Τραγούδι : "Θυμάμαι όσα είχες πει"
Στίχοι : Γιώργος και Αλέξανδρος Παντελιάς
Σύνθεση : Γιώργος και Αλέξανδρος Παντελιάς
Ερμηνευτής : Δέσποινα Ολυμπίου

Από το "Ήθελα να 'ρθώ το βράδυ" (παραδοσιακό) και τις μουσικές συνθέσεις του Παντελή Θαλασσινού, στις κορυφές των ελληνικών charts - συμπεριλαμβανομένου και του Music Corner, τραγουδώντας τα των ΚΙΤΡΙΝΩΝ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ* δημιουργήματα!

Η Δέσποινα Ολυμπίου δεν μας κατέκτησε τυχαία. Ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι από το 1992 και έχει στο ενεργητικό της σπουδαίες συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Το άδικο είναι που ο περισσότερος κόσμος τη γνώρισε σαν το "κορίτσι" του Μιχάλη Χατζηγιάννη από τα διάφορα "ενημερωτικά" περιοδικά. Άδικο, γιατί η Δέσποινα είναι πτυχιούχος του πιάνου από το Trinity College of London και επιτρέψτε μου, το υποκειμενικό της άποψης, μα η καθαρότητα της φωνής της σπανίζει. Αυτό είναι κάτι που σίγουρα θα θυμούνται όσοι την έχουν ακούσει να τραγουδά ζωντανά.

Το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν μια έκπληξη για όλους μας. Όταν πριν μερικούς μήνες άρχισε να παίζεται δειλά από κάποιους ραδιοφωνικούς σταθμούς, βάζαμε στοιχήματα με την παρέα μου, για το αν ανήκει στους ΝΑΜΑ ή σε κάποιο άλλο γκρουπ αυτού του στυλ! Το συνδυασμό Ολυμπίου - Κίτρινα Ποδήλατα δεν μπορούσε να τον υποθέσει κανείς μας. Αυτή όμως είναι η ομορφιά της μουσικής, όταν σμίγουν άνθρωποι με ταλέντο και γεννούν όμορφες μουσικές εκπλήξεις.

Στους στίχους του, θα "δείτε" πως μπλεκόμαστε ανάμεσα στην πραγματικότητα που συμβαίνει και σε αυτή που θα θέλαμε να συμβαίνει.
Κάποιος έφυγε. Έφυγε και πέρασε πολύς καιρός από τότε. Όμως αυτός που έμεινε, ελπίζει σε κάτι, σε μια πιθανή επιστροφή.

Σημεία που αξίζουν την προσοχή μας
1. Τρία κουπλέ , δύο μαζί στο πρώτο μέρος και ένα ...μοναχούλι του στο δεύτερο.
2. Το ρεφρέν δύο στροφών. Μου φέρνει στο νου τα πάρτυ με τις κιθάρες στην παραλία.
3. Η επανάληψη της λέξεως "ελπίζω". Που πιο απελπισμένα δε γινόταν να εκφραστεί. Απελπισμένα για το θέμα της επιστροφής του απόντα.
4. Την πλειοψηφία των φωνηέντων "α". Πως γίνεται (όχι μόνο σε αυτό το τραγούδι) σε όσους γράφουμε στίχο, όταν θέλουμε να εκφράσουμε απελπισία να μας πλακώνει αυτό το "α" δεν μπόρεσα μέχρι σήμερα να εξηγήσω! Συμβαίνει πάντως και το παρατήρησα τυχαία. Ίσως επειδή το "α" είναι η κραυγή που θα βγάζαμε, αν μας το επέτρεπαν οι καταστάσεις!
5. Οι καταλήξεις των στίχων δεν είναι τυποποιημένες. Αυτό είναι κάτι που μας αρέσει να το συναντάμε, γιατί μαρτυράει πως ο δημιουργός έβαλε θέμα από την ψυχή του. Δεν κατασκεύασε προϊόν κατόπιν παραγγελίας.

Επί του προκειμένου. Αυτός ή αυτή που έφυγε, έφυγε εδώ και καιρό ...τόσο καιρό που' χεις φύγει... ...τόσο καιρό σ' έχω χάσει...
Μέχρι εδώ νορμάλ. Δείχνουμε κατανόηση στον πρακτικό χρόνο. (Μιλάω σε α' πληθυντικό γιατί δε θα σας το παίξω υπεράνω και μη μου κρύβεστε! Έχει συμβεί σε όλους μας)!

Τον πρακτικό χρόνο τον κατανοούμε. Τον ψυχολογικό όμως ; Να τα και τα δύσκολα! Ο άλλος / άλλη μπορεί να έχει μήνες ή χρόνια που έφυγε. Αυτό το κατανοούμε. Επιμένουμε όμως να ...ψάχνω στον κόσμο μήπως σε δω... Επιμένουμε να ...ακούω στην πόρτα κλειδιά... Επιμένουμε να μη θέλουμε να δεχτούμε την μεταβολή της πραγματικότητας.
Για να περάσουν μέσα μας τα γεγονότα και να κατασκευαστεί το χρονολογικό παρελθόν της σχέσης πρέπει να δεχτούμε τη διαδοχή των όσων συνέβησαν.

Ο χρόνος από μόνος του είναι μια σημαντική συνιστώσα της ζωής μας.
Ο ψυχολογικός χρόνος ακόμα σημαντικότερος από τον πρακτικό. Σημαντικότερος γιατί κανένα τικ-τακ κανενός ρολογιού δεν μπορεί να περάσει αυτόματα αυτό που δέχεται η λογική ...να σε ξεχάσω εγώ μπορεί... στην καρδιά μας ...μα δε μπορεί η καρδιά μου...

Νομίζω πως ψιλοεντόπισα τι μας κολλάει. Μας κολλάει ...όσα είχες πει τ' ακούω μες τα όνειρά μου...
Υπάρχουν άνθρωποι που είναι δίπλα μας και λένε, λένε, λένε, τόσα που στο τέλος μας πείθουν. Όταν αυτά που μας λένε έχουν γίνει πεποίθηση δεν μπορούμε να δεχτούμε πως αντιληφθήκαμε λάθος. Αναμασάμε τα ίδια ερωτηματικά. ...Ούτε ένα μύνημα, ούτε μια ευχή... εξαφανίστηκε! Πως είναι δυνατό να συμβαίνει αυτό; Όμως αυτό συμβαίνει. Έστω και αν θα θέλαμε να συμβαίνει το ...λέω δε μ' έχεις ξεχάσει...

Προτεινόμενη λύση ξεμπλοκαρίσματος: Γυρίστε σελίδα, "ξεπαρεού" από την απογοήτευση, την οποία αυτοσυντηρούμε από ανασφάλεια. Την επόμενη φορά να πείθεστε με τις πράξεις και όχι με τα λόγια, όσο κραυγαλέα και αν σας τα δηλώνουν.
Να περνάτε καλά και να τραγουδάτε όποτε βρίσκεται ευκαιρία.

Υ. Γ.
1. Για τους θαυμαστές της Άννας Βίσση. Στιχουργικά ξεχώρισα δύο τραγούδια από το τελευταίο άλμπουμ της Άννας. Το "Μην ψάχνεις την αγάπη" και το "Παράξενες εικόνες". Ο αναγνώστης μας με το ψευδώνυμο "taspanaki" προτείνει το δεύτερο. Έχω θέμα και για τα δύο. Επιλέξτε εσείς ποιο θέλετε να δημοσιεύσουμε την επόμενη εβδομάδα και ενημερώστε μας εγκαίρως (martha@musiccorner.gr)
2. *Στο αρχείο μας υπάρχουν δύο πολύ καλές συνεντεύξεις των "ΚΙΤΡΙΝΩΝ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ". Σας προτείνουμε να τις διαβάσετε για να δείτε πως τα συγκεκριμένα παιδιά έχουν πολύ ταλέντο και μεράκι για τη μουσική. Αξίζει να τους γνωρίσετε καλύτερα.

Μάρθα Μανώλη
martha@musiccorner.gr