Μusic Corner: Ας ξεκινήσουμε κάπως κοινότυπα κι απλά. Πού γεννήθηκες;
Μάρω Μαρκέλλου: Στο Μαρούσι. Στο Μαρούσι Αττικής. Στο "ΜΗΤΕΡΑ"! Σε όλους όσοι μένουν στο Λουτράκι, όπως εγώ, η ταυτότητα γράφει "Μαρούσι Αττικής".

Μusic Corner: Έχεις αδέλφια; Είστε μεγάλη οικογένεια;
Μάρω Μαρκέλλου: Όχι δεν έχω αδέλφια. Είμαι μοναχοπαίδι. Έχω ξαδέλφια βέβαια, που τα νοιώθω πολύ κοντά μου. Έχουμε μεγαλώσει μαζί, σαν αδέλφια που λένε. Δεν είναι φυσικά το ίδιο, όπως ας πούμε αν έχεις έναν αδελφό, αλλά ξέρω πως αν μου συμβεί κάτι θα τρέξουν, θα είναι δίπλα μου.

Μusic Corner: Τι είναι αυτό που μπορεί να σε ξυπνήσει το πρωί;
Μάρω Μαρκέλλου: Τώρα τελευταία βλέπω εφιάλτες και πετάγομαι! Συνήθως δεν σηκώνομαι το πρωί, σηκώνομαι το βράδι. Όταν έχω χορτάσει ύπνο γιατί κοιμάμαι πολύ αργά, σχεδόν νωρίς το πρωί.

Μusic Corner: Ονειρευόσουν πάντα να γίνεις τραγουδίστρια;
Μάρω Μαρκέλλου: Ναι. Κατά κάποιον τρόπο, ναι. Η ιδέα να μάθω κιθάρα, από μικρή μου άρεσε. Δεν το είχα πάρει στα σοβαρά να τραγουδάω ή ότι είναι ένα όνειρο να γίνω τραγουδίστρια και να το πάρω απόφαση ότι αυτό το όνειρο θέλω μεγαλώνοντας να το πραγματοποιήσω. Όχι... Ξέρεις, όλα τα παιδάκια λένε "θα γίνω τραγουδιστής - τραγουδίστρια όταν μεγαλώσω...", κάπως έτσι μπορεί να το έλεγα κι εγώ.

Μusic Corner: Θυμάσαι την πρώτη φορά που τραγούδησες μπροστά σε κόσμο; Μπροστά σε μικρόφωνο; Θυμάσαι πώς ένοιωσες;
Μάρω Μαρκέλλου: Μπροστά σε μικρόφωνο; Φυσικά! Ναι! Θυμάμαι πότε ήταν η πρώτη φορά, ήμουν μικρή. Ένα καλοκαίρι σ' ένα καραόκε στην Κρήτη. Μέσα στο μπαρ ήταν όλο Άγγλοι, μεθυσμένοι. Είχα πάρα πολύ άγχος λες και με κοιτούσαν, αλλά μου άρεσε πολύ. Ήταν όμορφα. Μ' άρεσε. Πρέπει να ήμουν 13 ή 14 χρονών. Ήθελα να το κάνω. Τότε νόμιζα ότι τραγουδάω πολύ καλά και ήθελα να το δείξω στον κόσμο.

Μusic Corner: Πότε ανέβηκες για πρώτη φορά πάνω σε σκηνή να τραγουδήσεις μπροστά σε κοινό; Σαν τραγουδίστρια πια σε πρόγραμμα σε μαγαζί, μπροστά σε θεατές;
Μάρω Μαρκέλλου: Εννοείς σε γκρούπ; Με τον Φοίβο (Δεληβοριά). Πέρσι τον Νοέμβριο, στον Ζυγό. Στα βαθιά κατευθείαν!

Μusic Corner: Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που κάνει μια συναυλία ή μια βραδιά εξαιρετική; Τι είναι αυτό που παίρνεις από τον κόσμο μέσα σε ένα βράδυ και νιώθεις ότι "σήμερα ήταν καταπληκτικά"; Πώς το εισπράττεις εσύ όλο αυτό πάνω από τη σκηνή;
Μάρω Μαρκέλλου: Α, είναι πάρα πολλά πράγματα. Πρέπει να συμβαίνουν πολλά πράγματα μαζί. Πρώτα πρώτα εξαρτάται από τη δική μου ψυχολογία. Αν είμαι καλά ή όχι, αν είμαι ξεκούραστη, το άγχος να υπάρχει αλλά σε σωστές ποσότητες και φυσικά ο κόσμος. Πάντα υπάρχουν διάφορα είδη ανθρώπων από κάτω. Άλλος έρχεται να σε δει. Άλλος έρχεται ως θαυμαστής ως φαν. Άλλος βαριέται λίγο. Άλλον τον έφεραν με το ζόρι. Απλά πρέπει να βρεις το σωστό ποσοστό, τη σωστή αναλογία από όλους. Υπάρχει ο αδιάφορος αλλά κι αυτός που θέλει να σε ακούσει, υπάρχει ο φαν, υπάρχει η οικογένειά σου, υπάρχουν οι φίλοι σου κάτω. Για μια εξαιρετική βραδιά χρειάζεται να βρεις το σωστό ποσοστό. Πώς το εισπράττω: Κοιτάω τον κόσμο στα μάτια ή άλλες φορές το προσπαθώ αλλά δεν τα καταφέρνω. Η αλήθεια είναι ότι φαίνεται στα πρόσωπα το κατά πόσο είναι ο άλλος μαζί σου, σε παρακολουθεί ή όχι. Φαίνεται κυρίως στις ματιές άλλα και γενικά. Ο εχθρός αυτού είναι ο ...προβολέας (γέλια!)

Μusic Corner: Εκτός από το ταλέντο που ήδη έχεις, γράφεις τραγούδια, μπορείς να τα τραγουδάς, ποιο άλλο ταλέντο θα ήθελες να έχεις;
Μάρω Μαρκέλλου: Έχω ταλέντο; Θα ήθελα να ξέρω να ζωγραφίζω! Θα το ήθελα πάρα πολύ, ειλικρινά. Μ' αρέσει. Ζωγραφίζω, το προσπαθώ, αλλά καταλαβαίνω ότι "δεν το έχω"... αλλά συνεχίζω. Προσπαθώ, γιατί θα ήθελα να μπορούσα να ζωγραφίζω πολύ καλά.

Μusic Corner: Ποια ή καλύτερα τι είναι η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής σου;
Μάρω Μαρκέλλου: Δύσκολο. Δεν ξέρω πώς να το εκφράσω ακριβώς. Το λογικό θα ήταν να πω "η οικογένειά μου", "το αγόρι μου", "οι φίλοι μου", εντάξει όλα αυτά, αλλά το θέμα για μένα είναι άλλο. Διαφέρει. Εχει σημασία πώς ζεις όλα αυτά. Πώς ζεις μέσα από όλες αυτές τις καταστάσεις. Παραδείγματος χάριν μπορεί να ξεχάσεις τι σου είπε κάποιος, αλλά πιστεύω δεν θα ξεχάσεις το πώς ένοιωσες. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να μπορώ να νοιώθω τα πάντα από όσα μου συμβαίνουν. Αυτό θεωρώ ότι είναι αγάπη για τη ζωή.

Μusic Corner: Έχεις αγαπημένες συνήθειες; Μπορείς να μας πεις τρεις από αυτές;
Μάρω Μαρκέλλου: Κακές ή καλές; (γέλια!) Μ' αρέσει όταν παίζω κιθάρα. Εδώ χρειάζεται προσοχή. Να μιλήσουμε σοβαρά, μην τα λέω αφηρημένα. Λοιπόν: Μ' αρέσει πολύ να τραγουδάω μόνη μου. Ο καφές το πρωί και το κονιάκ το βράδι. Α, και το μαγείρεμα! Μ' αρέσει πολύ να μαγειρεύω. Μαγειρεύω τα πάντα. Μόνο φαγητά. Γλυκά δεν ξέρω να φτιάχνω σχεδόν τίποτα. Το αγαπημένο μου είναι μακαρόνια με κιμά, που τα μαγειρεύω κάθε μέρα. Φτιάχνω καραβιδομακαρονάδα, κάποια καναδέζικα φαγητά λίγο περίεργα, ροστμπιφ αλλά κυρίως μακαρόνια με κιμά. Τρελαίνομαι να τα μαγειρεύω γιατί καθώς φτιάχνονται ...τα τρώω! Οι σπεσιαλιτέ μου είναι οτιδήποτε περιέχει κρέας.

Μusic Corner: Διαβάζεις; Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διάβασες; Τι διαβάζεις αυτόν τον καιρό;
Μάρω Μαρκέλλου: Α, το διάβασμα μ' αρέσει πολύ. Τώρα τελείωσα "Τα Γόμορα" και θέλω να αρχίσω το "Το Εκκρεμές του Φουκώ". Αλλά το βλέπω μεγάλο και το αφήνω!

Μusic Corner: Ακούς μουσική στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, γενικά όταν είσαι μόνη σου; Ποιο CD αγόρασες τελευταία;
Μάρω Μαρκέλλου: Ναι, φυσικά ακούω μουσική. Μ' αρέσει. Δεν θυμάμαι καν ποιο CD αγόρασα τελευταία. Νομίζω του Νικόλα του Άσιμου, μ' έναν τίτλο πολύ μακρύ πηγαίνει κάπως "Η μαγική λέξη είναι ξαναπές αυτή που δεν είπες..." κάπως έτσι. Το είχα χάσει αλλά ήθελα να το έχω. Μου είχε μείνει μόνο ο τίτλος γραμμένος σ' ένα χαρτάκι, πήγα και το αγόρασα...

Μusic Corner: Ποιο CD έχεις "λιώσει" τελευταία γιατί το ακούς πολύ;
Μάρω Μαρκέλλου: Δεν μπορώ να πω μόνο ένα, ακούω διάφορα. Δεν θυμάμαι καλά τίτλους όμως. Ακούω μέχρι να λιώσουν της Shakira όλα, της Fiona Apple το "Extraordinary machine", της Lila Downs το "La Cantine".

Μusic Corner: Τι σε χαλαρώνει γενικά;
Μάρω Μαρκέλλου: Να κάθομαι στο pc, να μην έχω κάποια δουλειά, να πίνω κάτι, έναν καφέ ή αναψυκτικό, να χαζεύω έτσι... Χωρίς λόγο... Ή να παίζω παιχνίδια!

Μusic Corner: Γιατί πιστεύεις ότι κάποιοι άνθρωποι πετυχαίνουν στη ζωή τους και κάποιοι όχι;
Μάρω Μαρκέλλου: Είναι θέμα χαρακτήρα. Μπορεί κάποιος να προσπαθεί να πετύχει περισσότερο από κάποιον άλλον, αλλά τελικά να πετυχαίνει αυτός που είναι "πλασμένος" για κάτι τέτοιο. Θα πρέπει να το αντέξει. Πρέπει να έχει στόχο, πρέπει να έχει σκοπό, να θέλει να πετύχει, να έχει πείσμα, επιμονή. Αν μιλήσω για μένα, σίγουρα υπάρχει ο σκοπός αλλά δεν σκέφτομαι "ΟΚ, θα κάνω υποχωρήσεις", λέω απλά "θέλω να πετύχω αυτό ή εκείνο, θέλω να κάνω αυτό" και αν είναι να γίνει κάτι, θα γίνει. Περνώντας ο χρόνος όλο και κάτι θα γίνει.

Μusic Corner: Πιστεύεις ότι θα μπορούσες να προωθήσεις το CD σου ή τη μουσική σου από μόνη σου, χωρίς να υπάρχει η βοήθεια της δισκογραφικής;
Μάρω Μαρκέλλου: Ναι, είναι πολύ ενδιαφέρον να το κάνεις μόνος σου ή έστω να το προσπαθήσεις αλλά δεν πιστεύω ότι μπορείς να πετύχεις αρκετά πράγματα έτσι. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα στον χώρο, ακόμα και με τη δισκογραφική. Κάθε μέρα που περνάει γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Θα μπορούσα να το κάνω, δηλαδή, θα μ' άρεσε να το κάνω αλλά πώς; Να μπορούν να κατεβάσουν τα τραγούδια σου από το Ιντερνετ με free-download, εντάξει. Να τα ανεβάσω στο myspace, υπάρχει κι αυτή η λύση. Αλλά δεν μπορεί να γίνεται αυτό συστηματικά, μόνο αν ασχολείσαι με το τραγούδι σαν χόμπυ ίσως. Ο σκοπός μου εμένα αυτή τη στιγμή είναι να μπορώ να ζήσω από τα τραγούδια μου, να μην αναγκάζομαι να κάνω κάτι άλλο για χρήματα. Έτσι δεν μπορείς να δώσεις όσα πρέπει ή όσα θέλεις στο τραγούδι. Αυτή τη στιγμή, ας πούμε, δεν δουλεύω κάπου αλλού γιατί δεν προλαβαίνω. Αλλά προς το παρόν (βάλε και λίγο ...μέλλον) πρέπει παράλληλα να ασχολούμαι με κάτι άλλο, να δουλεύω κάπου αλλού για να πληρώνομαι, να έχω από κάπου έσοδα.

Μusic Corner: Αν ήθελες να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου τι θα ήταν αυτό;
Μάρω Μαρκέλλου: Να μην είμαι τόσο ισχυρογνώμων! Να μην είμαι εγωίστρια, που είμαι. Να είχα ίσως μακριά μαλλιά ή ίσως να ήμουν λίγο πιο ψηλή. Και να μην είμαι τόσο ...ψώνιο!

Μusic Corner: Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στην οικογένειά σου, τι θα ήταν αυτό;
Μάρω Μαρκέλλου: Να μην είχαν πεθάνει τόσοι πολλοί. Πραγματικά θα ήθελα να μην είχαν "φύγει" τόσοι από την οικογένεια. Παππούδες, γιαγιάδες, συγγενείς... έχω γνωρίσει τους μισούς. Καλά να είμαστε όλοι οι υπόλοιποι.

Μusic Corner: Άκουσα τα τραγούδια σου και τα βρήκα ανθρώπινα, σα να μας μεταφέρεις κάποιες σκέψεις σου, σα να κάνεις στίχους όσα σκεφτόμαστε εμείς κι όλα αυτά με χιούμορ. Το χιούμορ παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή σου;
Μάρω Μαρκέλλου: Πάντα! Το χιούμορ είναι πολύ βασικό στη ζωή μου. Το βασικότερο. Είναι μια διέξοδος. Ειδικά όταν περνάω δύσκολα. Όταν κάτι δεν το αντέχεις, όταν είναι πολύ βαρύ, πριν σε πάρει από κάτω, το αντιμετωπίζεις με χιούμορ. Ας πούμε στο "Θα σε Παπιοαγαπώ" όταν γράφω "...όταν η Ολιβ θα γίνει χοντρή..." ακούγεται αστείο, είναι (!) αστείο. Αλλά όταν το γράφεις, όταν το εννοείς, δεν είσαι μες την τρελή χαρά. Μετά, όταν τα ακούω χαίρομαι γιατί λέω "Ωραία! Σε καλό μου βγήκε", αλλά όταν τα γράφω δεν είναι αστεία, είναι σοβαρά πράγματα. Υπάρχει μια πίκρα και ταυτόχρονα μια γλύκα όταν γράφω. Περνάμε την μαυρίλα αλλά δε μου αρέσει να έχω μαζεμένα τραγούδια που στην πλειοψηφία τους να 'ναι μέσα στην μιζέρια κι όλα "Θεέ μου τι θα κάνω..." "...με παράτησε..." "μένω μόνη μου..." και τέτοια. Δεν θέλω. Ήθελα να πω για όσα άσχημα περνούσα τότε, αλλά με κάποιον διαφορετικό τρόπο. Ε, βγήκαν αυτά τα τραγούδια.

Μusic Corner: Πώς θα τον παρουσίαζες αυτόν τον πρώτο σου δίσκο; Τι θα μπορούσες να πεις για να πείσεις κάποιον να τον αγοράσει ή να καθήσει να τον ακούσει;
Μάρω Μαρκέλλου: Θα το πω μία με σοβαρό τρόπο και μία κανονικά. Λοιπόν: Είναι ένα μωσαϊκό διαφόρων στιχουργικών προσπαθειών δοσμένο μ' έναν προσωπικό τόνο. Για να μιλήσουμε κανονικά τώρα, θα έλεγα: Είναι 11 τραγούδια, στην πραγματικότητα 10 και ...μισό γιατί υπάρχει ένα πολύ μικρό, που είναι "ό,τι να 'ναι" όπως είναι κι η ζωή μας!

Μusic Corner: Για σένα τι έχει περισσότερο ενδιαφέρον; Το παρόν, το παρελθόν ή το μέλλον;
Μάρω Μαρκέλλου: Θα ήθελα να υπήρχε μια χρονομηχανή να τα δω όλα! Είναι το παρελθόν το οποίο το διηγούμαστε στο παρόν και το ξαναζούμε στο μέλλον. Σοβαρά τώρα, το παρόν είναι πιο σημαντικό για μένα.

Μusic Corner: Που θα ήθελες να ζεις; Σε ποια πόλη;
Μάρω Μαρκέλλου: Στη Θεσσαλονίκη! Παντού νομίζω θα μπορούσα να ζήσω. Έχω πάει σε πολλές πόλεις και έχω σκεφτεί κατά καιρούς "θα ήθελα να ζω εδώ", αλλά δε με έχει συγκινήσει κάτι τόσο πολύ ώστε να μετακομίσω πραγματικά.

Μusic Corner: Τι σου τραβάει το ενδιαφέρον σε μια πόλη και λες "θα 'θελα να ζήσω εδώ"; Τι προσέχεις σε μια πόλη;
Μάρω Μαρκέλλου: Πρώτα πρώτα το κλίμα, τους ανθρώπους που συναντάς, πώς είναι οι γειτονιές. Δεν πιστεύω ότι μπορείς να δεις μια πόλη από ένα ξενοδοχείο. Πρέπει να ζήσεις σε ένα σπίτι, να δεις την καθημερινότητα, να ζήσεις την καθημερινότητα. Εγώ σε κάθε πόλη αυτό ψάχνω. Μετά, τα μπαράκια. Θέλω να υπάρχουν κάποια όπου να μπορείς να πηγαίνεις συνέχεια. Το καλύτερο είναι να μπορείς να ταιριάξεις μέσα στην πόλη τη ζωή σου.

Μusic Corner: Υπάρχουν κομμάτια της Αθήνας που σου αρέσουν; Υπάρχουν σημεία που πιστεύεις ότι έχουν ενδιαφέρον;
Μάρω Μαρκέλλου: Εδώ που βρισκόμαστε τώρα, στο Πάρκο Ελευθερίας, είναι πολύ ωραία! Στα Εξάρχεια, από την αρχή μέχρι το τέλος. Στου Ψυρρή και σε ολόκληρο τον Πειραιά.

Μusic Corner: Ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερή σου σπατάλη;
Μάρω Μαρκέλλου: Πιστεύω το χειρότερο είναι να χάνεις χρόνο! Έχω κάνει πάρα πολλά πράγματα που μου τρώνε χρόνο χωρίς να έχει κανένα νόημα. Η σπατάλη χρόνου είναι φρίκη...

Μusic Corner: Τι αντιπαθείς περισσότερο;
Μάρω Μαρκέλλου: Την υποκρισία. Το να μη δείχνει ο απέναντί σου το αληθινό του πρόσωπο, δε μ' αρέσει να είναι διπρόσωπος, να μην δείχνει τον χαρακτήρα του. Αντιπαθώ το δήθεν! Δεν μ' αρέσουν αυτοί που κρύβουν πράγματα, που κρύβονται γενικά. Θέλω οι γύρω μου να είναι ευθείς.

Μusic Corner: Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Μάρω Μαρκέλλου: Δεν μ' αρέσει να σκέφτομαι τους φόβους μου. Οι ...κατσαρίδες! (γέλια!) Αν σκέφτομαι τους φόβους μου θα βλέπω χειρότερους εφιάλτες.

Μusic Corner: Ταξιδεύεις; Ποιο είναι το αγαπημένο σου ταξίδι;
Μάρω Μαρκέλλου: Ισπανία. Σ' όλες τις πόλεις που έχω πάει ήταν πολύ όμορφα. Πήγα μέχρι τώρα δυο φορές αλλά θέλω να ξαναπάω. Πήγα Σαλαμάνγκα, Μαδρίτη, Γρανάδα, Σεβίλλη και σε κάποια χωριά. Είναι τελείως άλλο. Πολύ διαφορετικά απ' ότι εδώ. Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Αν πούμε για την Σαλαμάνγκα, είναι μια πόλη χτισμένη όλη από πέτρα. Μεσαιωνική. Μόνο να περπατάς εκεί, να βλέπεις γύρω σου όλο αυτό είναι σαν ταινία. Ας πούμε η Γρανάδα, υπάρχει η νέα πόλη αλλά υπάρχει και, ένα κομμάτι, η παλιά πόλη. Αν περπατάς εκεί, στα σοκάκια και στα στενάκια, ακούγονται οι πέτρες στο δρόμο, είναι άλλο πράγμα. Κατ' αρχήν υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι κάθε πέτρα βγάζει διαφορετικό ήχο όταν την πατάς. Πράγματι όταν περπατάς ακούγεται κάθε πέτρα! Και πιο μακριά βλέπεις τις σπηλιές που παλιά παίζανε φλαμένγκο οι τσιγγάνοι. Πήγα και στην Αίγυπτο, στο Κάιρο και στον Νείλο, έκανα και τη κρουαζιέρα στον Νείλο. Αλλά το καράβι δεν έχει ποτέ ωραία φαγητά. Εκεί έχουν πρόβλημα με το νερό, μας είπαν μην φάτε λαχανικά γιατί υπάρχει πρόβλημα στο νερό που τα ποτίζουν. Εγώ όμως δοκίμασα τα πάντα! Έφαγα απ' όλα τα λαχανικά! Τίποτα δεν έπαθα!

Μusic Corner: Θυμάσαι την τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;
Μάρω Μαρκέλλου: Πριν λίγο! (γέλια!)

Μusic Corner: Λες ψέματα; Υπάρχουν φορές ή καταστάσεις που θα σε οδηγήσουν ή θα σε αναγκάσουν στο να πεις ψέματα;
Μάρω Μαρκέλλου: Υπάρχουν. Εντάξει δεν λέω συνέχεια ψέματα, λέω την αλήθεια. Αλλά κάποιες φορές θα πω ψέμματα, όχι τραγικά, για μικροπράγματα. Πολλές φορές δε χρειάζεται να ξέρουν όλοι τα πάντα. Αν κάποιος επιμένει να μάθει την αλήθεια και θέλει να του την πω, θα την πω.

Μusic Corner: Τι σε ενοχλεί περισσότερο στη ζωή σου, στην καθημερινότητά σου;
Μάρω Μαρκέλλου: Η πίεση, το άγχος, η ίδια η καθημερινότητα. Είναι πολύ κουραστικό να πρέπει να ξυπνήσεις μια συγκεκριμένη ώρα. Αυτό με ενοχλεί περισσότερο από όλα. Το ξυπνητήρι! Τώρα που μου χρειάζεται κι αυτό, έχω χρυσώσει το χάπι. Εχω βάλει ένα τραγούδι που μου αρέσει, το "Πού θα βρω μια να σου μοιάζει", του Κωστή Μαραβέγια και ξυπνάω μ' αυτό. Ξυπνάω ευχάριστα. Όπως κοιμάμαι ακούω "Ειιιιιιπα κι εγώ....του-ρου-ρου-ρου!" κι είναι ωραίο. Μ' αρέσει.

Μusic Corner: Τι θεωρείς ότι σε χαρακτηρίζει;
Μάρω Μαρκέλλου: Η ευθύτητα! Είμαι απαράδεχτη μερικές φορές. Και η ντροπή. Ντρέπομαι πάρα πολύ. Προσπάθησα να το ξεπεράσω όταν άρχισα να δουλεύω. Την πρώτη φορά που δούλεψα σερβιτόρα σε εστιατόριο ντρεπόμουν τόσο που δεν μπορούσα να πάω να πω στους πελάτες "Τι θα πιείτε"; Άλλος έπαιρνε παραγγελία. Εγώ απλά ρωτούσα αν θα πιουν κάτι. Ε, ακόμα κι αυτό, ντρεπόμουν να το ρωτήσω. Από εκεί και πέρα, δούλεψα και σε μπαρ σαν μπαρ-γούμαν 3 χρόνια, ήμουν λίγο καλύτερα. Τώρα που άρχισα να εμφανίζομαι σε live, βγήκε και το CD, έρχονται άγνωστοι και μου μιλάνε. Δεν μπορείς να φανταστείς. Ντρέπομαι πάρα πολύ! Ναι τώρα που σου το λέω πάλι ντρέπομαι που μου συμβαίνει αυτό, αλλά έτσι γίνεται! Θυμάμαι μικρή, κρυβόμουν στη φούστα της μάνας μου, της θείας μου επειδή ντρεπόμουν. Ε, αυτό έχει αλλάξει, δεν φτάνω σε τέτοιο σημείο πια, αλλά συνεχίζω να νιώθω ντροπή. Κάποιες φορές εξαρτάται και ποιον συναντάω ή ποιον μου συστήνουν. Αν δω κάποιον που είναι κάπως "κουμπωμένος", έτσι κλειστός, ε, πώς να αντιδράσω; Ντρέπομαι πιο πολύ από εκείνον!

Μusic Corner: Εχεις μετανιώσει για κάτι;
Μάρω Μαρκέλλου: Για πάρα πολλά πράγματα έχω μετανιώσει. Τι από όλα να πω; Να διαλέξω ένα; Έχω μετανιώσει που άρχισα το τσιγάρο. Θέλω να το κόψω.

Μusic Corner: Μπορείς να περιγράψεις την Μάρω Μαρκέλλου με 5 λέξεις;
Μάρω Μαρκέλλου: Δύσκολο... Για να δούμε... Είμαι ευθύς, ειλικρινής, εγωίστρια, ισχυρογνώμων, πεισματάρα. Πέντε! Τα κατάφερα! Είμαι και λίγο ζηλιάρα.

Μusic Corner: Εχεις ήρωες στην πραγματική ζωή;
Μάρω Μαρκέλλου: Οχι, δεν έχω ήρωες στην πραγματική ζωή, έχω στην άλλη ζωή, την φανταστική. Πιστεύω πως είμαστε όλοι ήρωες από καρτούν. Όποιος γίνει Μίκυ ή Ντόναλντ ή Γκούφη είναι ήρωας.

Μusic Corner: Ποιο καρτούν πιστεύεις ότι θα ταίριαζε σ' εσένα; Αν αυτό μπορούσε να συμβεί, ποιο καρτούν θα διάλεγες να είσαι;
Μάρω Μαρκέλλου: Φαντάζομαι εννοείς ποιο πιστεύω ότι μου μοιάζει σαν χαρακτήρας ή σε ποιο πιστεύω ότι μοιάζω εξωτερικά. Νομίζω ότι μου ταιριάζει η Μάτζικα Ντε Σπελ (γέλια!) Εχει βάλει στο μυαλό της να πάει να πάρει την δεκάρα του Σκρουτζ. Τόσο επίμονη είναι. Ενώ ξέρει τόσα μαγικά, δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να γίνει πλούσια από μόνη της. Θέλει ντε και καλά να πάρει την τυχερή δεκάρα του Σκρουτζ. Με τόσα ξόρκια που ξέρει δε μπορεί να κάνει κάτι άλλο, είναι κολλημένη σ' αυτήν την δεκάρα. Το άγγιγμα του Μίδα!

Μusic Corner: Αν πάθαινες αμνησία τι δεν θα ήθελες να ξεχάσεις;
Μάρω Μαρκέλλου: Όλα! Τους γονείς μου, το σπίτι μου, τους φίλους μου, τους έρωτές μου, τις αναμνήσεις μου, τα ταξίδια. Ολα! Δεν μπορώ να διαλέξω κάτι. Αν πρέπει να πω μόνο ένα πράγμα, αυτό που δεν θα ήθελα να ξεχάσω ποτέ είναι το πώς έχω αισθανθεί καποιες φορές για κάποιους ανθρώπους. Δεν θα ήθελα να ξεχάσω τα συναισθήματα που μου προκάλεσαν εκείνη τη στιγμή.

Μusic Corner: Υπάρχει κάτι που αν στο ανακοίνωνε το παιδί σου μελλοντικά θα σε "φρίκαρε";
Μάρω Μαρκέλλου: Ότι παίρνει ναρκωτικά. Ότι παρατάει το σπίτι στα 15 του ή ότι παρατάει το σχολείο. Βέβαια, μέχρι τότε δεν ξέρω πώς θα είναι τα πράγματα. Ολα αυτά τα θεωρώ τώρα σημαντικά. Δεν θα ήθελα να μου πει κάτι από αυτά. Αλλά κυρίως αυτό που δε θα ήθελα με τίποτα είναι να μου πει για ναρκωτικά. Επίσης, θα μ' άρεσε το παιδί μου να μου λέει αλήθεια. Δε θα ήθελα με τίποτα να μου πει ψέματα. Θα προτιμούσα να μου έλεγε τα πάντα, καλά ή άσχημα και να είναι αλήθεια παρά να λέει ψέματα. Ακόμα κι αν έπαιρνε ηρωίνη, ας πούμε. Θα προτιμούσα να μου πει "μάνα ξέρεις παίρνω ηρωίνη" παρά να ανακαλύψω ότι μου είπε ψέματα. Αν μου λέει ψέματα τι θα σημαίνει; Τόσο κακιά μάνα είμαι εγώ;

Μusic Corner: Πιστεύεις ότι θα γινόσουν καλή μάνα; Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σ' αυτόν τον ρόλο;
Μάρω Μαρκέλλου: Θα είμαι λίγο παλιομοδίτισσα νομίζω. Πάνω κάτω όπως μεγάλωσα κι εγώ. Τώρα βέβαια έχουν αλλάξει πάρα πολύ τα πράγματα. Δεν μεγάλωσα αυστηρά με την έννοια του μεσοπολέμου. Για παράδειγμα, ίδια γενιά μ' εμένα είναι και τα παιδάκια που είναι τώρα 15 χρονών. Δηλαδή, παιδάκια δεν είναι, με τα δεδομένα της εποχής είναι σαν ενήλικες. Αλλα δε μου αρέσει το ξέφρενο, το εντελώς αλλοπρόσαλο. Πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια. Αυτό θα προσπαθούσα αν ήμουν μάνα. Να υπάρχουν όρια αν και πρέπει να κάνει το παιδί ότι θέλει κατ' αρχήν. Όχι να του απαγορεύσεις κάτι αλλά να του δώσεις να καταλάβει τι πρέπει να κάνει και τι όχι. Δεν έχω φτάσει τόσο μπροστά στα όνειρά μου. Αν αποκτήσω παιδί θα προσπαθήσω να το μεγαλώσω όχι αυστηρά αλλά μέσα σε κάποια όρια. Δεν μ' αρέσει να είναι τα πάντα χωρίς έλεγχο, ο καθένας πάει όπου θέλει όποτε θέλει και τέτοια. Δεκαπέντε χρονών εγώ έβγαινα με το σταγονόμετρο αλλά δεν έπαθα τίποτα. Δεν με πείραξε αυτό. Θέλω να έχω μια καλή σχέση με το παιδί μου. Ισως δε θα μπορούμε να είμαστε "φίλοι" αλλά θα ήθελα να μπορώ να συζητάω μαζί του. Μη νομίζεις, κι εγώ δεν πιστεύω ότι ακόμα κι αν γίνω μάνα θα είμαι καμιά πολύ ώριμη ύπαρξη. Θα έχω αποτύχει αν γίνω ώριμη.

Μusic Corner: Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά από 10 χρόνια;
Μάρω Μαρκέλλου: Λογικά θα έχω ένα παιδάκι! Φαντάζομαι θα έχω κάνει άλλους 2 ή 3 δίσκους, ελπίζω δηλαδή. Θα παίζω live σε μουσικές σκηνές ή συναυλίες. Να γράφω τραγούδια που θα τα τραγουδάω μόνη μου ή θα δίνω σε άλλους. Αν θέλει ο Θεός να έχω έναν σύντροφο να ζούμε μαζί, απλά πράγματα. Να υπάρχει μια ησυχία, μια ηρεμία, μια ευτυχία. Μακάρι να γίνει έτσι.

Μusic Corner: Τι σημαίνει για σένα "ευτυχία";
Μάρω Μαρκέλλου: Ευτυχία είναι να μην έχεις ανησυχία. Εννοώ να μην σε τρώνε τα προβλήματά σου, γιατί το να είσαι ανήσυχος γενικά είναι καλό. Ευτυχία είναι ...να είσαι χαλαρός. Να περνάς όμορφα.

Μusic Corner: Πώς φαντάζεσαι τη βραδιά που θα εμφανιστείς στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο με τον Φοίβο Δεληβοριά; (σημ. η βραδιά αυτή πραγματοποιήθηκε λίγες ημέρες πριν δημοσιευθεί αυτή η συνέντευξη...)
Μάρω Μαρκέλλου: Θα έχω πάρα πολύ άγχος. Ηδη έχω να τραγουδήσω μπροστά σε κόσμο πάρα πολύ καιρό. Βλέπεις αρχίσαμε να γράφουμε το CD, το ετοιμάσαμε, μετά ξεκινήσαμε πρόβες, μετά το CD δεν έχω τραγουδήσει ξανά. Πιστεύω ότι θα έχω πάρα πολύ άγχος αλλά θα είναι πολύ ωραία. Θα είμαι ξανά με το Φοίβο, θα περάσουμε πολύ καλά. Σίγουρα. Ο Φοίβος είναι άλλο πράγμα πάνω στη σκηνή. Όταν τον ακούς στο δίσκο δεν μπορείς να φανταστείς ότι ζωντανά θα είναι όπως τελικά είναι. Πολύ καλός. Ξέρω ότι με όλους τους καλεσμένους του είναι όμορφα. Εχει κάνει πολύ καλή δουλειά.

Μusic Corner: Μάρω, κάνε μια ευχή.
Μάρω Μαρκέλλου: Και του χρόνου με υγεία! Υγεία πάνω από όλα.

Μusic Corner: Δώσε μας και μια συμβουλή αν θέλεις.
Μάρω Μαρκέλλου: Να πω μια παροιμία; (γέλια!) Οπου λαλούν πολλά κοκκόρια αργεί να ξημερώσει. Ή μάλλον καλύτερο "Οπου λαλούν πολλά κοκκορια ...κράτα και μικρό καλάθι"! (γέλια!)

Μusic Corner: Τα μελλοντικά σου σχέδια ποια είναι; Μετά την εμφάνισή σου με τον Φοίβο Δεληβοριά τι θα ακολουθήσει;
Μάρω Μαρκέλλου: Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια, αλλά προσπαθώ να μην ενθουσιάζομαι πάρα πολύ. Σα να προχωράω βήμα - βήμα. Η αλήθεια είναι ότι ενθουσιάζομαι υπερβολικά με διάφορα πράγματα. Δεν θέλω να μου συμβαίνει αυτό. Γιατί μετά απογοητεύομαι. Βγήκε το CD, περιμένω να προχωρήσει αυτό, να γίνει πιο γνωστό, κάνω λίγη υπομονή και περιμένω. Μετά τη βραδιά με τον Φοίβο, θα ακολουθήσει η παρουσίαση του πρώτου μου δίσκου "Κορίτσι για σπίτι". Θα τραγουδήσω live, στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο Upstage, για δύο βράδια, στις 24 και στις 31 Μαρτίου. Το περιμένω ανυπόμονα. Θέλω να έρθετε να με δείτε, να με ακούσετε!

Μusic Corner: Καλή επιτυχία να έχεις! Να πάνε όλα εξαιρετικά με τον Φοίβο Δεληβοριά αλλά και με την παρουσίαση του CD σου. Σ' ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διέθεσες για εμάς, ελπίζω να τα ξαναπούμε.
Μάρω Μαρκέλλου: Κι εγώ σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα!

------