 |
|
|
|
Προηγούμενες
στήλες
|
|
|||
|
Πόσο
συχνά ονειρευόμαστε συντροφιά με ένα τραγούδι... Πόσες φορές μας
αγγίζει ένας στίχος, μια μελωδία, μια φωνή και δημιουργεί ευχάριστες
ή δυσάρεστες σκέψεις...
Ο Πασχάλης Τερζής επιστρέφει ...δριμύτερος με την επανακυκλοφορία του άλμπουμ "Είναι κάποιες αγάπες"! Αυτή την εβδομάδα θα σχολιάσουμε το καινούριο τραγούδι "Μια φορά" σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη και μουσική του Μιχάλη Χατζηγιάννη: Έτσι
είναι όλοι οι άνθρωποι λες Μια
φορά εγώ θα νικήσω Μια
φορά διαλέγω για μένα Μια
φορά αγαπάει η δική μου η καρδιά Μη
μου ζητάς να το δω λογικά Ο στιχουργός Νίκος Μωραΐτης για ακόμα μία φορά έκανε το θαύμα του! Έγραψε ένα τραγούδι που αναφέρεται σε ένα ευαίσθητο θέμα: την αφοσίωση και τη δέσμευση αυτού που αγαπάει... Αρχικά έχουμε μία διαπίστωση απ' το πρόσωπο που μιλά. Όλοι οι άνθρωποι γύρω μας ζουν και κυκλοφορούν βυθισμένοι στη μοναξιά τους. Περνούν διάφορες αγάπες από τη ζωή τους και το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: ο πόνος. Το σ' αγαπώ πλέον ο καθένας το λέει εύκολα χωρίς τις περισσότερες φορές να το αισθάνεται πραγματικά. Σε αντιπαράθεση όλων αυτών, εκείνος που εξομολογείται την αφοσίωσή του στο άλλο πρόσωπο υποστηρίζει πως ο ίδιος μόνο μια φορά θ' αγαπήσει. Αυτή η θέση φαίνεται ως υπόσχεση ή ακόμα και ως δέσμευση: "...μια φορά θα πω σ' αγαπώ / μια φορά και θα είναι για πάντα αυτό". Επαναλαμβάνοντας συνεχώς τη φράση "μια φορά", μας δίνει να καταλάβουμε ότι είναι αποφασισμένος να υλοποιήσει την υπόσχεσή του, ακόμα και αν οι συνέπειες δεν είναι ευχάριστες: "...μια φορά μιλάει η καρδιά / και μετά ας γίνει συντρίμμια, γυαλιά". Το συμπέρασμα είναι ότι δεσμεύεται ν' αγαπήσει ένα και μόνο άτομο κι ύστερα η καρδιά του "κλείνει": "Μια φορά αγαπάει η δική μου καρδιά / μια φορά αγαπάει και κλείνει μετά". Στη συνέχεια, αυτός που μιλά καλεί το άλλο πρόσωπο να μην επιστρατεύει τη λογική στον έρωτα, αλλά υποστηρίζει πως "...δεν είναι σαν το μυαλό η καρδιά / να σκεφτεί, να το πάρει απόφαση"...
Όταν άκουσα το κομμάτι για πρώτη φορά, θυμήθηκα το "Να συμβεί" της Ελεάνας Βραχάλη και του Χατζηγιάννη, το οποίο ερμηνεύει η Γλυκερία στη "Βροχή των αστεριών". Ο στίχος, αν και δε διαπραγματεύεται το ίδιο θέμα είναι παρεμφερής: "Να συμβεί μια φορά / η αγάπη να σμίξει βουνά / να συμβεί μια φορά / ένα θαύμα αντί συμφορά // Να συμβεί να σε δω / πιο πολλά θέλω απ' όσα μπορώ / να συμβεί να σε δω / και απόψε μαζί σου θα ζω". Ο Νίκος Μωραΐτης αποτελεί έναν από τους καλύτερους στιχουργούς της νέας γενιάς. Τον τελευταίο καιρό έχει αρκετές παρουσίες στη δισκογραφία πολλών και αξιόλογων καλλιτεχνών (Δ. Μητροπάνου, Χ. Αλεξίου, ¶. Πρωτοψάλτη, Μ. Χατζηγιάννη, Κ. Μακεδόνα, Ελ. Πέτα κ.ά.). Ο λόγος του, άμεσος κι αληθινός, καταφέρνει να μας αγγίξει και να μας κάνει να ταυτιστούμε μαζί του... Η μελωδία του "Μια φορά" θυμίζει την αντίστοιχη του τραγουδιού της Γλυκερίας. Το κομμάτι κινείται σε ρυθμό μπαλάντας, έχοντας έντονα τα λαϊκά στοιχεία στον ήχο του. Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ως συνθέτης αποδεικνύει για ακόμα μια φορά ότι τα καταφέρνει πολύ καλά και στο λαϊκό τραγούδι και ότι κάνει τις καλύτερες επιλογές σχετικά με το πού θα χαρίσει τις δημιουργίες του. Παράλληλα, στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται ο συνθέτης να "αντιγράφει" τον εαυτό του ή τουλάχιστον να πατά πάνω στις ίδιες μελωδικές γραμμές με το "Να συμβεί" (παρόλο που το "Μια φορά" γράφτηκε πριν από έναν χρόνο ακριβώς και είχε προγραμματιστεί να συμπεριληφθεί στην αρχική έκδοση του δίσκου, δε γνωρίζω ποιο από τα δύο κομμάτια μελοποιήθηκε πρώτο). Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με τα τραγούδια "Ως τα χαράματα" της Ελευθερίας Αρβανιτάκη και "Κρυφτό" της Γλυκερίας, και τα δύο σε στίχους της Ελεάνας Βραχάλη και μουσική του Χατζηγιάννη. Ο στίχος και η μουσική και στις δύο περιπτώσεις είναι σχεδόν σε ίδιο ρυθμό και μέτρο: "Εδώ, ως τα χαράματα καρδιά μου να είσαι εδώ / μ' ένα σου βλέμμα πάλι να ξελογιαστώ / να πεις μια λέξη και να σου παραδοθώ" και "Εδώ είναι το λάθος μα εδώ και το σωστό / ρούχο κλεμμένο σ' έχω απάνω μου καιρό / εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό" αντίστοιχα... Η φωνή του Πασχάλη Τερζή είναι το στοιχείο που αποθεώνει το κομμάτι! Η μοναδική ερμηνεία του, δυναμική και ερωτική ταυτόχρονα, αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές μας... Θεωρούμε πως ο Τερζής είναι ο μεγαλύτερος εν ενεργεία λαϊκός τραγουδιστής της Ελλάδας. Χωρίς να έχει κάνει πολυπλατινένιους δίσκους και τεράστια σουξέ, έχει καταφέρει να είναι εδώ και χρόνια πρώτος στις καρδιές μας. Είναι ένας καλλιτέχνης του οποίου το ταλέντο ξεχειλίζει κι ας θεωρείται ως τραγουδιστής "πίστας". Πιστεύουμε πως πέρα από το "βαρύ" λαϊκό ρεπερτόριο του ζεϊμπέκικου και της γαρδένιας, του ταιριάζουν και τα ερωτικά τραγούδια... Σε γενικές γραμμές, το "Μια φορά" αποτελεί μία πολύ καλή στιγμή του Πασχάλη Τερζή. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν είναι ένα τραγούδι το οποίο θα αντέξει στο χρόνο και θα γίνει "κλασσικό" για τον καλλιτέχνη (όπως τα "Παλιόκαιρος" και "Φεγγάρι μου χλωμό"), πάντως είναι βέβαιο πως μας έχει κλέψει τις καρδιές! Η συνεργασία Τερζής - Χατζηγιάννης λειτούργησε μια χαρά. Ποιος ξέρει, ίσως στο μέλλον δούμε και καλύτερα πράγματα από αυτό το δίδυμο...! --- |
|||
 |
|