Ένα
χρόνο μετά τον εξαιρετικό δίσκο της με το Νίκο Ξυδάκη "Γρήγορα
η ώρα πέρασε", βασισμένο στη μελοποιημένη ποίηση και
με προφανή αφορμή τις κοινές εμφανίσεις της με τη Δήμητρα Γαλάνη
σε γνωστή αθηναϊκή σκηνή, η Ελευθερία Αρβανιτάκη κυκλοφόρησε
ένα διπλό cd με μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της. Προσωπικά,
αδυνατώ να καταλάβω ποια είναι η επί της ουσίας χρησιμότητα μιας
τέτοιας συλλογής, τι κενό καλύπτει και πόσο βοηθά ερμηνεύτριες
του εκτοπίσματος της Ελευθερίας Αρβανιτάκη στη σχέση τους με το
κοινό τους ή με τους καινούργιους ακροατές τους. Τέλος πάντων,
περί εμπορικής ορέξεως...
Στην
προκειμένη περίπτωση, το διπλό cd "Δυνατά" φιλοξενεί
τραγούδια της περιόδου 1986 - 2007, με τις υπογραφές του Σταμάτη
Σπανουδάκη, του Δημήτρη Παπαδημητρίου, του Χρήστου Νικολόπουλου,
του Αντώνη Μιτζέλου, του Ara Dinkjian, του Σταμάτη Κραουνάκη,
του Γιώργου Ζήκα, του Οδυσσέα Ελύτη, της Λίνας Νικολακοπούλου,
του Μιχάλη Γκανά... Τραγούδια από τους δίσκους της Ελευθερίας
Αρβανιτάκη "Μένω εκτός", "Τα κορμιά και τα μαχαίρια",
"Τραγούδια για τους μήνες", "Κοντραμπάντο",
"Τανιράμα", "Εκπομπή", "Όλα στο φως",
μερικά live, και, ως κερασάκι στην τούρτα, το καινούργιο "Μην
ορκίζεσαι" ("Come Monna Lisa"), με τους ελληνικούς
στίχους του Νίκου Μωραΐτη, που για άλλη μια φορά φέρνει στα δικά
μας μουσικά πράγματα, ιταλικά τραγουδάκια. Δημιουργική πενία...
Αναρωτιέμαι,
καταρχάς, για ποιο λόγο η κυρία Αρβανιτάκη επέλεξε να εντάξει
στη συλλογή της τραγούδια από ζωντανές εμφανίσεις της (όπως, το
"Χίλιες βραδιές" ή το "Θέλω κοντά σου να μείνω"
ή το "Αν σ' αρνηθώ αγάπη μου"), που στο κάτω - κάτω,
όσο κι αν τα ανέδειξε με τη φωνή της και τα έφερε ξανά στο προσκήνιο,
δεν ανήκουν στη προσωπική της δισκογραφία. Ή γιατί άφησε απ' έξω
κάποιο, ένα έστω, από τα πρόσφατα τραγούδια της με το Νίκο Ξυδάκη.
Ή, τέλος, με ποια ...καλλιτεχνικά κριτήρια επέλεξε να βάλει δίπλα
σε τραγούδια - διαμάντια τα χατζηγιάννεια "Πάρε με αγκαλιά
και πάμε" και "Ως τα χαράματα". Θεωρεί, μήπως,
τα εν λόγω άσματα σταθμό στην καριέρα της;
Θα
περίμενα, τέλος, από την Ελευθερία Αρβανιτάκη να φανεί πιο θαρραλέα
και να εντάξει στο cd "Δυνατά" και μερικά από τα "κρυμμένα"
τραγούδια του ρεπερτορίου της, που δε δίστασε να τα ηχογραφήσει
κι αυτό είναι προς τιμήν της. Να μας ξανασυστήσει, αφορμής δοθείσης,
κάποια τραγούδια, απ' αυτά που δεν πέρασαν μαζικά στο κοινό, αλλά
παραμένουν άξια προσοχής και προβολής...
|