 |
|
|
|
|||
|
Πόσο
συχνά ονειρευόμαστε συντροφιά με ένα τραγούδι... Πόσες φορές μας
αγγίζει ένας στίχος, μια μελωδία, μια φωνή και δημιουργεί ευχάριστες
ή δυσάρεστες σκέψεις...
'Ενα τραγούδι που τον τελευταίο καιρό μας άγγιξε όσο λίγα, είναι το "Να κοιμηθούμε αγκαλιά" από το δίσκο "Μετωπική" του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, σε στίχους του Γιώργου Κλεφτογιώργου και μουσική της Σοφίας Βόσσου... Πάλι
μέτρησα τ' αστέρια κι όμως κάποια λείπουνε Να
κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας Τα
φιλιά σου στο λαιμό μου μοιάζουνε με θαύματα Ο άμεσος ερωτικός λόγος του τραγουδιού το κάνει να ξεχωρίζει με την πρώτη ακρόαση! Αναφέρεται στην ακατάσχετη ανάγκη που έχει ο άνθρωπος να μοιράζεται πράγματα... Ο στιχουργός, με τη χρήση ρομαντικών - ποιητικών λέξεων και εικόνων (αστέρια, βροχή, φεγγάρια, τριαντάφυλλα, παραλίες) καταφέρνει να συγκινήσει και να μας υπενθυμίσει πως για να είναι καλοί οι στίχοι ενός τραγουδιού δε χρειάζεται ούτε να έχουν μεγάλα ή δύσκολα λόγια ούτε να είναι "πιασάρικοι"! Η ειλικρίνεια και η αμεσότητα είναι ικανά στοιχεία ώστε να συγκροτήσουν ένα καλό σύνολο. Η λέξη κλειδί στους στίχους είναι το "να μπερδευτούν", άκρως αντιποιητική, που όμως ακριβώς για αυτόν το λόγο ενέχει τρομερό δυναμισμό και εκφραστικότητα! Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στο Γιώργο Κλεφτογιώργο που έγραψε αυτούς τους όμορφους στίχους! Σπάνια πλέον κυκλοφορούν τραγούδια ποιητικά που έχουν πραγματικά κάτι να πουν, γι' αυτό οφείλουμε ως ακροατές να τα επισημαίνουμε και να τους δίνουμε την προσοχή που τους αξίζει... Τη μουσική του κομματιού έχει γράψει η Σοφία Βόσσου, γνωστή ερμηνεύτρια και δημιουργός! Το κομμάτι είναι μπαλάντα, με λιτή ενορχήστρωση (με τον ήχο του πιάνου να "οδηγεί" τη μελωδία). Η Βόσσου (η οποία έχει γράψει ένα από τα καλύτερα τραγούδια της δεκαετίας του 1980, το "Φιλαράκι") εκπλήσσει ευχάριστα με τη μελωδία του "Να κοιμηθούμε αγκαλιά" και μας κάνει να ανυπομονούμε για ανάλογες δημιουργίες της στο μέλλον... Η σύγχρονη δισκογραφία έχει μεγάλη ανάγκη από καλούς συνθέτες, το αντιλαμβανόμαστε όλοι αυτό! Ήρθε η στιγμή να σχολιάσουμε την καταπληκτική ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ήρεμος, ανεπιτήδευτος, ερωτικός και ταυτόχρονα δυναμικός, τραγουδά το κομμάτι όπως μόνο εκείνος ξέρει, και προκαλεί συγκίνηση! Από εκεί και πέρα τα λόγια είναι περιττά γι' αυτόν τον τεράστιο ερμηνευτή, ο οποίος είναι από τους ελάχιστους στο χώρο που συνεχίζουν να προσφέρουν στην Τέχνη με το ίδιο, αμείωτο πάθος! Η αγάπη του στη μουσική φαίνεται να μη στερεύει, όσο κι αν περνούν τα χρόνια και το γεγονός αυτό τον κάνει να ξεχωρίζει... Μακάρι να υπήρχαν κι άλλοι καλλιτέχνες με το επίπεδο και το μεράκι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου...! --- |
|||
 |
|