Με ένα τραγούδι συντροφιά...!

Πόσο συχνά ονειρευόμαστε συντροφιά με ένα τραγούδι... Πόσες φορές μας αγγίζει ένας στίχος, μια μελωδία, μια φωνή και δημιουργεί ευχάριστες ή δυσάρεστες σκέψεις...
Στη στήλη αυτή, κάθε Πέμπτη, παρουσιάζουμε τραγούδια μιλώντας για το στίχο, τη μουσική και την ερμηνεία σε καθένα απο αυτά. Δεν είναι απαραίτητο να τα έχουμε λατρέψει, ίσως και να τα έχουμε μισήσει! Εξάλλου απ' το καλό κι απ' το κακό έρχεται η τέχνη...!

ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΚΑΡΟΥΝΗΣ
ΑΠ' ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΣΤΟΝ ΑΧΕΡΟΝΤΑ
CD: ΣΟΛΟ (2005)

Ένα ιδιαίτερο τραγούδι φιλοξενούμε στη στήλη μας αυτή τη φορά! Πρόκειται για το "Απ' τον Έρωτα στον Αχέροντα" από το δίσκο "Solo" του Ζαχαρία Καρούνη, σε στίχους Χρίστου Γ. Παπαδόπουλου:

Έλα για λίγο να σε δω
κι αν από χαρά
σπάσω εκεί μπροστά σαν ποτήρι
και με τα μάτια τραγουδώ
όταν οι λυγμοί πνίξουν τη φωνή
μες στα χείλη

Θέλω να δεις με την καρδιά
αχ για μια φορά
απ' τον Έρωτα στον Αχέροντα
μόνο ένα αχ με χωρίζει

Πες μου πού είσαι για να 'ρθω
η αποθυμιά
δεύτερη σκιά, δε βαστιέμαι
και με τα χέρια περπατώ
πόδια που λυγούν δε με σταματούν
φώναξέ με

Δεν πρόκειται για ένα απλό τραγούδι, αλλά για μελοποιημένο ποίημα! Τα συναισθήματα που προκαλεί στον ακροατή δύσκολα τα μεταδίδουν άλλα κοινά τραγούδια (πόσο μάλλον αυτά του σωρού, που υπάρχουν μόνο για να υπάρχουν).
Ο στίχος, ποιητικός μέχρι "το κόκαλο", αναφέρεται στη συγκίνηση του έρωτα και το χείμαρρο των αισθήσεων και των παραισθήσεων που παρακινείται από το άγγιγμά του... Ο στιχουργός καλεί, προσκαλεί, παρακαλεί το άλλο πρόσωπο να εμφανιστεί για να το δει. Έστω για λίγο, μόνο να νιώσει μιαν εύθραυστη χαρά κι ας μην είναι σε θέση να εκφράσει αυτά που θέλει. Το κλάμα της ψυχής είναι αυτό που ψιθυρίζει:

Φαίνεται πως η ψυχή έχει μέσα της συναισθήματα τα οποία δεν είναι εύκολο (ή και δεν πρέπει...) να εξωτερικευτούν. Κάποιες φορές όσο και να δείξουμε τα αισθήματά μας, όσο και να εκθέσουμε τον εαυτό μας μιλώντας πραγματικά για αυτά που μας απασχολούν, κάτι τέτοιο δεν είναι αρκετό. Ο στιχουργός νιώθει αποκαμωμένος, ότι έχει φτάσει ένα βήμα πριν το έσχατο σημείο. Ο καθένας μας γνωρίζει βαθιά μέσα του ποιο είναι το σημείο αυτό... Καλεί λοιπόν το άλλο πρόσωπο να ανοίξει την καρδιά του και να δει με τα μάτια της ψυχής τη θάλασσα της απόγνωσης που τον πνίγει:

Θέλω να δεις με την καρδιά
αχ για μια φορά
απ' τον Έρωτα στον Αχέροντα
μόνο ένα αχ με χωρίζει

Να επισημάνουμε το λογοπαίγνιο που υποκρύπτεται στο στίχο: Αχέροντας = Αχ + Έρωτας, δηλαδή ο θάνατος, η καταστροφή, η απόγνωση (το έσχατο σημείο όπως προαναφέραμε) εξισώνεται με τον έρωτα σε ένωση με τον (ανα)στεναγμό... Πολύ γοητευτική από πλευράς του στιχουργού η ιδέα για τη χρήση της λέξης Αχέροντας! Θα μπορούσε να ακουστεί ως Α-χαίροντας και επομένως να σημαίνει τη μη - χαρά, δηλαδή και πάλι την καταστροφή...

Γενικά όμως η λέξη φέρνει στο μυαλό τη μυθολογία περί του αρχαίου ποταμού, ότι σηματοδοτεί τη θλιβερή και σκοτεινή είσοδο στον Άδη.
Στη συνέχεια, ο στιχουργός αποδιώχνει θαρραλέα τα στεγανά της σκέψης του και παραδέχεται ότι του λείπει το άλλο πρόσωπο. Το γεγονός αυτό τον καταρρακώνει:

Συμπεραίνουμε πως αυτό το ιδιαίτερα όμορφο ποίημα έχει πάρα πολλά να πει... Πολλοί στιχουργοί θα ζήλευαν το Χρίστο Γ. Παπαδόπουλο. Ο λόγος του, λακωνικός, εξαιρετικά εκφραστικός και χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις ή ακρότητες, μας κάνει να ταξιδεύουμε, μας ηρεμεί, μας γαληνεύει, μας απαλύνει τους πόνους και τις ανησυχίες... Μακάρι να υπήρχαν περισσότεροι στιχουργοί σαν τον Παπαδόπουλο, να αμφιταλαντεύονται δηλαδή μεταξύ μετρημένης εκφραστικότητας και ποσότητας λόγου, μεταξύ ποίησης και στυγνού ρεαλισμού!

Ο Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος, κρατώντας χαμηλό προφίλ στις δημιουργίες και τις συνεργασίες του, έχει γράψει μεταξύ άλλων το γνωστό "Χαμοπούλια" του Δημήτρη Μπάση σε μουσική Κώστα Φαλκώνη και το έξυπνο "Το δάκρυ γένους ουδετέρου" της Μόρφως Τσαϊρέλη σε μουσική Γιώργου Σταυριανού.

Το τραγούδι συνοδεύεται μουσικά από μία υπέροχη αρμένικη μελωδία, στην οποία εντοπίζονται βυζαντινά και παραδοσιακά ελληνικά στοιχεία.

Το "Απ' τον Έρωτα στον Αχέροντα" ερμηνεύει εξαιρετικά ο εικοσιοχτάχρονος Ζαχαρίας Καρούνης. Η φωνή του, γεμάτη από ένταση και συναίσθημα, κάνει τα σώματα να ριγούν και τις καρδιές να ταξιδεύουν... Ο ταλαντούχος τραγουδιστής "στολίζει" την ερμηνεία του με καταπληκτικά γυρίσματα, καταφέρνοντας να δείξει τις ικανότητές του σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο και απαιτητικό ρεπερτόριο.

Τελικά, λαμπρές δουλειές σαν το εν λόγω τραγούδι και το δίσκο στον οποίο αυτό περιέχεται, θα έπρεπε να παρουσιάζονται συχνότερα στην ελληνική δισκογραφία! Οι εκφραστικότατοι ποιητικοί στίχοι, η ταξιδιάρικη μελωδία και η φορτισμένη ερμηνεία, μας προσανατολίζουν εκεί όπου ο Λόγος επαναπροσδιορίζει το αίτιο και την αφορμή του...!

---
Περιμένω με χαρά τα δικά σας σχόλια στο loumproukos@musiccorner.gr
---