Πριν επιχειρήσει ένα μικρό διάλειμμα στην επαγγελματική της πορεία και εξελιχθεί σε μια από τις πιο αγαπημένες παρουσίες του Fame Story III, είχε ολοκληρώσει τις σπουδές της στο τραγούδι, είχε φοιτήσει σε δραματική σχολή, είχε ζήσει τις συγκλονιστικές εμπειρίες μιας δημοσιογραφικής αποστολής στη δίνη του πολέμου και είχε συνοδεύσει τις μεγαλύτερες μουσικές φυσιογνωμίες του ελληνικού τραγουδιού (Θεοδωράκης, Μαρκόπουλος, Νταλάρας, Μαρινέλλα, Αλεξίου, Αρβανιτάκη, Γαλάνη, Μαχαιρίτσας, Κορκολής, Φραγκούλης, Μακεδόνας) σε συναυλίες, διοργανώσεις και χειμερινές περιοδείες σε Ελλάδα και εξωτερικό!

Κατά γενική ομολογία, η Αναστασία Ζαννή υπήρξε μια απ' τις πιο αξιοζήλευτες ερμηνεύτριες που πέρασαν ποτέ τις πύλες ενός reality παιχνιδιού. Με τη πρώτη σκέψη, ήταν δύσκολο να καταλάβουμε ποιος ήταν ο στόχος της και τι γύρευε να κερδίσει κάτω από τα φώτα μιας τηλεοπτικής "σχολής", αλλά εκείνη ήταν πολύ ξεκάθαρη και αληθινή όταν δήλωσε πως τη συγκεκριμένη περίοδο είχε ανάγκη να δοκιμαστεί σε κάτι διαφορετικό, να δείξει ποια πραγματικά είναι γιατί πάντα ένιωθε ασφαλής για το χαρακτήρα της και τελικά να ζήσει για λίγο στο παλμό της εποχής της! Προσωπικά έβρισκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον να την παρακολουθώ να προσπαθεί για να κερδίσει τη δική της μάχη - έτσι μπορεί να θεωρηθεί όταν βλέπεις μια τραγουδίστρια της ποπ όπερας να βάζει όλες τις δυνατότητές της για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων χορεύοντας και ταυτόχρονα τραγουδώντας επιτυχίες σαν το ξεσηκωτικό "Τώρα", που έχουμε γνωρίσει με τη φωνή του Νίκου Κουρκούλη.

Η συμμετοχή της Αναστασίας αναβάθμισε ένα παιχνίδι που επιμένει να βγάζει νικητές αυτούς που κάνουν τους τηλεθεατές να διασκεδάζουν και να περνούν καλά και όχι απαραίτητα αυτούς που ξεχωρίζουν για τη καλή τους φωνή. Δυστυχώς, έχω να ακούσω νέα της από τον Μάη του 2005 που είχε ανακοινώσει ότι θα συνοδεύει την Emma Shapplin στις περσινές συναυλίες της. Σίγουρα θα συνεχίζει την δική της διαδρομή, όμως μετά από ένα χρόνο θα προτιμούσα η ξαφνική της δημοσιότητα να είχε "εξαργυρωθεί" με τη κυκλοφορία της πρώτης δισκογραφικής της δουλειάς. Δεν θα διαφωνήσω με αυτούς που υποστηρίζουν ότι το είδος που υπηρετεί δεν είναι πολύ οικείο στη χώρα μας, αλλά η περίπτωση π.χ του Μάριου Φραγκούλη στην ελληνική δισκογραφία τα τελευταία χρόνια ακυρώνει κάθε αμφιβολία για το αντίθετο. Εξάλλου οι δισκογραφικές εταιρείες θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πολύ καλά ότι όταν "επενδύουν" σε τόσο μεγάλης αξίας φωνές, αυτομάτως οδηγούνται σε "επενδύσεις χρόνων", που δεν πρόκειται να τους προδώσουν τόσο εύκολα...

* Ποια νέα πρόσωπα θέλετε να φιλοξενήσουμε στη στήλη μας; Περιμένω τις δικές σας προτάσεις στο k.mathioudaki@musiccorner.gr