Με ένα τραγούδι συντροφιά...!

Πόσο συχνά ονειρευόμαστε συντροφιά με ένα τραγούδι... Πόσες φορές μας αγγίζει ένας στίχος, μια μελωδία, μια φωνή και δημιουργεί ευχάριστες ή δυσάρεστες σκέψεις...
Στη στήλη αυτή, κάθε Πέμπτη, παρουσιάζουμε τραγούδια μιλώντας για το στίχο, τη μουσική και την ερμηνεία σε καθένα απο αυτά. Δεν είναι απαραίτητο να τα έχουμε λατρέψει, ίσως και να τα έχουμε μισήσει! Εξάλλου απ' το καλό κι απ' το κακό έρχεται η τέχνη...!

ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ
ΓΙΑ ΣΕΝΑΝΕ ΜΠΟΡΩ
CD: ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ (1981)

Λόγω της χθεσινής "γιορτής" των ερωτευμένων, αυτήν την εβδομάδα επιλέγω να γράψω για ένα περίφημο ερωτικό τραγούδι που κυκλοφόρησε πριν από αρκετά χρόνια. Πρόκειται για το "Για σένανε μπορώ" της Μαρινέλλας, σε στίχους της Σώτιας Τσώτου και μουσική του Αντώνη Στεφανίδη.

Για σένανε μπορώ να βγω να ζητιανέψω
κάθε ντροπή ν' αντέξω για σένα μπορώ
Για σένανε μπορώ να βγω γυμνή στους δρόμους
αντίθετα στους νόμους και κάθε ιερό

Για σένανε μπορώ τις φλέβες μου να σκίσω
το αίμα μου ν' αφήσω να τρέξει σα νερό
Για σένανε μπορώ πατρίδα να προδώσω
Χριστέ, ντρέπομαι τόσο και όμως το μπορώ

Για σένανε μπορώ φονιά να προσκυνήσω
λεπρό να τον φιλήσω για σένα μπορώ
Για σένανε μπορώ στον Άδη να κατέβω
και σέρνοντας ν' ανέβω το πιο ψηλό βουνό

Για σένανε μπορώ στ' απόσπασμα να πάω
και να χαμογελάω σαν να 'τανε γιορτή
ν' αφήσω σα νερό το αίμα μου να τρέξει
χωρίς να πω μια λέξη, ούτε όχι ούτε γιατί

Καταρχήν, η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι αυτοί οι στίχοι είναι οι καλύτεροι που έχουν γραφτεί ποτέ στην Ελλάδα για ερωτικό τραγούδι! Μιλούν για την απόλυτη αφοσίωση στον έρωτα. Όταν αγαπάμε είμαστε ικανοί να κάνουμε τα πάντα, όχι μόνο για να αποδείξουμε την αγάπη μας, αλλά και για να τη διεκδικήσουμε... Ξεπερνάμε τον εγωισμό και τον εγωκεντρισμό μας και αφηνόμαστε στη γλυκιά δίνη του έρωτα και της αγάπης χωρίς να μας νοιάζει πού θα μας βγάλει... Δεν υπολογίζουμε τίποτα, ούτε κανόνες ούτε περιορισμούς! Το νόημα λοιπόν των στίχων του τραγουδιού είναι η υπέρβαση του "εγώ" και η αναγωγή της αγάπης σε κάτι ανώτερο και θεϊκό...

Η στιχουργός Σώτια Τσώτου, η οποία έχει δώσει πολλά "διαμάντια" στην ελληνική δισκογραφία κατά το παρελθόν (ξεχωρίζει το "Τα μεσάνυχτα" με τους ίδιους συντελεστές), μας αφήνει έκπληκτους με την αμεσότητα και την αφοπλιστική ειλικρίνεια του λόγου της.

Δε θα σχολιάσω περαιτέρω το κομμάτι, σας αφήνω να το ανακαλύψετε από μόνοι σας ακούγοντάς το δυνατά και με τα μάτια κλειστά... Είμαι σίγουρος ότι θα ταυτιστείτε με τη στιχουργό και θα ανατριχιάσετε με την ερμηνεία της Μαρινέλλας...!

---
Περιμένω με χαρά τα δικά σας σχόλια στο loumproukos@musiccorner.gr
---