Μια μεγάλη "κυρία" του ελληνικού τραγουδιού, φιλοξενεί σήμερα το Music Corner! Ή μάλλον, για να είμαι πιο ακριβής, η ...ίδια η Πίτσα Παπαδοπούλου μας φιλοξένησε ένα απόγευμα στο σπίτι της και μας έκανε τη τιμή να μας μιλήσει για τις σκέψεις και τις απόψεις της για την ελληνική μουσική σκηνή, αλλά και την ίδια της τη καριέρα! Η σπουδαία τραγουδίστρια του ελληνικού πενταγράμμου, μια από τις απόλυτες λαϊκές φωνές, ετοίμασε ένα δυναμικό come back, μια επιστροφή με ..."σεβντά" και πολύ μεράκι! Μόλις κυκλοφόρησε το νέο της album, με τίτλο "σεβντάς", το οποίο κατά τη γνώμη μου αποτελεί ένα ακόμα σημαντικό βήμα στη καριέρα της. Είχα τη χαρά να ακούσω τα τραγούδια πριν καν κυκλοφορήσουν. Πρόκειται για μια διαφορετική δουλειά, με περισσότερο έντεχνα ακούσματα, για τα οποία όμως η ίδια αναφέρει χαρακτηριστικά πως της φαίνονται πολύ οικεία! Εξαιρετικά κομμάτια που δημιούργησαν άνθρωποι γνωστοί στο έντεχνο τραγούδι, με τους οποίους για πρώτη φορά συνεργάστηκε η γνωστή ερμηνεύτρια, όπως ο Παντελής Θαλασσινός, ο Τάσος Γκρους και πολλοί άλλοι... Album που δεν στέκεται σε δυο-τρία καλά τραγούδια, αλλά ολόκληρο ακούγεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον!

Κάντε "κλικ" για να κατεβάσετε το αυτόγραφο - "wallpaper" της Πίτσας Παπαδοπούλου, σε ανάλυση 800Χ600 ή 1024Χ768

Music Corner: Γιατί μια από τις πιο αναγνωρισμένες φωνές στο ελληνικό τραγούδι, επιλέγει να μη κάνει συχνά δίσκους με νέο υλικό;
Πίτσα Παπαδοπούλου: Δεν μπορεί κάθε χρόνο να βρίσκουμε καλά τραγούδια για να θέλουμε να τα κάνουμε δίσκο. Παλιά εγώ έκανα κάθε χρόνο γιατί ήμουν υποχρεωμένη να βγάζω δίσκους. Ήταν θέμα συμφωνίας με την εταιρεία.

MC: Πιστεύετε πως είναι λάθος ένας καλλιτέχνης να κάνει δίσκο κάθε χρόνο; Υπάρχει αυτή η τάση...
Π.Π.: Το να κάνεις δίσκο "κάθε χρόνο" δεν ξέρω αν είναι λίγο ή πολύ, αλλά σίγουρα αυτό που κάνουν ορισμένοι να βγάζουν δίσκο περισσότερες από μία φορά μέσα στον ίδιο χρόνο, είναι σίγουρα υπερβολικό. Κάποιοι προσπαθούν πάντα κάτι να λένε. Δεν μου αρέσει αυτό. Βεβαίως για να το κάνουν κάποιοι ίσως βλέπουν ότι πουλάνε πιο πολύ, ότι είναι καλύτερα έτσι. Εγώ προσωπικά δεν το κάνω, δεν μου αρέσει κάθε 6 μήνες να ετοιμάζω νέο δίσκο γιατί ο προηγούμενος δεν τράβηξε.

MC: Το ότι έχετε δηλαδή αραιώσει τις δισκογραφικές σας εμφανίσεις είναι κάτι που οφείλεται στο ότι ψάχνεται για καλό υλικό και όχι γιατί ενδεχομένως κάτι σας έχει απογοητεύσει στο χώρο και έχετε χάσει το ενδιαφέρον σας.
Π.Π.: Όχι δεν με έχει απογοητεύσει κάτι. Ο χώρος κάθε φορά είναι διαφορετικός, αλλά δεν με έχει απογοητεύσει. Μάλιστα πιστεύω πως σήμερα υπάρχουν και καλά τραγούδια και πολύ καλοί τραγουδιστές.

MC: Μιλήστε μου για τον "σεβντά", το νέο σας cd που κυκλοφορεί στις 24 Οκτωβρίου. Όπως άκουσα τα τραγούδια, έχω να παρατηρήσω ότι το στυλ τους είναι κάτι νέο στη καριέρα σας.
Π.Π.: Εμένα γιατί δεν μου φαίνεται ότι είναι κάτι νέο; Γιατί μου φαίνεται ότι είναι ένας δίσκος πολύ φυσιολογικός για μένα, αλλά διαφορετικά ενορχηστρωμένος; Η ενορχήστρωση σε όλους τους δίσκους παίζει τον σημαντικότερο ρόλο. Είναι αυτή που θα μορφοποιήσει τα τραγούδια σου, που θα τους δώσει χαρακτήρα. Αυτό για μένα είναι το πολύ διαφορετικό στο νέο δίσκο.

MC: Υπάρχουν συνεργασίες με σημαντικούς δημιουργούς, όπως τους Παντελή Θαλασσινό, Τάσο Γκρους και άλλους με τους οποίους είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε και έδωσαν στα τραγούδια σας ένα χαρακτήρα ethnic, περισσότερο έντεχνο. Πως πραγματοποιήθηκαν αυτές οι συνεργασίες;
Π.Π.: Με πήρε τηλέφωνο μια μέρα ο Στέλιος Φωτιάδης από την Eros Music και μου λέει "είσαι μια από τις πολύ καλές τραγουδίστριες και θέλουμε να σου προτείνουμε να κάνεις ένα δίσκο με παραγωγό τον Κουμπιό". Επειδή ξέρω ότι πραγματικά με εκτιμά και με συμπαθεί ο κ. Φωτιάδης αλλά και ο κ. Κουμπιός, πίστεψα αμέσως ότι θα έπρεπε να κάνω αυτή τη κίνηση. Γεγονός είναι πως και μένα μου είχε λείψει ένας νέος δίσκος. Μου έλειψε το studio, οι ηχογραφήσεις. Τους εμπιστεύθηκα αυτούς τους ανθρώπους γιατί με αγαπάνε και με πιστεύουν.

MC: Επειδή εγώ επιμένω ότι αυτά τα τραγούδια έχουν αρκετά στοιχεία που τα κάνουν να διαφέρουν από προηγούμενες δουλειές σας, θέλω να σας ρωτήσω αν φοβηθήκατε να τα ερμηνεύσετε όταν τα ακούσατε για πρώτη φορά. Αν τα θεωρήσατε μακρινά από το δικό σας στυλ.
Π.Π.: Όχι. Είμαι πολύ ανοιχτή στη σκέψη μου. Για να πω κάτι ότι δεν το κάνω θα πρέπει να είναι πολύ ξένο. Για να γράψουν όμως κάποιοι άνθρωποι τραγούδια για μένα, πάει να πει ότι δεν είναι και τόσο ξένα. Ότι αξίζει το κόπο να τα δοκιμάσω. Πραγματικά το είδα στη πράξη ότι είχαν μεγάλη σχέση με μένα.

MC: Θεωρείτε αυτό το δίσκο ένα σημαντικό βήμα στη τόσο πλούσια καριέρα σας;
Π.Π.: Δεν ξέρω να το απαντήσω αυτό… Είναι κάτι που θα το δείξει το μέλλον. Για μένα το πιο σημαντικό είναι ότι στο cd αυτό ερμηνεύω συνθέτες και ποιητές που δεν έχω τραγουδήσει ξανά στο παρελθόν. Αυτό το "νέο" είναι που με συναρπάζει.

MC: Πως βλέπετε γενικά το σύγχρονο λαϊκό τραγούδι; Ποιο είναι το επίπεδο σε σχέση με το λαϊκό τραγούδι προηγούμενων δεκαετιών; Σας ικανοποιεί η εικόνα του σήμερα;
Π.Π.: Όχι, αλλά θα το πω και πάλι. Έχουμε πολύ καλά τραγούδια και καλούς δημιουργούς. Και πολλούς καλούς τραγουδιστές. Η εικόνα μπορεί να είναι λίγο μπερδεμένη, όμως καλό υλικό υπάρχει. Για να λέμε όμως και τα πράγματα με τ' όνομά τους, την εικόνα δεν την κάνουν οι τραγουδιστές αλλά οι παραγωγοί, των ραδιοφώνων και της τηλεόρασης. Ή και οι παραγωγοί της δισκογραφίας.

MC: Δεν έχετε παρατηρήσει στις μέρες μας έναν όμοιο βιομηχανοποιημένο ήχο;
Π.Π.: Αυτό ακριβώς λέω. Όμως δεν φταίει ότι δεν υπάρχει καλό υλικό και έχουν επικρατήσει τα βιομηχανοποιημένα τραγούδια. Αν ψάξεις θα βρεις πολύ ωραία τραγούδια. Μάλιστα τα πράγματα πριν 6-7 χρόνια πιστεύω ότι ήταν πολύ χειρότερα από σήμερα. Όμως οι καταστάσεις ξεκαθαρίζουν και στο τέλος μένουν οι πολύ καλοί τραγουδιστές. Για να μπορούν να στέκονται στο χώρο και να υπάρχουν οι καλοί, πάει να πει ότι υπάρχει ελπίδα, δεν είναι καμένο χαρτί το ελληνικό τραγούδι.

MC: Πιστεύετε δηλαδή ότι σήμερα υπάρχουν και καλά και κακά τραγούδια, όμως για κάποιους λόγους τα κακά βγαίνουν περισσότερο στην επιφάνεια...
Π.Π.: Ακριβώς, αυτό συμβαίνει γιατί τα προβάλλουν περισσότερο. Για λόγους που οι ίδιες οι εταιρείες γνωρίζουν.

MC: Σας λείπουν οι μεγάλες συνεργασίες του παρελθόντος;
Π.Π.: Τι να πω; Ότι δεν μου λείπουν; Ότι δεν περνούσαμε τόσο ωραία; Άλλες εποχές. Εγώ ήμουν πολύ τυχερή στη ζωή μου. Να φανταστείς ότι με πρωτοέβγαλε ο Ζαμπέτας. Και η πρώτη μου συνεργασία ήταν με τη Βίκυ Μοσχολιού. Μετά δούλεψα με τη μεγάλη Πόλυ Πάνου. Με τη Διαμάντη, τον Τσετίνη, τον Κώστογλου... Μετά δούλεψα χρόνια με τον Βοσκόπουλο, με τον Στράτο Διονυσίου... Μαέστρους είχαμε τον Πλέσσα, τον Λυμπερόπουλο... Δούλεψα με τον Χιώτη όταν ήρθε απ' την Αμερική, δούλεψα με τον Πουλόπουλο, με τον Μητροπάνο... Δεν ήταν όμως μόνο τα ονόματα. Ήταν και τα μαγαζιά που είχαν άλλη αίγλη τότε. Δόξες, πολύ μεγάλες δόξες.

MC: Αυτό που λέει δηλαδή ο σοφός λαός "ουδείς αναντικατάστατος", εδώ δεν φαίνεται να ισχύει και τόσο...
Π.Π.: Όχι, μη το λες αυτό. Απλώς ήταν άλλες οι εποχές.

MC: Δύσκολη η ερώτηση που θα σας κάνω τώρα, καθώς θα σας ζητήσω να ξεχωρίσετε τρία τραγούδια σας μέσα από όλες αυτές τις μεγάλες επιτυχίες που έχετε βγάλει.
Π.Π.: Το "τι αγάπη Θεέ μου", το "θυσιάστηκα", το "έρωτά μου αγιάτρευτε", το "μη μιλάς δεν είναι απαραίτητο"...

MC: Ξεπεράσατε τα τρία!
Π.Π.: Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω μόνο τρία τραγούδια. Θα πρέπει να πω τουλάχιστον μια 20αριά που τα θεωρώ ισάξια και είναι τα αγαπημένα μου. Όχι "επιτυχίες", γιατί επιτυχίες έχω κάνει πολλές. Μιλάω για τα "αγαπημένα" μου… Ξέρεις αν πω μόνο 3 τραγούδια τελικά θα αδικήσω πολλά άλλα. Είναι τραγούδια που με δικαίωσαν και δεν μπορώ να τα αδικήσω.

MC: Ο γιος σας;
Π.Π.: Είναι 21 χρονών, δεν ασχολείται με το χώρο μας. Γύρισε από φαντάρος και τώρα θα αποφασίσει με τι θα ασχοληθεί.

MC: Δεν ήθελε ο ίδιος να μπει σε καλλιτεχνικούς χώρους ή εσείς τον αποτρέψατε από κάτι τέτοιο;
Π.Π.: Η αλήθεια είναι ότι δεν του έδωσα ποτέ και πολύ θάρρος να μπει στο χώρο. Αν όμως ήθελε θα το έκανε, ότι κι αν έλεγα εγώ. Άρα για να μη το κάνει από μόνος του, σημαίνει πως δεν ήθελε να μπει στο τραγούδι. Παρ' όλο που ακούει πολύ μουσική. Αυτό που δυστυχώς δεν με άκουσε, είναι που δεν έμαθε να παίζει ένα όργανο.

MC: Έχει καλή φωνή;
Π.Π.: Ναι, πιστεύω ότι είναι πολύ καλή η φωνή του!

MC: Σας παρακολουθεί στα κέντρα που τραγουδάτε;
Π.Π.: Συνήθως όχι. Όταν ήταν μικρός τον έπαιρνα μαζί μου, αλλά τώρα δεν μπορώ (γέλια)!

MC: Πάντως αποδεδειγμένα καλή φωνή έχει η ανιψιά σας, η Λένα Παπαδοπούλου.
Π.Π.: Βεβαίως!

MC: Πως την βλέπετε τη Λένα; Τα βήματά της μέχρι τώρα στο χώρο;
Π.Π.: Δεν μπορώ να το κρίνω εγώ αυτό. Μη με ρωτάς...

MC: Σας συμβουλεύεται;
Π.Π.: Όχι, έχω να τη δω πολύ καιρό. Δεν με συμβουλεύεται. Η ίδια πιστεύει πως αυτό που κάνει είναι πολύ σωστό και μπράβο της και μακάρι να έχουμε όλοι το θάρρος να περπατάμε το δρόμο που εμείς νομίζουμε πως είναι σωστός, χωρίς να παίρνουμε συμβουλές. Βεβαίως η ίδια μπορεί να συμβουλεύεται άλλους ανθρώπους, αλλά όχι εμένα. Βεβαίως λόγω και των δουλειών μας είναι δύσκολο να βρεθούμε.

MC: Θα θέλατε κάποια στιγμή να βρεθείτε στον ίδιο χώρο και να τραγουδήσετε μαζί;
Π.Π.: Γιατί όχι; Αυτό μόνο που δεν μου αρέσει είναι ότι ήδη έχουν γίνει πολλές τέτοιες συνεργασίες, μεταξύ συγγενών. Κάποιο διάστημα ήταν πολύ της μόδας να βγαίνουν τραγουδιστές με τα παιδιά τους. Επειδή γινόταν πολύ συχνά αυτό και από πολλούς, δεν μου πολυάρεσε. Ήταν απλά μια μόδα.

MC: Σήμερα τραγουδιστές βγαίνουν ακόμα κι από reality. Πως βλέπετε και αυτή τη σύγχρονη "μόδα";
Π.Π.: Είδες που μου κάνεις ερωτήσεις που δεν θα ήθελα ποτέ να απαντήσω;

MC: Γιατί;
Π.Π.: Να σου πω γιατί... Αυτά τα παιδιά προσπαθούν από κάπου να πιαστούν. Νομίζουν ότι το να τους γνωρίσει κάποιος σήμερα και να μη τους ξέρει αύριο, είναι πολύ σπουδαίο πράγμα. Και επειδή είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα σήμερα να κάνει κάποιος ένα δισκογραφικό βήμα, νομίζουν ότι εκεί θα το κάνουν το βήμα. Βεβαίως είναι λυπηρό γιατί δεν νομίζω ότι στην ουσία γίνεται τίποτα. Μακάρι εύχομαι αυτοί που μπορούν να βοηθήσουν στ' αλήθεια αυτά τα παιδιά και να μη τα γεμίζουν μόνο με υποσχέσεις και "αέρα". Δεν ξέρω, αυτά τα παιδιά κάνουν μια προσπάθεια...

MC: Έχετε παρακολουθήσει ποτέ τέτοιο reality;
Π.Π.: Πως, αμέ... Προσπαθώ να παρακολουθώ τα πάντα.

MC: Υπάρχει κάποιο παιδί που σας τράβηξε τη προσοχή, που ευχαρίστως θα συνεργαζόσασταν μαζί του;
Π.Π.: Τι να σου πω... Κατ' αρχήν μέσα ήταν ένα δικό μου κορίτσι, που έχει δουλέψει μαζί μου και που βεβαίως δεν είχε καμία ανάγκη να πάει στο Fame Story. Κι όμως πήγε...

MC: Για ποιαν μιλάτε;
Π.Π.: Για τη Χρυσάνθη. Νωρίτερα είχε πολύ καλές δουλειές. Είχε δουλέψει μαζί μου, με τον Ρουβά, με τον Πλούταρχο, σε πολύ καλά σχήματα. Κι όμως πήγε εκεί. Για ποιο λόγο; Δεν νομίζω ότι τη βοήθησε σε κάτι, αλλά γενικά σέβομαι τη προσπάθεια που κάνουν αυτά τα παιδιά.

MC: Ο τραγουδιστής γεννιέται ή γίνεται;
Π.Π.: Κοίταξε. Μπορεί να υπάρχει ένας τραγουδιστής πολύ καλός που να πίνει όμως από το πρωί ως το βράδυ και στο τέλος να δημιουργήσει πρόβλημα στη φωνή του. Από την άλλη ένας μέτριος τραγουδιστής, όταν έχει μεράκι, όταν κάνει φωνητική, όταν μάθει ένα όργανο, μπορεί να προχωρήσει. Βεβαίως το ταλέντο πρέπει να υπάρχει, αλλά χρειάζεται καλλιέργεια.

MC: Σήμερα οι μεγάλοι τραγουδιστές έχουν σπόνσορα. Πως το βλέπετε αυτό;
Π.Π.: Μη με ρωτάς τέτοια καινούργια πράγματα (γελάει)! Δεν ξέρω να σου πω! Εγώ δεν είχα ποτέ τέτοια…

MC: Οι τραγουδιστές πάντα έβγαζαν πολλά λεφτά;
Π.Π.: Πάντα. Ένας τραγουδιστής πάνω στα σουξέ του, πάντα έβγαζε πολλά λεφτά. Δεν είναι όμως πολλοί αυτοί.

MC: Το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης το είδατε;
Π.Π.: Ναι...

MC: Πως σας φάνηκε η επιστροφή του;
Π.Π.: Ήταν κάτι σημαντικό για τη Θεσσαλονίκη και δεν καταλάβαινα γιατί θα έπρεπε να σταματήσει. Καλά έκαναν και το ξανάρχισαν. Φτάνει να το υποστηρίξουν σωστά. Να πηγαίνουν πολλοί τραγουδιστές, να στέλνουν καλά τραγούδια... Μου άρεσε πολύ φέτος η διοργάνωση. Μου άρεσε που ήταν χωρισμένη και σε δύο βραδιές γνωστών και νεότερων. Και σιγά μην έκαναν ανταγωνισμό μεταξύ τους ποιος θα κερδίσει. Τι ανάγκη είχαν; Αυτό ήταν μια όμορφη παρέα που κάθε χρόνο πρέπει να συμβαίνει. Καμία σημασία δεν έχει ποιος νίκησε. Αυτά τα ονόματα που είδα, δεν είχαν ανάγκη τη νίκη. Επίσης μου άρεσαν πολύ και οι παρουσιαστές του τελικού.

MC: Η Σταυρούλα Αρβανιτοπούλου που κέρδισε πως σας φάνηκε;
Π.Π.: Πολύ καλή φωνή.

MC: Μπορεί να κάνει καριέρα;
Π.Π.: Αυτό θα εξαρτηθεί από πολλά. Είπε πάντως και πολύ ωραίο τραγούδι.

MC: Κάτι που σχολίασα αρνητικά για το φεστιβάλ, είναι ότι πολλές φορές ειπώθηκαν πράγματα που έφερναν σε αντιπαράθεση τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Εσείς που είστε και από τη Θεσσαλονίκη, πως το είδατε αυτό;
Π.Π.: Δεν μου άρεσε ούτε εμένα αυτό. Δεν μου άρεσε καθόλου. Αυτό είναι το χειρότερο που έχει γίνει. Είναι πολύ άσχημο να λέμε "οι βόρειοι και οι νότιοι". Μα τι θα πει αυτό; Γιατί; Τι θα πει Αθηναίοι και Θεσσαλονικείς; Όλοι Έλληνες δεν είμαστε; Και εντάξει, είτε μας αρέσει είτε όχι, εδώ είναι οι μεγάλες εταιρείες, εδώ πρέπει να έρθει κάποιος για να κάνει καριέρα. Τι πρέπει να γίνει δηλαδή; Εδώ είναι η πρωτεύουσα. Μακάρι σε όλα τα μέρη της Ελλάδας να υπήρχαν τα μέσα για να προχωρήσει κάποιος. Δεν μπορεί όμως να γίνει αυτό. Η αντιπαλότητα αυτή πρέπει να σταματήσει. Είναι αμαρτία απ' το Θεό. Είμαστε αδέρφια... Ας το καταλάβουμε όλοι αυτό.

MC: Πιστεύετε στο Θεό;
Π.Π.: Πάρα πολύ. Δεν είμαι βέβαια κάποια που πηγαίνει από το πρωί ως το βράδυ στην εκκλησία, όμως σε κάθε δυσκολία επικαλούμαι τον Θεό.

MC: Μέσα από τη πλούσια πορεία σας στο χώρο, υπάρχει κάποια συνεργασία που σας έμεινε απωθημένο ότι δεν πραγματοποιήθηκε; Κάποιος καλλιτέχνης που θα θέλατε να συνεργαστείτε, όμως αυτό δεν συνέβη;
Π.Π.: Από τους παλιότερους έχω συνεργαστεί με πάρα πολύ κόσμο. Τώρα όμως θέλω καινούργιες συνεργασίες με ανθρώπους που δεν έχω δουλέψει. Θέλω για παράδειγμα να δουλέψω με τον Μαχαιρίτσα... Με τον Ορφέα Περίδη, με τον Τσακνή... Φυσικά και με τον Παντελή Θαλασσινό θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ σε κάποιο κέντρο.

MC: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Π.Π.: Να πάει καλά ο δίσκος και να γίνουν κάποιες από αυτές τις συνεργασίες!