| Κάτι
γεννιέται... !
Ανακαλύπτοντας
μουσικά ταλέντα! |
|
Πέμπτη
22 Ιανουαρίου 2009
|
Είναι
κοινό το συναίσθημα του να ακούς κάποιον να παίζει σε μια φιλική
παρέα και σκέφτεσαι γλυκά πόσο λαμπρό μέλλον μπορεί να έχει...
Το Music Corner κάνει την σκέψη πραγματικότητα αναζητώντας
στο διαδίκτυο, σε μαγαζιά ή και σε παρέες, ανθρώπους με μουσικό
ταλέντο! Παιδιά που κοπιάζουν, αγαπούν την μουσική και έχουν κάτι
να μας πουν. Τους ανακαλύπτουμε για να τους φέρουμε κοντά σας
και να τους αγαπήσετε κι εσείς! Θέλουμε να μοιραστούν τα όνειρα
τους μαζί σας, να μιλήσουν για την μουσική αλλά και να τους δούμε
να κάνουν κάποια στιγμή τα όνειρά τους πραγματικότητα! Μαζί θα
ταξιδεύουμε κάθε Πέμπτη, μέσα από τις σελίδες του Music Corner
σε όνειρα νέων καλλιτεχνών που γεννιούνται στην Ελληνική μουσική
πραγματικότητα...!
------------------------------------------------
|
NOMISMA
"Στη
μουσική σημασία έχει να πειραματίζεσαι..."
|
Για
σήμερα η στήλη "Κάτι Γεννιέται", σας συστήνει τους Nomisma!
Δυο νέα παιδιά, ο Νίκος και η Leida, πολύ ταλαντούχοι και οι δύο,
που έχουν δημιουργήσει ένα πολύ όμορφο ντουέτο... Έγιναν γνωστοί
με το "Όνειρα", διασκευή του Am Fenster
των City και η επιτυχία ήρθε. Εμάς μας αρέσουν πολύ. Για τις μουσικές
τους, την διαφορετικότητά τους αλλά και για τις προσωπικότητες
τους. Δυο όμορφα παιδιά που όμως έχουν το ταλέντο να σε κάνουν
να τους ακούς μη μένοντας απλά στην εμφάνιση. Με νέο δίσκο, δύο
φρέσκα κομμάτια και μοναδικές εμφανίσεις στο Galea House οι Nomisma
αξίζουν την απόλυτη προσοχή μας. Είναι μουσικοί, κυριολεκτικά,
χωρίς δήθεν απόψεις, χωρίς στεγανά αλλά με αγάπη γι' αυτό που
κάνουν. Μαζί τους η ώρα πέρασε πολύ ευχάριστα. Είχαμε στο Πάρκο
Ελευθερίας, μια παρεΐστικη κουβέντα με πολύ ενδιαφέρον. Αν
θέλετε τη γνώμη μου; Περιμένω και το κοινωνικό - πολιτικό κομμάτι
που λέγαμε...
Πως
προέκυψε η ονομασία νόμισμα;
Θελήσαμε να δηλώσουμε με κάποιο τρόπο τη διπλή μας ταυτότητα.
Δηλαδή την εκτέλεση μουσικών οργάνων αλλά και την ερμηνεία τραγουδιών.
Από την άλλη, είμαστε δύο διαφορετικοί άνθρωποι, έχουμε δύο πλευρές
και είναι κάτι σαν τις δύο όψεις του νομίσματος...
Πως
γνωριστήκατε και αποφασίσατε να γίνετε ντουέτο;
Leida: Γνωριστήκαμε στην Πάτρα. Δουλεύαμε
και οι δύο στον ίδιο χώρο ως μουσικοί όμως, γιατί τότε δεν τραγουδούσαμε.
Έτσι λοιπόν, ένας φίλος μας κάλεσε να παίξουμε μαζί του σε ένα
δίσκο, ορχηστρικά κομμάτια. Ήταν κάτι σαν τους Simple Garden!
Εγώ έπαιζα βιολί και ο Νίκος φλογέρα και φλάουτο. Εκεί λοιπόν
ο Νίκος σκέφτηκε να κάνουμε ένα ντουέτο. Αρχική ιδέα ήταν να κάνουμε
κάποια ορχηστρικά κομμάτια, μετά ήρθε το τραγούδι και έτσι μπήκαμε
στη δισκογραφία.
Τραγουδούσατε
πιο πριν;
Νίκος: Στο μπάνιο ( Γέλια )
Leida: Δεν τραγουδούσαμε επαγγελματικά,
όχι.
Πως
προέκυψε λοιπόν το τραγούδι;
Ξέραμε και οι δύο ότι έχουμε μια σωστή φωνή. Γνωρίζαμε ότι μπορούμε
να ανταπεξέλθουμε φωνητικά. Μουσικοί ήμασταν, το καταλαβαίναμε
και οι ίδιοι. Είδαμε λοιπόν ότι χρειάζεται να τραγουδήσουμε κιόλας
γιατί είναι πολύ μικρό το κοινό που ακούει ορχηστρική μουσική.
Έτσι λοιπόν προέκυψε και είναι πολύ καλά!
Είναι
εύκολη η συμβίωση σε ένα ντουέτο;
Κάποιες
φορές ναι, κάποιες όχι! Το ντουέτο πάντως σε σχέση με το συγκρότημα,
είναι πιο εύκολο. Γενικά όμως μας αρέσει η συνεργασία, δηλαδή
να υπάρχει μια ομάδα όταν κάνουμε κάτι.
Έχετε
μουσική παιδεία. Πόσο απαραίτητη είναι τελικά;
Αν είσαι νομικός και δεν έχεις σπουδάσει δικηγορική, πόσο εύκολο
είναι να πας σε δίκες και να σταθείς μπροστά στους δικαστές; Άλλο
τόσο σημαντική είναι και η μουσική παιδεία.
Εκεί
όμως είναι απαραίτητο το πτυχίο ενώ στη μουσική όχι. Δεν είναι
και θέμα ταλέντου;
Νίκος: Μα, θα βρουν δυσκολία αν δεν
ξέρουν μουσική. Το ταλέντο είναι η "μίζα". Χρειάζονται
όμως τόσα πολλά πράγματα. Χρειάζεται βενζίνη, τιμόνι και ρόδες.
Δεν μπορείς να πας κάπου διαφορετικά. Πιστεύω ότι είναι πολύ βασικό.
Leida: Βέβαια, δεν μπορεί να είναι
και απόλυτο. Γιατί πάρα πολλά σπουδαία τραγούδια έχουν γραφτεί
από ανθρώπους που δεν ήξεραν καν μουσική. Είναι και ψυχή το τραγούδι.
Νίκος: Άλλο πάντως νομίζω πως είναι
ο συνθέτης και άλλο εκείνος που λέει το κομμάτι.
Εσείς,
την μουσική σας, την γράφετε μόνοι, σωστά;
Ναι, σε όλα τα κομμάτια σχεδόν. Μόνο στίχους δεν έχουμε δοκιμάσει
ακόμα να κάνουμε. Ίσως κάποτε μας βγει και αυτό. Θα δείξει με
τον καιρό.
Πως
είναι η διαδικασία της σύνθεσης; Από που εμπνέεστε;
Από τη ζωή γενικότερα. Τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε.
Από μια καλή στιγμή αλλά και από μια κακή στιγμή. Θα μπορούσε
να είναι ένα ηλιοβασίλεμα ή οτιδήποτε σε κάνει να νιώσεις όμορφα.
Από εκεί και πέρα, μας αρέσει να δουλεύουμε πάνω σε στίχο γιατί
ενώ έχουμε σκεφτεί την εικόνα, βάζουμε την μουσική.
Τι
μουσικές σπουδές έχετε;
Leida: Εγώ έχω τελειώσει μουσικό
σχολείο. Παίζω βιολί από την ηλικία των πέντε. Γενικά οι δικές
μου σπουδές είναι πάνω στην κλασική μουσική, γι' αυτό και παίζω
κλασική μουσική. Από εκεί και πέρα, το τραγούδι, προέκυψε.
Νίκος: Έχω τελειώσει και εγώ μουσικό
σχολείο και παίζω πνευστά. Δίδαξα επίσης σε μουσικό λύκειο της
Πάτρας για τέσσερα χρόνια. Όπως και στη Leida, έτσι και σε εμένα
το τραγούδι προέκυψε και είναι κάτι που μου αρέσει πολύ και ελπίζω
να το συνεχίσω.
Στις
εμφανίσεις σας στο galea, τι μπορεί να δει ο κόσμος;
Θα
δει τους Nomisma. Λέγοντας αυτό, εννοούμε ότι θα δει τις δύο μας
όψεις. Είμαστε γενικά πολύπλευροι στα live μας, καθώς δεν επικεντρωνόμαστε
σε ένα είδος μουσικής. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι η φύση των οργάνων
μας τέτοια που μας το επιτρέπει. Μπορεί κάποιος να ακούσει κομμάτια
όπως το Dust In The Wind, το Eye Of The Tiger αλλά και δικά μας
κομμάτια. Κάποια στιγμή κάνουμε και ένα λαϊκό πρόγραμμα και θα
ακούσει ακόμα και τη "Βάρκα" της Αρβανιτάκη. Γενικότερα
άμα έρθει κάποιος πάντως θα δει ωραία πράγματα και από εμάς και
από άλλους καλλιτέχνες.
Είναι
όμως επικίνδυνο να κατηγορηθείτε ότι δεν έχετε μουσική ταυτότητα
αφού παίζετε διαφορετικά είδη;
Ο καθένας μπορεί να πει ό,τι θέλει. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Εμάς μας αρέσει να αλλάζουμε. Και ένα λαικό για παράδειγμα κομμάτι,
μπορούμε να το πούμε. Βέβαια, μπορούμε και το "eye of the
tiger" αλλά και το "dust in the wind", αρκεί γενικά,
να είναι όλα εξίσου καλά κομμάτια.
Έχετε
κάνει διασκευή στο Am Fenster. Πως προέκυψε;
Νίκος: Το κομμάτι αυτό ήταν το αγαπημένο
της Leida. Στην πορεία, μου το σύστησε και εμένα. Εγώ για να είμαι
ειλικρινής δεν το ήξερα. Αλλά φυσικά μου άρεσε πάρα πολύ. Στη
συνέχεια αποφασίσαμε να το εντάξουμε στα live μας. Εκείνο όμως
που μας προβλημάτιζε ήταν ο γερμανικός στίχος, καθώς δεν μπορείς
να το περάσεις εύκολα σε ελληνικό κοινό. Τότε ήταν και η στιγμή
που αποφασίσαμε να του βάλουμε ελληνικό στίχο. Το παίζαμε στα
live μας αυτό το κομμάτι και μας στιγμάτισε. Όταν αποφασίσαμε
να κάνουμε το δίσκο είπαμε και οι δυο: Αυτό το κομμάτι πρέπει
να είναι μέσα. Από εκεί και πέρα μας κατηγόρησαν κάποιοι γιατί
θεώρησαν ιεροσυλία που πειράξαμε αυτό το κομμάτι.
Leida: Το δέχομαι εννοείται ότι κάποιος
μπορεί να πει ότι είναι ιεροσυλία. Είναι πιθανόν κάποιος να είναι
συναισθηματικά δεμένος με το κομμάτι. Για παράδειγμα και εγώ είμαι
πολύ δεμένη με το "Mona Lisa" που έκανε διασκευή η Ελευθερία
Αρβανιτάκη. Στην αρχή το άκουσα και είπα από μέσα μου ένα μεγάλο
όχι. Μετά από πέντε λεπτά όμως είπα στον εαυτό μου: "Κάτσε,
είναι όμως μια πάρα πολύ ωραία διασκευή"
Είναι
όμως ωραίο να πειράζονται τέτοια κομμάτια;
Στην ουσία, δεν είναι σκοπός να πειράξουμε τα κομμάτια. Εάν είχαν
όλοι αυτή τη λογική, δηλαδή να μην πειράζουμε αυτά τα κομμάτια,
τότε τον Μπετόβεν και τον Μότσαρτ δε θα τους ξέραμε, γιατί έχουν
πεθάνει πριν 400 χρόνια. Και από την άλλη, φυσικά και θα πειράξουμε
αυτά τα κομμάτια. Τις ...βλακείες θα πειράζαμε; Επίσης,
το "Am Fenster", έγινε γνωστό σε άτομα ηλικιών 15, 16,
17. Δεν το ξέρανε. Από τους Nomisma το ακούσανε, είδαν Όνειρα
- Am Fenster, το βάλανε στο Internet και ήρθε το αποτέλεσμα. Εννοείται
ποτέ δεν είπαμε ότι είναι δικό μας κομμάτι. Είναι δυνατόν; Επίσης,
θα θέλαμε να μην ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό. Οι ίδιοι οι City
μας έδωσαν την άδειά τους να το κάνουμε. Τους είχαμε στείλει τη
μετάφραση στα αγγλικά αλλά και το κομμάτι και εκείνοι έκριναν
ότι πρέπει να γίνει. Εφ' όσον το έκριναν εκείνοι, τότε και να
πει κάποιος ότι είναι ιεροσυλία, μετράει λιγότερο. Το σίγουρο
είναι πως θα γράψουμε και άλλα κομμάτια και θα κριθούμε και από
εκεί. Τέλος, να πούμε ότι φυσικά και κρατάμε και τα αρνητικά σχόλια
καθώς μας προβληματίζουν. Αλλά εκείνο που μένει ανεξίτηλο στην
μνήμη μας, είναι ένας άνθρωπος 50 χρονών που ήρθε κλαίγοντας και
μας βρήκε και μας είπε ότι του θυμίσαμε τα νιάτα του που είχε
ακούσει τους City, live πριν από 30 χρόνια στο γήπεδο της Παναχαϊκής,
στην Πάτρα. Έκλαιγε, είχε συγκινηθεί.
Είναι
εύκολη λύση να συστήνεται κάποιος με μια διασκευή;
Είναι έτσι τα πράγματα σήμερα και στη δισκογραφία και στα ραδιόφωνα
που μόνο διασκευές ακούς. Άρα πρέπει με κάποιο τρόπο να σε μάθει
ο κόσμος. Αν κάναμε δικό μας κομμάτι, δυστυχώς δεν θα έβγαινε
ποτέ. Φοβούνται να παίξουν κάτι νέο. όλο τα ίδια και τα ίδια.
Αυτό
είναι θέμα ραδιοφώνου και των συνεργασιών που γίνονται και προκύπτουν
οι playlists;
Δυστυχώς, έχει γίνει πια μια συνταγή. Δεν θέλουμε να ακολουθούμε
τη συνταγή αλλά δυστυχώς είναι αναγκαίο κακό για να γίνεις γνωστός.
Βέβαια, ξεκαθαρίζουμε πως εμείς το "Am Fenster" δεν
το κάναμε γι' αυτό. Το βάλαμε γιατί επί δύο χρόνια που το παίζαμε,
μας στιγμάτισε όπως είπαμε. Τώρα όσον αφορά τις playlist, ο καθένας
μπορεί να παίξει ό,τι θέλει. Ο κόσμος πια δεν ακούει πολύ ραδιόφωνο.
Περισσότερο ενημερώνεται και ακούει μουσική πλέον από το Internet,
για παράδειγμα διαβάζει το MusicCorrner.gr, αλλά ένα έντυπο περιοδικό
δεν το διαβάζει καθόλου. Έτσι έχουν γίνει τα πράγματα πλέον. Οπότε,
ας παίξουν ό,τι θέλουν, δε μας ενοχλεί!
Άρα
για έναν νέο καλλιτέχνη ούτε το δισκογραφικό συμβόλαιο είναι ο
απόλυτος στόχος όπως κάποτε;
Όχι, γιατί ο καθένας πλέον μπορεί να κάνει δίσκο. Οι
στόχοι είναι διαφορετικοί. Μπορεί κάποιος να έχεις ως στόχο να
κάνει δίσκο για να έχει μεγαλύτερο νυχτοκάματο στο μαγαζί, άλλος
να έχει ως στόχο να γράψει ωραία κομμάτια, όπως και εμείς, ενώ
κάποιος άλλος να γίνει φίρμα και να παίρνει 19.000 ευρώ τη βραδιά.
Οι στόχοι ποικίλουν που σημαίνει ότι ο καθένας έχεις τους δικούς
του. Από εκεί και πέρα, το καλό για εμάς είναι ότι με την εταιρεία
που είμαστε έχουμε κοινούς στόχους. Ήταν ένας από τους στόχους
μας να βρούμε ανθρώπους που να μπορούν να μας υποστηρίξουν στον
τρόπο που θέλουμε να γράψουμε. Έχουμε λοιπόν βρει αυτούς τους
ανθρώπους και έχουμε πολύ καλή σχέση μαζί τους. Τους καταλαβαίνουμε,
μας καταλαβαίνουν και προχωράμε.
Την
προώθηση μέσω Internet πως την βλέπετε;
Πολύ καλή! Έχει αρχίσει να λειτουργεί. Το ίντερνετ σιγά σιγά θα
κατακτήσει πολύ περισσότερα πράγματα απ' ότι παλιά.
Έχετε
επιλέξει για να "ντύσετε" τον πρώτο δίσκο, το κομμάτι:
φιλικά. Πως προέκυψε;
Όλοι οι άνθρωποι που παίξανε, οι μουσικοί, οι στιχουργοί και οι
συνθέτες, ήμασταν όλοι μαζί μια παρέα. Δηλαδή κάποιοι άνθρωποι
ήρθαν και έπαιξαν αφιλοκερδώς γιατί ήταν φίλοι μας. Για να μας
βοηθήσουν, δηλαδή όλα έγιναν "φιλικά"! Ο τίτλος δεν
σημαίνει ότι ζητάμε και θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν όλοι έτσι...
Με
τον ίδιο τρόπο δημιουργήθηκε και το κομμάτι;
Όχι, έτυχε.
Για
τον καινούργιο δίσκο, θέλετε να μου μιλήσετε;
Ο δεύτερος δίσκος είναι επανακυκλοφορία του πρώτου, με δυο καινούρια
κομμάτια. Το ένα των Πήγασος, ομώνυμο κομμάτι και του δίσκου.
Λέγεται "φως στην αγάπη". Κάναμε νέο εξώφυλλο και νέα
φωτογράφηση...
Υπάρχει
κοινό στην Ελλάδα για να δεχτεί
τα ορχηστρικά κομμάτια;
Leida: Εχθές είχα μια συζήτηση με
κάποιον στιχουργό και μου έλεγε για την ποιότητα και για όλα αυτά.
Εγώ απαντάω ότι το τραγούδι είναι μια απλή φόρμα. Για τους ανθρώπους
είναι μια μικρή έκφραση. Παραπάνω από 3-4 λεπτά δεν μπορείς να
έχεις ένα τραγούδι. Το ποιοτικό τραγούδι από το χάλια, το ξεχωρίζεις
ανάλογα με τη δική σου στιγμή. Το ορχηστρικό γενικώς δεν είναι
συνηθισμένο. Μπορεί να το ακούσεις βέβαια σε ταινίες και σε σειρές
και να το συνδυάσεις με εικόνα.
Νίκος: Θα ήθελα να πω κάτι που εγώ
θεωρώ σημαντικό. Το ορχηστρικό απευθύνεται σε ψαγμένους. Είναι
οι άνθρωποι που μπορούν και δημιουργούν εικόνες ακούγοντας το
κομμάτι. Αντίθετα με τον άνθρωπο που απλά παίρνει το κομμάτι,
ακούει το στίχο και αν του αρέσει και τον εκφράζει το ακούει.
Μια ορχηστρική μουσική, σε πάει λίγο παρά πέρα γιατί ο καθένας
βάζει τη δική του ιδέα μέσα στο κομμάτι.
Μπορεί
να είναι ραδιοφωνικό ένα τέτοιο κομμάτι;
Όχι, αλλά δεν το κάνουμε γι' αυτό. Το κάνουμε γιατί μας αρέσει.
Στο
live, βλέπετε ανταπόκριση;
Ναι, και το "Balcan" και το "Hocus Pocus"
που έχουμε παίξει. Βέβαια, ένα παίζουμε κάθε φορά γιατί δεν είναι
δυνατόν να παίξεις πολλά. Δεν είμαστε συμφωνική ορχήστρα. Ο άλλος
έχει έρθει να ακούσει τραγούδια. Ανταποκρίνονται όμως. Πρέπει
να τους το δώσεις τη σωστή στιγμή. Όταν έχουν κουραστεί με τα
τραγούδια.
Θα
θέλατε να δώσετε ένα κομμάτι σε μια σειρά - ταινία;
Πάρα πολύ. Το έχουμε σκεφτεί και πιστεύουμε θα έρθει. Αυτή τη
στιγμή δεν το έχουμε επιδιώξει ακόμα. Είμαστε σε μια φάση που
ψάχνουμε να γράψουμε τραγούδια για εμάς και να περάσουμε όμορφα.
Αν κάποια στιγμή βγει μπροστά στο δρόμο μας, σίγουρα ευχάριστα
θα το κάναμε.
Την
όλη διαδικασία που οι μουσικές ντύνουν διαφημίσεις, πως την βλέπετε;
Αυτό είναι ένα τρικ. Η διαφημιστική εταιρεία κερδίζει, κερδίζει
όμως και ο καλλιτέχνης κάποια χρήματα. Για να γραφτεί ένας δίσκος
χρειάζονται χρήματα. Όταν λοιπόν δεν προέρχεσαι από κάποια ευκατάστατη
οικογένεια τα πράγματα είναι δύσκολα, καθώς οι δισκογραφικές δεν
δίνουν χρήματα για να γίνουν δίσκοι. Για να το κάνεις θες χρήματα.
Οπότε μπαίνεις σε μια διαδικασία να μπορείς να βρεις ένα χορηγό,
να μπορεί να πληρώσει τουλάχιστον κάποια χρήματα για να κάνεις
το δίσκο σου και να σε ακούσει κόσμος. Οπότε είναι αναγκαίο κακό.
Από εκεί και πέρα βέβαια, το συνεχόμενο είναι άσχημο.
Υπάρχουν
και πολλοί καλλιτέχνες φτασμένοι που το κάνουν αυτό, άρα δεν μπορεί
να είναι για να καλύψουν τα έξοδα του δίσκου.
Δεν ξέρω, ο καθένας μπορεί να είναι ευτυχισμένος με κάποια χρήματα.
Εγώ μπορεί να είμαι με 5 ευρώ και εσύ με 5 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό
εξαρτάται από τον καθένα. Δεν ξέρουμε καν το λόγο που το κάνει
ο καθένας. Είναι κάτι που πρέπει να γίνει για να μπορεί και ο
καλλιτέχνης να ζήσει αλλά είναι και κακό γιατί εμπορευματοποιείς
τόσο πολύ πια την μουσική σου και τα κομμάτια σου, που στο τέλος
τα βαριέσαι και εσύ ο ίδιος. Πάντως εμείς αν το κάναμε, θα ήταν
για να καλύψουμε κάποια έξοδα τα οποία δεν βγαίνουν.
Εσείς
τι μουσικά ακούσματα έχετε και τι μουσικές επιρροές σας βγαίνουν
όταν γράφετε;
Νίκος: Ακούμε διαφορετική μουσική.
Εγώ ακούω ό,τι δεν μου χαλάει το αυτί. Ειδικά όταν οδηγώ και δεν
έχω cd. Από εκεί και πέρα, ακούω πολύ hard rock. Είμαι επικεντρωμένος
εκεί. Μου αρέσει πολύ αυτό γιατί ήταν ανθηρή περίοδος και συνθετικά
και στιχουργικά.
Leida: Εμένα μου αρέσουν τα ορχηστρικά
κομμάτια και αυτά είναι που ακούω και αγοράζω. Λατρεύω τα soundtracks.
Ακούω όμως οτιδήποτε βγαίνει, ψάχνομαι και με νέα συγκροτήματα,
ακόμα και με ...ηπειρώτικα!
Νίκος:
Μάλιστα είχαμε κάνει και ένα πρόγραμμα στα Γιάννενα και τραγουδήσαμε
ηπειρώτικα! Αν δεν τα πεις "μπασταρδεμένα" και τα πεις
όπως είναι, όλα πάνε τέλεια!
Υπάρχει
ένα κομμάτι που να έχετε ζηλέψει και να θέλατε να είναι δικό σας;
Νίκος: Still of the night - Whitesnake
Leida: Θα ήθελα να έχω γράψει την
μουσική για την Amelie.
Ο
τελευταίος δίσκος έλληνα που ακούσατε και σας άρεσε;
Από παλαιότερους, θα σου λέγαμε άνετα: τους Κατσιμιχαίους. Ό,τι
και αν έχουνε βγάλει, μας αρέσει! Τους λατρεύουμε. Αν πούμε όμως
για καινούργιους, θα σου πούμε τον Δήμο Αναστασιάδη γιατί νομίζουμε
πως και σαν εικόνα και σαν μουσικός έχει πολλά να μας δώσει. Θα
δείξει όμως στη συνέχεια. Το ίδιο λέμε και για εμάς, όχι μόνο
για το Δήμο. Αλλά γενικά υπάρχουν και πολλοί καλοί που δεν ακούγονται.
Leida:
Πολλές φορές με ρωτάνε ποια είναι η καλύτερη ελληνίδα τραγουδίστρια
που έχω ακούσει. Όταν λέω η Ευδοκία Παπαδοπούλου, με ρωτάνε: η
ποια; Δεν την ξέρουν...
Πάντως, και τα Κίτρινα Ποδήλατα μας αρέσουν γιατί έχουν να δώσουν
πράγματα και κυρίως γιατί ανεβαίνουν σκαλοπάτι - σκαλοπάτι προς
την επιτυχία. Την απότομη δημοσιότητα δεν την θέλουμε καθόλου.
Ωραία
πάσα για ...talent show! Ποια είναι η γνώμη σας;
Αδιάφορη. Μη ρωτάς εμάς. Ρώτα εκείνα τα παιδιά που έχουν βγει
πλέον. Θα σου πουν ότι ήταν η μεγαλύτερη βλακεία της ζωής τους.
Σε τέτοιες παραγωγές, παίζουν με την ψυχολογία των παιδιών και
δεν τους ενδιαφέρει τι θα κάνει μετά το κάθε παιδί. Τους ενδιαφέρει
μόνο τι θα γράψει το μηχανάκι της Agb. Μπορεί να σου πετάξει ο
άλλος μια ατάκα απλά και μόνο για να έχει παραπάνω τηλεθέαση και
εσύ να έχεις ψυχολογικά προβλήματα και να νομίζεις ότι είσαι ο
Νταλάρας. Είναι σαν κάποιος που σε ερωτεύεται... Θα σου πει: Είσαι
η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου. Το πιστεύεις τότε. Αν όμως ο
επόμενος σου πει: Πως είσαι έτσι; Φαντάσου πως θα νιώσεις και
τι θα σου συμβεί. Είχα ακούσει πράγματα μέσα στο fame story αλλά
το λάθος είναι ότι τους συγκρίνουν μεταξύ τους. Για βγάλε τους
έξω και σύγκρινέ τους με όλα αυτά που υπάρχουν. Είναι και εδώ
όμως διαφορετικοί οι σκοποί. Μπορεί κάποιοι να έχουν σκοπό απλά
να γίνουν μια φίρμα.
Ποιο
είναι το διαφορετικό στοιχείο που θέλετε ως Nomisma να προτείνετε;
Δεν μπορούμε να το καταλάβουμε εμείς. Ο δίσκος μας είναι μελωδικός,
αυτό το ξέρουμε. Έχουμε διάφορες μελωδίες, μας αρέσουν βιολί και
πνευστά μαζί. Πειραματιζόμαστε, δεν ξέρουμε καν τι μπορεί να βγει
στον επόμενο δίσκο. Είμαστε δυο διαφορετικοί άνθρωποι, ερχόμαστε
από δυο διαφορετικές χώρες και από δυο διαφορετικούς κόσμους,
αν τα βάλεις όλα αυτά μαζί, μπορεί να βγει κάτι καλό και δυνατό
αλλά μπορεί και κάτι που δεν ακούγεται. Στη μουσική σημασία έχει
να πειραματίζεσαι...
Επειδή
υπάρχει και η προβολή από τα μέσα. Η εξωτερική εμφάνιση, τι ρόλο
παίζει;
Νομίζουμε αρκετή. Το να είσαι όμως ισχυρή προσωπικότητα, παίζει
ρόλο σίγουρα πιο δυνατό. Μπορεί μια γυναίκα να είναι Θεά και να
πάρει το μικρόφωνο και να γίνει άσχημη. Είναι ένα πακέτο...
Ποιο
είναι το πιο αρνητικό σχόλιο που έχετε ακούσει;
Νίκος: Με ενόχλησε αφάνταστα όταν
άκουσα κάποιον καλλιτέχνη, σπουδαίο, να λέει ότι έχει ακούσει
ότι παίζουμε playback. Νομίζω ειδικά για τη Leida που παίζει 20
- 23 χρόνια βιολί και για εμένα που παίζω 17 χρόνια πνευστά, με
ενόχλησε πολύ. Ήθελα να του αποδείξω ότι παίζω live.
Leida: Εμείς πέσαμε πάνω του και
του είπαμε ότι αυτό είναι φιλοφρόνηση, γιατί παίζουμε τόσο καλά
που νομίζουν ότι είναι playback! Μετά όμως καταλάβαμε ότι πρέπει
όλα να υπάρχουν. Αν ακούς μόνο καλά λόγια, τότε κάτι δεν πάει
καλά! Θέλουμε αρνητικά σχόλια, γιατί γινόμαστε καλύτεροι.
Πως
δίνετε τον τίτλο στα ορχηστρικά κομμάτια;
Leida: Το "σύννεφα" το
έχει γράψει ο Νίκος. Το ονομάσαμε "σύννεφα", γιατί αρχίζει
λίγο μουντά το κομμάτι. Είναι ένας διάλογος μεταξύ φλάουτου και
βιολιού. Στην πορεία, άμα ακούσεις το κομμάτι, είναι σαν να περνάνε
σύννεφα από πάνω σου. Μετά είναι σα να βρέχει. Καταλαβαίνουμε
τι εικόνες φέρνει στο μυαλό.
Από
το δίσκο, ποιο είναι το αγαπημένο σας;
Έχουμε μοχθήσει γι' αυτά τα κομμάτια. Όλα μας αρέσουν. Τόσες αναμνήσεις...
Οι φίλοι που παίζουν δωρεάν όλα αυτά... Τόση ενέργεια... Όταν
γίνεται ένας δίσκος για κάποιον που είναι μόνο τραγουδιστής, όλοι
οι υπόλοιποι δουλεύουν το δίσκο, πάει ο τραγουδιστής δυο μέρες
και τραγουδάει τα κομμάτια. Για εμάς δεν ισχύει αυτό. Εμείς είμαστε
στην ενορχήστρωση, είμαστε εκεί, χτίζουμε τα κομμάτια. Και αυτό
είναι πάρα πολύ ωραίο συναίσθημα, αυτή είναι η δουλειά μας.
Νίκος:
Εμένα μου αρέσει το "Φύγε", όπως και στους περισσότερους
μουσικούς.
Leida: Εμένα πάλι μου αρέσει πάρα
πολύ το "που πάμε" που είναι μπαλάντα.
Θα
σας άρεσε να γράψετε ένα κομμάτι με πολιτική ιδεολογία και κοινωνικά
μηνύματα;
Πάρα πολύ. Το πρόβλημα είναι ότι είμαστε μικροί στην ηλικία και
δε θα μας πάρουν στα σοβαρά. Μπορεί να έχουμε όμως πολλά πράγματα
να πούμε. Για μια εβδομάδα, χυθήκανε όλοι οι νέοι στο δρόμο, και;
Έπεσε η κυβέρνηση; Δεν έγινε τίποτα. Δε τον νοιάζει τίποτα τον
πρωθυπουργό, δεν φεύγει. Δεν έχει καταλάβει ότι τα έχει κάνει
μαντάρα. Δε σε παίρνουν στα σοβαρά, δεν τους νοιάζει. Σε έναν
16χρονο μπορεί να έχω να πω κάτι. Σε έναν 50χρονο έχω να πω κάτι,
αλλά ξέρεις τι θα μου πει; "Έζησες εσύ και ξέρεις";
Εγώ
πάλι θέλω να ταυτιστώ...
Νίκος: Εσύ, όχι όμως και οι άλλοι.
Μπορεί να έχουμε πολλά πράγματα να πούμε. Προσωπικά ξεκίνησα να
ζω μόνος από τα 18 και νοίκιασα σπίτι και ζω μόνος μου. Η Leida
έφυγε από μια χώρα και δεν ήξερε ούτε τι είναι η coca cola. Ήρθε
σε μια χώρα, ως οικονομική μετανάστρια. Κανείς δεν τη ρώτησε πως
έζησε. Έχουμε να πούμε, πολλά, αλλά ένας μεγάλος θα πει: "Άντε
ρε με το μαλλί έτσι που κρεμάς και σκουλαρίκια, τι θα μου πεις
εμένα";
Σας
ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχεια!
Και εμείς σ' ευχαριστούμε!
------------------------------------------------
BAR
RESTAURANT CAFE
ΠΑΡΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (Βασ. Σοφίας)
210.7223784 |
***Απαγορεύεται αυστηρά
η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια
του Music Corner...
***
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο "Πάρκο Ελευθερίας".
*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή
Olympus
