Δήμητρα
Γαλάνη - Ελευθερία Αρβανιτάκη
Δρόμοι παράλληλοι...
Με
αφορμή τις κοινές εμφανίσεις της Δήμητρας Γαλάνη και της Ελευθερίας
Αρβανιτάκη αυτό το καιρό στη Θεσσαλονίκη, θα επιχειρήσουμε σήμερα μια καταγραφή
της δισκογραφικής σχέσης των δυο τους. Ερμηνεύτρια διαφορετικής γενιάς η καθεμία,
έχει διαγράψει τη δική της ουσιαστική πορεία στο χώρο. Πορεία συνέπειας, σοβαρής
στάσης και προσεκτικών επιλογών. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να πούμε ότι τόσο η Δήμητρα
Γαλάνη όσο και η Ελευθερία Αρβανιτάκη είναι ερμηνεύτριες των δημιουργών. Συνέδεσαν,
δηλαδή, το ξεκίνημά τους κι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της καριέρας τους με το έργο
σημαντικών ελλήνων συνθετών και στιχουργών.
Η
Δήμητρα Γαλάνη από τα πρώτα της βήματα βρέθηκε δίπλα στο Δήμο Μούτση, το Μάνο
Χατζιδάκι, το Νίκο Γκάτσο και στη συνέχεια τραγούδησε Βασίλη Τσιτσάνη, Μίκη Θεοδωράκη,
Σταύρο Ξαρχάκο, Θάνο Μικρούτσικο, Γιάννη Σπανό, Γιώργο Χατζηνάσιο, Μάνο Λοΐζο,
Σταμάτη Κραουνάκη, Στέφανο Κορκολή... Κι όχι μόνο αυτό. Η Δήμητρα Γαλάνη άνοιξε
την πόρτα της δισκογραφίας σε νέους και ταλαντούχους ανθρώπους, που όπως αποδείχτηκε
είχανε να πούνε πράγματα και να καταθέσουν έργο. Της "χρωστάμε" τον
Αλκίνοο Ιωαννίδη, το Νίκο Ζούδιαρη, το Δημήτρη Υφαντή, τη Σοφία Βόσσου, το Διονύση
Τσακνή... Κι ακόμα, έγραψε η ίδια δικά της τραγούδια στους δίσκους "Φως",
"Ανάσα, η τέχνη της καρδιάς" και "Το σ' αγαπώ μπορεί", ενώ
έδωσε τραγούδια σε άλλους συναδέλφους της. Αυτό, όμως, είναι θέμα για μια άλλη
φορά...
Αλλά
και η Ελευθερία, μετά το πέρασμά της από την Οπισθοδρομική Κομπανία, έγινε η φωνή
δημιουργών, όπως ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο Νίκος Ξυδάκης, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου,
ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Γιώργος Ζήκας, ο Νίκος Ζούδιαρης, η Λίνα Νικολακοπούλου,
ο Μιχάλης Γκανάς... Είχε μάλιστα την τόλμη να κυκλοφορήσει πριν από δύο χρόνια
ένα δίσκο με το Νίκο Ξυδάκη βασισμένο σε ποιητικά κείμενα της Σαπφούς, αποδοσμένα
από τον Οδυσσέα Ελύτη, του Ευριπίδη, του Διονύση Καψάλη και του Κώστα Καρυωτάκη.
Μιλάμε για την εξαιρετική έκδοση "Γρήγορα η ώρα πέρασε", κόντρα στις
απαιτήσεις της δισκογραφικής αγοράς. Κι επίσης, δεν είπε όχι σε τραγούδια του
Διονύση Σαββόπουλου, του Αντώνη Μιτζέλου, του Σταμάτη Κραουνάκη, του Νίκου Κυπουργού,
του Νίκου Πορτοκάλογλου, του συγκροτήματος "Ρόδες"...
Είναι
λίγες οι φορές που η Δήμητρα Γαλάνη με την Ελευθερία Αρβανιτάκη βρέθηκαν μαζί
στη δισκογραφία. Το 2001 τραγούδησαν ντουέτο το "Aλητάκι (Αλανιάρικη ζωή)",
ένα παραδοσιακό σμυρναίικο τραγούδι διασκευασμένο από τον Κωνσταντίνο Βήτα στο
πολύ ενδιαφέρον - πειραματικό, θα λέγαμε - άλμπουμ του πρώην "Στέρεο Νόβα"
με τη Δήμητρα Γαλάνη, "Μετά". Τρία χρόνια αργότερα, το 2004 στο δίσκο
της "Όλα στο φως", η Ελευθερία Αρβανιτάκη τραγούδησε το "Δεν έχει
επιστροφή", μια καλογραμμένη μπαλάντα σε μουσική της Δήμητρας Γαλάνη και
στίχους της Ελεάνας Βραχάλη.
Από
την απονομή του πλατινένιου δίσκου "Όλα στο φως"...
Αλλά
και στο cd από τις εμφανίσεις Γαλάνη - Πρωτοψάλτη στο "Vox" το 2005
με τη φωνή της Δήμητρας θα βρείτε το τραγούδι "Με το ίδιο μακό" του
Αντώνη Μιτζέλου και της Λίνας Νικολακοπούλου, που πρωτόπε η Ελευθερία Αρβανιτάκη
στο δίσκο της "Μένω εκτός", εν έτει 1991. Σ' εκείνο το δίσκο η συμβολή
της Γαλάνη μπορεί να μην ήταν φανερή, όμως αποδείχτηκε τελικά σωτήρια. Ήταν εκείνη
που είχε ανακαλύψει και προτείνει στην Αρβανιτάκη τη μελωδία του Ara Dinkjian,
"μια μουσική που ταίριαζε στη φωνή της Ελευθερίας", πάνω στην οποία
η Λίνα Νικολακοπούλου έγραψε το "Μένω εκτός". Τα υπόλοιπα είναι λίγο
πολύ γνωστά...
Δήμητρα
Γαλάνη και Ελευθερία Αρβανιτάκη τραγούδησαν μαζί και στο χατζιδακικό "Σείριο".
"Τα λιανοτράγουδα" - με στίχους από δημοτικά τραγούδια - από το "Μεγάλο
Ερωτικό" του Μάνου Χατζιδάκι υπάρχουν ηχογραφημένα με τις φωνές των δυο τους
στο δίσκο της Γαλάνη "Χορός με τη σκιά μου", που κυκλοφόρησε ακριβώς
πριν από μια δεκαετία. "Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω...",
τραγουδισμένο αρχικά από τη Φλέρυ Νταντωνάκη και το Δημήτρη Ψαριανό το 1972.
Τραγούδησαν
μαζί επί σκηνής και στο Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη" τον Ιούλιο του
2005, παρέα με άλλες οχτώ ελληνίδες ερμηνεύτριες της παλιότερης και της νεότερης
γενιάς, στην τιμητική συναυλία που έγινε τότε για τη Βίκυ Μοσχολιού και κυκλοφόρησε
στο διπλό cd με τον τίτλο "Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ".
Τραγουδούν
τώρα στο "Fix" μέχρι το τέλος Γενάρη της καινούργιας χρονιάς. Συνεχίζοντας
μια σειρά άκρως επιτυχημένων μουσικών παραστάσεων, που άρχισαν τον περσινό χειμώνα
στη Αθήνα, στο "Rex" και συνεχίστηκαν το περασμένο καλοκαίρι με συναυλίες
σε πολλές ελληνικές πόλεις.
Ο
λόγος στις δυο τους:
Ελευθερία Αρβανιτάκη: "Τραγουδώντας στο
παρελθόν μαζί και μάλιστα υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι, ήταν μια από τις
πιο γλυκές, τρυφερές και σημαντικές στιγμές της μουσικής μου ζωής. Οπότε όλα αυτά
τα χρόνια με τη Δήμητρα συναντιόμασταν και πολύ φυσικά ήρθε η συνεργασία μας αυτή...".
Δήμητρα
Γαλάνη: "Η πρώτη σκέψη ήταν να κάνουμε μια συνεργασία πρώτα απ' όλα
που τη θέλαμε και οι δύο, η οποία θα μας επέτρεπε να ξεδιπλώσουμε με ησυχία και
διάθεση συμμετοχής του κόσμου αυτά που μας κάνουν να διαφέρουμε, αλλά και αυτά
στα οποία συναντιόμαστε μέσα από τις επιλογές που κάναμε - από διαφορετικούς δρόμους
η κάθε μια - όλα αυτά τα χρόνια".
Ελευθερία Αρβανιτάκη: "Είναι
ωραίο να είσαι πάνω στη σκηνή με κάποιον και να τη μοιράζεσαι. Είναι πάρα πολύ
δύσκολο και ταυτόχρονα πάρα πολύ ωραίο. Όταν καταφέρνεις και είναι πραγματικά
ένα μοίρασμα, είναι πάρα πολύ ωραίο. Απολαμβάνεις τη στιγμή που τραγουδάει ο άλλος,
δοκιμάζεις πράγματα με τον άλλον, προτείνει ο ένας πράγματα στον άλλον. Βέβαια
η μεγάλη χαρά ήταν η αποδοχή του κοινού...".
(Από συνέντευξή τους
στο περιοδικό "City").
---
