Οι Όναρ στο Μusic Corner

Music Corner: Η πρώτη ερώτηση ίσως σας γίνεται συχνά σε συνεντεύξεις... Πως προέκυψε το "Όναρ" σαν τίτλος του συγκροτήματός σας;
Πένη Ραμαντάνη: Την περίοδο που γράφαμε το πρώτο μας cd δεν είχαμε βρει ακόμη ένα όνομα που να ταιριάζει με την ατμόσφαιρα που δημιουργούσε η μουσική μας. Τότε ένας φίλος του Λευτέρη, του έδωσε ένα cd με διάφορες διασκευές από Σιδηρόπουλο και ξένα τραγούδια και το οποίο το είχε ονομάσει "ΟΝΑΡ". Η λέξη αυτή, το "όνειρο" που είναι συνυφασμένο με τον άνθρωπο και γενικά η ατμόσφαιρα που δίνει, μας ταίριαζε πολύ και έτσι το κρατήσαμε...

MC: Πόση σχέση έχει το όνομα με τα τραγούδια σας;
Π.Ρ.: Ένα κοινό σημείο ανάμεσα στην έννοια της λέξης και στη μουσική μας είναι η "αναζήτηση"... Και επίσης το "όνειρο" είναι μια λέξη που αναφέρεται πολύ συχνά στα τραγούδια...
Λευτέρης Πλιάτσικας: Όταν ασχοληθήκαμε με τη μουσική φτιάχνοντας αυτό το σχήμα, πριν περίπου 4 χρόνια, είχαμε στο μυαλό μας αυτό που έχουν όλοι όσοι ξεκινούν κάτι ανάλογο. Είχαμε στο μυαλό μας αυτό το όνειρο... Να καταφέρουμε να παίξουμε μουσική, να εκφραστούμε μέσα από δικές μας συνθέσεις και λόγια. Ότι αγαπήσαμε μεγαλώνοντας και ότι λαμβάναμε από διάφορα ακούσματα τα βάλαμε κάτω και έτσι σιγά σιγά δημιουργηθήκαμε. Αυτό όλο το "κόλπο" ίσως είναι τελικά ένα "όνειρο". Ίσως είναι αυτός ο στόχος.

MC: Μπήκατε ξαφνικά στο χώρο σαν "Όναρ" και καταφέρατε και γίνατε πολύ γρήγορα γνωστοί και αγαπητοί. Κάνατε επιτυχίες, ο κόσμος σας ακολουθεί στις συναυλίες σας... Αισθάνεσθε λίγο τυχεροί ή όλα αυτά τα επιτυχημένα βήματα, είναι προϊόν προσεγμένων κινήσεων;
Π.Ρ.: :Από μια πλευρά, σαφώς και αισθανόμαστε τυχεροί. Προσπαθήσαμε ξεκινώντας να φτιάξουμε τα δικά μας τραγούδια και να πούμε πράγματα που θα μας εξέφραζαν. Σταθήκαμε τυχεροί γιατί ο Φίλιππος Πλιάτσικας (σημ. MC: αδελφός του Λευτέρη και μέλος των Πυξ Λαξ) αποφάσισε να ασχοληθεί με τη δουλειά μας και να υπογράψει τη παραγωγή όλων μας των δίσκων μέχρι σήμερα. Στο πρώτο cd συμμετείχε μάλιστα και τραγουδιστικά σε ένα κομμάτι και αυτός ήταν τελικά ένας τρόπος που μας βοήθησε να προβληθούμε πιο γρήγορα.

MC: Μπορεί ο Φίλιππος Πλιάτσικας να σας βοήθησε κατ' αυτό το τρόπο, όμως υπάρχουν κάποιοι που λένε πως έχετε έντονες επιρροές από τους Πυξ Λαξ. Σας παρομοιάζουν με το συγκρότημα αυτό και λένε πως δεν κάνετε πράγματα καθαρά δικά σας. Τι έχετε να τους απαντήσετε;
Λ.Π.: Κοίταξε, καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει... Εμείς αυτά που κάναμε τα καταφέραμε με πολύ δουλειά. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Υπάρχει μεγάλος αγώνας μέχρι να καταφέρουμε να φτάσουμε εδώ. Για μεγάλο διάστημα μαζεύαμε υλικό. Για να βγάλεις τραγούδια και να έχεις να πεις και κάτι μέσα από αυτά, χρειάζεται πολύ δουλειά και όχι μόνο κάποιος που θα σε βοηθήσει να βγάλεις ένα δίσκο. Όλα είναι μέσα μας. Οι μουσικές μας, οι στίχοι μας, το τι θα πούμε...
Π.Ρ.: Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του προσωπικότητα. Είναι δύσκολο να κάνεις κάτι και να μοιάζει απόλυτα με κάτι άλλο, ακριβώς γιατί αυτό που δημιουργείς έχει τα στοιχεία τα δικά σου, τα προσωπικά.

MC: Αισθάνεσθε ότι τα τραγούδια σας έχουν μια μελαγχολία; Ίσως είναι κάτι που πηγάζει από το ερωτικό στοιχείο που είναι έντονο στη μουσική σας...
Π.Ρ.: Όντως πηγάζει μια μελαγχολία από τα τραγούδια μας. Η μουσική και κάθε μορφή τέχνης, είναι ο τρόπος με τον οποίο αποτυπώνεται η κάθε εποχή. Η μελαγχολία βέβαια αποτελεί ένα συναίσθημα του ανθρώπου που υπήρχε σε όλες τις εποχές. Είναι κάτι που νιώθουμε και μας βγαίνει θέλοντας και μη. Δεν πηγάζει όμως μόνο από το ερωτικό στοιχείο της μουσικής μας. Δεν είναι μόνο ο έρωτας που μας πληγώνει. Μας πληγώνουν πολλά πράγματα που βλέπουμε καθημερινά γύρω μας. Ακόμη και μια φιλία ή και το περιβάλλον που ζούμε μπορεί να μας πληγώσει.

MC: Οι "Όναρ" στην προσωπική τους ζωή είναι το ίδιο μελαγχολικοί;
Π.Ρ.: Δεν θα το έλεγα. Είμαστε όπως όλοι οι άνθρωποι... Και μελαγχολικοί και εύθυμοι...
Λ.Π.: Στα τραγούδια μας δεν έχουμε μόνο μελαγχολία. Μάλιστα μπορώ να σου πω πως σαν συγκρότημα έχουμε σε σχέση με άλλους, τον ...μικρότερο βαθμό μελαγχολίας! Έχουμε και αισιόδοξες στιγμές και πολλά μηνύματα. Ότι περνάμε και ότι ζούμε καθημερινά, προσπαθούμε να το αποτυπώσουμε στα τραγούδια μας.

MC: Πάντως κοιτώντας το ένθετο του single που κυκλοφορήσατε μπορεί να δει κανείς μια φωτογραφία που αποτυπώνει μια πολύ ευχάριστη παρέα! Ήταν έτσι πράγματι η κατάσταση στις ηχογραφήσεις στο studio;
Π.Ρ.: Ειδικά στο studio περάσαμε μια πολύ καλή φάση! Το κλίμα ήταν πολύ φιλικό και αυτό αποτελεί ενέργεια που διαχέεται παντού...

MC: Η συνεργασία με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, πως προέκυψε;
Λ.Π.: Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου γι' αυτή τη τιμή που μας έκανε να συμμετάσχει σ' ένα τραγούδι του δίσκου μας. Για μας ήταν κάτι σαν "άπιαστο όνειρο" αυτή η συνεργασία, αλλά τελικά πήραμε το θάρρος να του προτείνουμε να τραγουδήσει το "δεν χρωστάω σε κανένα". Και πραγματικά ο Βασίλης τόσα χρόνια στο χώρο, δεν χρωστάει σε κανέναν! Ήμασταν σίγουροι ότι αυτό το τραγούδι θα του ταίριαζε και θα το έλεγε Θέλαμε πολύ να έρθουμε κοντά και να μάθουμε πράγματα από αυτόν τον καλλιτέχνη. Άλλωστε ένα δυνατό στοιχείο της μουσικής είναι ότι ενώνει τους ανθρώπους. Το τραγούδι λοιπόν του άρεσε και το ερμήνευσε τελικά με την ψυχή του, κάτι που μας συγκίνησε.
Π.Ρ.: Ο Βασίλης είναι ένας άνθρωπος που εμείς οι νεώτεροι ακόμη και μέρα να συναναστραφούμε μαζί του, έχουμε πολλά πράγματα να κερδίσουμε! Παίρνεις πολλά από τέτοιους ανθρώπους.

MC: Πως είναι στη συνεργασία ο Βασίλης; Είναι δύσκολος, απαιτητικός;
Π.Ρ.: Είναι απαιτητικός και αυτό είναι καλό γιατί μόνο έτσι μπορείς να έχεις το καλύτερο αποτέλεσμα στη δουλειά σου. Από το λίγο που μπορέσαμε να τον συναναστραφούμε, έχω να παρατηρήσω πως είναι ένας άνθρωπος με πάρα πολύ ενέργεια, χιούμορ και πολύ φιλικός. Και τελικά η συνεργασία μαζί του κυλάει πολύ ευχάριστα.

MC: Να αφήσουμε λίγο τη μουσική και θέλοντας και μη θα πρέπει να σας ρωτήσω για ένα θέμα που καλώς ή κακώς απασχολεί πολύ κόσμο σήμερα. "Μεγάλος αδελφός" ή "Bar"; Τα έχετε παρακολουθήσει ποτέ;
Λ.Π.: Έχει πάρει το μάτι μου κάποια πράγματα... Νομίζω ότι τη μεγαλοποιούμε λίγο τη κατάσταση. Δηλαδή, το πράγμα από μόνο του είναι κάπως πιο απλό. Είναι απλά δύο παιχνίδια σχεδιασμένα για τηλεόραση. Και τα έχουμε μεγαλοποιήσει τόσο πολύ ίσως γιατί αυτό εξυπηρετεί κάποιους σκοπούς. Δε ξέρω γιατί γίνεται τόσος ντόρος για ένα πράγμα που στην ουσία δεν είναι τίποτα σημαντικό.
Π.Ρ.: Ο άνθρωπος έχει την ιδιότητα σε κάθε τι καινούριο να δημιουργεί μια εικόνα μεγάλου γεγονότος. Η αντίφαση είναι ότι σε πράγματα που όντως αξίζει να τα προσέξουμε, συνήθως είμαστε καχύποπτοι. Αντίθετα όταν κάτι είναι ανάξιο λόγου, του δίνουμε μεγάλη σοβαρότητα. Ζούμε σε μια μεγάλη σύγχυση σήμερα. Και είμαστε τελικά γεμάτοι αντιφάσεις. Ενώ είμαστε όντα κοινωνικά και έχουμε ανάγκη να ταξιδεύουμε και να βλέπουμε εικόνες, εμείς κλεινόμαστε σε ένα σπίτι και βάζουμε και μια κάμερα να μας παρακολουθεί. Πιστεύω πως είναι απλά ένα κομμάτι από πολλά άλλα άσχημα που συμβαίνουν στον κόσμο μας.
Λ.Π.: Τέτοια πράγματα ίσως δεν αξίζει να τα πολυσυζητούμε, αλλά από την άλλη ας μη τα βλέπουμε και όλα τόσο τραγικά. Όλα πρέπει να υπάρχουν σ' αυτή τη ζωή. Αν κάτι δεν αξίζει η ίδια η κοινωνία μας πιστεύω πως θα το αποβάλλει από μόνη της και το τοπίο σιγά σιγά θα ξεκαθαρίσει.

MC: Είναι αισιόδοξο αυτό που λες. Μιας και μιλάμε όμως για τηλεόραση, πιστεύεις πως ο άνθρωπος μπορεί σήμερα να ορίσει ο ίδιος τι θέλει πραγματικά να βλέπει ή απλώς ακολουθεί ότι κάποιοι άλλοι του δίνουν;
Λ.Π.: Ο κόσμος και οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τα πάντα. Έχουν τη μεγαλύτερη δύναμη. Όπως όταν πας να ψηφίσεις και είναι η στιγμή που έχεις τη δύναμη στα χέρια σου. Κάποια στιγμή όλοι μας πρέπει να το καταλάβουμε αυτό. Ότι δεν μας αντιπροσωπεύει πρέπει να το αποβάλλουμε από τη ζωή μας. Και πιστεύω πως η νεολαία έχει ουσιαστικά τη μεγάλη δύναμη. Τα νέα παιδιά έχουν τη δύναμη να τα σβήσουν όλα και να δώσουν το παρόν, να δείξουν το δρόμο.

MC: Μιλήσατε πριν για μια γενικότερη σύγχυση της εποχής μας. Η μουσική μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να βγει από αυτή τη σύγχυση;
Π.Ρ.: Σίγουρα μπορεί γιατί η μουσική έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Κάποιοι πιστεύουν ότι καταφέρνουν ο κόσμος να άγεται και να φέρεται σύμφωνα με όσα θέλουν εκείνοι. Όμως ο μόνος αστάθμητος παράγοντας πάνω στο σύμπαν, είναι ο άνθρωπος. Και γι' αυτό πιστεύω πως υπάρχει ελπίδα να ξεπεράσουμε τη σύγχυση.

MC: Επιστροφή στη μουσική σας... Έχετε δυτικότροπο ήχο, έχω όμως προσέξει πως αν και πολλά συγκροτήματα έχουν επιλέξει να εισάγουν αυτή τη μορφή μουσικής και να την επεξεργαστούν, το αποτέλεσμα που βγάζουν ποτέ δεν εξάγεται προς τα έξω. Προς το δυτικό κόσμο για παράδειγμα από όπου προήλθε...
Λ.Π.: Φταίει η γλώσσα. Σε μεγάλο ποσοστό... Είναι δύσκολη η γλώσσα μας. Ένα σημαντικό κομμάτι του τραγουδιού, είναι φυσικά ο στίχος του. Αν κάποιος ακούει και δεν καταλαβαίνει τι λέει το τραγούδι, δύσκολα θα τον εντυπωσιάσει μόνο από τη μουσική του. Εμείς εδώ τα αγγλόφωνα για παράδειγμα τραγούδια, καταλαβαίνουμε λίγο πολύ τι λένε. Ο ξένος όμως δεν καταλαβαίνει τη γλώσσα μας.
Π.Ρ.: Συμφωνώ με όσα λέει ο Λευτέρης, ότι η γλώσσα είναι πράγματι ένα εμπόδιο για την μουσική μας. Όμως θέλω να συμπληρώσω πως πρέπει και εμείς να αρχίσουμε να δουλεύουμε στα ξένα πρότυπα. Δεν είναι μόνο η γλώσσα που μας φέρνει πίσω. Είναι και η νοοτροπία μας γενικά στον τρόπο που δουλεύουμε. Στους ρυθμούς που δουλεύει ο έλληνας, στο πόσο αυστηρός είναι σε ορισμένα πράγματα.

MC: Η ποιότητά μας δηλαδή στη μουσική είναι σε χαμηλότερο επίπεδο σε σχέση με άλλων κρατών;
Λ.Π.: Έξω ξέρουν να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους. Και αυτό που κάνει ο καθένας το έχει επιλέξει και το κάνει γιατί το γουστάρει και το αγαπάει.

MC: Δηλαδή στην Ελλάδα οι καλλιτέχνες δεν αγαπούν αυτό που κάνουν; Γιατί όποιον καλλιτέχνη και να ρωτήσεις δεν θα σου πει κάτι τέτοιο.
Λ.Π.: Δεν μιλάω συγκεκριμένα για καλλιτέχνες, αλλά γενικά. Οι καλλιτέχνες ίσως είναι και οι περισσότερο συνειδητοποιημένοι σε σχέση με άλλους γιατί έχουν αποφασίσει οι ίδιοι τι θέλουν να κάνουν. Το θέμα είναι όμως ότι για να βγει ένας δίσκος πρέπει να υπάρξει ο κατάλληλος ηχολήπτης, το studio, χρειάζονται ικανοί συνεργάτες. Δεν μπορεί ένας καλλιτέχνης να κάνει μόνος του μια ηχογράφηση, μια μίξη. Έξω οι άνθρωποι είναι πιο υπεύθυνοι σε αυτή τη δουλειά. Και στην ηχοληψία και στις ενορχηστρώσεις και σε πολλά άλλα. Ο μουσικός μπορεί να έχει κάποια ιδέα πως να πει ένα τραγούδι, πως να το μελοποιήσει. Χρειάζεται όμως όλοι γύρω του να δουλεύουν υπεύθυνα. Ο ντράμερ, ο μπασίστας, ο κιθαρίστας, ο ηχολήπτης, όλοι πρέπει να δουλεύουν με σοβαρότητα. Γι' αυτό και έξω βλέπουμε καλύτερες συναυλίες. Δεν είναι τυχαίο. Εκεί κάθε άνθρωπος δουλεύει υπεύθυνα στον τομέα του, σ' αυτό που θέλει να κάνει. Όμως ο έλληνας ακόμη και σε αυτό έχει πάθει σύγχυση. Δεν ξέρει τι θέλει να κάνει. Κάνει κάτι, αλλά θα ήθελε να κάνει κάτι άλλο. Αυτό είναι γενικό φαινόμενο στη κοινωνία μας και όχι μόνο στη μουσική. Πολύς κόσμος κάνει κάτι απλώς για να εξασφαλίζει κάποια χρήματα, χωρίς αυτό να τον ικανοποιεί.

MC: Η eurovision σαν θεσμός; Βλέπω πως συγκροτήματα της "δικής σας πλευράς" είναι πλήρως αποστασιοποιημένα από αυτό το θεσμό.
Λ.Π.: Όχι, δεν ήμαστε αποστασιοποιημένοι, όλα τα κοιτάμε...

MC: Δεν θα πηγαίνατε όμως ποτέ να λάβετε μέρος στη eurovision...
Λ.Π.: Όχι δεν θα πηγαίναμε...

MC: Για πιο λόγο όμως δεν θα πηγαίνατε; Πιστεύετε πως η eurovision αφορά μόνο ένα πολύ συγκεκριμένο είδος μουσικής; Εμένα για παράδειγμα θα μου άρεσε να ακούσω ένα τραγούδι στο δικό σας στυλ να εκπροσωπεί τη χώρα μας.
Π.Ρ.: Αν ο θεσμός ήταν διαφορετικός, αν υπήρχαν συμμετοχές και από άλλα είδη μουσικής, ίσως να αφορούσε κι εμάς...
Λ.Π.: Είδα τα τραγούδια που βγήκαν. Δεν νομίζω πως κάποιο από αυτά μπορεί να αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα σαν ιστορία. Αυτός ο θεσμός εξυπηρετεί τη σύγχρονη χορευτική ποπ μουσική. Όσα τραγούδια έχω ακούσει και από άλλες χώρες, είναι στο ίδιο μοτίβο. Δεν υπάρχει κάτι ξεχωριστό. Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω μουσικό θεσμό αυτή τη κατάσταση.

MC: Λαϊκή μουσική ακούτε; Τι σημαίνει για εσάς λαϊκή μουσική; Κάτι που έχει μεγάλη απήχηση στον κόσμο ή κάτι που προσπαθεί να εκφράσει το πόνο και τα προβλήματα του λαού;
Π.Ρ.: Το πόνο και τα προβλήματα του λαού, η λαϊκή μουσική τα εξέφραζε κάποια συγκεκριμένη εποχή. Σήμερα πάλι το πόνο του λαού εκφράζει, απλώς έχουν αλλάξει λίγο οι έννοιες. Αυτό είναι όμως το λαϊκό τραγούδι.

MC: Υπάρχει σήμερα λαϊκή μουσική;
Π.Ρ.: Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει.

MC: Βλέπω όμως πως σήμερα στις μελωδίες κυριαρχούν οι ηλεκτρονικοί ήχοι. Το μπουζούκι, ίσως το κυρίαρχο όργανο της λαϊκής μας μουσικής, έχει περιοριστεί αρκετά.
Π.Ρ.: Εγώ πιστεύω πως δεν είναι μόνο το μπουζούκι που χαρακτηρίζει κάτι σαν λαϊκό. Οι εποχές αλλάζουν και οι ανάγκες κάθε εποχής είναι διαφορετικές. Σήμερα το λαϊκό τραγούδι υπάρχει, απλώς αποδίδεται με διαφορετικό τρόπο.
Λ.Π.: Εμένα δεν θα με εξέφραζε να πάω να δω μια συναυλία μόνο με μπουζούκι. Μια ορχήστρα μόνο με μπουζούκι με την οποία θα ακούγαμε πάλι εκείνα τα παλιά αξέχαστα τραγούδια, νομίζω πως πια δεν έχει θέση στη σύγχρονη μουσική μας πραγματικότητα. Πρέπει να προτείνουμε κάποια πράγματα παράλληλα με το τρόπο ζωής που ζούμε πλέον. Για να είμαστε ρεαλιστές και να ζούμε την εποχή μας. Το μπουζούκι σήμερα μπορείς να το χρησιμοποιήσεις αλλά με διαφορετικό τρόπο από ότι το χρησιμοποιούσε κάποτε για παράδειγμα ο Χιώτης.

MC: Το single "δε χρωστάω σε κανένα", έχει να προτείνει κάτι νέο και ιδιαίτερο, εκτός από τη συνεργασία με το Βασίλη Παπακωνσταντίνου για την οποία ήδη μιλήσαμε;
Π.Ρ.: Ουσιαστικά είναι ένας προάγγελος του album που θα κυκλοφορήσει σε μερικές μέρες. Προσπαθήσαμε να δουλέψουμε σε ένα συγκεκριμένο ήχο και να εκφραστούμε στιχουργικά, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πριν ένα χρόνο είχαμε και κάποια αλλαγή σε μέλη της μπάντας και οι καινούριοι που ήρθαν σίγουρα έδωσαν καινούρια στοιχεία στον ήχο μας.

MC: Είναι η πρώτη φορά που κάνετε single. Εδώ υπάρχει μια διχογνωμία σχετικά με τα singles - προάγγελους των album. Κάποιοι τα αποδέχονται βρίσκοντας ένα τρόπο να αποκτήσουν με λίγα χρήματα κάποια αγαπημένα τραγούδια, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν περιττό να αγοράσουν ένα single, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις τα τραγούδια περιλαμβάνονται και στα album, οπότε είναι σαν να τα πληρώνουν δύο φορές.
Π.Ρ.: Εγώ σαν αγοραστής θυμάμαι ότι έπαιρνα τα singles ξένων συγκροτημάτων και εάν μου άρεσαν έπαιρνα και το album. Λειτουργεί σαν "προάγγελος" αυτή η κατάσταση. Εξαρτάται βέβαια και από τους χρόνους. Όταν δηλαδή κυκλοφορείς τον ένα μήνα το single και τον άλλο το cd, τότε είναι ίσως λίγο περιττό. Είναι όμως και ένας τρόπος για να εκμαιεύσουμε την άποψη του κόσμου, μια πρώτη γνώμη για τα τραγούδια που ετοιμάζουμε.

MC: Και ο τίτλος του album που ετοιμάζετε;
Λ.Π.: "Αλαντίν, τελειώσαν οι ευχές σου"!

MC: Έχετε πάντα μια πρωτοτυπία στους τίτλους σας! (γέλια)
Π.Ρ.: Συνήθως οι τίτλοι μας έχουν να κάνουν με τα εξώφυλλα. Μαζί κάνουν μια ιστορία.

MC: Θα έχουμε "Αλαντίν" δηλαδή στο εξώφυλλο;
Π.Ρ.: "Αλαντίν" δεν θα έχουμε. Θα έχουμε ..."τελειώσαν οι ευχές σου"!

MC: Και πως θα αποτυπωθεί αυτή η φράση στο εξώφυλλο;
Π.Ρ.: Είναι μια φωτογραφία του Σπύρου Τσακίρη από το πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, από το Νόβισαντ το '99, όπου είναι σε μια αποβάθρα ένα άγαλμα τρύπιο από σφαίρες, πίσω είναι κόσμος που κάθεται στη γέφυρα για να μη βομβαρδίσουν οι Αμερικάνοι και το σκηνικό είναι γεμάτο καπνούς.
Λ.Π.: Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι πως δεν χρειάζονται πλέον ευχές για να είμαστε καλά. "Τελειώσαν οι ευχές"! Η ζωή είναι στα χέρια μας, είναι μέσα μας. Δεν χρειάζονται ατομικές βόμβες και βομβαρδισμοί για να επιβάλλεις την ειρήνη. Η ειρήνη και η δημοκρατία δεν επιβάλλονται. Χρειάζονται έργα και σεβασμός στην ανθρώπινη υπόσταση. Όχι ευχές...

MC: Η σχέση σας με το Internet;
Π.Ρ.: Εμείς για να πούμε την αλήθεια δεν έχουμε ακόμα πολύ σχέση! Όμως ένας φίλος που ασχολείται ανέλαβε να ετοιμάσει την προσωπική μας σελίδα, www.onarmusic.gr. Τώρα παρακολουθούμε τη διαδικασία αυτή και σιγά σιγά μαθαίνουμε. Είναι ενδιαφέρον.

MC: Ενδιαφέρεστε να επικοινωνείτε με τον κόσμο μέσα από το Internet ή πιστεύετε πως είναι μια εικονική - πλασματική επικοινωνία;
Π.Ρ.: Όλα τα πράγματα, όπως η τηλεόραση ή το internet δεν είναι από μόνα τους καλά ή κακά. Γίνονται καλά ή κακά αναλόγως με το μέτρο που τα χρησιμοποιούμε. Το υπέρμετρο είναι πάντα κακό. Όπως έλεγαν και οι αρχαίοι "παν μέτρον άριστον". Το internet είναι κάτι μέσα από το οποίο μπορείς να μάθεις πολλά πράγματα, να ενημερωθείς άμεσα και εύκολα. Δεν είναι κακή η επικοινωνία μέσω του internet.
Λ.Π.: Αν ξέρεις να το χρησιμοποιήσεις, δεν είναι καθόλου κακό.

MC: Ωστόσο εσείς σαν καλλιτέχνες, έρχεστε σε επαφή με τον κόσμο και μέσα από τα live...
Λ.Π.: Το μεγαλύτερο πράγμα για έναν καλλιτέχνη, είναι να έρθει σε επαφή με τον κόσμο. Να αισθανθεί ότι τον αγαπάνε και τους αγαπάει.
Π.Ρ.: Η απρόσωπη σχέση του να δουλέψουμε κάποιο τραγούδι στο studio για να το ακούσουν κάποιοι άνθρωποι, αποκτά πρόσωπο μέσα από τις συναυλίες. Κι αυτό είναι ότι πιο ζεστό και πιο όμορφο...

*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο club "Στοά" (Πατησίων 101 - 8253932).
*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, Olympus C-3000 zoom

BAR RESTAURANT CAFE
Πατησίων 101 - τηλ. 010-8253932