Ο
Βαγγέλης και ο Θοδωρής είναι δύο νέα παιδιά
που γνωρίστηκαν πριν έξι χρόνια, στα πλαίσια της φοιτητικής
τους ζωής. Μάλλον δεν άνηκαν στους κλασσικούς φοιτητές που
τους αρέσει να σκοτώνουν την ώρα τους παίζοντας τάβλι, γι'
αυτό σκέφτηκαν να ενώσουν τη "τρέλα" τους και
να δημιουργήσουν ένα project που θα βασίζεται κυρίως σε
ηλεκτρικούς και ηλεκτρονικούς ήχους. Αν και στις πρώτες
μουσικές τους απόπειρες χρησιμοποιήθηκαν λούπες και samples
από παλιότερους δίσκους και cd's, η ώρα που ξεκίνησαν να
σκαρώνουν τη δική τους μουσική και τους δικούς τους στίχους
δεν άργησε να φανεί! Τα χρόνια που ακολούθησαν οι "OK"
πειραματίστηκαν με την ηχογράφηση πολλών κομματιών, πρόσθεσαν
γυναικεία φωνητικά στο συγκρότημά τους και δεν άφησαν την
ευκαιρία να πάει χαμένη όταν τους πρότειναν να εμφανιστούν
ζωντανά στη σκηνή, πραγματοποιώντας μια πρωτότυπη ιδέα τους
για ένα πάρτυ που συνδύαζε live όργανα και τη παρουσία DJ
ταυτόχρονα!
Οι
"OK" είναι ο Βαγγέλης Ορφανίδης (synths
- προγραμματισμός), o Θοδωρής Kαλούσος (κιθάρες)
και η Εβίτα Μητσοπούλου (φωνητικά). Συνθέτουν τα
δικά τους τραγούδια με ηλεκτρικά στοιχεία και ελληνικό στίχο
και "κερδίζουν" την επαφή με το κοινό μέσω των
Live Dance Parties που διοργανώνoυν σε διάφορα clubs της
Ελλάδας. Τη καινούργια χρονιά σκοπεύουν να αναζητήσουν δισκογραφική
εταιρεία για να "στεγάσουν" τις μουσικές τους
ανησυχίες, αλλά μέχρι τότε μπορείτε να επισκεφθείτε το διαδικτυακό
τους τόπο, να τους γνωρίσετε καλύτερα και να "κατεβάσετε"
τα τραγούδια τους στον ηλεκτρονικό υπολογιστή σας... Ανακαλύψτε
τους!
Music
Corner: Ποιο ήταν το έναυσμα για να γεννηθούν οι "OK";
OK:
Η παρέα... Σπουδάζαμε στην ίδια σχολή, κάναμε παρέα,
είχαμε κοινά ενδιαφέροντα και ...αντί να παίζουμε τάβλι
παίζαμε μουσικές! Μάλλον αυτό ήταν το έναυσμα...
M.C.:
Το όνομα που δώσατε στο συγκρότημά σας, συμβολίζει κάτι;
OK:
Οι περισσότερες μπάντες όταν ψάχνουν να βρουν όνομα,
το πρώτο που ψάχνουν είναι να δουν ποια λέξη βγαίνει από
τα αρχικά του ονόματος του κάθε μέλους. Έτσι κι εμείς: Ο-ρφανίδης,
Κ-αλούσος. (Όταν βαπτιστήκαμε ήμασταν μόνο δύο!) Εύκολο
ε; Από 'κει και πέρα βέβαια το όνομα ταιριάζει και σε όλο
το στυλ και τη φιλοσοφία μας. Αισιόδοξο, απλό και με βάθος!
Ψάχνοντας στο Google και στη Wikipedia είδαμε ότι το "ΟΚ"
κρύβει μεγάλη ιστορία πίσω του...
M.C.:
Ποια είναι τα πρόσωπα της δικής σας μουσικής μυθολογίας;
OK:
Τα πρόσωπα είναι πολλά και διαφορετικά για τον καθένα
μας. Όμως όλοι μεγαλώσαμε με το ροκ! Μεγαλώνοντας βέβαια,
ανοιχτήκαμε και σε άλλα ακούσματα. Σήμερα μπορεί να καταλήξαμε
να παίζουμε φαινομενικά ένα εντελώς διαφορετικό είδος μουσικής
αλλά κρατήσαμε τη ροκ νοοτροπία.
M.C.:
Στο βιογραφικό σας αναφέρεται ότι στις πρώτες σας μουσικές
απόπειρες "χρησιμοποιήθηκαν samples από ρεμπέτικα,
jazz, metal, rock, μέχρι και από "πανηγυρτζήδικα"
ηχογραφημένα από τον θρυλικό radio Blackman αλλά και από
έναν ξεχασμένο δίσκο με τις μεγαλύτερες επιτυχίες από τα
...στρουμφάκια"! Με άλλα λόγια, θεωρείτε ότι η καλή
αισθητική μπορεί να μετατρέψει κάτι από κακόγουστο σε καλόγουστο;
OK:
Δεν ξέρουμε εάν εμείς μετατρέψαμε κάτι κακόγουστο
σε καλόγουστο! Σημασία έχει πάντως ότι όντως η καλή αισθητική
μπορεί να μετατρέψει κάτι κακόγουστο σε καλόγουστο. Υπάρχουν
τραγούδια του Φοίβου που εάν τα είχε τραγουδήσει η Άλκηστις
Πρωτοψάλτη για παράδειγμα, θα τα ακούγαμε και από τον "Μελωδία".
Ισχύει βέβαια και το αντίστροφο. Στίχοι όπως "Αν σε
χάσω, θα ξεχάσω, που μένω και πως μ' έχουν βαπτισμένο"
ή "αν σε χάσω, θα βγω στους δρόμους και δεν ξέρω που
θα φτάσω" ακούγονται σε δίσκους καταξιωμένων τραγουδοποιών
του έντεχνου στερεώματος!
M.C.:
Τι καινούργιο πιστεύετε πως έχετε να προτείνετε στην ελληνική
δισκογραφία;
OK:
"Ποπ διάθεση και μουσική χωρίς συντηρητικά"!
Είναι το σλόγκαν μας! Ποπ αισθητική, με ροκ νοοτροπία, με
μουσικές που προσπαθούν να ξεφύγουν από τα καθιερωμένα και
με προσεγμένο στίχο. Ίσως επιφανειακά επειδή μας αρέσει
ο ηλεκτρονικός ήχος να μας παρομοιάσουν με τους Μίκρο, αλλά
και στιχουργικά και συνθετικά έχουμε εντελώς διαφορετική
προσέγγιση. Άλλωστε τί νόημα έχει να γίνεις κλώνος; Τον
original δεν πρόκειται να τον ξεπεράσεις ποτέ, ούτε να φτάσεις
την αξία του!
M.C.:
Το σύστημα τελικά αναδεικνύει συγκεκριμένες αξίες. Θεωρείτε
πως αν δεν μπει κάποιος στη λογική του star system, μένει
απέξω;
OK:
Ειλικρινά δεν ξέρουμε! Θέλουμε να ελπίζουμε πως δεν
ισχύει αυτό! Σίγουρα έχουμε καταλάβει πως αν έχεις τις γνωριμίες,
τις καλές δημόσιες σχέσεις και είσαι διατεθειμένος να ..."δώσεις"
πολλά, ίσως είναι πιο εύκολο να βγεις προς τα έξω. Όμως
σίγουρα κάποιοι έχουν καταφέρει κάποια πράγματα με την αξία
τους! Έχουμε ακούσει για περιπτώσεις νέων τραγουδοποιών
που συγκίνησαν κάποιους καταξιωμένους ανθρώπους του χώρου
και βοηθήθηκαν από αυτούς για να βγάλουν τη δουλειά τους
στο ευρύ κοινό. Βέβαια, το ότι κάποιος δεν μπαίνει στη λογική
του star system δεν σημαίνει ότι δεν είναι στο σύστημα...
Υπάρχει σύστημα που για να είσαι μέσα πρέπει να γίνεις μαϊντανός
και σύστημα που για να είσαι μέσα, ΠΡΕΠΕΙ να είσαι αντιστάρ
και σνομπ! Ίδιο μαγαζί με διαφορετικές βιτρίνες!
M.C.:
Από όλα τα κομμάτια της δουλειάς σας, τι απολαμβάνετε περισσότερο;
Τις ηχογραφήσεις στο studio ή τις live εμφανίσεις;
OK:
Και τα δύο έχουν την ομορφιά τους! Είναι δύο εντελώς
διαφορετικές απολαύσεις που κάθε φορά σου λείπει αυτή που
έχεις καιρό να καταπιαστείς. Μπορείς να διαχωρίσεις αν σου
αρέσει περισσότερο το φαΐ ή το sex;
M.C.:
Πρωτοποριακή η ιδέα του πάρτυ με DJ και live οργάνων ταυτόχρονα!
Πώς προέκυψε;
OK:
Στα live δεν μπορούμε να παίζουμε μόνο τα δικά μας...
Παίζουμε ηλεκτρονική μουσική, εμφανιζόμαστε σε clubs, άρα
έπρεπε να παίξουμε και τις ανάλογες διασκευές...
M.C.:
Αλήθεια, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να υπάρξει μια αρμονική
συνεργασία στα πλαίσια ενός συγκροτήματος;
OK:
Είναι πολύ εύκολο, όταν συνυπάρξουν οι κατάλληλοι
άνθρωποι μαζί. Αυτοί δηλαδή που θα βρουν ένα κοινό κώδικα
επικοινωνίας. Είναι δύσκολο όμως - και ίσως τυχαίο - να
καταφέρουν να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι μαζί. Είναι
ακριβώς το ίδιο με τα παιδάκια που πηγαίνουν πρώτη μέρα
στο δημοτικό σχολείο. Είναι πολύ σπάνιο το πρώτο παιδάκι
που θα γνωρίσουν να γίνει ο καλύτερός τους φίλος. Συνήθως
στην αρχή κάνει παρέα με το παιδάκι που έτυχε να είναι ο
διπλανός του στο θρανίο. Σιγά-σιγά γνωρίζει και τους άλλους
συμμαθητές του, ξεχωρίζει αυτόν που ταιριάζουν πραγματικά
και τελικά τον επιλέγει για "διπλανό" του μέχρι
τις ...Πανελλήνιες!
M.C.:
Πέντε χρόνια μετά το ξεκίνημά σας, πιστεύετε πως ο ηλεκτρονικός
ήχος ανήκει στα μουσικά είδη που μπορεί να βρει ανταπόκριση
στο ευρύ ελληνικό κοινό;
OK:
Αδιαμφισβήτητα ο ηλεκτρονικός ήχος είναι ο ήχος της
δικής μας δεκαετίας, οπότε έχει ήδη βρει ανταπόκριση στο
ευρύ ελληνικό κοινό. Με μια άλλη λογική όμως: το κάθε μπουζουκοτράγουδο
να έχει μέσα και το beatάκι του! Παρόλα αυτά και το "ενημερωμένο"
ακροατήριο δείχνει να εκτιμά και να στηρίζει την αντίστοιχη
"ενημερωμένη" εκδοχή της ηλεκτρονικής μουσικής!
M.C.:
Ποιες εικόνες ή σκέψεις θα θέλατε να περάσουν από το μυαλό
κάποιου που θα ακούσει τα τραγούδια σας;
OK:
Κάθε κομμάτι μας ασχολείται με ένα διαφορετικό θέμα
ή πιάνει μία ξεχωριστή οπτική γωνία, οπότε δε νομίζω ότι
μπορούμε να πούμε συγκεκριμένα ότι οι τάδε εικόνες πηγάζουν
από τη μουσική μας! Όσο για σκέψεις... Μάλλον αισιόδοξες
αλλά όχι χαζοχαρούμενες.
M.C.:
Μελλοντικά σχέδια και όνειρα...
OK:
Step by step process! Καταρχήν έχουμε βάλει στόχο
στις αρχές της νέας χρονιάς να έχουμε έτοιμο το πρώτο μας
ολοκληρωμένο album, με το οποίο θα αναζητήσουμε δισκογραφική
στέγη. Ταυτόχρονα, να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα
live! Όνειρα; Μόνο τρελά! Να καταφέρουμε να ζούμε από τη
μουσική μας που τόσο αγαπάμε! Μέχρι να γίνει αυτό, μπορούν
όλοι να μαθαίνουν τα νέα μας και να κατεβάζουν τα τραγούδια
μας από το site μας: www.okband.tk
Ακούστε
τραγούδια των OK...
|
|
Η
πόλη αυτή (στίχοι)
|
Η
πόλη αυτή με συμπιέζει
Και στα δάκτυλα με παίζει
Και μου καίει όλο τ' οξυγόνο.
Στα φθηνά της με ξοδεύει
Και τον χρόνο μου τον κλέβει
Παγωνιά εκπέμπει, μα εγώ λιώνω.
Μα
εγώ παίζω ακόμα εδώ
Ξέρω χίλιες γωνιές να κρυφτώ
Και κει ψάχνω να βρώ,
Το σκοινί που θα ισορροπώ,
Και ζω έντονα το κάθε απλό
Η
πόλη αυτή με συμπιέζει
Και στα δάκτυλα με παίζει
Μπρος στην ανοχή μου οργιάζει.
Από τα κόκαλα βγαλμένη
Η πόλη αυτή φυλακισμένη
Με την κόψη του σπαθιού με σφάζει.
Μα
εγώ παίζω ακόμα εδώ
Ξέρω χίλιες γωνιές να κρυφτώ
Και 'κει ψάχνω να βρώ,
Το σκοινί που θα ισορροπώ,
Και ζω έντονα το κάθε απλό.
Στην
πόλη αυτή, θα ρίξω φως...
|
*
Έχετε
ταλέντο στο τραγούδι, στη μουσική, στο στίχο και θέλετε
να κάνετε ένα πρώτο βήμα στο χώρο; Το MC είναι εδώ για να
σας βοηθήσει! Στείλτε e-mail τώρα στο artists@musiccorner.gr
με τίτλο "νέος καλλιτέχνης". Θα σας πούμε τη γνώμη
μας για τη δουλειά σας, ενώ οι καλύτεροι θα παρουσιαστούν
(μέσω συνέντευξης) στη στήλη "Κάθε όνειρο στο χάρτη",
της Κατερίνας Μαθιουδάκη!
|