Μια από τις πιο σεμνές και χαμηλών τόνων παρουσίες της ελληνικής μουσικής σκηνής, η Ελένη Πέτα χτίζει τα τελευταία χρόνια με σταθερά βήματα, τη δική της αξιόλογη πορεία στο χώρο του μοντέρνου τραγουδιού. Μετρώντας παραπάνω από μια δεκαετία στη δισκογραφία, έχει αποκτήσει το δικό της χαρακτηριστικό ύφος, που θεωρεί και η ίδια ότι πλέον την εκφράζει. Άλλωστε, όπως δηλώνει με τη νέα της δισκογραφική δουλειά, αισθάνεται "Παιδί ακόμα" και όπως όλα τα ...παιδιά δεν θέλει να κάνει πράγματα που δεν νιώθει! Τη συναντήσαμε στο "Πάρκο Ελευθερίας" ένα από τα πρώτα ζεστά καλοκαιρινά απογεύματα και ενώ ολόκληρη η Αθήνα ζούσε στους έντονους ρυθμούς της διοργάνωσης της Eurovision! Δυστυχώς, οι αισιόδοξες προβλέψεις που κάναμε και οι δύο μας για την ελληνική συμμετοχή, δεν επαληθεύτηκαν τελικά, ωστόσο η κουβέντα μας δεν περιορίστηκε φυσικά εκεί! Η Ελένη Πέτα μας μίλησε για το νέο της cd στο οποίο συμμετέχουν πολλοί και σημαντικοί δημιουργοί, την πορεία της στην ελληνική μουσική σκηνή, τα "μαθήματα" που πήρε όλα αυτά τα χρόνια και την ζωή της, η οποία όπως εξομολογείται ...είναι η ίδια που ήταν και στη Θεσσαλονίκη όταν πήγαινε σχολείο! Κι όλα αυτά, λίγο καιρό προτού ετοιμάσει βαλίτσες για την περιοδεία που ετοιμάζει με τον Στέλιο Ρόκκο σ' όλη την Ελλάδα!

Κάντε "κλικ" για να κατεβάσετε το αυτόγραφο - "wallpaper" της Ελένης Πέτα, σε ανάλυση 800Χ600 ή 1024Χ768

Music Corner: Σε συναντάμε σε μια πολύ δημιουργική περίοδο, αφού πριν λίγο καιρό ολοκλήρωσες τις εμφανίσεις σου στη "Σφεντόνα", ενώ μόλις κυκλοφόρησε και το νέο σου άλμπουμ... Ας τα πάρουμε με τη σειρά, τι εντυπώσεις σου άφησαν αυτές οι παραστάσεις στη Σφεντόνα;
Ελένη Πέτα: Καταρχήν, ο χώρος... Ήταν μια επιθυμία μου ανέκαθεν να εμφανιστώ στη Σφεντόνα, μ' αρέσει πάρα πολύ αυτός ο χώρος. Αποφασίσαμε λοιπόν με τα παιδιά να συμπράξουμε, ξεκινώντας βέβαια από τη Θεσσαλονίκη αρχικά και κατεβαίνοντας στη συνέχεια στην Αθήνα. Ήταν ένα πρόγραμμα που επιμελήθηκε κυρίως ο Στέλιος Ρόκκος, γιατί ξέρεις όταν είναι πολλά άτομα μαζί, υπάρχει μια δυσκολία, αλλά τα βρήκαμε και το διασκεδάσαμε, παρόλο που ήταν για πολύ λίγο!

Music Corner: Αυτό που μου άρεσε σ' αυτό το σχήμα, ήταν ότι ήσασταν τέσσερις καλλιτέχνες, εσύ, ο Στέλιος Ρόκκος, η Ευρυδίκη και ο Γιάννης Βαρδής, που ταιριάζατε πολύ ως προς το μουσικό ύφος, καθώς και το ότι δοκιμαστήκατε ο καθένας σε ακούσματα διαφορετικά από τη δισκογραφία του.
Ελένη Πέτα: Αυτό συνηθίζουμε να το κάνουμε ως επί το πλείστον, επειδή αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα! Ειδικά σε τέτοιους μεγάλους χώρους που απαιτούν μεγάλη προσέλευση κόσμου, συνηθίζεται να υπάρχει και ένα μέρος με λαϊκό πρόγραμμα γιατί ο Έλληνας θέλει να ακούσει οπωσδήποτε μπουζούκι για να πάει καλά σπίτι του! Αυτό δεν είναι πάντοτε κακό, αυτό που με ενοχλεί είναι ότι πρέπει να γίνεται μόνο αυτό. Κι είναι πια ελάχιστοι οι χώροι όπου μπορείς να εμφανιστείς και να παρουσιάσεις κάτι διαφορετικό, για παράδειγμα μια μουσική παράσταση. Αυτοί οι χώροι είναι συνήθως πολύ μικροί, δεν στηρίζονται από τους επιχειρηματίες καθόλου και πρέπει να βασίζεσαι μόνο στις δικές σου δυνάμεις.

Music Corner: Εσείς ξεκινήσατε από τη Θεσσαλονίκη τις εμφανίσεις σας... Βλέπεις διαφορά στο κοινό μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης;
Ελένη Πέτα: Σίγουρα! Και παρόλο που είμαι από τη Θεσσαλονίκη, έχω την αίσθηση ότι είναι μία πόλη που έχει δύο "πόλους". Η μια πλευρά είναι πολύ ψαγμένη και δεν είναι τυχαίο ότι έχουν βγει από την πόλη μου κάποια πολύ "προχωρημένα" συγκροτήματα που ακόμα δεν έχουν εμφανιστεί παρόμοια στην Αθήνα και από την άλλη νομίζω ότι ακούνε πολύ, όχι απλώς λαϊκό τραγούδι, αλλά πολύ ..."σκυλάδικο"! Πήγαμε λοιπόν σε έναν χώρο, την "Πύλη Αξιού", ο οποίος φιλοξενεί κυρίως λαϊκά προγράμματα και η αλήθεια είναι ότι παρόλο που πήγαμε καλά, μας κοιτούσαν λίγο περίεργα! Ίσως οι άνθρωποι περίμεναν να χορέψουν, να ξεφαντώσουν... Επειδή όμως εμάς, ακόμα και το λαϊκό πρόγραμμα δεν ήταν χορευτικό, ήταν ακουστικό, ίσως γι' αυτό συνέβαινε αυτό.

Music Corner: Πάμε, στη νέα σου δισκογραφική δουλειά "Παιδί ακόμα". Σπουδαίοι συντελεστές συμμετέχουν...
Ελένη Πέτα: Ναι... Μου έχει δώσει ένα τραγούδι, μου έχει κάνει την τιμή μάλλον, γιατί έτσι πρέπει να μιλάμε για την Χαρούλα Αλεξίου, έχει γράψει στίχους σε ένα τραγούδι του Νίκου Ζέρβα. Επίσης, ο Αντώνης Βαρδής, ο Στέφανος Κορκολής, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης... Θα ήθελα να αναφέρω όμως και τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, τον Τάσο Παναγή από τον οποίο πήραμε και τον τίτλο "Παιδί ακόμα" και τον Γιώργο Μπουσούνη από τους "Άμμος", ενώ μέσα στο cd υπάρχει και μια διασκευή σε ένα αρμένικο τραγούδι.

Music Corner: Ωραίο τίτλο διαλέξατε για το άλμπουμ! Εσύ νιώθεις "Παιδί ακόμα";
Ελένη Πέτα: Αυτό είναι το δύσκολο, γιατί έτσι όπως είναι η εποχή μας και όπως είναι τα πράγματα στη δουλειά μας, δε σ' αφήνουν να νιώθεις και πολύ παιδί! Πάντως, όλοι νομίζω πως μέσα μας έχουμε ένα κομμάτι της παιδικής ψυχής, απλά δε μας βγαίνει πολύ συχνά! Εγώ, τουλάχιστον πέρα από τη δουλειά μου, προσπαθώ με τους δικούς μου ανθρώπους και στην προσωπική μου ζωή να είμαι όσο το δυνατόν πιο ευτυχισμένη μπορώ, γιατί τα παιδιά αυτό έχουν, είναι ευτυχισμένα, δεν έχουν δει ακόμα τι είναι η ζωή και τα προβλήματα της!

Music Corner: Τι διαφορετικό βλέπουμε σ' αυτή τη δουλειά, σε σχέση με τις προηγούμενες;
Ελένη Πέτα: Πάντα πιστεύω ότι από το ένα βήμα στο άλλο υπάρχει μια εξέλιξη και επειδή δε μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι κιόλας, προσπαθώ πάντοτε για κάτι το διαφορετικό. Παρόλο που δεν μπορώ να έχω και μεγάλες αποκλίσεις από το ρεπερτόριο μου, δηλαδή π.χ από την προηγούμενη δουλειά που ήταν ο ήχος πιο ηλεκτρονικός, να πάω ξαφνικά στο λαϊκό-ρεμπέτικο! Νομίζω ότι είναι πιο μεστό το υλικό αυτή τη φορά. Υπάρχει η ταυτότητα λόγω των δημιουργών, οι οποίοι είναι γνωστοί για το έργο τους, δηλαδή ο Κορκολής, ο Βαρδής, ο Χατζηγιάννης ξέρουμε πώς γράφουν. Αυτοί οι δημιουργοί, ο καθένας με το ύφος του, συνυπάρχουν σ' αυτή τη δουλειά. Δεν μπορώ να πω ότι το άλμπουμ έχει ένα συγκεκριμένο στίγμα. Δεν είναι καθαρά ποπ, ούτε καθαρά ροκ, είναι κάτι ενδιάμεσο, όπως συνηθίζεται άλλωστε και για τα ελληνικά δεδομένα.

Music Corner: Πάντως τα τελευταία χρόνια θεωρώ ότι έχεις κατασταλάξει σε ένα μουσικό στυλ που σου ταιριάζει περισσότερο σε σχέση με κάποιους πειραματισμούς που έκανες στο παρελθόν.
Ελένη Πέτα: Κοίταξε... Η αλήθεια είναι ότι δεν έκανα πειραματισμούς όσον αφορά το ρεπερτόριο. Έκανα δυο δουλειές στο ξεκίνημα μου, το "Μπλε ταξίδια" και το "Αμάν και γιαλέλι". Ο πρώτος, ήταν ένας καθαρά ποπ δίσκος, πολύ ωραίος για την εποχή του, με δημιουργούς όπως τον Τάσο Βουγιατζή, τον Σταύρο Λάντσια, τον Αλέξη Παπαδημητρίου και ήταν πολύ ωραία και αξιοπρεπέστατη ποπ. Από εκεί και πέρα το επόμενο βήμα δεν ήταν και πολύ ξεκάθαρο. Στο "Αμάν και γιαλέλι" πιέστηκα λίγο από την εταιρία να κάνω κάποια πράγματα ενώ δεν ήθελα. Και αυτό ήταν το μάθημα μου ουσιαστικά! Ότι δεν θα αφήσω ξανά κανέναν να μου θολώσει το πεδίο σε σχέση με το τι θέλω να κάνω και το τι είμαι! Γι' αυτό μετά ακολούθησε η δουλειά "Ίδια μάτια, άλλο βλέμμα" που ήταν πια ξεκάθαρη και είχε τη δική μου ταυτότητα. Θεωρώ λοιπόν ότι δεν έκανα πειραματισμούς και θα σου πω και κάτι άλλο που έχει συζητηθεί για τους χώρους στους οποίους εμφανιζόμουν...

Music Corner: Ναι, θα σε ρώταγα και για αυτό...
Ελένη Πέτα: Είναι καλό να το πούμε αυτό, γιατί άκουγα πριν αρκετά χρόνια "Μα η Ελένη Πέτα που έχει δουλέψει σε λαϊκά μαγαζιά..." κτλ! Θέλω να ξεκαθαρίσω, ότι τα χρόνια που ήρθα στην Αθήνα, δεν υπήρχαν μουσικές σκηνές, δεν υπήρχε ακόμα αυτό το "ρεύμα" που διαχώριζε το έντεχνο από το εμπορικό. Δε μ' αρέσουν βέβαια και πολύ αυτοί οι διαχωρισμοί, αλλά δεν υπήρχαν αυτές οι μικρές μουσικές σκηνές και ήξερα αυτό το δρόμο μόνο! Αλλά δεν "ντρέπομαι" για οτιδήποτε έχω κάνει γιατί έχω συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα, με Πάριο, Μητροπάνο, Κούκα... με ένα σωρό ανθρώπους που είναι πάρα πολύ αξιόλογοι!

Music Corner: Θυμάμαι ακόμα, όπως και πολύς κόσμος νομίζω, την εμφάνιση σου πριν αρκετά χρόνια στο πλευρό του Νότη Σφακιανάκη, όπου έβγαινες στη σκηνή με ένα βιολοντσέλο!
Ελένη Πέτα: Και με τον Νότη, βεβαίως! Ο οποίος Νότης, για μένα είναι ένας λαϊκός τραγουδιστής ο οποίος διαφοροποιείται λίγο από τους υπόλοιπους, γιατί είναι πολύ εκκεντρικός, δηλαδή έχει ένα δικό του στίγμα, ένα δικό του στυλ το οποίο σε κάποιους μπορεί να μην αρέσει καθόλου, ωστόσο έχει ένα δικό του πολύ μεγάλο κοινό. Γενικά πιστεύω ότι έτσι κι αλλιώς οι καλλιτέχνες είναι άτομα εκκεντρικά, ο Νότης το έχει σε όλο του το μεγαλείο! Τι έκανε λοιπόν... Με πήρε και με παρουσίασε με τον τρόπο που ήθελα κι εγώ να παρουσιαστώ. Έβγαινα με το βιολοντσέλο και έλεγα ένα Πορτογαλέζικο τραγούδι! Μ' άφησε να το κάνω, γιατί αυτό είδε και του άρεσε και είχε και επιτυχία. Παρόλο που μετά συνεργάστηκα με την Ελευθερία Αρβανιτάκη και έχω ξαναχρησιμοποιήσει το βιολοντσέλο, ε, όλοι έρχονται και μου λένε για τη συνεργασία μου με τον Σφακιανάκη! Δεν είναι τυχαίο!

Music Corner: Σήμερα θα έκανες μια παρόμοια εμφάνιση; Έτσι όπως είσαι σήμερα και με την πορεία που έχεις ως τώρα.
Ελένη Πέτα: Δεν είμαι σίγουρη γι' αυτό, γιατί είναι κάποια πράγματα που πλέον με ενοχλούν. Ας πούμε, με ενοχλούν τα "τύπου εικαστικά" που προσπαθούν να κάνουν σε αυτούς τους χώρους, μπαλέτα και σκηνικά, που τις περισσότερες φορές δεν είναι σύμφωνα με το γούστο μου. Όχι ότι με ενοχλούνε, αλλά δε θα ήθελα να εμφανίζομαι έτσι. Αλλά αν μου πρότειναν μια συνεργασία με κάποιες προϋποθέσεις, μπορεί να το έκανα.

Music Corner: Υπάρχουν άλλα πράγματα που σε ενοχλούν στον χώρο;
Ελένη Πέτα: Με ενοχλεί πάρα πολύ αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια με τα reality. Ουσιαστικά λυπάμαι για αυτά τα παιδιά αλλά δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως. Πολύ γρήγορα να γίνονται όλα, χωρίς καμία υποδομή, χωρίς καμία αξία πολλές φορές, μόνο και μόνο για τη δημοσιότητα. Δυστυχώς έχουμε χάσει την ουσία από τα πράγματα, από τη ζωή μας την ίδια, όχι μόνο από το τραγούδι!

Music Corner: Όταν ήσουν μικρή ήθελες να γίνεις τραγουδίστρια;
Ελένη Πέτα: Καμία σχέση! Και απορώ ...πως έγινα για να είμαι ειλικρινής, γιατί ο χαρακτήρας μου δεν ήταν εξωστρεφής! Από συγκυρίες περισσότερο. Μικρή, μου άρεσε πάρα πολύ το διάβασμα, να φανταστείς το καλοκαίρι, που δε μου άρεσε καθόλου το καλοκαίρι, έπαιρνα τα βιβλία της επόμενης χρονιάς και διάβαζα! Ήμουν πάρα πολύ κλειστός τύπος. Να φανταστείς οι γονείς μου με παρακαλούσαν να βγω έξω!
Μου προέκυψε το τραγούδι. Σαφώς είχα ασχοληθεί με τη μουσική, με το βιολοντσέλο αλλά αυτό δεν έχει σχέση με το τραγούδι, άλλος χώρος εντελώς! Ο πατέρας μου ευθύνεται, ο οποίος ήταν μουσικός σε νυχτερινά μαγαζιά στη Θεσσαλονίκη, με άκουγε που τραγουδούσα στο δωμάτιο δειλά δειλά και κάποια στιγμή μου λέει: "Θέλεις να έρθεις να δοκιμάσεις σε μια οντισιόν" και είπα ναι! Απορώ πως το είπα, θα μίλησε κάποιος άλλος μέσα μου! (γέλια) Πήγα και με ακούσανε λοιπόν και με πήρανε! Γι' αυτό και τα πρώτα χρόνια δεν ήξερα που βρισκόμουν, ήταν κάπως σαν παραμύθι! Δεν είχα συνειδητοποιήσει που είμαι και τι κάνω! Ούτε ήξερα από συνθήκες, πως είναι ο χώρος... Στην πορεία όταν τα διαπίστωσα, άρχισα να κάνω τις αλλαγές γιατί δεν αισθανόμουν καλά μ' αυτό που έκανα και ήθελα να το προσαρμόσω στα δικά μου μέτρα και σταθμά.

Music Corner: Πιστεύω πάντως ότι αρκετά νωρίς συνειδητοποίησες ότι έμπαινες σε ένα δρόμο που δε σου άρεσε. Υπάρχουν καλλιτέχνες που περνάνε χρόνια για να το ανακαλύψουν και πρέπει να φτάσουν αρκετά ψηλά για να κάνουν αυτές τις αλλαγές. Εκεί τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα...
Ελένη Πέτα: Ναι ακριβώς... Ή πολλές φορές φτάνουν ψηλά με έναν τρόπο που δεν τους εκφράζει τελικά και προσπαθούν να κάνουν τις αλλαγές όταν δε γίνεται! Γιατί όταν σε αποδεχτεί ο κόσμος με μια ταυτότητα, μετά είναι πολύ δύσκολο να κάνεις αλλαγές. Αλλά ευτυχώς εγώ αυτούς τους πειραματισμούς τους έκανα στο ξεκίνημα.

Music Corner: Σε ένα από τα τραγούδια του άλμπουμ υπάρχει ο πολύ ωραίος στίχος της Ελέαννας Βραχάλη "Αυτό που μας δένει εμάς, δε θέλω να έχει όνομα, μα θέλω να έχει νόημα". Για σένα τι έχει νόημα στις ανθρώπινες σχέσεις και τι είναι αυτό που σε δένει ουσιαστικά με τους ανθρώπους δίπλα σου;
Ελένη Πέτα: Καταρχήν, η "αλήθεια" που κουβαλάει ο κάθε άνθρωπος και από εκεί και πέρα ο "χρόνος" είναι αυτός που με δένει με τους ανθρώπους. Γενικά, είμαι λίγο δύσκολη στις σχέσεις, γιατί δεν με ενδιαφέρει γνωρίζοντας έναν άνθρωπο να δείχνω τον "καλό μου εαυτό" αμέσως. Μάλιστα καθόλου δε με ενδιαφέρει αυτό, δείχνω ακριβώς αυτό που είμαι! Και ξέρεις, κάποιος μπορεί να το παρεξηγήσει αυτό, να μην του αρέσει η παρέα μου και να μη με βρίσκει προσιτή. Αλλά στους ανθρώπους που έχουν μείνει τελικά στη ζωή μου, δίνομαι πάρα πολύ! Έχω φίλους χρόνια από τη Θεσσαλονίκη και σ' αυτούς δίνομαι πραγματικά και ολοκληρωτικά. Και αυτοί είναι που με ανακαλύπτουν κιόλας, δηλαδή το ότι έχω χιούμορ που μπορεί να μη φαίνεται εκ πρώτης όψεως και πολλά άλλα.

Music Corner: Αυτό σημαίνει οτι δύσκολα χαλάς φιλίες;
Ελένη Πέτα: Πολύ δύσκολα! Δε νομίζω ότι έχω χαλάσει εγώ προσωπικά καμία φιλία!

Music Corner: Συγχωρείς στους φίλους σου λάθη που ενδεχομένως έχουν κάνει;
Ελένη Πέτα: Βέβαια, γιατί και εγώ κάνω πάρα πολλά λάθη. Το θέμα είναι να μην υπάρχουν εγωισμοί, που συνήθως είναι αυτοί που χαλάνε τις σχέσεις! Σε τελική ανάλυση, είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος, με τον οποίο μαθαίνεις να ζεις μαζί του, τον αποδέχεσαι όπως είναι. Σε περίπτωση βέβαια που δεν προσπαθεί να σε βλάψει... εκεί δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσεις να διατηρείς τη σχέση σου με αυτόν τον άνθρωπο!

Music Corner: Για να μου λες ότι δεν έχεις χαλάσει ποτέ φιλία, σημαίνει ότι ανήκεις στους τυχερούς που δεν έχουν προδοθεί ποτέ από φίλους!
Ελένη Πέτα: Όχι, ποτέ δεν το ένιωσα αυτό! Άλλωστε έχω πολύ λίγους φίλους.

Music Corner: Φιλίες στον καλλιτεχνικό χώρο μπορούν να υπάρξουν; Φιλίες που αντέχουν και μετά το τέλος μιας συνεργασίας.
Ελένη Πέτα: Φιλίες με την έννοια που γνωρίζουμε, δεν νομίζω οτι υπάρχουν στον καλλιτεχνικό χώρο. Ότι δηλαδή μπορώ να πάρω έναν συνάδελφο μου, να του πω τα προβλήματα μου και να μου πει κι αυτός τα δικά του και να κάτσουμε να τα συζητήσουμε, δεν νομίζω! Εγώ προσωπικά, έχω κάποιους φίλους από το χώρο αλλά δεν είναι η σχέση που θα πάρουμε τηλέφωνο συχνά. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι κοντά μου και σίγουρα εγώ είμαι δίπλα τους αν με χρειαστούν, απλά δεν είμαστε τόσο κοντά λόγω υποχρεώσεων και λόγω του ότι ο καθένας τραβάει το δρόμο του.

Music Corner: Ακούω πολύ συχνά τους τραγουδιστές να λένε οτι το επάγγελμα τους, επηρεάζει πολύ την προσωπική τους ζωή και τις σχέσεις που αναπτύσσουν με τους άλλους ανθρώπους στη ζωή τους. Και εξαιτίας των δύσκολων ωραρίων που έχετε και της δημοσιότητας... Είναι ένα επάγγελμα που ουσιαστικά αλλάζει όλη σου τη ζωή;
Ελένη Πέτα: Αν θέλεις να σου την αλλάξει, μπορεί να σου την αλλάξει εντελώς. Εγώ προσπαθώ να "κρατάω" τον εαυτό μου μέσα από όλο αυτό, δεν μπορώ να αναλώνομαι επειδή έτσι πρέπει να κάνω! Και γι' αυτό έχω χάσει πάρα πολλά πράγματα, έχω χάσει αρκετό χρόνο. Αν σκεφτείς ότι είμαι από 1993 στα μουσικά δρώμενα, έχουμε 2006 και δεις την πορεία μου, θα μπορούσα να είχα πετύχει πολύ περισσότερα πράγματα, αν ήμουν πιο ανοιχτός άνθρωπος, πιο πολύ των δημοσίων σχέσεων, που δεν είμαι καθόλου... Δεν θέλω να κάνω πράγματα που δεν νιώθω! Αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα για να πας μπροστά, νομίζω το βασικό πράγμα που πρέπει να έχεις, είναι να είσαι ανοιχτός χαρακτήρας και να κάνεις δημόσιες σχέσεις.

Music Corner: Στον χαρακτήρα σου έχεις διαπιστώσει αλλαγές από τότε που άρχισες να μπαίνεις μέσα στο χώρο;
Ελένη Πέτα: Απλά όσο περνάει ο χρόνος έχω αρχίσει να γίνομαι πιο σίγουρη για κάποια πράγματα και να είμαι πιο απαιτητική σε όλους τους τομείς που αφορούν στη δουλειά μου και δεν διαπραγματεύομαι και πολύ!

Music Corner: Στη ζωή σου έχει αλλάξει ο χαρακτήρας σου;
Ελένη Πέτα: Α, καθόλου! Η ζωή μου είναι όπως ήταν στη Θεσσαλονίκη, που πήγαινα στο σχολείο. Δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα, δεν έχω αποκτήσει καινούριους φίλους, δεν έχω αλλάξει τρόπο ζωής, γιατί όπως σου είπα και πριν μ' αρέσει η ουσία των πραγμάτων και όχι αυτό που φαίνεται!

Music Corner: Μια που ανέφερες τη Θεσσαλονίκη, πόσο δύσκολή ήταν η προσαρμογή όταν ήρθες στην Αθήνα;
Ελένη Πέτα: Νόμιζα καθόλου! Αλλά τα τελευταία χρόνια ανακάλυψα ότι με είχε επηρεάσει πάρα πολύ! Καταρχήν, έφυγα "ελαφρά τη καρδία" από τη Θεσσαλονίκη, δεν είχα πρόβλημα, αλλά δυστυχώς επειδή είμαι πολύ κλειστός χαρακτήρας, με έριξε σε μια κατάσταση μοναξιάς και πολύ εσωστρέφειας με αποτέλεσμα να είμαι λίγο δυστυχισμένη αλλά το κατάλαβα αυτό τα τελευταία χρόνια. Δεν είμαι ο πιο εύκολος άνθρωπος και γι' αυτό δυσκολεύτηκα...

Music Corner: Στις αλλαγές είσαι εύκολη γενικά;
Ελένη Πέτα: Ναι, στις αλλαγές είμαι πάρα πολύ εύκολη, το βλέπετε και πάνω μου άλλωστε! (γέλια) Ειδικά με τα μαλλιά μου, με το σπίτι, το αυτοκίνητο παλιότερα! Αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις έχω πρόβλημα με τις αλλαγές! Δεν μ' αρέσει να ανατρέπεται το σκηνικό!

Music Corner: Αγαπημένες σου συνήθειες;
Ελένη Πέτα: Δεν κάνω πολύ σπουδαία πράγματα. Πηγαίνω γυμναστήριο, μ' αρέσουν οι βόλτες που βγαίνω συνήθως το πρωί με το σκυλάκι μου και πίνω καφέ κοντά στο σπίτι μου και συναντώ φίλους.

Music Corner: Γενικά πως διασκεδάζεις;
Ελένη Πέτα: Πηγαίνω σινεμά και μάλιστα τα βλέπω όλα! Εκτός από τα πολύ ..."σκληροπυρηνικά"!

Music Corner: Διασκεδάζεις στις μεγάλες πίστες; Τα λουλούδια, τα σκηνικά, τα εφέ... σ΄ αρέσει αυτή η διαδικασία;
Ελένη Πέτα: Αυτό προϋποθέτει να πας με καλή παρέα, γιατί γενικά, προσωπικά δεν διασκεδάζω! Αν βέβαια είναι ένα πολύ καλό πρόγραμμα όπως για παράδειγμα ήταν φέτος της Δήμητρας Γαλάνη και της Άλκηστης Πρωτοψάλτη, εκεί διασκέδασα πάρα πολύ γιατί έφυγα με ένα αίσθημα πληρότητας. Άκουσα δυο καταπληκτικές φωνές, είπαν πολύ όμορφα τραγούδια και η δομή του προγράμματος ήταν τέτοια που δε σε έκανε να βαρεθείς! Γενικά δεν πολυβγαίνω, είμαι περισσότερο του σπιτιού, όμως είναι και ανάλογα με τη διάθεση. Μπορεί να με δεις και κάπου που δεν το περιμένεις!

BAR RESTAURANT CAFE ΠΑΡΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (Βασ. Σοφίας) 210.7223784