Τραγούδι : "Σου κάνω ένα δώρο"
Στίχοι : Γιώργος Κρητικός
Σύνθεση : Κρινιώ Νικολάου
Ερμηνεύτρια : Κρινιώ Νικολάου

Καλός ο καταιγισμός από τις νέες κυκλοφορίες που δεχόμαστε τις τελευταίες εβδομάδες αλλά το τραγούδι θα πορευόταν αγκομαχώντας αν δεν υπήρχαν δημιουργοί με ουσιαστικές επιλογές.
Έχω αναφερθεί ξανά για την αδικία εις βάρος των καλλιτεχνών που το πλήθος αγνοεί την ύπαρξή τους και τους γνωρίζει όταν ξεσπάσει κάποιο σκανδαλάκι ή γίνει θόρυβος για την προσωπική τους ζωή.
Υπάρχουν καλλιτέχνες που κινούνται δημιουργούν, εμφανίζονται σε διάφορες σκηνές και αξίζουν την προσοχή μας. Ιδιαίτερη χαρά θα μου προξενούσε να συναντούσα μουσικόφιλο κοινό (όχι ότι δεν υπάρχει αλλά είναι ελάχιστο) το οποίο δεν αρκείται στο να χωνεύει ότι του σερβίρουν, μα ψάχνει να βρεί νέες μουσικές γεύσεις.

Πολύπλευρο ταλέντο η Κρινιώ Νικολάου. Πάνω από όλα μουσικοσυνθέτρια αλλά και εξίσου καλή ερμηνεύτρια. Αν τα πράγματα στην ελληνική μουσική σκηνή ήταν 100% αξιοκρατικά, τότε σίγουρα η Κρινιώ θα ήταν από τα μεγαλύτερα αστέρια. Μετρά στην πορεία της, σημαντικές συνεργασίες με μεγάλα ονόματα όπως ο Κώστας Χατζής και ο Γιάννης Σπανός.

Από την τελευταία της δισκογραφική δουλειά "Από τα μάτια χρώμα" μας αρέσουν αρκετά τραγούδια - τα περισσότερα δικές της συνθέσεις. Ένα από τα αγαπημένα μας είναι και το τραγούδι που επιλέξαμε για αυτή την εβδομάδα. Το "Σου κάνω ένα δώρο".

Θέμα: η πορεία προς το όνειρο που έγινε αγανάκτηση.

Τι απελπιστικό είναι να προσπαθείς να λειτουργήσεις και να βελτιώσεις μια σχέση, όταν ο σύντροφός σου προκύψει τελικά μια διαφορετική προσωπικότητα από αυτή που σου είχε αρχικά δείξει; Τραγικά απελπιστικό! Τόσο, που μπορεί να μετατρέψει την απελπισία σε αγανάκτηση και να σε κάνει να ξεστομίζεις το "..άντε γεια..".

Ξεκινάς ταξίδι για το όνειρο του έρωτα, μα η πορεία διαψεύδει τις προσδοκίες σου. Το ταξίδι παρεκκλίνει από την πορεία του και αυτό σε κάνει να λυπάσαι. Σε κάνει να νιώθεις προδομένος και απογυμνωμένος σαν ..Δέντρο εγώ.. που μ' αφήνεις τα κλαδιά γυμνά.. Τι κρίμα που αυτός ή αυτή που ονειρευόμουν, αντί για σωτηρία προέκυψε και συ φθινόπωρο.

Αρχικά δεν θες να το πιστέψεις. Νομίζεις πως κάτι δεν έχεις αντιληφθεί σωστά. Θες να πιστέψεις πως όσα βλέπεις δεν υφίστανται. Πως κάνεις λάθος. Καταβάλλεις προσπάθειες να σώσεις ότι μπορείς ..Τρέχω να κρυφτώ στο όνειρο που με ξαναγεννά.
Το όνειρο του έρωτα όμως ακόμη και αν σε ξαναγεννήσει, η πραγματικότητα θα σε ξυπνήσει, το ίδιο απογοητευτικά. Δυστυχώς τότε μόνο βλέπεις την αλήθεια κατάματα, γιατί Φταίω εγώ που σε λογάριασα Σα νησί που σώζει ναυαγούς.. Ενώ το έβλεπα από την αρχή πως ήσουν ..άγρια θάλασσα.. και η συμπεριφορά σου ..Με πετάς σε βράχια και γκρεμούς..

Αυτό είναι που με βοηθά να βρω κουράγιο να μετατρέψω την θλιμμένη μου απογοήτευση σε ελεγχόμενη αγανάκτηση. Με κάνει ήρεμα - με την ηρεμία αυτού που γνωρίζει ότι δεν υπάρχει πλέον σημείο επαφής - να τολμάω να σπάω τα δεσμά των ανασφαλειών μου και να χαράζω δική μου πορεία στο ταξίδι. Πορεία που δεν σε περιλαμβάνει ως επιβάτη στο πλοίο του ονείρου μου.

Η αποδοχή της αλήθειας είναι τόσο λυτρωτική που μπορεί να μας κάνει να φανούμε γενναιόδωροι. Άριστα γενναιόδωροι! ...Σου κάνω ένα δώρο... Το δώρο μου είναι η αποχώρηση, η παραίτηση από όσα κοινά ζούμε. Εκεί που κοιμόμουν εκεί που πνιγόμουν. Αυτό το χώρο σου τον χαρίζω. Άδειο. Απαλλαγμένο από την παρουσία μου... ..σου αδειάζω το χώρο δεξιά..
..Άντε γεια.. Ήρεμη αγανάκτηση. Αποδοχή του τέλματος. Παραίτηση - ανακούφιση από αυτά που με κούρασαν προσπαθώντας να τα κατευθύνει η ψυχή μου να πιάσουν το όνειρο.

Λίγο ή πολύ είμαστε όλοι γνώστες των καταστάσεων που περιγράφουν τα τραγούδια. Όταν "κοσκινίζω" το στιχουργικό μέρος ενός τραγουδιού, αναπόφευκτα ψάχνω να βρω το θέμα του μέσα μου.
Αυτός είναι και ο λόγος που από τη παρούσα στήλη δεν θα αγγίξω ποτέ τραγούδια τα οποία δεν θα με αγγίξουν και εκείνα με τη σειρά τους.
Αυτός είναι επίσης και ο λόγος για τον οποίο "μπερδεύω" το α' ενικό πρόσωπο με το β' πληθυντικό. Γιατί γράφοντας, με παρασύρουν οι σκέψεις και βγάζω πράγματα που τα γράφω για να τα διαβάσετε εσείς, αλλά και για να τα υπενθυμίσω στον εαυτό μου.

Σημεία που αξίζουν την προσοχή μας

1. Το μουσικό θέμα εισαγωγής στην κλασσική εκτέλεση του τραγουδιού.
2. Ο μεστά συγκεκριμένος λόγος του Γιώργου Κρητικού.
Εικόνες φθινοπώρου κλαδιά γυμνά, θάλασσας άγριας.. ..βράχια παρομοιώσεις για αναταραγμένη σχέση που είναι δώρο ο τελειωμός της και για τους δύο.
3. Στη δισκογραφική δουλειά της Κρινιώς θα βρείτε το αναφερθέν τραγούδι σε δύο εκτελέσεις, τις οποίες αγαπάμε το ίδιο. Η πρώτη εκτέλεση είναι περισσότερο μελαγχολική και η δεύτερη είναι δυναμικό remix.
4. Το ιδανικό ταίριασμα στίχου μουσικής. Συνήθως το συναντάμε όταν λόγια και μελωδία προέρχονται από ένα πρόσωπο. Εδώ οι δημιουργοί είναι δύο.

Να περνάτε καλά και να τραγουδάτε όποτε βρίσκεται ευκαιρία.

Μάρθα Μανώλη
martha@musiccorner.gr