Στα
χνάρια του Δημήτρη Μπάση
Όχι
πως έχουμε live δίσκους του Δημήτρη Μπάση, τόσους
που να συνιστούν ένα αφιέρωμα από τη στήλη μας ανάλογο
των προηγούμενων εβδομάδων. Απλά, επειδή βρίσκονται σε
εξέλιξη οι καλοκαιρινές του συναυλίες και επειδή το δικό
μας MusicCorner.gr
είναι χορηγός επικοινωνίας αυτών των συναυλιών, είπαμε
να πάρουμε αφορμή σήμερα και να σταθούμε σε έναν από τους
καλύτερους ερμηνευτές των τελευταίων χρόνων. Με ισχυρό
πάτημα στο βυζαντινό μέλος και με αποδεδειγμένες ικανότητες
στο λαϊκό και το "έντεχνο" τραγούδι.
Προσωπικό
άλμπουμ από ζωντανή ηχογράφηση ο Δημήτρης Μπάσης δεν έχει
κυκλοφορήσει μέχρι τώρα. Καταγράφονται μόνο τέσσερις συμμετοχές
του σε ισάριθμες live δισκογραφικές κυκλοφορίες: "Χρήστος
Νικολόπουλος - Ωδείο Ηρώδου Αττικού", "Για τον
Γρηγόρη", "Σαββόραμα" και "Υπάρχει
και το ζεϊμπέκικο".
Να
τα πάρουμε με τη σειρά. Το Σεπτέμβριο του 1999 πραγματοποιήθηκε
στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού η συναυλία του Χρήστου Νικολόπουλου,
με ερμηνευτές την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τον Κώστα Μακεδόνα
και τον Δημήτρη Μπάση. Συμμετείχαν τα Μουσικά Σύνολα και
η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ. Η συναυλία κυκλοφόρησε
σ' ένα διπλό cd, στο οποίο με τη φωνή του Δημήτρη Μπάση
θ' ακούσετε εφτά τραγούδια του Χρήστου Νικολόπουλου: το
πολύ γνωστό "Τώρα μένω μόνος μου" σε στίχους
του Άρη Δαβαράκη από το δίσκο "Σ' ανοιχτούς ουρανούς",
τη μεγάλη επιτυχία "Ψίθυροι καρδιάς" σε στίχους
της Ελένης Γιαννατσούλια από το ομότιτλο τηλεοπτικό o.s.t,
το "Ξένος για σένανε κι εχθρός", που πρωτόπε
ο Γιώργος Νταλάρας το 1989 στο δίσκο του με τον Χρήστο
Νικολόπουλο και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο "Μη μιλάς
κινδυνεύει η Ελλάς". Κι ακόμα, "Με το στόμα
γεμάτο φιλιά" σε στίχους του Λ. Παπαδόπουλου, με
πρώτο διδάξαντα το Λεωνίδα Βελή - τον θυμόσαστε; - το
1987 στο δίσκο του "Αγάπη όλο ζήλια" και "Κάτω
απ' το πουκάμισό μου" σε στίχους του Πυθαγόρα, από
το δίσκο του Νικολόπουλου με το Στέλιο Καζαντζίδη "Υπάρχω"
το 1975. Μας μένουν δύο τραγούδια με τον Δημήτρη Μπάση
από την ηχογράφηση του Ηρωδείου: "Το 'πες" σε
στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και "Με βάρκα την
Ελλάδα" σε στίχους του Αντώνη Ανδρικάκη. Αμφότερα
τα πρωτοτραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας, το πρώτο στο δίσκο
του "Κινδυνεύει η Ελλάς" και το δεύτερο στα
"Μεθυσμένα τραγούδια" του '96.
Στην
τιμητική συναυλία "Για τον Γρηγόρη" Μπιθικώτση,
με τη συμμετοχή πολλών ελλήνων ερμηνευτών (Νταλάρας, Παπακωνσταντίνου,
Καλογιάννης, Μητροπάνος, Μητσιάς, Πάριος, Τερζής...) αναφερθήκαμε
τόσο στα live της Δήμητρας Γαλάνη όσο και του Γιάννη Κότσιρα.
Να πούμε, μόνο, ότι εκείνη τη βραδιά - 19 Μαρτίου του
2002 - ο Δημήτρης Μπάσης τραγούδησε δύο τραγούδια από
δύο ιστορικούς κύκλους τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη σε
ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, που θα τα βρείτε στο διπλό άλμπουμ
"Για τον Γρηγόρη": "Θα σημάνουν οι καμπάνες"
(από τη "Ρωμιοσύνη") και "Μέρα Μαγιού μου
μίσεψες (από τον "Επιτάφιο").
Και
φτάνουμε στο "Σαββόραμα". Μια παράσταση του
Διονύση Σαββόπουλου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 2001,
μια γιορτή απ' αυτές που μόνο ο Σαββόπουλος ξέρει πολύ
καλά να στήνει. Πολλοί οι καλεσμένοι του, ανάμεσα τους
και ο Δημήτρης Μπάσης, που συμμετείχε στο αυτοβιογραφικό
τραγούδι του Σαββόπουλου "Γεννήθηκα στη Σαλονίκη":
"...Από
τα χώματα και με το αεράκι
βλέπει το τραμ να έρχεται γραμμή
είναι κατάφωτο και στο σκαλοπατάκι
στέκει ο Τσιτσάνης μ' ένα μικρό βιολί..."
Από
τη "Ρεζέρβα" του '79.
"Υπάρχει
και το ζεϊμπέκικο". Υπάρχει και ένα διπλό cd από
τις εμφανίσεις το 2005 στην "Ακτή Πειραιώς"
του Δημήτρη Μητροπάνου με τον Θέμη Αδαμαντίδη και τον
Δημήτρη Μπάση. Αν σταθούμε στο solo τραγουδιστικό μέρος
του Μπάση, θα διαπιστώσουμε ότι με τη φωνή του έχουν ηχογραφηθεί
μερικά "μεγάλα" τραγούδια, κλασικά στο είδος
τους, ζεϊμπέκικα εννοείται. Θέλετε τίτλους; "Ήλιε
μου σε παρακαλώ" του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη
Παπαδόπουλου (δίσκος: "Να 'χαμε τι να 'χαμε"),
"Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι" του Απόστολου Καλδάρα
(τραγούδι - σύμβολο), "Παραπονεμένα λόγια" του
Γιάννη Μαρκόπουλου και του Μάνου Ελευθερίου (δίσκος: "Σεργιάνι
στον κόσμο"), "Δε θα ξαναγαπήσω" του Μ.
Λοΐζου και του Λ. Παπαδόπουλου (το ένα από τα δύο τραγούδια
του Λοΐζου που ηχογράφησε ο Καζαντζίδης), "Αισθηματίες"
του Χρήστου Νικολόπουλου και του Πυθαγόρα (δίσκος: "Υπάρχω"),
"Βρέχει φωτιά στη στράτα μου" του Μίμη Πλέσσα
και του Λ. Παπαδόπουλου, γραμμένο το 1969 για την ταινία
του Φώσκολου "Ορατότης μηδέν" και για τη φωνή
του Στράτου Διονυσίου. Αλλά και το νέας κοπής "Απόψε
θέλω να πιω", σε μουσική του Αντώνη Βαρδή και στίχους
της πρωτοεμφανιζόμενης Σοφίας Αργυροπούλου, που μόλις
τότε είχε κυκλοφορήσει στο δίσκο της Χαρούλας "Ως
την άκρη του ουρανού σου".
Πέρα
από τα live τώρα...
Ο Δημήτρης Μπάσης έλαβε το δισκογραφικό του "βάπτισμα"
το 1995, συμμετέχοντας σε δύο άλμπουμ του Σταμάτη Κραουνάκη:
"Τρίτο στεφάνι" (με "Το τραγούδι του Δημήτρη"
σε στίχους του συνθέτη και "Όταν έρχονται οι φίλοι
μου" (με το "Μπλε γκρι τρενάκι" και το
"8 ½" σε στίχους Κραουνάκη). Το 1997 κυκλοφόρησε
ο πρώτος προσωπικός του δίσκος "Με τη φόρα του ανέμου"
και με τις υπογραφές του Κώστα Φαλκώνη και του Χρήστου
Παπαδόπουλου, ενώ την ίδια χρονιά τραγούδησε τους πασίγνωστους,
με ηπειρώτικο άρωμα, "Ψίθυρους καρδιάς" του
Χρήστου Νικολόπουλου.
Τα
επόμενα δισκογραφικά του βήματα:
1998: "Σ' ανοιχτούς ουρανούς", με τραγούδια
του Χρήστου Νικολόπουλου σε στίχους του Άρη Δαβαράκη και
της Ελένης Γιαννατσούλια.
2000: "Μιλάω χρόνια", με συνθέσεις της Βάσως
Αλαγιάννη σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη.
2001: "Η
αγάπη είναι φωτιά", με επανεκτελέσεις δεκατριών
τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη.
Το
2000 ήρθε, σ' ένα cd single, το "Σπασμένο
καράβι" του Γιάννη Σπανού σε ποίηση του Γιάννη
Σκαρίμπα, διασκευασμένο από το συγκρότημα "Άνεμος"
(το πρωτόπε ο Κώστας Καράλης το 1975 στην "Τρίτη
ανθολογία" του Σπανού) και ένα χρόνο μετά τραγούδησε,
με τη Νένα Βενετσάνου στο "Τραγούδι του νεκρού αδερφού"
του Μίκη Θεοδωράκη.
Το
2003 ήρθε ένας, ακόμη, προσωπικός δίσκος του Δημήτρη Μπάση,
με τίτλο
το όνομά του και με τραγούδια δέκα διαφορετικών συνθετών
και έξι στιχουργών. Από κει, ξεχώρισε το τραγούδι της
"Ζωής", που "ξεκινά δυνατά και πατά σ'
άλλους γαλαξίες...".
Η
δισκογραφία του συμπληρώνεται από δύο ακόμα παραγωγές:
από την αμήχανη "Δύσκολη
καρδιά" (2004), με τραγούδια του Νίκου Αντύπα
σε στίχους της Μυρτώς Κοντοβά και της Λίνας Νικολακοπούλου
και από το πρόσφατο "Η
ζωή αλλού σε πάει" με καλά σύγχρονα λαϊκά τραγούδια.
Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και καλύτερα.
Το θέμα είναι πως θα βρεθούν... Δεν ξέρω που θα πάει τον
Δημήτρη Μπάση το τελευταίο του δισκογραφικό βήμα. Ξέρω
ότι ο ίδιος ο σπουδαίος ερμηνευτής μπορεί να βρει το δρόμο
που θα τον ξαναφέρει στο προσκήνιο, με τρόπο δυναμικό
και με ένα υλικό αντάξιο της φωνής του. Το αξίζει...
---