ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΟΛΥΜΠΙΟΥ

"Μαγεύομαι όταν ακούω το κόσμο να σιγοτραγουδά τα τραγούδια μου!"

Συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στον Παύλο Ζέρβα

Φωτογράφηση: Αρετή Σταυροπούλου
Music Corner - 15/11/2004

Ένας άνθρωπος απλός, με το χαμόγελο μόνιμα στα χείλη και ευγένεια χωρίς ίχνος επιτήδευσης... Έτσι γνώρισα τη Δέσποινα πριν χρόνια, όταν κυκλοφόρησε το πρώτο της cd, έτσι τη συνάντησα ξανά, τώρα που η επιτυχία θα μπορούσε να της είχε φουσκώσει τα μυαλά! Συνέβη σε τόσους συνάδελφούς της άλλωστε, ακόμη και σε ορισμένους που πλατινένιες πωλήσεις έχουν δει μόνο στη ...τηλεόραση! Φαίνεται όμως πως η Δέσποινα Ολυμπίου έχει γερές βάσεις και το δικό της μυαλό, δεν πρόκειται να ...ξεφύγει τόσο εύκολα!

Η συνάντησή μας έγινε στο Πάρκο Ελευθερίας. Η Δέσποινα πρόθυμα απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις, εκτός από κάποιες που είχαν να κάνουν με τη προσωπική της ζωή, την οποία θέλει να κρατήσει μόνο για τον εαυτό της. Θεωρεί σημαντικό για τη καριέρα της ότι ο κόσμος πλέον τη χειροκροτά πριν ακόμη αρχίσει να τραγουδάει, ενώ αισθάνεται "μαγεμένη" όταν βλέπει τον κόσμο να σιγοτραγουδά τα δικά της τραγούδια! Έτσι νιώθει πως επικοινωνεί μαζί τους... Αποφάσισε να αλλάξει λίγο το στυλ των τραγουδιών της για να έρθει πιο κοντά στο κοινό της ηλικίας της... Παίρνει αποφάσεις με όσα της λέει η καρδιά της παρά η λογική, εξακολουθεί να κοκκινίζει όταν δέχεται φιλοφρονήσεις, ενώ το καλό που σας θέλω, μη τη κάνετε να ...θυμώσει!

Πιστεύει ότι την επαρχία δεν πρέπει να τη θυμόμαστε μόνο τα καλοκαίρια και έτσι αποφάσισε με τα Κίτρινα Ποδήλατα να ξεκινήσουν μια χειμερινή περιοδεία περνώντας από διάφορα μέρη της Ελλάδας!


Κάντε "κλικ" για να κατεβάσετε το αυτόγραφο - "wallpaper"
της Δέσποινας Ολυμπίου,
σε ανάλυση
800Χ600 ή 1024Χ768
Artwork: MC Team


Music Corner: Δέσποινα, έχουμε να τα πούμε πολύ καιρό, σχεδόν 4 χρόνια, όσα περίπου έχεις να κυκλοφορήσεις νέο album. Μεγάλο κενό, μεγάλη απουσία... Γιατί συνέβη αυτό; Υπήρξε κάποια "αναπροσαρμογή" στις σκέψεις σου έναντι του πρώτου cd;
Δέσποινα Ολυμπίου: Απουσία... Δεν νιώθω ότι απουσίαζα. Ήμουν ...εδώ γύρω! Δούλευα, έκανα συναυλίες, απλώς δισκογραφικά υπήρξε ένα διάστημα στο οποίο έκανα πράγματα για το πρώτο μου cd και στη πορεία έφυγα από την εταιρεία μου. Πέρασε ένα διάστημα συζητήσεων, προέκυψαν διάφορες δουλειές που στο τέλος δεν ευδοκίμησαν, έγινε η μεταγραφή μου στη Universal και τελικά πέρασε ένα σημαντικό διάστημα στο οποίο εγώ μάζευα τραγούδια.

MC: Είσαι ικανοποιημένη τελικά από το πρώτο album; Γιατί όπως σου είχα πει και τότε, ήταν ένα cd με πολύ καλά έντεχνα τραγούδια, που όμως τελικά ίσως δεν ακούστηκε όσο του άξιζε.
Δ. Ολ.: Εμπορικά δεν είχε καμιά ιδιαίτερη επιτυχία.

MC: Που το αποδίδεις αυτό;
Δ. Ολ.: Λόγοι που δεν προχώρησε υπάρχουν πολλοί. Σημασία έχει ότι όταν έκανα αυτό το cd ήταν μια εποχή που αισθανόμουν πολύ καλά. Όπως σου είχα πει και τότε, με είχαν βοηθήσει για τη δημιουργία αυτού του cd συντελεστές που ήταν όλοι παλιοί μου συνεργάτες.

MC: Και σημαντικά ονόματα...
Δ. Ολ.: Πολύ σημαντικά και αυτό ήταν κάτι ιδιαίτερο για μένα. Δεν ήταν όμως μόνο οι συνεργάτες, τα τραγούδια αυτού του cd σήμαιναν πολλά για μένα. Τόσο σαν στίχοι όσο και σαν μουσική. Δεν πήγε όμως καλά γιατί ίσως το στυλ της εποχής να ήταν διαφορετικό, ίσως γιατί κάποια τραγούδια να μη συμβάδιζαν με την ηλικία μου, ως "νεαρή"... Νομίζω όμως πως είναι σημαντικό για τον καθένα μας, το πρώτο βήμα στη δουλειά μας να είναι σημαντικό για εμάς τους ίδιους, να είναι κάτι που να μας εκφράζει και να μας αρέσει και μετά να αρέσει και στους άλλους. Δυστυχώς το δεύτερο δεν το πέτυχα, αλλά πέτυχα το πρώτο! Έτσι είμαι κατά το ήμισυ ευχαριστημένη!

MC: Καλά μη το παίρνεις κι έτσι. Το αν θα πουλήσει ένα cd εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και όχι μόνο από το αν αρέσουν τα τραγούδια.
Δ. Ολ.: Υπήρξε μια μερίδα ανθρώπων που τους άρεσε. Εμένα αυτό με ικανοποιεί. Θυμάμαι όταν δούλευα στη Μέδουσα, είχε έρθει ένας Έλληνας που ζούσε στην Ολλανδία και μου είχε πει ότι είχε πάθει πλάκα με το cd και ότι παρ' όλο που δεν του αρέσει η νυχτερινή ζωή είχε έρθει να με δει live μόνο και μόνο για να ακούσει αυτά τα τραγούδια! Μπορεί λοιπόν το cd αυτό να μη πούλησε, αλλά ξέρω πως αυτοί που το πήραν ήξεραν τι θα ακούσουν και ήταν ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα.

MC: Η αλλαγή πάντως δισκογραφικής, μου δίνει ένα κίνητρο να σε ρωτήσω μήπως δεν ήσουν ικανοποιημένη από την προηγούμενη εταιρεία σου, αν πιστεύεις δηλαδή πως έφταιξε για τις χαμηλές πωλήσεις του πρώτου σου album.
Δ. Ολ.: Ναι, πλέον έχει σημασία για ένα cd τι κινήσεις θα κάνει η εταιρεία για να το προωθήσει. Σήμερα δεν αρκεί να είναι ένα cd καλό. Είναι βέβαια το σημαντικότερο αλλά υπάρχουν πολλά ακόμη που πρέπει να γίνονται.

MC: Το νέο cd κινείται σε διαφορετικό μουσικό ύφος. Έχεις αφήσει το καθαρά έντεχνο και έχεις περάσει σε ήχο με περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία, περισσότερο pop.
Δ. Ολ.: Είναι κάτι διαφορετικό, αλλά δεν με αποκλείει τόσο από κάποια πράγματα που μου αρέσουν μουσικά. Είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να δοκιμάζομαι σε διαφορετικά πράγματα.

MC: Ήταν απόφαση δική σου δηλαδή αυτή η αλλαγή ή των συνεργατών σου;
Δ. Ολ.: Ότι κάνω είναι δική μου απόφαση πάντα. Ακούω συμβουλές αλλά στο τέλος αποφασίζω εγώ.

MC: Η συνεργασία με τον Χατζηγιάννη πως προέκυψε; Πως γνωρίστηκες μαζί του, πως αποφασίσατε να συνεργαστείτε;
Δ. Ολ.: Γνωριστήκαμε στο μαγαζί που δούλευε με τη Γαλάνη, στο Ζυγό. Ήμασταν και στην ίδια εταιρεία και ήταν τότε μια περίοδος που εγώ έψαχνα τραγούδια για να κάνω δίσκο. Μόλις είχα υπογράψει στη Universal. Για καλή τύχη ο Μιχάλης εκείνο το καιρό έψαχνε να κάνει μια παραγωγή. Με ρώτησε αν ενδιαφέρομαι, είπα ναι, πέρασαν 2-3 μήνες συζητήσεων και τελικά αποφασίσαμε να κάνουμε μια τέτοια συνεργασία που θα είχε σαν αποτέλεσμα καλοκαιρινές συναυλίες, ένα cd single με ντουέτο και μετά όλα πήραν το δρόμο τους...

MC: Το cd single αυτό πήγε πάρα πολύ καλά. Έγινε πλατινένιο, άλλαξαν ριζικά τα πράγματα σε σχέση με το προηγούμενο album καθώς ήρθαν πωλήσεις, ήρθε αναγνώριση, ήρθαν όλα αυτά που φαντάζομαι πως θα περίμενες... Έχει παίξει ρόλο σε όλα αυτά ότι ήταν ο Χατζηγιάννης μαζί σου, σε αυτή τη παραγωγή;
Δ. Ολ.: Έπαιξε ρόλο, ναι. Ο Μιχάλης είναι ένας άνθρωπος επιτυχημένος, έφερνε μια δύναμη μαζί του σαν όνομα. Όταν ο Χατζηγιάννης τραγουδάει ένα ντουέτο με μια κοπέλα, σίγουρα σου έρχεται η επιθυμία να το ακούσεις. Πιστεύεις πως θα είναι κάτι καλό. Ήταν βέβαια και το τραγούδι πολύ καλό.

MC: Το τραγούδι που διασκευάσατε το επιλέξατε μαζί;
Δ. Ολ.: Το άκουσε ο Μιχάλης από μένα...

MC: Δηλαδή ήταν δική σου επιλογή;
Δ. Ολ.: Όχι, ήταν επιλογή του Πάνου Μπάρλου, ο οποίος ήταν στην εταιρεία. Είναι ο άνθρωπος που στην ουσία με βρήκε, με πήρε τηλέφωνο και με έφερε στη Universal να συζητήσω. Με είχε δει σε μια εκπομπή στη τηλεόραση και αποφάσισε να με καλέσει!

MC: Το ότι έγινε πλατινένιο το cd single τι σημαίνει για σένα;
Δ. Ολ.: Χαρά...

MC: Είναι μια αναγνώριση;
Δ. Ολ.: Ήταν ωραίο συναίσθημα γιατί παντού άκουγα το τραγούδι αυτό. Ο κόσμος δεν με ήξερε, καθώς δεν είχα κάνει video clip ούτε είχα παρουσιαστεί σε εκπομπές. Πολλοί έλεγαν ωραία είναι αυτή η τραγουδίστρια αλλά δεν ήξεραν ποια είμαι! Καμιά φορά το έλεγαν και σε μένα! Βλέποντας λοιπόν κάποιους να τραγουδούν τα κομμάτια μου, αισθανόμουν πως μιλούσα μαζί τους. Πως επικοινωνούσα. Κι αυτό είναι νομίζω η μαγεία της δουλειάς μου. Γι' αυτό μ' αρέσει αυτό που κάνω, γιατί επικοινωνώ με το κόσμο μέσω των τραγουδιών μου. Αυτό είναι το πολύ σημαντικό.

MC: Στο νέο σου album υπάρχει μια διασκευή παλιού τραγουδιού του Μίμη Πλέσσα, το "σταγόνα σταγόνα"...
Δ. Ολ.: Ο κ. Μίμης Πλέσσας είναι ένας άνθρωπος που "υπερεκτιμώ". Έχουμε δουλέψει μαζί το 1996 και την εποχή πριν τις συναυλίες με τον Μιχάλη, μου είχε κάνει πρόταση ο κ. Πλέσσας να δουλέψουμε μαζί. Θα κάναμε κάποιες συναυλίες με μια συμφωνική ορχήστρα. Στη συνέχεια ήρθε και η πρόταση για συνεργασία με τον Μιχάλη. Υπήρχε λοιπόν ένα δίλημμα τι να κάνω τελικά. Επειδή εκτιμώ και αγαπώ πολύ τον κ. Πλέσσα δεν μου φαινόταν σωστό να του πω "ξέρετε κ. Πλέσσα μιλάω με τον Μιχάλη το Χατζηγιάννη...", δεν μπορούσα... Κάποια στιγμή βρεθήκαμε και τελικά βρήκα το θάρρος να του πω για τη πρόταση Χατζηγιάννη, αλλά του είπα πως δεν θα πάω. Ο ίδιος λοιπόν μου απαντάει "δεν υπάρχει περίπτωση, δεν σε αφήνω εγώ να μη πας"! Σκέψου ένας συνθέτης τόσο σημαντικός, να είναι ακομπλεξάριστος και να σου λέει "δεν σε αφήνω εγώ να μην ακολουθήσεις την άλλη πρόταση"! Θεώρησε ο ίδιος πως ήταν η κατάλληλη στιγμή για μένα να κάνω ένα τέτοιο άνοιγμα και να δοκιμαστώ σε κάτι εντελώς νέο, πιο σύγχρονο και πιο κοντά στην ηλικία μου. Εγώ λοιπόν, το εκτίμησα πάρα πολύ αυτό που συνέβη και ήθελα να πω ένα τραγούδι του Μίμη Πλέσσα στο δίσκο μου. Διάλεξα ένα που μου άρεσε πάρα πολύ και το είπα.

MC: Μιας και το ανέφερες, ακόμη πριν το single είχαν έρθει σημαντικές συναυλίες μαζί με το Μιχάλη Χατζηγιάννη.
Δ. Ολ.: Ναι ήταν συναυλίες με πάρα πολύ κόσμο, όταν ακόμα δεν με ήξερε το κοινό του Μιχάλη. Λέγαμε μαζί το ντουέτο, έλεγα και το "βάλε μουσική" και έβλεπα πως άρεσαν τα τραγούδια αυτά στο κόσμο, το ένιωθα στο χειροκρότημά τους ακόμη και στο τέλος των συναυλιών. Αυτό το χειροκρότημα ήταν για μένα μεγάλη αλλαγή. Και στο Vox αργότερα το ένιωσα αυτό. Ο κόσμος συνήθως με χειροκροτούσε αφού τραγουδούσα, τώρα είχε αρχίσει πλέον να με χειροκροτά πριν καν ξεκινήσω, με το που εμφανιζόμουν στη σκηνή! Αυτό με έκανε να θέλω να είμαι ακόμα καλύτερη, να προσπαθώ περισσότερο. Φοβερό συναίσθημα...

MC: Συνήθισες τους εξοντωτικούς ρυθμούς των συναυλιών;
Δ. Ολ.: Δεν είχα ποτέ πρόβλημα. Όσο κουραστικά κι αν ήταν τα ταξίδια για τις συναυλίες, δεν έφτασα ποτέ να πω ότι δεν άντεχα. Όταν σ' ευχαριστεί αυτό που κάνεις και είσαι και με καλή παρέα, δεν κουράζεσαι ποτέ!

MC: Η δημοσιότητα αισθάνεσαι να σε περιορίζει στη προσωπική σου ζωή;
Δ. Ολ.: Καθόλου. Δεν νομίζω άλλωστε πως είμαι ακόμη και τόσο γνωστή.

MC: Γιατί, δεν σε γνωρίζουν στο δρόμο; Δεν σου έχουν ζητήσει αυτόγραφο, δεν σου έχουν πει "γεια σου Δέσποινα";
Δ. Ολ.: Αυτό γίνεται, αλλά ακόμα δεν με αναγνωρίζουν πολλοί. Δεν ξέρω, ίσως έχω ένα τρόπο να περνάω απαρατήρητη! (γέλια)

MC: Μπαίνεις στο Μετρό;
Δ. Ολ.: Μ' αρέσει πάρα πολύ το Μετρό! Μ' αρέσει να είμαι ανάμεσα στο κόσμο. Υπάρχουν βέβαια και στιγμές που νιώθω λίγο άβολα ή μάλλον που ντρέπομαι, γιατί βλέπω έναν απίστευτο για μένα ενθουσιασμό. Μετά αρχίζουν οι φιλοφρονήσεις και τα κομπλιμέντα και αρχίζω και ...κοκκινίζω! (γέλια)

MC: Άρα υπάρχει αναγνώριση...
Δ. Ολ.: Υπάρχει, υπάρχει, αλλά εντάξει, μη φανταστείς πως δεν μπορώ να κυκλοφορήσω κι όλας... Μη τρελαθούμε τελείως!

MC: Είσαι θετική στις αλλαγές στην εμφάνισή σου; Θα τολμούσες ένα νέο look, να σε δούμε για παράδειγμα με κοντό μαλλί ή ξανθιά;
Δ. Ολ.: Όχι εύκολα...

MC: Δεν είσαι άνθρωπος των αλλαγών δηλαδή...
Δ. Ολ.: Έχω αλλάξει πολύ από τότε που με ξέρεις;

MC: Όχι καθόλου!
Δ. Ολ.: Ε, είδες; (γέλια) Μ' αρέσουν οι μικροαλλαγές, αλλά όχι κάτι ριζικό.

MC: Αν σου το ζητούσε ο παραγωγός σου ή κάποιος σκηνοθέτης να το κάνεις για επαγγελματικούς λόγους;
Δ. Ολ.: Δεν μπορώ, όχι. Μόνο αν αισθανόμουν πως η αλλαγή αυτή θα μου πήγαινε, πως θα ήμουν καλύτερη. Αλλά νιώθω καλά έτσι όπως είμαι.

MC: Αντικείμενα φετίχ έχεις;
Δ. Ολ.: Δένομαι πάρα πολύ με τα αντικείμενα εγώ. Έχω πολλά πραγματάκια, που μπορεί να μην έχουν και κάποια αξία. Ακόμη και χαρτάκια έχω που μπορεί να μου θυμίζουν κάτι. Μ' αρέσουν πολύ τα κομπολόγια! Μαζεύω σπίρτα όπου βρω!

MC: Προβλέπω μετά από αυτή τη συνέντευξη να έρχεται κόσμος στο καμαρίνι σου και να σου φέρνει σπίρτα και κομπολόγια! (γέλια). Τη Κύπρο τη νοσταλγείς; Πηγαίνεις καθόλου;
Δ. Ολ.: Πήγα μόλις τελειώσαμε τις συναυλίες. Είχα να πάω πάρα πολύ καιρό και μ' άρεσε, ξεκουράστηκα.

MC: Τη Κύπρο του χρόνου στη Eurovision θα την εκπροσωπήσει ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου. Καλή επιλογή;
Δ. Ολ.: Ναι, βέβαια. Πρόκειται για καλό τραγουδιστή.

MC: Εσύ θα ήθελες να πας στη Eurovision;
Δ. Ολ.: Αν μου άρεσε το τραγούδι, ναι. Μ' αρέσει γενικά η Eurovision σαν θεσμός.

MC: Θα πήγαινες με τη Κύπρο ή με την Ελλάδα;
Δ. Ολ.: Το νιώθω το ίδιο... Είμαι μισή εκεί, μισή εδώ!

MC: Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, εσύ είχες πει σε κάποια συνέντευξη ότι δεν θα έκανες ποτέ κάποια extreme φωτογράφηση γιατί είσαι τραγουδίστρια και όχι μοντέλο;
Δ. Ολ.: Extreme; Εννοείς γυμνή;

MC: Εννοώ μια φωτογράφηση που θα γίνει καθαρά για να αναδείξει την ομορφιά σου.
Δ. Ολ.: Θέματα ομορφιάς δεν μ' ενδιαφέρουν γιατί δεν είμαι φωτομοντέλο.

MC: Θα μπορούσες όμως να είσαι!
Δ. Ολ.: Δεν ξέρω αν θα μπορούσα γιατί είμαι και ντροπαλή! (γέλια). Μ' ενδιαφέρει γενικά μια φωτογράφηση να γίνεται πάνω στη δουλειά μου και να έχει να κάνει με θέμα τέχνης. Και το γυμνό μπορεί να είναι τέχνη, αλλά τίποτα προκλητικό. Δεν μου αρέσουν τα προκλητικά.

MC: Σε έναν άντρα τι εκτιμάς περισσότερο;
Δ. Ολ.: (μετά από πολύ σκέψη!) Να είναι "κύριος". Να είναι ευγενικός, να ξέρει να φέρεται όμορφα και σωστά σε μια γυναίκα, να είναι δυνατός αλλά να έχει ευαισθησίες, εκτιμώ την ειλικρίνεια, επίσης να είναι σαφής.

MC: Ο ..."Mr Perfect" δηλαδή!
Δ. Ολ.: Όχι, δεν μιλάω για τελειότητα. Αλλά να είναι ειλικρινής. Η ειλικρίνεια είναι να μπορείς να έχεις τη δύναμη να παραδέχεσαι και τα λάθη σου. Να προσπαθείς να γίνεσαι καλύτερος. Εκτιμώ πολύ σε έναν άντρα τη καλλιέργεια. Πάνω απ' όλα...

MC: Είσαι ερωτευμένη;
Δ. Ολ.: (πάλι πολύ σκέψη και γέλια!)

MC: Δεν θα κάνω άλλη ερώτηση, απλώς πες μου ναι ή όχι!
Δ. Ολ.: Αν είμαι ερωτευμένη; Είμαι "δοσμένη", άρα είμαι ερωτευμένη!

MC: Να μη τολμήσω να ρωτήσω με Έλληνα ή με Κύπριο!
Δ. Ολ.: Όχι! (γέλια)

MC: Σε έχουν απογοητεύσει ποτέ άτομα που πίστευες πως είναι φίλοι σου;
Δ. Ολ.: Και αυτό θέλει σκέψη... Κοίτα, φίλους μου με τη βαθιά έννοια του όρου, έχω μετρημένους, για τους οποίους βάζω και το χέρι μου στη φωτιά! Άρα αυτοί οι φίλοι, δεν με έχουν απογοητεύσει ποτέ.

MC: Άρα για να γίνει κάποιος φίλος σου περνάει από "κόσκινο"!
Δ. Ολ.: Βέβαια, για να φτάσω να πω εσύ είσαι κολλητός μου φίλος, έχεις δοκιμαστεί! Αυτές οι φιλίες είναι σχέσεις ζωής.

MC: Όσο σε ξέρω, αλλά και πάνω στη σκηνή, είσαι πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη!
Δ. Ολ.: Μα είμαι ευτυχισμένο πλάσμα! (γέλια)

MC: Θέλω να σε ρωτήσω, θυμώνεις ποτέ;
Δ. Ολ.: Α, καλά! Εγώ αν θυμώσω είναι ...καθοριστικό! Δεν μιλάω για "ψευτοθυμούς". Εγώ αν θυμώσω θα θυμώσω πολύ άσχημα! Θα υπάρχει λόγος. Έχω θυμώσει με ανθρώπους που με πλήγωσαν ενώ θα μπορούσαν να μη το κάνουν. Με ανθρώπους που δεν ήταν σωστοί απέναντί μου. Ο θυμός μου με βοηθάει και να ωριμάσω και να διορθώσω πτυχές του χαρακτήρα μου, αλλά και να ξεχωρίσω ποιοι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι θα μπουν σπίτι μου και ποιοι είναι αυτοί που θα μείνουν έξω από αυτό!

MC: Είσαι άνθρωπος δηλαδή που κρατάς κακίες.
Δ. Ολ.: Δεν είναι θέμα κακίας, είναι θέμα δικαιοσύνης... Δεν νιώθω ότι είμαι κακιά. Απλώς όταν αισθανθώ ότι κάποιος έχει κάνει λάθος και δεν το αντιμετωπίσει ανθρώπινα, δεν το παραδεχθεί, αυτό με θυμώνει. Μου αρέσει να είναι ντόμπρος κάποιος, μου αρέσει η ευθύτητα. Όταν με κοροϊδεύει κάποιος δεν μπορώ να κάνω πως δεν τρέχει τίποτα και να κοροϊδέψω κι εγώ...

MC: Πάντως έχω μεγάλη περιέργεια, δεν μπορώ να σε φανταστώ πως θα ήσουν θυμωμένη!
Δ. Ολ.: Άσχημη!!! (γέλια)

MC: Το τραγούδι σου λέει "να σε ξεχάσω εγώ μπορεί, μα δεν μπορεί η καρδιά μου". Εσύ πως λειτουργείς; Με λογική ή με συναίσθημα, με καρδιά;
Δ. Ολ.: Έχω προσπαθήσει με τη λογική να κάνω πράγματα και έχω φάει τα μούτρα μου!

MC: Συνήθως συμβαίνει το αντίθετο!
Δ. Ολ.: Είμαι λοιπόν άνθρωπος που προτιμώ να ακολουθώ τη καρδιά μου, ακόμη και για τα θέματα της δουλειάς. Καλά για τα θέματα καρδιάς μόνο τη καρδιά ακολουθείς! (γέλια)

MC: Στα θέματα όμως δουλειάς, όταν ακολουθείς τη καρδιά δεν πιστεύεις πως είσαι πιο ευάλωτη;
Δ. Ολ.: Είμαι. Αλλά είναι χαρακτηριστικό μου. Τι να κάνουμε; Νιώθω όμως πολύ δυνατή, δεν νομίζω πως είμαι ευάλωτη. Νιώθω ευαίσθητη αλλά συγχρόνως και δυνατή!

MC: Στους Ολυμπιακούς αγώνες πήγες;
Δ. Ολ.: Πήγα στη τελετή λήξης. Αγωνίσματα είδα πάρα πολλά στη τηλεόραση. Είχα πάρει και δύο εισιτήρια για στίβο, αλλά βρέθηκα μόνη μου και τελικά δεν πήγα!

MC: Ακούστηκαν διάφορα για το πρόγραμμα της τελετής λήξης.
Δ. Ολ.: Δεν με νοιάζει τι ακούστηκε, εμένα μου άρεσε. Ήταν όλα Ελλάδα. Μου άρεσε. Έφυγα ικανοποιημένη από το στάδιο. Ορισμένοι ψάχνουν συνεχώς να βρίσκουν άσχημα. Άσχημα αν ψάξεις μπορείς να βρεις παντού. Εγώ βρίσκω τα ωραία και μου αρέσει να μένω σε αυτά.

MC: Ο Οκτώβριος ήταν μήνας που χαρακτηρίστηκε από ένα ευαίσθητο θέμα σχετικό με τις γυναίκες.
Δ. Ολ.: Εννοείς ότι ήταν ο μήνας πρόληψης καρκίνου του μαστού...

MC: Ακριβώς. Θα συμμετείχες αφιλοκερδώς σε μια τέτοια καμπάνια, με ευαίσθητα κοινωνικά μηνύματα;
Δ. Ολ.: Ναι, θέλω πολύ. Όπου μπορώ να βοηθήσω κι εγώ σαν άνθρωπος, ναι θέλω. Όποτε μπορώ δίνω και αίμα! Φτάνει να με δεχθούν γιατί συνήθως είμαι άυπνη και με στέλνουν σπίτι μου! (γέλια)

MC: Οι καλλιτέχνες των reality αποτελούν κίνδυνο για τους καλλιτέχνες της "άλλης πλευράς";
Δ. Ολ.: Όχι. Απλώς είμαστε πάρα πολλοί, είναι μεγαλύτερος ο ανταγωνισμός, άρα πρέπει να είσαι καλύτερος σε αυτό που κάνεις. Πρέπει να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί όσον αφορά τις επιλογές μας.

MC: Σε απογοητεύει ότι αυτά τα παιδιά από τα reality έχουν άμεση προβολή ξεκινώντας από το μηδέν;
Δ. Ολ.: Όλοι πρέπει να έχουν την ευκαιρία τους. Δεν σημαίνει ότι επειδή εγώ δουλεύω δέκα χρόνια και επέλεξα να κάνω πριν 4 χρόνια ένα cd, άρα όλοι πρέπει να κάνουν έτσι. Αν ένα παιδί αξίζει και έχει την ευκαιρία μέσα από ένα τηλεπαιχνίδι να κάνει cd, γιατί να μη το κάνει; Όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο, γιατί να ταλαιπωρείται; Απλώς ειδικά αυτά τα παιδιά που δεν έχουν "χτυπήσει" πολύ στο χώρο - και δεν θέλω να "χτυπήσουν" γιατί είναι άσχημο αυτό - πρέπει να έχουν μυαλό. Πρέπει να εκτιμούν αυτό που έχουν. Ότι κι αν έχουν, ας είναι και κάτι πολύ μικρό. Ότι κι αν έχουν πρέπει να το εκτιμούν. Είναι πάντως καλό όλοι να έχουν μια ευκαιρία. Υπάρχει χώρος για όσους αξίζουν.

MC: Ποια cd ακούς τελευταία;
Δ. Ολ.: Το "Φρίντα" μου άρεσε πάρα πολύ. Έχω επίσης αγοράσει τον "προσκυνητή" του Αλκίνοου, το "όλα στο φως" της Ελευθερίας, το cd του Μιχάλη Χατζηγιάννη...

MC: Η επιτυχία σε αγχώνει; Δεν εννοώ αν σε αγχώνει το να φτάσεις στην επιτυχία, αλλά το επόμενο βήμα μετά την επιτυχία.
Δ. Ολ.: Όχι, το ίδιο αισθάνομαι. Πάντα πριν κάνω κάτι είμαι συνέχεια με το άγχος και την αγωνία να βγει κάτι καλό.

MC: Είσαι τελειομανής;
Δ. Ολ.: Είμαι, βέβαια. Με τη καλή έννοια όμως, δεν είμαι "υποχόνδρια"... (γέλια)

MC: Ανυπομονείς να έρθει η στιγμή που θα είσαι το πρώτο όνομα σε ένα σχήμα, που θα το "οδηγείς" εσύ;
Δ. Ολ.: Ναι, αλλά όχι με την έννοια ότι είμαι η πρώτη! Αισθάνομαι ότι η δουλειά μου είναι ομαδική. Είμαι τέτοιος άνθρωπος. Θα μου άρεσε να είχα την άνεση του να ορίζεις εσύ πως θα κινηθείς στο πρόγραμμά σου. Δεν με νοιάζει να είμαι το πρώτο όνομα, αλλά με νοιάζει αν αυτό γίνει να προκύψει από μια πορεία όπου θα έχει αγαπηθεί γενικά η δουλειά μου.

MC: Θα τολμούσες να πας σε μια μουσική σκηνή μόνη σου ή με κάποιο άλλο όνομα όχι πιο παλιό και πιο έμπειρο από σένα;
Δ. Ολ.: Μα αυτό θα κάνω τώρα. Θα είμαι με τα Κίτρινα Ποδήλατα, τον Γιώργο και τον Αλέξανδρο Παντελιά και θα κάνουμε μια χειμερινή περιοδεία σε κλαμπάκια σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και στο τέλος, μετά τις γιορτές θα καταλήξουμε στην Αθήνα, στο Μετρό.

MC: Πάλι μόνοι σας;
Δ. Ολ.: Ίσως να είναι μαζί μας και ακόμα ένα άτομο!

MC: Είναι τόλμημα το ότι θα συνεργαστείς με ένα group το οποίο, όπως και εσύ, είστε στα ανερχόμενα ονόματα, αλλά δεν είστε ακόμη αυτό που λέμε "φτασμένοι καλλιτέχνες";
Δ. Ολ.: Ναι είναι, αλλά γιατί να μη το κάνω; Αφού αυτό θέλω. Είναι κάτι που ήθελα να κάνω από καιρό. Δεν με νοιάζει αν είναι τόλμημα. Το πιστεύω πάρα πολύ και θα πάει πολύ καλά!

MC: Στο εύχομαι ολόψυχα!
Δ. Ολ.: Σ' ευχαριστώ πολύ!


BAR RESTAURANT CAFE
ΠΑΡΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (Βασ. Σοφίας) 210.7223784


*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Ελευθερίας στην Βασ. Σοφίας, στο Μέγαρο Μουσικής (Bar-Restaurant-Cafe, τηλ. 210.7223784).

*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, Olympus.
*** Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού (κειμένων ή φωτογραφιών) χωρίς την άδεια του Music Corner.