Τραγούδι : "Διώξε την πίκρα"
Στιχουργός : Βασίλης Γιαννόπουλος
Συνθέτης : Χριστόφορος Γερμενής
Ερμηνεύτρια : Πέγκυ Ζήνα

Οι δημιουργοί Γερμενής - Γιαννόπουλος έχουν καταθέσει πολύ όμορφες δουλειές. Μια από αυτές υπήρξε το τραγούδι της εβδομάδας σε μεγάλους ραδιοφωνικούς σταθμούς, όλο σχεδόν το καλοκαίρι. Ήταν μέσα στα δέκα των προτιμήσεων των ακροατών. Το ζητάγαμε ξανά και ξανά.

Ο σχολιασμός του τραγουδιού που επιλέξαμε θα έχει μια δόση ανεμελιάς. Προσπάθειά μας να ισορροπήσουμε τις παρατηρήσεις μας ανάμεσα στο ανάλαφρα φρέσκο και το σοβαρό.
Ευτυχώς οι δημιουργοί είναι άρρενες. Αν ο στίχος πήγαζε από γυναίκα, η ιστορία θα ήταν εξ' αρχής ύποπτη. Τώρα, το πολύ πολύ, απλά να ανησυχήσει μερικούς και να τους κάνει να κοιτάνε το κορίτσι τους καχύποπτα όταν εκείνη τους το τραγουδά! Δε θέλω να τρομοκρατηθείτε που το σημερινό τραγούδι θα σχολιαστεί πιο πιπεράτα από όσο περιμένετε. Είμαι σίγουρη πως δεν έχετε προσέξει καθόλου αυτά που παραθέτω. Για να είμαι ειλικρινής αν δεν το είχα ακούσει τόσες πολλές φορές ίσως να είχα αργήσει να το προσέξω το γιατί μου αρέσει...

Σημεία που αξίζουν την προσοχή μας
(αν και το ζουμί είναι στο δύο στροφών ρεφρέν και στην τελευταία φράση του τρίτου κουπλέ ..."δε γίνεται να ζούμε χωριστά"...).
1. Από τις πιο τρυφερές εισαγωγές, η κιθάρα, το μπουζούκι, τα πλήκτρα, ενορχηστρωμένα άψογα.
2. Η Πέγκυ Ζήνα γίνεται όλο και καλύτερη στις ερμηνείες της. Στο συγκεκριμένο κομμάτι κάποιον είχε στο μυαλό της και παθιάστηκε!
3. Το ρεφρέν είναι αυτό που λέμε "πιασάρικο". Οι παροτρύνσεις των ρημάτων δυνατές ....διώξε...δως μου, οι προσφωνήσεις μας αρέσουν .....αγόρι μου.... και όλα τα υπόλοιπα ..... χείλη..... μάτια μελαγχολικά............. σύννεφα.......... ήλιο.
3. Από τα φωνήεντα υπερτερεί το άλφα, στο οποίο οφείλεται η πληρότητα, το γέμισμα που μας μένει στα τρία κουπλέ.
4. Το μέτρο χτυπάει πάνω σε ξεκάθαρο χασάπικο ρυθμό.

Οι λέξεις που θα χρησιμοποιήσω, Χαριτωμενιά και Τσαχπινιά. Αν και μια άλλη λέξη, θα ήθελα να αναφέρω. Αυτή που αρχίζει από το δέκατο έκτο γράμμα της αλφαβήτου. Ορθώς μαντέψατε, χαρακτηρίζει γυναικείες ενέργειες (με την καλή έννοια, μην παρεξηγηθούμε!). Όλα μαζεμένα σε τέσσερα λεπτά και οκτώ δεύτερα, όση η διάρκεια του τραγουδιού.

Αφού Κυρία μου, το βλέπεις το παλικάρι (κάνω το συνήγορο του διαβόλου) που συννέφιασε και κλαίει σε τρία κουπλέ . Ποιος ξέρει τι του έχεις κάνει πάλι και τον έφερες σ' αυτή τη θέση. Με ένα ρεφρέν θα τη βγάλεις καθαρή;
"Βεβαίως!" Θα μου απαντήσει. "Σε ένα ρεφρέν: δυο φιλιά, ένα "δεν αντέχω", ένα "σ'αγαπώ" και νάτος πάλι στη στοργική αγκαλιά μου". Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο για μια γυναίκα να χειριστεί τις ανδρικές ανασφάλειες.
(Εδώ θα μου επιτρέψετε να κάνω ένα σχόλιο που δεν αφορά άμεσα το τραγούδι, αλλά είναι αυθόρμητη σκέψη καθώς γράφω: Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο για μια γυναίκα να χειριστεί τις ανδρικές ανασφάλειες αλλά ως γνωστόν όταν νιώθουμε δε χειριζόμαστε καταστάσεις. Τις χειριζόμαστε όταν παίζουμε).

Η μουσική είναι γλυκειά, σα ...λουκουμάκι! Μας φέρνει στο νου παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Η ερμηνεία της Πέγκυς πέφτει σα ζάχαρη άχνη! Θα μπορούσα να φανταστώ την Πέγκυ να το τραγουδά σε σκηνικό του Δαλιανίδη και δίπλα της να χορεύει χασάπικο η ομάδα του Φώτη Μεταξόπουλου, δεκαετίας '60.

Ξαναγυρίζουμε στο στίχο και επιστούμε την προσοχή του γυναικείου πληθυσμού.
Λοιπόν, γυναίκες! Έχετε - δεν έχετε λερωμένη τη φωλιά σας, αθώες ούσες μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου! Με μια χαριτωμενιά και λίγο "γούτσου γούτσου" όλα θα σας τα συγχωρήσει ο σύντροφός σας!

Άμα δε θέλετε να βλέπετε τα ματάκια του καλού σας ...κλειστά ..... δακρυσμένα....... και ....πόνο.... στην ....καρδιά... του, καλό θα 'ταν να του δώσετε τη μισή - έστω - σημασία από όση δώσατε στην εξεταστική για το πτυχίο! Αν πάλι, δεν σας βγαίνει και τον έχετε για να σας κουβαλάει τα παλτό, τότε δοκιμάστε το τραγούδι που προτείνουμε. Ο στίχος κάτι έχει να σας πει. Παλιό το κόλπο και δοκιμασμένο! Πιάνει! Η υπογράφουσα μιλάει εκ πείρας!

Οι του ισχυρού φύλου μη βιαστείτε να κατηγορήσετε ως ψεύτικη τη γυναικεία συμπεριφορά. Αλήθεια το νιώθουμε τη συγκεκριμένη στιγμή που το εκφράζουμε.
Ο στιχουργός δε μπορεί να το έγραψε μηχανικά στεγνά. Μάλλον έχει υπάρξει μάρτυρας των αναφερομένων συμπεριφορών. Για να εντοπίσει το θέμα και να το τυλίξει στη μελωδία του συνθέτη, έχει σαφέστατα μεγαλύτερη εμπειρία από τη δική μας.

Δε θέλουμε όμως να ακούσετε το τραγούδι και όταν καταλάβετε τι λέει να δυσανασχετίσετε! Εξάλλου πως θα ήταν η καθημερινότητα σας ομορφότερη αν δεν υπήρχε αυτό το γυναικείο "κάτι".

Ευχαριστούμε τους δημιουργούς και την Πέγκυ.
Το συγκεκριμένο άσμα, γλύκανε το καλοκαίρι που πέρασε. Από τα πιο σιροπιαστά τραγούδια που κυκλοφόρησαν. Οι κυρίες να μην το φοβούνται και οι κύριοι ας αφεθούν ή έστω ας κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.
Οι απόψεις σας δεκτές. Τις περιμένουμε στο martha@musiccorner.gr.