"Αλαντίν ...τελειώσαν οι ευχές σου"... Ώρα για πράξεις! Αυτό είναι το νόημα του νέου cd των Όναρ, όπως και οι ίδιοι μας είπαν στην πρόσφατη συνέντευξή που έδωσαν στο Music Corner. Με την πολύτιμη βοήθεια του Φίλιππου Πλιάτσικα που ανέλαβε την επιμέλεια της παραγωγής του album, οι Όναρ δημιούργησαν ένα πολύ καλό cd, κυρίαρχο στοιχείο του οποίου θεωρώ την ωριμότητα. Τόσο στο στίχο, όσο και στη μουσική. Οι ερμηνείες του Λευτέρη Πλιάτσικα (αδελφού του Φίλιππου) και της Πένης Ραμαντάνη "τρέχουν" πλάι στην ποιότητα των τραγουδιών.

Στα "σταυροδρόμια του κόσμου" η ωριμότητα που έλεγα παραπάνω φτάνει στο κορυφαίο επίπεδό της. Εξαιρετικός στίχος προερχόμενος από το έργο του Τάσου Λειβαδίτη "φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου". Τραγούδι που με τον τρόπο του "χτυπάει" τα στραβά του πολέμου!

Η "ιστορία μου" είναι διασκευή του γνωστού παλιού τραγουδιού του Γιώργου Μανισαλή και του Κώστα Ψυχογιού που είχε γίνει επιτυχία με τη φωνή της Ρίτας Σακελλαρίου (αν και έχει ερμηνευθεί από δεκάδες φωνές ακόμα!). Το τραγούδι εδώ παίρνει ένα ακόμη πιο αργό ρυθμό, γίνεται πολύ πιο ερωτικό και τελικά κερδίζει την προσοχή μας. Τα σύγχρονα όργανα ντύνουν το κομμάτι με ένα πολύ διαφορετικό τρόπο, αποδεικύοντας πως τα όρια μεταξύ του λαϊκού τραγουδιού και του σύγχρονου ηλεκτρονικού ήχου, είναι μερικές φορές πολύ λεπτά.

Το "να μη χαθούμε" αποτελεί ίσως την πιο ευχάριστη νότα του cd. Στηριζόμενο σε ένα γρήγορο ρυθμό, με λόγια αισιόδοξα και πατώντας σε ένα ευχάριστο ρεφρέν με τις ηλεκτρικές κιθάρες να "απογειώνονται", θα αγαπηθεί σίγουρα.

Η "βροχή από χρυσό", ένα "γλυκό" ερωτικό κομμάτι με τη φωνή της Πένης Ραμαντάνη, θα προστεθεί στα "best" του album. Το "δεν χρωστάω σε κανέναν" με τη συμμετοχή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου είναι ένα πολύ καλό τραγούδι που ήδη θα έχετε ακούσει, αφού υπήρχε και στο single που κυκλοφόρησαν οι Όναρ στα τέλη της χρονιάς που μας πέρασε. Εδώ συναντάμε μια ακόμη συμμετοχή. Ο Μιχάλης Κακέπης τραγουδάει "ότι πληγώνουμε αγαπάμε πιο πολύ", μια ξεχωριστή μελωδία του Λευτέρη Πλιάτσικα.

Το "Αλαντίν, τελειώσαν οι ευχές σου" είναι ένα album που κάθε τραγούδι έχει τη δική του ιστορία να διηγηθεί, εικόνες πηγάζουν συνέχεια μέσα από τους στίχους, συναισθήματα ξεχειλίζουν από τη μουσική. Χωρίς υπερβολή δεν υπάρχουν κακά τραγούδια. Όλα τα κομμάτια είναι αξιόλογα, όλα τα τραγούδια διεκδικούν την προσοχή σας. Και την αξίζουν!
Οι Όναρ με αυτό το album κάνουν μάλλον ...δύσκολη τη ζωή τους, γιατί αν το επόμενο βήμα πρέπει πάντα να είναι καλύτερο, τότε τους περιμένει πολύ δουλειά στο επόμενο album! Αφού με τον "Αλαντίν" ξεπέρασαν ήδη τον εαυτό τους...

Το ένθετο περιέχει τους στίχους των τραγουδιών. Στο εξώφυλλο μια εκπληκτική φωτογραφία του Σπύρου Τσακίρη, από τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας το 1999. Ένα άγαλμα στο Νόβισαντ, υποφέρει από τα πυρά των "ειρηνευτικών" δυνάμεων. Διάτρητο από τις σφαίρες στέκει ακόμη όρθιο και γίνεται σύμβολο δύναμης. Λίγο πιο πίσω οι κάτοικοι του Νόβισαντ προστατεύουν με τους ίδιους τους εαυτούς τους ότι έχει απομείνει και στο βάθος καπνοί και στάχτες. Αριστουργηματική φωτογραφία, αποκαλύπτει τα παράλογα του πολέμου.
"Αλαντίν ...τελειώσαν οι ευχές σου"...