Η Ανδριάνα Μπάμπαλη στο Μusic Corner...

Music Corner: Θα ήθελα να ξεκινήσουμε αυτή τη συνέντευξη με το εξώφυλλο του πρώτου σου προσωπικού δίσκου. Στο εξώφυλλο λοιπόν βλέπουμε μια εκπληκτική φωτογραφία που μοιάζει να κρύβει πολλά συναισθήματα, μια έντονη χαρά και ικανοποίηση. Είναι κάτι που έχει να κάνει με τα πραγματικά σου συναισθήματα που ένιωσες μόλις κυκλοφόρησε ο πρώτος σου δίσκος;
Ανδριάνα Μπάμπαλη: Το εξώφυλλο δεν ακολούθησε τη συνηθισμένη λογική των "πορτρέτων" που ακολουθείται στα περισσότερα σημερινά cd's. Βέβαια δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη φωτογραφία. Κάναμε τη φωτογράφηση με την Μάρω Κουρή στο Καρναβάλι του Μοσχάτου. Τρέχω μέσα στο πλήθος και τους "μασκαράδες", χορεύω, γελάω, διασκεδάζω και αυτό που βλέπεις στο εξώφυλλο είναι απλά ένα στιγμιότυπο. Μας άρεσε η συγκεκριμένη φωτογραφία και την επιλέξαμε...

M.C.: Η αρχή λένε ότι είναι το "ήμισυ του παντός". Αυτό το album καλύπτει όσα θα ήθελες από την πρώτη σου δισκογραφική δουλειά;
Α.Μ.: Σε γενικές γραμμές ναι. Είμαι ευχαριστημένη. Σίγουρα κάποια πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει αλλιώς, αλλά αυτά πάντα τα ανακαλύπτεις μετά! Πολλά πάντως στοιχεία του δίσκου είναι και καλύτερα απ' ότι περιμέναμε. Είμαι όμως ευχαριστημένη γιατί πιστεύω πως για πρώτος δίσκος έχει πολύ καλά τραγούδια.

M.C.: Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το τραγούδι, όταν μάλιστα έχεις σπουδάσει οικονομικά;
Α.Μ.: Τυχαία έγιναν όλα αυτά...

M.C.: Μπαίνεις λοιπόν στη σχολή, την παρακολουθείς, πας μάλιστα καλά...
Α.Μ.: Θα έλεγα πως την τελείωσα και πολύ γρήγορα και ξέρεις γιατί; Γιατί δεν μου άρεσε και ήθελα να τελειώνω μια ώρα αρχύτερα! Παράλληλα όμως πήγαινα ωδείο, έκανα φωνητική, κρουστά, πιο μικρή έπαιζα και κιθάρα.

M.C.: Ήταν δηλαδή επιθυμία σου από μικρή να ασχοληθείς με το τραγούδι;
Α.Μ.: Όχι απλώς είχα μια κιθάρα και έπαιζα και τραγουδούσα στο σπίτι. Δεν το είχα πάρει πολύ σοβαρά όμως. Γύρω στα 18 άρχισα να σκέφτομαι πιο έντονα να γίνω μουσικός.

M.C.: Πως έγινε αυτή ακριβώς η "στροφή" στις επιθυμίες σου; Κάποιος σε παρακίνησε;
Α.Μ.: Ναι ένας φίλος μου. Ήταν κιθαρίστας, παίζαμε μαζί και επέμενε να τραγουδήσω. Η ιδέα ήταν δική του. Μετά ξεκίνησα τα ωδεία και μπήκα σιγά σιγά στο χώρο. Γνώρισα κόσμο, έπαιξα σε μικρά group, κάποια στιγμή γνώρισα και τον Πορτοκάλογλου. Όλα ήρθαν σταδιακά...

M.C.: Ο Πορτοκάλογλου είναι ο "μέντοράς σου";
Α.Μ.: Είναι ο άνθρωπος που με οδήγησε στην πρώτη μου επαγγελματική δουλειά. Αυτός που με σύστησε στον κόσμο και αργότερα μου έδωσε και ένα τραγούδι από το "μπραζιλέρο". Κοντά μου όμως στάθηκε και όλη η παρέα γύρω από αυτόν, όπως ο Χρυσόστομος Μουράτογλου.

M.C.: Στα "ευχαριστήρια" στο ένθετο του δίσκου, λες ότι ευχαριστείς τον Μάκη Αχλαδιώτη, τον έναν από τους δύο ανθρώπους που σε βοήθησαν... Ο δεύτερος όμως ποιος είναι;
Α.Μ.: Ο Χρυσόστομος Μουράτογλου που έκανε την παραγωγή του album. Και οι δύο πίστεψαν πολύ σε μένα. Ο Μάκης ήταν ο πρώτος που πρότεινε να κάνουμε δίσκο σε συνεργασία με τον Μουράτογλου.

M.C.: Η φωνή σου λένε πως θυμίζει λίγο Τσαλιγοπούλου. Συμφωνείς σε αυτό;
Α.Μ.: (γελάει)... Όχι. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει η Τσαλιγοπούλου. Η φωνή της όμως είναι αρκετά πιο ψιλή. Δεν θα μπορούσα με τίποτα να τραγουδήσω στους τόνους που φτάνει η Ελένη. Είναι τρεις τόνους κάτω... Αυτό και μόνο τα λέει όλα... Ίσως βέβαια κάποιες επιρροές υπάρχουν, αλλά δεν νομίζω πως μοιάζουν οι φωνές μας.

M.C.: Είχες την τύχη να συμμετέχεις στο "concept" ενός album που στη συνέχεια έκανε φοβερή επιτυχία. Μάλιστα η φωνή σου ακουγόταν και στο βασικό τραγούδι του "μπραζιλέρο" στο "θάλασσά μου σκοτεινή". Τι σου έχει αφήσει αυτό το album το οποίο αποτέλεσε την πρώτη σου επαφή με τα γρανάζια της δισκογραφίας;
Α.Μ.: Ήμουν πολύ τυχερή που συμμετείχα με ένα τραγούδι σε αυτό το δίσκο. Ήταν φοβερό που ένας δίσκος με τέσσερα μόνο τραγούδια και όλα τα υπόλοιπα ορχηστρικά, έκανε τόσο μεγάλη επιτυχία. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.

M.C.: Όταν ερμηνεύατε με τον Πορτοκάλογλου το "θάλασσά μου σκοτεινή" περιμένατε πως θα κάνει τόσο μεγάλη επιτυχία;
Α.Μ.: Όλοι πιστεύαμε πως είναι δυνατό κομμάτι, αλλά τόσο μεγάλη επιτυχία ποτέ δεν μπορείς να την προβλέψεις. Ειδικά όταν πρόκειται για έναν καλλιτέχνη σαν τον Νίκο που είναι χαμηλών τόνων άνθρωπος, που δεν ακολουθεί εμπορικές συνταγές για να πουλάει...

M.C.: Αισθάνεσαι λίγο αδικημένη πάντως σαν καλλιτέχνιδα; Το λέω αυτό γιατί στην εποχή μας κάποιοι άλλοι πρωτοεμφανιζόμενοι καλλιτέχνες τυγχάνουν πολύ μεγάλης δημοσιότητας και μιλώ φυσικά για τα παιδιά που βγαίνουν μέσα από διάφορα τηλεπαιχνίδια και realitys... Εσύ ακολουθείς τον κλασικό δύσκολο δρόμο για να φτάσεις κάπου και κάποιοι άλλοι φαίνεται να έχουν στρωμένα "κόκκινα χαλιά" στο δρόμο τους...
Α.Μ.: Τι να σου πω. Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς έτσι. Κάποια παιδιά που πήραν μέρος σε περσινά τηλεπαιχνίδια, φέτος είναι "εξαφανισμένα". Έρχονται άλλοι από νέες σειρές παιχνιδιών και το ενδιαφέρον μετατοπίζεται. Αν πάντως κάποιοι αξίζουν γιατί να μη μπουν στο χώρο;

M.C.: Εσύ αν δεν είχες καταφέρει ακόμα να μπεις στη δισκογραφία, θα πήγαινες σε ένα τέτοιο τηλεπαιχνίδι σαν "τελευταίο χαρτί";
Α.Μ.: Εγώ και μόνο που βγήκα στην τηλεόραση αισθάνθηκα πολύ άβολα! Είχα πολύ τρακ, δυσάρεστη εμπειρία!

M.C.: Το τραγούδι όμως απαιτεί "θάρρος" απέναντι στον κόσμο και τη δημοσιότητα.
Α.Μ.: Στη σκηνή αισθάνομαι πολύ καλά. Είμαι και πολύ φιλική με τον κόσμο. Όμως η τηλεόραση είναι αλλιώς. Δεν έχω πολύ άνεση μπροστά στις κάμερες.

M.C.: Θα ήθελες του χρόνου να δεις το όνομά σου να παίρνει κάποιο βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη;
Α.Μ.: Τα βραβεία μια χαρά είναι! Μας κάνουν να χαιρόμαστε! Μακάρι να συμμετέχω σε μια τέτοια κατηγορία, αλλά δεν είναι πια και αυτοσκοπός μου...

M.C.: Δημιουργείς και ερμηνεύεις μουσική. Ποιος τομέας σε ενδιαφέρει τελικά περισσότερο; Θα ήθελες να κάνεις κάποια στιγμή ένα δίσκο με όλα τα τραγούδια δικά σου; Ετοιμάζεις υλικό για κάτι τέτοιο;
Α.Μ.: Θα ήταν πολύ καλό. Υλικό ναι, ετοιμάζω, γράφω κάποια τραγούδια. Μακάρι να μαζέψω τόσο υλικό ώστε να γεμίσω έναν δίσκο με δικά μου κομμάτια. Θα ήταν ότι καλύτερο για μένα. Γενικά ασχολούμαι πολύ και με τη δημιουργία, είναι κάτι που μου αρέσει πολύ.

M.C.: Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή σου; Είναι πηγή έμπνευσης για σένα; Σε επηρεάζει στη δουλειά σου;
Α.Μ.: Αν σκεφτείς ότι το 90% των τραγουδιών είναι ερωτικά... Γενικά στη ζωή έχει μεγάλη σημασία ο έρωτας.

M.C.: Εσύ είσαι ερωτευμένη;
Α.Μ.: Ναι, αμέ!

M.C.: Άρα είσαι σε καλό δρόμο... Θα γράψεις τραγούδια!
Α.Μ.: (γέλια) Μάλλον δεν γράφω καθόλου αυτό το καιρό γιατί είμαι απορροφημένη από το έτερον ήμισυ! Γράφω όμως όταν βρίσκω καιρό. Η έμπνευση είναι μάλλον στιγμιαία...

M.C.: Η ζωή σου έχει αλλάξει με το δίσκο;
Α.Μ.: Αυτό το καιρό ναι, γιατί τρέχω σε διάφορες παρουσιάσεις και συνεντεύξεις. Γενικά όμως δεν νιώθω πως συνέβη κάτι φοβερό. Νομίζω πως δεν τρέχει τίποτα αν βγάλεις ένα δίσκο. Στην ουσία είσαι ο ίδιος, όπως και οι άνθρωποι απέναντί σου είναι κι αυτοί οι ίδιοι. Δεν αλλάζει κάτι. Είναι στο χέρι του καθενός πόσο θα αφήσει να τον επηρεάσουν τα πράγματα...

M.C.: Για το καλοκαίρι τι ετοιμάζεις;
Α.Μ.: Συναυλίες με τον Νίκο Πορτοκάλογλου και τον Μάνο Πυροβολάκη. Κάποιες συναυλίες θα κάνουμε μόνο εγώ και ο Μάνος. Για την ώρα έχουν προγραμματιστεί 15 περίπου συναυλίες.

M.C.: Σου αρέσει αυτή η διαδικασία των συναυλιών;
Α.Μ.: Ναι, ναι... Οι συναυλίες είναι ότι καλύτερο. Ειδικά το καλοκαίρι.

M.C.: Δεν είναι όμως και λίγο κουραστικές; Ειδικά όταν δεν έχεις το χρόνο να κάνεις και διακοπές το καλοκαίρι.
Α.Μ.: Αυτό είναι αλήθεια γιατί όλοι νομίζουν πως πας περιοδεία και περνάς καταπληκτικά. Δεν είναι όμως έτσι. Πέρσι στη μεγάλη περιοδεία που κάναμε μαζί και με την Τσαλιγοπούλου υπήρχε πολύ κούραση. Έπρεπε να ξυπνάμε πολύ νωρίς, στις 4 ή στις 5 τα ξημερώματα, για να προλάβουμε καράβια και αεροπλάνα! Τόσο πρωινό ξύπνημα δεν είχα αισθανθεί ποτέ στη ζωή μου! Πολύ κουραστικό. Φέτος το πρόγραμμα μας που περιλαμβάνει 15 συναυλίες, είναι πιο χαλαρό.

M.C.: Με το internet πως τα πας;
Α.Μ.: Ασχολούμαι μέσω του φίλου μου που είναι "κομπιουτεράκιας"!

M.C.: Δεν έχεις κάνει ποτέ "chat"; Να πάρεις μια κάμερα και να αρχίσεις να μιλάς με ανθρώπους από όλο το κόσμο;
Α.Μ.: Προτιμώ να πάρω τηλέφωνο μια φίλη μου και να μιλήσουμε... Μου φαίνεται λίγο περίεργο όλο αυτό. Νομίζω πως είναι ωραίο και δημιουργικό να χρησιμοποιείς τους υπολογιστές στη δουλειά σου. Αυτό ζηλεύω πιο πολύ. Όταν βλέπω ανθρώπους που χρησιμοποιούν και τους βοηθάει πολύ το computer στο να παράγουν καλύτερο έργο. Ειδικά στη δουλειά μας δεν γίνεται κι αλλιώς. Να μη χρησιμοποιήσεις computer στη δημιουργία υλικού για ένα δίσκο...

M.C.: Ετοιμάζεσαι από τώρα για επόμενο δίσκο;
Α.Μ.: Είναι πολύ νωρίς ακόμα. Άλλωστε δεν σκέφτομαι να κάνω κάθε χρόνο δίσκο... Αυτό το θεωρώ υπερβολή. Πιστεύω πως δίσκο πρέπει να κάνεις όταν πρέπει, όταν υπάρχει το υλικό.

"Ανάκριση" με τους τίτλους του δίσκου...!	----------------1. Χαράζει το όνειρο--------------- M.C.: Κάνεις όνειρα; Σου αρέσει να ονειρεύεσαι ή είσαι περισσότερο ρεαλίστρια; Α.Μ.: Μάλλον σε μένα υπερισχύει η λογική, αλλά ίσως και λόγω απειρίας πολλά πράγματα τα βλέπω καλύτερα απ' ότι είναι. Και μετά βλέπω την αλήθεια και απογοητεύομαι. Πάντως όνειρα κάνεις πάντα... Δεν γίνεται χωρίς όνειρα...
--------------------2. Μόνο εσύ-------------------- M.C.: Για ποιον μόνο θα παρατούσες τα πάντα; Α.Μ.: Δεν πιστεύω σ' αυτό. Για να φτάσεις στο σημείο να παρατήσεις τα πάντα πρέπει να το θέλεις ο ίδιος. Οπότε τα παρατάς χωρίς κόστος. Αν είναι όμως να παρατήσεις κάτι που θέλεις πολύ και τελικά να είσαι δυστυχισμένος δεν είναι καλό. Οι υποχωρήσεις χρειάζονται, να τα παρατάς εντελώς όμως δεν αξίζει...	-------------------3. Δοκίμασέ με------------------ M.C.: Σου αρέσουν οι δοκιμασίες στη ζωή ή προτιμάς να ακολουθείς συνταγές δοκιμασμένες και πετυχημένες; Α.Μ.: Εξαρτάται... M.C.: Θα έκανες ένα λαϊκό δίσκο; Α.Μ.: Μόνο αν ήμουν πολύ σίγουρη γι' αυτό. Όχι σαν "συνταγή", αλλά αν ήθελα πολύ να το κάνω.
----------------4. Μοίρα μου έγινες---------------- M.C.: Τη μοίρα τελικά την φτιάχνουμε μόνοι μας ή είναι προδιαγεγραμμένη η ζωή μας; Α.Μ.: Όχι, τη μοίρα εμείς τη φτιάχνουμε. Αυτό το πιστεύω 100%. Είναι λίγο παθητικό να λες πως φταίει η μοίρα για ότι σου συμβαίνει. M.C.: Είσαι άνθρωπος δηλαδή που παλεύεις τα πράγματα όταν δεν πάνε καλά; Α.Μ.: Ναι, ειδικά τότε πρέπει να το παλεύεις.	-------------------5. Γύρνα πίσω------------------- M.C.: Είσαι άνθρωπος που γυρνάει σε παλιά λάθη; Συγχωρείς; Α.Μ.: Γενικά συγχωρώ, ειδικά στα καθημερινά πράγματα συγχωρώ πολύ εύκολα και ξεχνάω επίσης εύκολα. Ο θυμός κρατάει πολύ λίγο.
-----------------6. Ατίθαση καρδιά----------------- M.C.: Είσαι "ατίθασος" χαρακτήρας; Α.Μ.: Μικρότερη ναι! Τώρα έχω ηρεμήσει. Στην εφηβεία βρισκόμουν σε "απόλυτη τρέλα"! Γενικά δεν ήμουν και πολύ υπάκουη...	---------------------7. Κοίτα με-------------------- M.C.: Τα μάτια και το βλέμμα γενικά λένε πάντα την αλήθεια; Κοιτάς κάποιον στα μάτια για να δεις αν είναι ειλικρινής μαζί σου; Α.Μ.: Τα μάτια λένε την αλήθεια, αλλά εγώ επειδή είμαι λίγο ντροπαλή δεν κοιτάζω πάντα τον άλλο στα μάτια! Πάντως αν και δεν το επιδιώκω, τελικά προσέχω το βλέμμα του συνομιλητή μου. Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.
--------------------8. Μια ευχή-------------------- M.C.: Πες μου αν κάποια ευχή που είχες κάνει κάποτε, είδες να πραγματοποιείται... Α.Μ.: Γενικά αυτά που θέλω να γίνουν βλέπω να γίνονται. Νομίζω πως είμαι πολύ τυχερή. Σαββατογεννημένη βλέπεις! Να σκεφτείς πως όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με τη μουσική, είχα πει πως αν στα 25 μου δεν καταφέρω να κάνω δίσκο, θα τα παρατούσα. Ακριβώς στα 25 έκανα δίσκο!	---------------9. Τρέμει η φωνή μου--------------- M.C.: Έχεις νιώσει κάποιες φορές να τρέμει η φωνή σου πάνω στη σκηνή; Να έχεις άγχος; Α.Μ.: Σ' αυτό το κομμάτι που έχω γράψει εγώ τους στίχους, μιλάω ακριβώς γι' αυτό το πράγμα! Το τρακ που ένιωθα πιο πολύ στα πρώτα μου βήματα. Τα συναισθήματα που ένιωθα στο ξεκίνημά μου...
-------------------10. Ανάσταση------------------- M.C.: Τι "ανασταίνει" τον άνθρωπο; Α.Μ.: Κάθε άνθρωπο τον ανασταίνει κάτι άλλο. Άλλον τα λεφτά, άλλον ο έρωτας... M.C.: Την Ανδριάνα τι την ανεβάζει; Α.Μ.: Είμαι άνθρωπος που δεν ευχαριστιέται με τίποτα! Κάποιες στιγμές νιώθω καλά με όσα έχω, κάποιες άλλες θέλω περισσότερα... Μάλλον το καλοκαίρι με ανεβάζει!	---------------------11. Η χαρά-------------------- M.C.: Τι σε κάνει χαρούμενη σ' αυτή τη ζωή; Α.Μ.: Γενικά η μουσική μου δίνει μεγάλη χαρά, οι φίλοι μου, η ζωή γενικά...
-------------------12. Στο δρόμο------------------ M.C.: Θα ήθελες να συναντήσεις ξαφνικά στο δρόμο κάποιον άνθρωπο και να σου δοθεί η ευκαιρία να του μιλήσεις; Α.Μ.: Πολλούς ανθρώπους που θαυμάζω θα ήθελα να συναντήσω. Αλλά και ανθρώπους που έχω χάσει, παλιούς φίλους για παράδειγμα. Τελικά όμως δεν κάνω δυστυχώς ποτέ εγώ την κίνηση να τους ξαναβρώ. Είναι λάθος αυτό.	---------------13. Όνειρο της μέρας--------------- M.C.: Δεν θέλω να μου πεις το όνειρο της μέρας αλλά ποιο είναι το όνειρο ζωής για την Ανδριάνα. Α.Μ.: Να είμαι υγιής, κάτι που σκέφτομαι πολύ τελευταία γιατί είχα μια περιπέτεια το Χειμώνα. Θέλω να γεράσω και να μη πεθάνω νέα... M.C.: Ο θάνατος είναι κάτι που σε φοβίζει; Α.Μ.: Ναι, αν και νομίζω ότι είναι χαζό. Ελάχιστοι άνθρωποι πάντως έχουν καταφέρει να συμφιλιωθούν με αυτό. Όλοι θέλουμε να πιστεύουμε πως θα φτάσουμε σε βαθιά γεράματα.

BAR RESTAURANT CAFE
ΠΑΡΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (Βασ. Σοφίας) 210.7223784

*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Ελευθερίας στην Βασ. Σοφίας, στο Μέγαρο Μουσικής (Bar-Restaurant-Cafe, τηλ. 210.7223784).
*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, Olympus C-3000 zoom
*** Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού (κειμένων ή φωτογραφιών) χωρίς την άδεια του Music Corner.