M.C.: Πως έγινε αυτή η πρόταση;
Κ.Ντ.: Τραγουδούσα στο Ακρόαμα με τον Σαββιδάκη και ήρθαν κάποιοι άνθρωποι να του προτείνουν συνεργασία για χειμερινό σχήμα. Έτυχε να με ακούσουν, τους άρεσα, με πρότειναν και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους... Στη συνέχεια είχα διάφορες σημαντικές συνεργασίες, με τον Θανάση Πολυκανδριώτη, το Μίμη Πλέσσα, τον Κώστα Μακεδόνα, ενώ συνεργάστηκα ξανά με τη Γλυκερία.

M.C.: Τι σε ενοχλεί περισσότερο στην Αθήνα;
Κ.Ντ.: Η κίνηση! Με ενοχλεί γιατί δεν με αφήνει να είμαι συνεπής στα ραντεβού μου. Κι αυτό είναι κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό. Με ενοχλεί αφάνταστα όταν λόγω κίνησης δεν μπορώ να είμαι συνεπής... Η πρώτη φορά που κατάλαβα τι θα πει κίνηση ήταν όταν είχα κατέβει Αθήνα για να δω παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Να σκεφτείς έχασα το πρώτο ημίχρονο!

M.C.: Μεγάλη απώλεια!
Κ.Ντ.: Μα είχαμε βάλει και γκολ!

M.C.: Καλά αυτά τα λέω επειδή εγώ δεν είμαι Παναθηναϊκός!
Κ.Ντ.: Το κατάλαβα! (γέλια)

M.C.: Οδηγείς;
Κ.Ντ.: Ναι και γρήγορα!

M.C.: Γρήγορα; Δηλαδή είναι μύθος όσα λέγονται για τις γυναίκες οδηγούς;
Κ.Ντ.: Καλά, είναι λίγο περίεργες στο δρόμο, έτσι; (γέλια) Εγώ πάντως οδηγώ ένα τζιπ και μου αρέσει να πηγαίνω πολύ γρήγορα!

M.C.: Είναι το πρώτο πράγμα που αγόρασες μόλις άρχισες να παίρνεις κάποια καλά λεφτά από τη δουλειά;
Κ.Ντ.: Ναι!

M.C.: Έχεις μια μανία με τα αυτοκίνητα δηλαδή...
Κ.Ντ.: Ξέρω, μπορεί να ακούγεται λίγο χαζό να ρίχνεις λεφτά στο δρόμο, αλλά είναι το μεράκι μου! Για μένα το αυτοκίνητο είναι μεράκι! Και ειδικά η ταχύτητα...

M.C.: Ελπίζω να προσέχεις τουλάχιστον! Ας επανέλθουμε όμως στα δικά μας... Ξαφνικά λοιπόν κάτι γίνεται και ..."ζεις σε όνειρο"!
Κ.Ντ.: Είναι πράγματι μια ονειρική κατάσταση αυτή! Κοίτα, κατ' αρχήν είχα κυκλοφορήσει ένα δίσκο πριν δύο χρόνια με τίτλο "Φως Αυγούστου" που δεν ακούστηκε σχεδόν καθόλου! Ήταν μια συνεργασία με δύο φίλους που μου άρεσαν οι μουσικές και οι στίχοι τους, έβαλα κι εγώ κάποια δικά μου τραγούδια μέσα και ξεκινήσαμε. ήταν η πρώτη μου επαφή με την MBI. Δυστυχώς δεν προχώρησε όμως πολύ αυτή η δουλειά...

** Σ' αυτό το σημείο η συνέντευξη διακόπτεται, καθώς ένας σκύλος αποφασίζει να δείξει το ενδιαφέρον του για τον τομέα των ...συνεντεύξεων ενώ η Κατερίνα ξεδιπλώνει τα φιλοζωϊκά της αισθήματα! Μάρτυρας η φωτογραφία!

Κ.Ντ.: Έχω μαζέψει δυο αδέσποτα. Γατάκια όμως. Έκανα αρχή με τις γάτες και μετά δεν γινόταν να έχω και σκύλο!

M.C.: Με τον τετράποδο φίλο μας να μας παρακολουθεί, ας συνεχίζουμε όσα λέγαμε... Είχαμε μείνει σ' εκείνο το πρώτο σου δίσκο...
Κ.Ντ.: Ναι, όπως σου είπα δεν πήγε καλά. Πλήρωσα ίσως το ότι ήμουν άγνωστη. Ο δίσκος ήταν και πιο έντεχνος είχε πιο δύσκολα τραγούδια. Δεν είναι εύκολο να ξεκινάς με έντεχνη μουσική. Μετά ήρθε η ώρα του cd single "σ' αναζητώ". Αυτό ήταν το cd που μου άνοιξε τελικά "μια χαραμάδα" μέσα στη δισκογραφία! Ήταν η πρώτη φορά που ακούστηκα στα ραδιόφωνα, η αποδοχή ήταν πολύ σημαντική και από τους παραγωγούς και από τον κόσμο και σαφώς, ήταν ένα cd με τραγούδι του Γιάννη Σπανού...

M.C.: Πως προέκυψε η συνεργασία με τον Σπανό;
Κ.Ντ.: Η δισκογραφική εταιρεία μου το πρότεινε. Ο κ. Σπανός δεν είχε καμιά αντίρρηση. Με άκουσε, ενέκρινε τον τρόπο που ερμήνευσα το "σ' αναζητώ" και έδωσε την έγκρισή του.

M.C.: Απόδειξη βέβαια ότι η φωνή σου του άρεσε, είναι ότι συνεχίσατε και στο album και μάλιστα αυτή τη φορά σου έδωσε και καινούργια τραγούδια του...
Κ.Ντ.: Ναι, αυτό ήθελα να πω. Βλέποντας την πορεία του "σ' αναζητώ", δεν μπορούσαμε παρά να είμαστε όλοι θετικοί σε μια δεύτερη συνεργασία. Έτσι φτάσαμε στο album "σε όνειρο ζω", όπου έχω πια τέσσερα καινούργια τραγούδια του Γιάννη Σπανού. Μάλιστα στο ένα έχω από αυτά γράψει εγώ στίχους.

M.C.: Σου αρέσει να γράφεις στίχους; Είναι κάτι που θέλεις να γίνεται στα cd σου;
Κ.Ντ.: Μ' αρέσει δεν μ' αρέσει, έτσι βγαίνει. Στο cd αυτό έχω γράψει στίχους σε τέσσερα τραγούδια συνολικά. Γράφω συνέχεια στίχους από μικρή. Είναι κάτι που έρχεται από μόνο του, "ακατέργαστο"!

M.C.: Σύνθεση;
Κ.Ντ.: Όχι, γιατί όποτε προσπάθησα να γράψω μουσική, έπρεπε να προσπαθήσω πολύ. Κι εγώ είμαι άνθρωπος που μου αρέσει το "πηγαίο". Έτσι τη σύνθεση την άφησα στην άκρη, δεν ξέρω βέβαια αν στο μέλλον ασχοληθώ περισσότερο.

M.C.: Το pop-rock ύφος που έχει ο δίσκος είναι απόφαση δική σου ή στο πρότειναν οι μουσικοί που ασχολήθηκαν με το album;
Κ.Ντ.: Αν δεν συμφωνούσα εγώ δεν θα μπορούσε να γίνει... Είναι ένα είδος μουσικής που μου αρέσει. Έχω βέβαια τραγουδήσει πολλά είδη μουσικής. Έχω περάσει και από ρεμπέτικο και από κλασικό λαϊκό. Πιστεύω ότι μπορώ να πω διάφορα πράγματα. Τραγουδάω αρκετά χρόνια και έχω δοκιμαστεί πια, ξέρω τις δυνατότητές μου. Δεν ξέρω το μέλλον τι μου επιφυλάσσει μουσικά, το σίγουρο όμως είναι πως ότι κάνω θα το κάνω γιατί με βρίσκει σύμφωνη και όχι γιατί ακούγεται εύκολα.

M.C.: Την επιτυχία πως την οριοθετείς; Πότε θα θεωρήσεις τον εαυτό σου επιτυχημένη τραγουδίστρια; Και τώρα βέβαια μπορείς να θεωρηθείς επιτυχημένη, είσαι όμως ακόμα στην αρχή.
Κ.Ντ.: Έχω νιώσει πολλές φορές αυτό που λες επιτυχία, από τον κόσμο και μόνο. Πριν ακόμα γίνω γνωστή. Όλα αυτά τα χρόνια που τραγουδούσα, έχω δεχθεί πολύ αγάπη από τον κόσμο. Δεν ξέρω πως σου φαίνεται αυτό που ακούς, δεν το λέω για να αναδείξω τον εαυτό μου. Κάθε βράδυ όμως ένιωθα μέσα μου ένα μικρό θρίαμβο, όταν τέλειωνε η βραδιά και είχα δει κάποιους ανθρώπους να συγκινούνται κατά τη διάρκεια που ερμήνευα κάποια κομμάτια...

M.C.: Οι εκδηλώσεις του κόσμου είναι πιο έντονες τώρα, που σιγά σιγά αρχίζεις να γίνεσαι όλο και πιο γνωστή;
Κ.Ντ.: Φέτος στη Σφεντόνα που πρώτη φορά στη ζωή μου είπα ένα τραγούδι από δίσκο μου, το "σ' αναζητώ" και είδα παιδιά 17 και 20 χρονών να τραγουδούν το "σ' αναζητώ", συγκινήθηκα. Το λέω γιατί αυτό το τραγούδι γράφτηκε πριν 33 χρόνια. Όταν το τραγουδούν με τόση αγάπη νεαρά παιδιά, τι σημαίνει; Ότι το έχουν ακούσει από μένα στο ραδιόφωνο. Αυτό είναι κάτι μαγικό... Τραγουδούσαν μαζί μου το κομμάτι, ήταν μαγική στιγμή...

M.C.: Φαντάζομαι πως τώρα που θα δεις τον κόσμο να τραγουδάει και κομμάτια που εσύ τραγούδησες πρώτη φορά, δικά σου τραγούδια, η συγκίνησή σου θα είναι ακόμα πιο μεγάλη!
Κ.Ντ.: Και μεγαλύτερη ακόμα συγκίνηση θα είναι όταν δω κόσμο να τραγουδάει κάποιο κομμάτι που τους στίχους του τους έχω γράψει εγώ η ίδια... Έτσι έτυχε πέρσι σε ένα μπαρ, να ακούσω το δεύτερο τραγούδι του single, το οποίο στιχουργικά το είχα γράψει εγώ ("Στ' ανοιχτά της ψυχής") και είδα ανθρώπους να το χορεύουν και να το τραγουδάνε... Δεν μπορώ να σου εξηγήσω πως ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Ένιωσα ότι κάτι κάνω, ότι έχω λόγο ύπαρξης στο χώρο... Ότι μπορεί τελικά κάτι να μείνει από μένα...

M.C.: Ίσως αυτό να είναι τελικά η μεγάλη επιτυχία. Να "χτυπιέται" ο κόσμος με ένα δικό σου τραγούδι...
Κ.Ντ.: Είναι πολύ σημαντικό. Όταν ο κ. Σπανός μου είπε "μου αρέσουν οι στίχοι σου, ταιριάζουν στη μελωδία μου" ("Σαν να φταίω εγώ"), εγώ αυτή τη στιγμή δεν την αλλάζω με τίποτα. Είναι αυτό που ρώτησες πριν τι είναι επιτυχία. Είναι μικρές μικρές στιγμές που όμως για σένα είναι τεράστιες. Τώρα ποια θα είναι η πολύ μεγάλη επιτυχία δεν ξέρω. Αν θα έρθει ποτέ, θα σου πω!

M.C.: Υπάρχει κορεσμός στις φιλοδοξίες ενός τραγουδιστή; Στα σχέδιά του; Λέει ποτέ ένας τραγουδιστής, ότι είχα να κάνω το έκανα, τώρα θα αποσυρθώ;
Κ.Ντ.: Εγώ πάντως δεν θέλω να γεράσω τραγουδώντας σε μια σκηνή.

M.C.: Γιατί αυτό το ακούω συχνά από νέους, αλλά ποτέ από μεγάλους και φτασμένους τραγουδιστές; (γέλια)
Κ.Ντ.: Έχεις δίκιο σ' αυτό. Δεν ξέρω. Ίσως τα βλέπεις αλλιώς τα πράγματα μεγαλώνοντας. Ίσως δεν έχεις τη καρδιά να αφήσεις αυτό που αγαπάς τόσο πολύ... Πάντως πραγματικά σου μιλάω, αυτός είναι ο λόγος που σπούδασα και κάτι άλλο. Όταν σκεφτόμουν τον εαυτό μου να τραγουδάω, τον σκεφτόμουν νέο. Από ένα σημείο και μετά όμως, πιστεύω ότι θα έχω το θάρρος να πω ότι σταματάω από την ερμηνεία. Ίσως τότε ασχοληθώ αποκλειστικά με άλλους τομείς του τραγουδιού, όπως τη στιχουργική ή τη σύνθεση.

M.C.: Υπάρχει κάτι να σε έχει απογοητεύσει στο χώρο;
Κ.Ντ.: Ναι πολλά, αλλά τα αφήνω πίσω. Ένα χαρακτηριστικό μου είναι ότι δεν μπορώ τη μιζέρια. Όταν σου συμβαίνει κάτι κακό, αντί να κάθεσαι να το αναμοχλεύεις και να "μιζεριάζεις" με αυτό, καλό είναι να το αφήνεις πίσω και να πας παρακάτω. Πολλά άσχημα συμβαίνουν στο χώρο αυτό και είναι λογικό. Είναι τρομερά ανταγωνιστικό επάγγελμα, πάρα πολλοί τραγουδιστές... Καταλαβαίνεις...

M.C.: Ποια είναι η καλύτερή σου στιγμή σε ένα live;
Κ.Ντ.: Μου αρέσει πολύ όταν τραγουδάω και να παίζω συγχρόνως και κάποιο μουσικό όργανο. Αυτό μου δίνει μια ισορροπία. Είναι η καλύτερη μου στιγμή...

M.C.: Τι όργανα ξέρεις να παίζεις;
Κ.Ντ.: Κιθάρα και μπαγλαμαδάκι!

M.C.: Γιατί δεν περίμενα να μου πεις για μπαγλαμαδάκι;
Κ.Ντ.: Ούτε για τη τρέλα μου για τα αυτοκίνητα περίμενες ν' ακούσεις! (γέλια)

M.C.: Σε τι χώρους προτιμάς να τραγουδάς; Μουσικές σκηνές, πίστες;
Κ.Ντ.: Δεν έχω πρόβλημα με τους χώρους. Το παν είναι να έχεις σωστούς συναδέλφους όπου τραγουδάς. Το "έμψυχο δυναμικό" μετράει...

M.C.: Θα τραγουδούσες για παράδειγμα σε μεγάλη πίστα με το Βοσκόπουλο;
Κ.Ντ.: Γιατί όχι; Γιατί να μη τραγουδήσω με το Βοσκόπουλο;

M.C.: Για λόγους διαφοράς μουσικού ύφους...
Κ.Ντ.: Πιστεύω πως όταν έχεις τη δική σου αξία, βγαίνεις στη σκηνή και τη δείχνεις. Όπου και να είσαι. Είτε διαφοροποιείσαι, είτε ομογενοποιείσαι. Αυτή είναι δική σου μαγκιά, καθαρά. Στο κάτω κάτω μπες για να αποδείξεις ποια είσαι! Κάνε τον κόσμο να σε δεχθεί...

M.C.: Φτάνει το κοινό να είναι έτοιμο να δεχθεί και το δικό σου στυλ μουσικής. Γιατί τουλάχιστον στις μεγάλες πίστες έχουν επικρατήσει πλέον λαϊκά ακούσματα...
Κ.Ντ.: Γιατί πιστεύω ότι οι άνθρωποι που πάνε από 'δω είναι οι ίδιοι που πάν κι από 'κει; Γιατί τους βλέπω αυτούς τους ανθρώπους και σε πίστες και σε μουσικές σκηνές; Γιατί ενώ είναι όλα τόσο απλά εμείς τα δυσκολεύουμε;

M.C.: Τι τύπος είσαι γενικά; Ακούω συχνά να αναφέρεις τη λέξη "μαγκιά". Και πιστεύω πως έχεις πράγματι μια μαγκιά μέσα σου... Τι έχεις τελικά περισσότερο μέσα σου; Πυγμή ή ρομαντισμό;
Κ.Ντ.: Και τα δύο... Είμαι γενικά πολύ soft σαν άνθρωπος, αλλά επειδή αυτό φαινόταν έντονα, φρόντισα κάποια στιγμή να το αποβάλλω. Δεν είμαι βέβαια σκληρή, αλλά έχω πάψει να είμαι "πεδίο βολής"! (γέλια)

M.C.: Νοικοκυρά είσαι;
Κ.Ντ.: Αρκετά στο θέμα της τάξης και της καθαριότητας. Αλλά από μαγειρική και τέτοια, δεν πάμε καλά!

M.C.: Ερωτευμένη είσαι;
Κ.Ντ.: Πάντα!

M.C.: Προσωπικό στυλίστα έχεις;
Κ.Ντ.: Ορίστε;

M.C.: Είδες; Είσαι βλέπεις ακόμα καινούργια. Εγώ θέλω να σου κάνω την ίδια ερώτηση μετά από 5-6 δίσκους να δω τι θα μου πεις! (γέλια) Αλήθεια όμως, θεωρείς ότι δεν χρειάζεται;
Κ.Ντ.: Τι να σου πω, είναι λίγο εκτός τραγουδιού, αλλά μπορεί να χρειάζεται κι όλας... Επειδή σήμερα παίζει πολύ εικόνα, όταν πας στην τηλεόραση να παρουσιάσεις τη δουλειά σου πρέπει δυστυχώς να σκεφτείς εκτός από το πως θα τα πεις και το πως θα είσαι. Εκεί θέλει λίγη προσοχή, να συμβουλευτείς κάποιον. Αλλά από το σημείο να συμβουλευτώ απλώς κάποιον για το τι μου πηγαίνει μέχρι να έχω προσωπικό στυλίστα, είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμα! Το άγχος μου αυτή τη στιγμή είναι περισσότερο όταν θα τραγουδάω live να είμαι όπως πρέπει.

M.C.: Υπάρχει κάποιος που να σε συμβουλεύει γενικά στα επαγγελματικά σου;
Κ.Ντ.: Τα παιδιά στην ΜΒΙ, τη δισκογραφική μου.

M.C.: Έχεις βλέπω απόλυτη εμπιστοσύνη στην εταιρεία σου.
Κ.Ντ.: Υπάρχει ανθρώπινη σχέση, ζεστή σχέση. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Δεν είναι εργασιακή η σχέση μας, είναι ανθρώπινη.

M.C.: Θα ήθελες να βραβευθείς του χρόνου στα Αρίων;
Κ.Ντ.: Κατ' αρχήν ήμουν παρούσα φέτος στα βραβεία!

M.C.: Άρα μ' αυτό θέλεις κατ' αρχήν να μου πεις ότι είσαι μ' αυτούς που θέλουν την ύπαρξη του θεσμού αυτού...
Κ.Ντ.: Βεβαίως να υπάρχει ο θεσμός. Γιατί να μην υπάρχει; Γιατί να μην έχουμε μουσικά βραβεία στην Ελλάδα; Θέλει όμως λίγη οργάνωση. Και πιστεύω πως αν όλοι αυτοί που βρίζουν τα Αρίων, αν αντί να τα βρίζουν, βοηθούσαν να γίνει κάτι πιο σωστό, πολλά θα είχαν βελτιωθεί.

M.C.: Μήπως στην Ελλάδα δεν ξέρουμε να χάνουμε; Δηλαδή όταν κάποιος δει ότι δεν θα πάρει βραβείο, τον συμφέρει να τα σνομπάρει;
Κ.Ντ.: Α κακό δικό τους αυτό! Κι εγώ στη Φαρμακευτική δεν έβγαλα τον καλύτερο βαθμό. Ο άλλος ήταν καλύτερος από μένα. Τι να κάνουμε... Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις να χάνεις... Γι' αυτό είμαι Παναθηναϊκός! (αστείο που μας κάνει να ξεκαρδιστούμε, αλλά εγώ παίρνω θάρρος από αυτό...)

M.C.: ... Α τώρα μάλιστα! Αυτό θα είναι ο τίτλος της συνέντευξης!!!
Κ.Ντ.: Όχι όχι, έτσι και βγάλεις τέτοιο τίτλο θα στενοχωρηθώ πάρα πολύ, όπως και όλοι οι Παναθηναϊκοί! Άσε να χαρούμε φέτος το πρωτάθλημα! Αλλά αφήνοντας τα αστεία, είναι πραγματικά σημαντικό να ξέρεις να χάνεις...

M.C.: Αλλάζουμε θέμα. Σε λίγες ημέρες έχουμε Eurovision. Πως τα βλέπεις τα πράγματα;
Κ.Ντ.: Sakis! Εντάξει, καλά λένε ότι πάει... Να του ευχηθούμε να πάει καλά και να φέρει στην Ελλάδα το πρώτο βραβείο.

M.C.: Εσύ θα πήγαινες Eurovision;
Κ.Ντ.: Φυσικά! Με ένα καλό τραγούδι, ναι, θα πήγαινα.

M.C.: Είναι δηλαδή μια από τις κινήσεις που σκέφτεσαι να κάνεις στο μέλλον;
Κ.Ντ.: Εγώ αν σκέφτομαι; Μακάρι να με εμπιστευθούν να πάω στη Eurovision. Είναι πολύ μεγάλη ιστορία το να εκπροσωπείς τη χώρα σου, μεγάλη τιμή.

M.C.: Θέλεις να δεις το όνομά σου να ηγείται σε σχήμα;
Κ.Ντ.: Τι ωραίο που ακούγεται αυτό! Ξέρεις, ακούγεται ωραίο γιατί για να φτάσεις να ηγείσαι σε κάποιο σχήμα, σημαίνει ότι έχεις κάνει μια μεγάλη επιτυχία. Σημαίνει ότι σ' ακούει ο κόσμος, ότι σε ξέρει ο κόσμος, ότι σε πιστεύει ο κόσμος... Γιατί να μην το ήθελα λοιπόν;

M.C.: Αυτή τη στιγμή θεωρείς πως θα μπορούσες να ηγηθείς σε κάποιο σχήμα;
Κ.Ντ.: Όχι βέβαια... Να ξέρουμε και που βρισκόμαστε!

M.C.: Έχεις γυρίσει κάποιο video clip για το πρόσφατο album σου;
Κ.Ντ.: Ναι, ένα καταπληκτικό video clip για το "τόση αγάπη". Είναι με ζογκλέρ και μάγους! Να σκεφτείς πως σε κάποιο σημείο ξαπλώνω πάνω σε τρία σπαθιά! Δεν θα πω όμως σε κανέναν πως έγινε αυτό! Ήταν ένα κόλπο που μας έμαθε ένας μάγος, ο Oscar. Το αποτέλεσμα είναι νομίζω πάρα πολύ ωραίο. Είναι "μαγικό" video clip!

M.C.: Εντάξει, αφού δεν είχατε και κάποιο ατύχημα με τα σπαθιά, πάλι καλά!
Κ.Ντ.: Δεν λες τίποτα! Ήταν πολύ δύσκολο το γύρισμα. Ευτυχώς που γυμνάζομαι πάρα πολύ και αυτό βοήθησε.

M.C.: Τι κάνει ένα τραγούδι καλό;
Κ.Ντ.: Ο στίχος, ο στίχος και ο στίχος! (γέλια)

M.C.: Δηλαδή μόνο ο στίχος;
Κ.Ντ.: Εντάξει ίσως το λέω λίγο υπερβολικά, όμως το θεωρώ πολύ σημαντικό ένα τραγούδι να έχει καλό στίχο. Εγώ είμαι κολλημένη με το στίχο, διαβάζω πάρα πολύ ποίηση, έχω cd στο σπίτι με ποιητές που απαγγέλλουν τα ποιήματά τους... Χρειάζεται λοιπόν ένας καλός στίχος και μια μελωδία που να μην είναι παρωχημένη. Να μη στερείται έμπνευσης. Ένα τραγούδι είναι καλό όταν είναι αποτέλεσμα έμπνευσης και όχι όταν στόχος είναι να πάμε απλώς να κάνουμε ένα σουξέ...

M.C.: Το cd το δικό σου σε τι από τα δύο υπερτερεί; Στη μουσική ή το στίχο;
Κ.Ντ.: Ε, τώρα εμένα ρωτάς; Ψάξαμε πάρα πολύ και εγώ και ο παραγωγός να βρούμε κάτι που να μας καλύπτει απόλυτα. Εμένα αυτή η δουλειά με καλύπτει. Πιστεύω λοιπόν πως έχει και καλό στίχο και καλή μουσική.

M.C.: Μιας και για τον Γιάννη Σπανό έχουμε ήδη μιλήσει, θέλω να μου πεις δυο λόγια για τους άλλους δύο συνεργάτες σου στο album, τον Νίκο Ζιώγαλα και τον Γιώργο Αλουπογιάννη...
Κ.Ντ.: Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν και δέχθηκαν αμέσως να συνεργαστούν μαζί μου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Νίκο Ζιώγαλα γιατί πήγα με πολύ θράσος να του ζητήσω τραγούδια και είναι η πρώτη φορά - και τελευταία - που το κάνω αυτό στη ζωή μου, γιατί δεν είναι του χαρακτήρα μου... Ευτυχώς ήταν απόλυτα θετικός μαζί μου και δεν με έκανε να νιώσω καθόλου άσχημα για το τόλμημά μου. Μάλιστα το ίδιο βράδυ με πήρε τηλέφωνο και με κάλεσε να ακούσω κάτι που μου έγραψε, το ντουέτο μας! Και μάλιστα μου ζήτησε να το τραγουδήσουμε μαζί! Ήταν πολύ σημαντικό που ήθελε να συμμετέχει στο δίσκο μου και ερμηνευτικά! Τον Γιώργο Αλουπογιάννη τον γνώρισα μέσω της δισκογραφικής μου. Από την πρώτη στιγμή γίναμε φίλοι. Είναι πολύ όμορφο πράγμα να είσαι στο studio με φίλους. Έχει κάνει καταπληκτική δουλειά ο Γιώργος. Η ενορχήστρωσή του είναι εκπληκτική.

M.C.: Κλείνοντας τι θα ήθελες να πεις ακόμα;
Κ.Ντ.: Ότι η Σκόπελος είναι το πιο όμορφο νησί του κόσμου!

BAR RESTAURANT CAFE ΠΑΡΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (Βασ. Σοφίας) 210.7223784

*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Ελευθερίας στην Βασ. Σοφίας, στο Μέγαρο Μουσικής (Bar-Restaurant-Cafe, τηλ. 210.7223784).
*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, Olympus.
*** Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού (κειμένων ή φωτογραφιών) χωρίς την άδεια του Music Corner.