Έπειτα από ένα μεγάλο διάστημα απουσίας, δηλώνει "Πάλι Εδώ"! Ο Διονύσης Σχοινάς επιστρέφει στα μουσικά δρώμενα, με ολοκαίνουρια δισκογραφική δουλειά και γεμάτος διάθεση για καινούρια πράγματα. Μετά το CD "Μια γυναίκα μπορεί" με τις διασκευές γυναικείων τραγουδιών, ο αγαπημένος καλλιτέχνης δοκιμάζει τη φωνή του σε νέους ήχους, με το τελικό αποτέλεσμα να τον δικαιώνει ξανά! Αυτή τη φορά, εκτός από τα ποπ τραγούδια και τις μπαλάντες στα οποία τον αγαπήσαμε τόσα χρόνια, μας τραγουδάει και... "Δε μ' αγαπάς" σε ρυθμό χασάπικου, "Κενό" με τη συνοδεία του κλαρίνου του Βασίλη Σαλέα, το ζεϊμπέκικο "Δε σε ξεπέρασα ποτέ", "Σε γυρεύω" σε tango-dance μελωδία, και το πολυαναμενόμενο ντουέτο "Μείναμε μόνοι", με τη σύζυγο του Καίτη Γαρμπή! Ανανεωμένος, αυθόρμητος και πάντα σεμνός, κατάφερε για μια ακόμη φορά να μας "κερδίσει" και... εκτός πίστας! Γιατί εκτός από πολύ καλός τραγουδιστής, ο Διονύσης είναι και ένας πολύ αισιόδοξος, χαμογελαστός και ανοιχτός άνθρωπος που δε διστάζει να πει την άποψη του. Οι λόγοι της αποχής του από την νυχτερινή Αθήνα, τα μελλοντικά του σχέδια, η στάση του απέναντι στα ψευδή δημοσιεύματα που αφορούν στην προσωπική του ζωή, η γνώμη του για τους νέους τραγουδιστές των reality παιχνιδιών αλλά και ο "ρόλος" του ως πατέρας, είναι λίγα μόνο από όσα κατάφερε να καταγράψει το κασετοφωνάκι, στη συνάντηση που είχαμε στο γνωστό μας στέκι, στο "Πάρκο Ελευθερίας". Και σε όλους εκείνους στους οποίους έλειψε τόσο καιρό, ο Διονύσης έδωσε μια υπόσχεση... Να τραγουδάει ακόμα καλύτερα από ότι πριν 2 χρόνια!

Κάντε "κλικ" για να κατεβάσετε το αυτόγραφο - "wallpaper" του Διονύση Σχοινά, σε ανάλυση 800Χ600 ή 1024Χ768 Artwork: MC Team

Music Corner: Θα ήθελα να ξεκινήσω με μια ερώτηση που την άκουγα συνέχεια εδώ και περίπου 2 χρόνια... Που χάθηκε τόσο καιρό ο Διονύσης Σχοινάς;
Διονύσης Σχοινάς: Επιλογή μου ήταν να απέχω από τη νυχτερινή ζωή της Αθήνας για 2 λόγους. Ο πρώτος λόγος ήταν γιατί ότι όταν δουλεύω, με ενδιαφέρουν πάρα πολύ οι συνεργάτες μου, να μ' αρέσουν οι συνεργάτες που δουλεύουμε μαζί και ο χώρος. Επειδή δεν έτυχε την προηγούμενη σεζόν κάτι τέτοιο, προτίμησα να κάτσω σπίτι να ασχοληθώ με τη δισκογραφία μου και να βγω όταν είμαι έτοιμος και όταν πιστεύω ότι υπάρχει περισσότερος χώρος. Αυτό βέβαια δεν συμβαίνει, δεν υπάρχει περισσότερος χώρος μετά από όλο αυτό τον βομβαρδισμό των τραγουδιστών, αλλά εγώ νιώθω τώρα πολύ έτοιμος!

Μ.C: Σου έλειψε κάτι ιδιαίτερα όλο αυτό τον καιρό που απείχες από τα μουσικά δρώμενα;
Δ.Σ: Οι ζωντανές εμφανίσεις, η επικοινωνία με τους φίλους μου τόσα χρόνια και να τραγουδάω!

Μ.C: Η επιστροφή σου λοιπόν στη δισκογραφία, συνοδεύεται από ένα CD που έχει το συμβολικό τίτλο "Πάλι εδώ". Έξυπνη ιδέα για τίτλος, που σηματοδοτεί όπως φαίνεται, μια δυναμική επιστροφή. Θα μας μιλήσεις για αυτή τη δουλειά;
Δ.Σ: Καταρχήν είναι από τη Universal music και παραγωγός είναι ο φίλος μου ο Τόνυ Κονταξάκης, μαέστρος της Δέσποινας Βανδή. Ενάμιση χρόνο μαζεύουμε τραγούδια και όπως γράφει ο Τόνυ στο σημείωμα του cd, χάσαμε τo ...Euro 2004 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες! Όλος ο δίσκος ξεκίνησε με το "Δε μ' αγαπάς", ένα τραγούδι που είχα γράψει πριν 3,5 χρόνια. Ήταν το πρώτο χασάπικο που έγραψα στη ζωή μου! Γενικά δεν είμαι από τους ανθρώπους που γράφουν συνέχεια, γράφω μόνο όταν είμαι πολύ φορτισμένος από κάτι που έχει συμβεί. Είχε βγει λοιπόν το "Δε μ αγαπάς", με στίχους μισούς δικούς μου, μισούς του Τάσου Βουγιατζή, μίλησα με τον κύριο Μπουρμά από την Universal και ξεκίνησε σιγά σιγα αυτός ο δίσκος, ο οποίος ήθελα να είναι και ποπ για να μην ξεχάσω την ταυτότητα μου, αυτό που τόσα χρόνια τραγουδάω αλλά να έχει και ό,τι θέλει η εποχή αυτή τη στιγμή, και λαϊκά και χορευτικά και αργά κομμάτια...

Μ.C: Μου έκανε εντύπωση αυτό που έγραψες στο σημείωμα του cd, ότι στην ηχογράφηση ένιωθες όπως στην πρώτη σου δουλειά. Αυτό συμβαίνει σε κάθε δουλειά ή σ' αυτή υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο συναίσθημα;
Δ.Σ: Τώρα το ένιωσα πιο πολύ γιατί έλειπα κιόλας πολύ καιρό. Ο προηγούμενος δίσκος που είχα κάνει με τις διασκευές από γυναικεία τραγούδια, μου έδινε την ασφάλεια ότι δεν είχα άγχος να κάνω σουξέ γιατί πραγματοποιούσα ένα όνειρο ζωής και τα τραγούδια ήταν επιτυχία από μόνα τους. Το άγχος αν θες τότε, ήταν αν θα με δεχτούν κάποιοι, αν τα είπα καλά ή όχι. Μου έκανε πάρα πολύ καλό αυτός ο δίσκος, μπορεί να μην πούλησε πάρα πολύ αλλά έκανα απίστευτες γνωριμίες, γνώρισα όλες τις γυναίκες που είχαν πει τα τραγούδια του δίσκου, με έβαλαν οι περισσότερες μέσα στο σπίτι τους και ακούσαμε μαζί αυτό το cd. Ένιωσα υπέροχα και ήταν ένα σκαλοπάτι και μια "αλυσίδα" για να βάλω μπουζούκι σε αυτό τον δίσκο.

Μ.C: Νομίζω πάντως ότι στην καινούρια σου δουλειά, έχεις βάλει πολύ έντονα την προσωπική σου σφραγίδα. Έχεις γράψει μουσική σε δύο τραγούδια και έχεις αναλάβει την επιμέλεια παραγωγής...
Δ.Σ: Ήμουν συνέχεια μέσα στο στούντιο, ήταν η πρώτη φορά στα 10 χρόνια που κάνω δισκογραφία που ήμουν ο πρώτος που έφτανε στο στούντιο, πριν τους μουσικούς, τους ηχολήπτες, οργάνωνα τα πάντα, είχα άποψη για τις ενορχηστρώσεις, για τους στίχους, το εξώφυλλο, τα πάντα... Γιατί πιστεύω ότι σε ένα CD δεν είναι μόνο το υλικό, πρέπει να δίνεις και ένα πολύ καλό ένθετο μέσα, για να προτρέψεις τον κόσμο να μην αγοράζει πειρατικά.

Μ.C: Το cd αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολυσυλλεκτικό καθώς έχει πολλά διαφορετικά ακούσματα μέσα. Μάλιστα το πρώτο τραγούδι που ξεχώρισε είναι χασάπικο το "Δε μ αγαπάς", ένα είδος στο οποίο δεν σε είχαμε ακούσει μέχρι τώρα, τουλάχιστον στη δισκογραφία σου...
Δ.Σ: Απίστευτο για μένα! Κάποιοι μου είπαν ότι επειδή είναι δικό μου, τους έβγαζε μια αλήθεια, ότι δέθηκαν πιο εύκολα. Εγώ πάλι νομίζω ότι το λαϊκό τραγούδι είναι πάντα στο αίμα του κόσμου και επειδή έλειψα σε κάποιους και με συμπαθούν κάποιοι, δόξα το Θεό, το αγαπήσανε πιο γρήγορα.

Μ.C: Έχω την εντύπωση ότι πολλοί περίμεναν μια αλλαγή ρεπερτορίου από σένα, μετά το CD "Μια γυναίκα μπορεί" με τις διασκευές γυναικείων τραγουδιών. Ίσως πίστευαν ότι θα στραφείς προς το έντεχνο ή το πιο λαϊκό τραγούδι. Υπήρξε κάποια τέτοια σκέψη;
Δ.Σ: Συνέχεια υπάρχουν σκέψεις σε έναν καλλιτέχνη, ο οποίος γουστάρει να ψάχνεται με τη δουλειά του και να κάνει πράγματα. Ένας λόγος παραπάνω όταν έχεις σπουδάσει μουσική και ξέρεις τι τραγουδάς και τι γράφεις. Βέβαια υπάρχουν σκέψεις, ποια θα είναι η επόμενη κίνηση, αν θα πας σε άλλους χώρους... Εγώ προσπάθησα με αυτό το δίσκο να μπορώ να ενταχθώ σε οποιοδήποτε σχήμα, με οποιονδήποτε συνεργάτη.

Μ.C: Μια που μιλήσαμε για αυτή τη δουλειά, πιστεύω ότι ήταν πολύ μεγάλο ρίσκο, ειδικά για έναν πόπ τραγουδιστή που τον είχαμε συνηθίσει σε πιο "ελαφρά" και μοντέρνα κομμάτια, να πει τραγούδια με τόσο μεγάλη ιστορία. Παρόλα αυτά, νομίζω ότι κέρδισες την εκτίμηση πολλών καλλιτεχνών από την λεγόμενη "άλλη όχθη του ελληνικού τραγουδιού" καθώς είπαν πολύ καλά λόγια για τις ερμηνείες σου στα τραγούδια αυτά...
Δ.Σ: Δόξα το Θεό... Τους ευχαριστώ πάρα πολύ! Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο κέρδος μου! Nα φανταστείς ότι το συζήταγα με ανθρώπους από την εταιρία και μου έλεγαν ότι δεν το πιστεύουν τόσο σαν πωλήσεις αλλά πιο πολύ ότι θα μου κάνει καλό, γιατί τα κομμάτια τα έκανα μέσα από την ψυχή μου και δεν ήθελα να τα "προδώσω" με κανένα τρόπο! Βάλαμε live ορχήστρες, την "Καμεράτα", το προσέξαμε. Ήταν πολύ μεγάλη παραγωγή για τα ελληνικά δεδομένα.

Μ.C: Η αποδοχή του κόσμου σ' αυτή τη δουλειά ποια ήταν; Τους ξένισε αυτό το διαφορετικό πρόσωπο που παρουσίασες ή οι αντιδράσεις ήταν γενικά θετικές;
Δ.Σ: Στην αρχή τους ξένισε αλλά μετά, από τα μηνύματα που είχαμε, σε πάρα πολλούς άρεσε αυτή η κίνηση. Εγώ το ήθελα καθαρά για το "book" μου, γιατί ήθελα να τα πω από μικρός, ήταν τραγούδια τα οποία τα λάτρευα, τα είχα αφιερώσει σε πολύ κόσμο και κάποια στιγμή τα είπα.

Μ.C: Για να ξαναγυρίσουμε στη νέα δουλειά, μέσα στο cd υπάρχει και ένα ντουέτο με την Καίτη Γαρμπή, το "Μείναμε μόνοι", το οποίο πολλά χρόνια ακούγαμε ότι θα γίνει... Για να πω την αλήθεια οι περισσότεροι περιμέναμε ότι θα ήταν μια πολύ ερωτική μπαλάντα και τελικά προέκυψε ένα επίσης πολύ ερωτικό, αλλά μοντέρνο τραγούδι...
Δ.Σ: Μετά το "Ζήσαμε", που ήταν πριν 10 χρόνια - και το επόμενο ντουέτο μας πιστεύω θα είναι μετά από άλλα 10 χρόνια! - ο Βασίλης Δήμας, ένας πολύ ταλαντούχος συνθέτης 20 χρονών, ξαφνικά μας έφερε ένα τραγούδι, το οποίο με το που το άκουσα, πίστευα ότι πρέπει να γίνει ντουέτο. Δεν μπορούσα να φανταστώ άλλον άνθρωπο εκτός από την Καίτη να πω τους συγκεκριμένους στίχους! Μ' αρέσει πάρα πολύ να κάνω ντουέτα αλλά το συγκεκριμένο πίστευα ότι έπρεπε να το πω με την Καίτη. Και επειδή μας είχε λείψει και εμάς η συνεργασία μας στη δισκογραφία, θέλαμε να ξανακάνουμε ντουέτο!

Μ.C: Πώς είναι το συναίσθημα να τραγουδάς στο στούντιο με τη σύζυγο σου και μάλιστα ένα τραγούδι με τόσο ιδιαίτερους στίχους;
Δ.Σ: Διαφορετικό... Πάρα πολύ όμορφο! Ειδικά σε μας που δεν είμαστε υπέρ του να δουλεύουμε μαζί, να είμαστε 24 ώρες το 24ωρο μαζί, μας είχε λείψει πάρα πολύ! Και είναι πολύ όμορφο, γιατί ξέρεις τη φωνή του άλλου, τα "πατήματα" του άλλου, το "γύρισμα" που θα κάνει το νιώθεις και γίνεται πολύ πιο εύκολο.

Μ.C: Γενικά όταν ηχογραφείς τραγούδια για ένα CD, η ερμηνεία σου επηρεάζεται από τα συναισθήματα σου εκείνη τη χρονική περίοδο ή είναι μια αυστηρά επαγγελματική διαδικασία ;
Δ.Σ: Επηρεάζομαι πάρα πολύ από το στίχο. Προσπαθώ να νιώσω το κομμάτι. Μου είχε πει μια πολύ μεγάλη "κυρία του τραγουδιού" ότι πρέπει να διαβάσεις πάρα πολύ καλά το στίχο πριν τραγουδήσεις το κομμάτι, για να μπορέσεις να το βιώσεις. Αλλιώς, το τραγουδάς και είσαι ηθοποιός. Εγώ δεν θέλω να είμαι ηθοποιός, θέλω να το βιώνω σαν να είναι δικό μου εκείνη τη στιγμή.

Μ.C: Ακόμα κι αν δε νιώθεις εκείνη τη στιγμή ό,τι λέει το τραγούδι;
Δ.Σ: Θα προσπαθήσω να τα νιώσω! Γιατί τις περισσότερες φορές όλοι έχουμε νιώσει κάποια στιγμή όσα λένε τα τραγούδια!

Μ.C: Φέτος συμπληρώνεις 10 χρόνια στη δισκογραφία. Έχεις συνεργαστεί με πολλά μεγάλα ονόματα, έχεις δώσει συναυλίες σε σπουδαίους χώρους στο εξωτερικό... Αν σου έλεγα να ξεχωρίσεις μερικά γεγονότα στην καριέρα σου αυτά τα 10 χρόνια, ποια θα διάλεγες;
Δ.Σ: Το "Radio City" στη Νέα Υόρκη. Ένα θέατρο, το οποίο ακόμα σαν όνειρο μου φαίνεται ότι πήγα! Ευχαριστώ το Θεό και ...την Καίτη, γιατί ήταν μια συναυλία της Καίτης και ήμουν εγώ και η Βικτώρια Χαλκίτη μαζί της. Βγήκαμε τότε σε ένα γεμάτο θέατρο, που είχε παίξει μόνο ο Νταλάρας και γίνονται κάθε χρόνο όλα τα μουσικά βραβεία της Αμερικής και νομίζαμε ότι θα μας καταπιεί ο χώρος! Μετά, όταν γέμισε Ελλάδα ...απογειωθήκαμε! Αυτό δε θα το ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου!

Μ.C: Τι είναι αυτό που σε ευχαριστεί περισσότερο και τι αυτό που σε δυσαρεστεί στη δουλειά σου;
Δ.Σ: Με δυσαρεστεί γενικότερα στη ζωή μου και όχι μόνο στη δουλειά μου, οι άνθρωποι που λένε πάρα πολλά λόγια και δεν κάνουν πράξεις. Με ευχαριστεί γενικά η ζωή. Νομίζω ότι είμαστε τυχεροί, μόνο και μόνο που ζούμε και νιώθουμε όλα αυτά τα συναισθήματα, να κλαίμε, να γελάμε, να βλέπουμε, να ακούμε...

Μ.C: Αν και δεν είναι πολύ ευχάριστο το θέμα, είναι γεγονός ότι η προσωπική σου ζωή έχει "χτυπηθεί" πολύ από τα λεγόμενα "κίτρινα περιοδικά". Τόσα χρόνια μετά, έχεις πάθει ανοσία ή εξακολουθεί να σε ενοχλεί όταν γράφονται ψέματα;
Δ.Σ: Ανοσία... Ακριβώς, ανοσία! Όταν γράφεται κάτι, νομίζουμε ότι το λένε για άλλους! Το μόνο που έχω να πω, είναι υπομονή σ' αυτούς τους ανθρώπους, γιατί θα γράφουν για πάρα πολλά χρόνια ακόμα ό,τι τους κατεβαίνει! Γεροί να ήμαστε, προτιμώ να είμαστε καλά στο σπίτι και να γράφουνε ο,τι θέλουνε. Αλλά είμαστε άνθρωποι συνειδητοποιημένοι και προσπαθούμε να είμαστε η εξαίρεση στον κανόνα που λέει ότι οι επώνυμοι δεν μπορούν να μείνουν μαζί!

Μ.C: Θεωρείς ότι ο κόσμος τα πιστεύει όσα γράφονται και επηρεάζεται στην εικόνα που έχει για σένα;
Δ.Σ: Μπορεί να επηρεαστεί για τα πρώτα λεπτά ο οποιοσδήποτε. Κι εγώ επηρεάζομαι αν ακούσω κάτι για κάποιον. Όμως ο χρόνος δείχνει την αλήθεια και το ψέμα! Μόνο ο χρόνος! Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν ένα ζευγάρι μένει μαζί θα το δείξει ο χρόνος.

Μ.C: Να αλλάξουμε θέμα και να πάμε στα ευχάριστα! Ο γιος σου είναι πια 5 χρονών. Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σαν πατέρα; Είσαι ο κλασσικός χαζομπαμπάς που δεν του χαλάει χατίρι;
Δ.Σ: Τις περισσότερες φορές ναι! Καταρχήν δεν είμαι υπέρ του ξύλου, είμαι υπέρ του ξύλου "με το στόμα". Αν και νομίζω ότι το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο ...μερικές φορές χρειάζεται. (γέλια) Κι εγώ, μερικές που έχω φάει από τον πατερούλη μου, θυμάμαι ότι μου έκανε καλό τώρα που μεγάλωσα. Τα πράγματα τώρα είναι τελείως διαφορετικά. Τα παιδιά έχουν τόσα ερεθίσματα πια, που πρέπει να είσαι πάρα πολύ προσεκτικός στο τι θα τους δώσεις. Δέχονται πάρα πολλές πιέσεις, ειδικά τα μεγαλύτερα παιδιά από το δικό μου, με σχολεία, φροντιστήρια... Δε ζουν νομίζω την παιδική ηλικία όπως την περνάγαμε εμείς. Εγώ θα προσπαθήσω να τον κάνω να νιώσει πιο ελεύθερος και μαζί με την Καίτη, να του δείξουμε τις πόρτες και εκείνος να διαλέξει σε ποια θέλει να μπει. Να του δώσουμε τα εφόδια και ας κάνει ό,τι θέλει!

Μ.C: Πώς φαντάζεσαι τη σχέση σας στο μέλλον; Κάνεις τέτοιες σκέψεις;
Δ.Σ: Πώς, το βλέπω ότι θα μαλώνουμε! Δεν ξέρω... Είναι λίγο αντιδραστικός! Σηκώνεται το πρωί, κοιμόμαστε εμείς, ανοίγει την πόρτα και πάει στο διπλανό σπίτι! Μόνος του, δε λέει κουβέντα σε κανέναν, βγαίνουμε και τον ψάχνουμε! Είναι τελείως ελεύθερο άτομο. Θα δείξει, δεν ξέρω... Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα 'ναι! Βλέπω μεγαλύτερα παιδιά που μοιάζουν στο γιο μου και σκέφτομαι "πώς θα ναι ο γιος μου 12 χρονών;".

Μ.C: Ανακαλύπτείς καινούρια πράγματα και για τον εαυτό σου από τότε που γεννήθηκε;
Δ.Σ: Ναι, ότι έχω υπομονή! Δεν το ήξερα ότι έχω τόση υπομονή μέσα μου! Σε βάζει σε άλλο λούκι το παιδί, σε βάζει να σκέφτεσαι διαφορετικά, αλλάζει λίγο η κοσμοθεωρία σου. Σκέφτεσαι το οικονομικό, ότι πρέπει να δουλέψεις για κάποιον, να μην τον κάνεις να πιεστεί πολύ στη δική του ζωή. Προσπαθούμε, ό,τι δεν είχαμε εμείς από τους δικούς μας γονείς και πιστεύουμε ότι θα του χρειαστεί, να του το δώσουμε από τώρα. Σε αλλάζει... Καταρχήν κρατάει ένα ζευγάρι σε άλλο επίπεδο πια. Δηλαδή, άλλο να μαλώνεις και να μην έχεις παιδί και ό,τι θέλει ο καθένας κάνει, και άλλο να έχεις ένα παιδί το οποίο ακούει. Γιατί ένα ζευγάρι μπορεί να μαλώσει οποιαδήποτε στιγμή για οποιαδήποτε βλακεία. Εκεί πρέπει να είσαι πιο προσεκτικός. Επειδή όλα τα παιδιά σε κάποια ηλικία φεύγουν, άμα θες να το κρατήσεις πρέπει είσαι φίλος του από νωρίς και να του λες αλήθειες! Να κερδίσει την εμπιστοσύνη σου και να κερδίσεις και εσύ τη δική του!

Μ.C: Πολύς κόσμος νομίζω ότι σε θεωρεί από τους αδικημένους τραγουδιστές της Ελλάδας, γιατί η φωνή σου αξίζει για πολύ μεγαλύτερα πράγματα και για μια καριέρα πολύ λαμπρή...
Δ.Σ: Θα δείξει ο χρόνος... Είναι πολλά, είναι τα σημεία των καιρών, είναι οι επιλογές που κάνει ο καθένας, το "αστέρι" πότε βγαίνει στον καθένα... Έχουμε δει τραγουδιστές οι οποίοι πολεμάνε πολλά χρόνια και ξαφνικά, σε μεγάλη ηλικία κάνουν επιτυχία. Εγώ προσπαθώ να κάνω την δουλειά μου αξιοπρεπώς, να σέβομαι τον εαυτό μου, να μην τραγουδάω βλακείες και εύκολα πράγματα τα οποία μπορούν να γίνουν σουξέ για 3 μήνες. Ευτυχώς με έχει αξιώσει ο Θεός να υπάρχουν κάποια κομμάτια, όπως το "Δαχτυλίδι" και το "Συγκοινωνούντα δοχεία", που θα τα λέω όσα χρόνια ζω. Αυτή νομίζω ότι είναι η μεγαλύτερη προίκα και η μεγαλύτερη ευτυχία για έναν καλλιτέχνη, να υπάρχουν κάποια κομμάτια, τα οποία μετά από 10 χρόνια να μπορεί να τα λέει στο πρόγραμμα του και να τα ζητάει ο κόσμος.

Μ.C: Γενικά πιστεύεις ότι είναι δίκαια τα πράγματα στο χώρο σας;
Δ.Σ: Πάλι θα σου πω ότι χρόνος θα δείξει αν είναι δίκαιο ή όχι! Απλά επειδή είναι όλα πάρα πολύ γρήγορα και επειδή έχουμε, όπως έλεγα, τον "βομβαρδισμό" από πάρα πολλούς νέους καλλιτέχνες, δεν ξέρουμε ποιοι τελικά αξίζουνε. Δεν προλαβαίνουμε να μάθουμε ποιοι είναι καλοί και ποιοι όχι, γιατί οι ίδιοι που τους βγάζουνε, οι ίδιοι και τους καίνε βγάζοντας κάποιον καινούριο. Όλοι έχουμε λίγο μπερδευτεί... Πιστεύω ότι αυτά είναι σημεία των καιρών. Κάποια παιδιά από τα καινούρια σίγουρα θα μείνουν γιατί είναι ταλέντα, αρκεί να έχουν σωστές επιλογές και να τους πάει η εταιρία εκεί που πρέπει, ανθρώπινα και όχι μόνο μέσω δημοσίων σχέσεων. Γιατί καλές οι δημόσιες σχέσεις αλλά αν δεν έχεις ταλέντο καταντάς γελοίος.

Μ.C: Η Καίτη Γαρμπή είχε δηλώσει κάποτε, ότι πιστεύει πώς ο γάμος σας επέδρασε αρνητικά στην καριέρα σου. Εσύ το πιστεύεις;
Δ.Σ: Όταν παντρεύτηκα με την Καίτη, είχα γεμίσει μια σακούλα σκουπιδιών από γράμματα στην εταιρεία, από θαυμάστριες που με βρίζανε και λέγανε ότι τις πρόδωσα! Και άλλα τόσα γράμματα στην Καίτη. Και απειλητικά τηλεφωνήματα και τέτοια... Ήταν οι ηλικίες οι παράξενες, οι οποίες μ' αγαπούσανε τελείως επιφανειακά και βλέποντας ένα παιδί στην τηλεόραση, επώνυμο, με επιτυχία. Υπήρξε τότε μια κρίση στην καριέρα μου, ειδικά όταν έκανα έναν πολύ καλό δίσκο, το "Δημόσια Συγνώμη" και δεν είχε τις πωλήσεις που έπρεπε να έχει, αλλά όλο αυτό άλλαξε όταν κάναμε με το Φοίβο το "Μου ταιριάζεις". Τελικά έδειξε ότι αυτό ξεχάστηκε και ότι οι άνθρωποι που μ' αγοράσανε, μ' αγαπάνε για αυτό που είμαι. Επειδή τραγουδάω και επειδή κάποια πράγματα, ίσως γι' αυτούς τα κάνω καλά.

Μ.C: Το βρίσκεις λογικό να επηρεάζεται τόσο πολύ το κοινό από το γεγονός ότι παντρεύτηκες;
Δ.Σ: Βέβαια! Ειδικά κάποιες παράξενες ηλικίες... Κι εγώ θα επηρεαζόμουν αν είχα κάποιον τον οποίο τον θεωρώ όνειρο μου ή θα ήθελα να ήμουν μαζί του.

Μ.C: Μου μίλησες πριν για τους νέους τραγουδιστές που βγαίνουν μέσα από τα reality παιχνίδια... Θα ήθελα να μου πεις αν δεν ήσουν γνωστός και δεν είχες την ευκαιρία να γίνει αλλιώς γνωστός, θα πήγαινες σε μια τέτοια εκπομπή;
Δ.Σ: Μπορεί ναι, μπορεί όχι. Είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτή τη στιγμή για ένα νέο τραγουδιστή, να πάει με το CD του στην εταιρία και να κάνει δισκογραφία. Όλους μας κάποιος μας πήγε στην εταιρία. Τώρα είναι πολύ δύσκολο, πηγαίνουν στους παραγωγούς πάρα πολλά CD, που είμαι σίγουρος ότι από τα 50 που τους πηγαίνουν, ακούνε το 1 ή τα 2 ή κανένα αν δεν τους έχει πει κάποιος φίλος τους να το ακούσει. Τι να κάνουνε και αυτά τα νέα παιδιά; Βρήκαν αυτή τη διέξοδο και λένε "γιατί όχι". Από την άλλη είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί όσο γρήγορα σε μαθαίνουν, τόσο γρήγορα σε ξεχνάνε. Κι επειδή τα παιδιά αυτά, τα έχουμε για 3-4 μήνες μέσα στο σπίτι μας καθημερινά, πρέπει μετά οι άνθρωποι οι οποίοι τα ελέγχουν, να τα βοηθήσουν πραγματικά και όχι μόνο να θέλουν να πάρουν λεφτά από αυτούς. Γιατί όπως σου είπα, υπάρχουν παιδιά που είναι πάρα πολύ καλές φωνές και πάρα πολύ καλά παιδιά, που δεν τα έχει επηρεάσει όλο αυτό το πράγμα.

Μ.C: Η επιστροφή σου στη νυχτερινή ζωή πώς θα είναι; Να περιμένουμε κάτι διαφορετικό;
Δ.Σ: Να περιμένετε να τραγουδάω καλύτερα από ότι πριν 2 χρόνια!

Μ.C: Νομίζω ότι πολύς κόσμος θα ήθελε κάποια στιγμή να σε δει να τραγουδάς με την κιθάρα σου στη σκηνή, σε ένα χώρο πιο μικρό και ζεστό από ότι οι μεγάλες πίστες.
Δ.Σ: Έρχεται! Αυτός ο μικρός ο χώρος στον οποίο θα τραγουδάω με την κιθάρα μου, θα είμαστε όλοι μια παρέα και θα ξεκινάμε μαζί και θα τελειώνουμε μαζί το τραγούδι!

Μ.C: Όλο αυτό τον καιρό που δεν δούλευες, θα βρήκες χρόνο για τον εαυτό σου, να κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν. Ποια είναι τα πράγματα που σε ευχαριστούν στον ελεύθερο σου χρόνο;
Δ.Σ: Τα τελευταία 2-3 χρόνια έχω κολλήσει με ένα τηλεσκόπιο! Κι από τη στιγμή που κόλλησα με το τηλεσκόπιο, έχει αλλάξει τελείως η άποψη μου για τη ζωή. Θα το πρότεινα σε πάρα πολύ κόσμο άμα θέλει να ψαχτεί λίγο και δεν έχει χόμπι, να ασχοληθεί με το τηλεσκόπιο. Και ο αθλητισμός. Πάντα με τα φιλαράκια μου παίζουμε μπάλα, playstation ...ξέρεις αθλητισμός είναι κι αυτό! Και γενικά τα φιλαράκια μου. Υπάρχουν κάποιοι φίλοι τους οποίους έχω από την Α' Δημοτικού και δεν τους αφήνω με τίποτα στον κόσμο!

Ο Διονύσης Σχοινάς με τη συνεργάτιδα του MC Ρομίνα Νικηφόρου

Μ.C: Αλήθεια, σου αρέσει να πηγαίνεις να βλέπεις συναδέλφους σου όταν δε δουλεύεις;
Δ.Σ: Ναι, αμέ. Μ αρέσει να βλέπω και συναδέλφους μου, κάποιους αγαπημένους που μ' αρέσουν και σινεμά και θέατρο πάρα πολύ!

Μ.C: Θα ήθελα να κλείσουμε με ένα στίχο από τα καινούρια τραγούδια σου, που σε εκφράζει αυτή την περίοδο.
Δ.Σ: Δε σε ξεπέρασα ποτέ, φεγγάρι μου και ουρανέ...!

M.C: Διονύση σ΄ ευχαριστώ πολύ!
Δ.Σ: Κι εγώ!

BAR RESTAURANT CAFE ΠΑΡΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (Βασ. Σοφίας) 210.7223784

*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Ελευθερίας στην Βασ. Σοφίας, στο Μέγαρο Μουσικής (Bar-Restaurant-Cafe, τηλ. 210.7223784).
*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, Olympus.
*** Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού (κειμένων ή φωτογραφιών) χωρίς την άδεια του Music Corner.