Με ένα τραγούδι συντροφιά...!

Πόσο συχνά ονειρευόμαστε συντροφιά με ένα τραγούδι... Πόσες φορές μας αγγίζει ένας στίχος, μια μελωδία, μια φωνή και δημιουργεί ευχάριστες ή δυσάρεστες σκέψεις...
Στη στήλη αυτή, κάθε Πέμπτη, παρουσιάζουμε τραγούδια μιλώντας για το στίχο, τη μουσική και την ερμηνεία σε καθένα απο αυτά. Δεν είναι απαραίτητο να τα έχουμε λατρέψει, ίσως και να τα έχουμε μισήσει! Εξάλλου απ' το καλό κι απ' το κακό έρχεται η τέχνη...!

ΕΥΣΤΑΘΙΑ
ΚΑΠΟΤΕ
(CD: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΕΧΕΙ MEETING: 2007)

Μέσα από την τελευταία της δισκογραφική δουλειά η Ευσταθία παραπονιέται πως "Δεν μπορεί, έχει meeting" και εμείς βρίσκουμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε τις διαπιστώσεις της σχετικά με το τι συνέβαινε στο παρελθόν αλλά δε συμβαίνει τώρα, στο τραγούδι "Κάποτε":

Μου λες πως κάποτε εμείς αγαπιόμαστε
πως μεταξύ μας έπαιζε πάθος τρελό
αιώνια αγάπη ορκιζόμαστε
όμως ήταν κάποτε, κάποτε κι αυτό...

Κάποτε μωρό μου υπήρχε κι η δραχμή
κάποτε υπήρχε κι η Ολυμπιακή
το να βγάλεις διαβατήριο ήταν υπόθεση απλή
κι η βενζίνη ήταν πολύ πιο φτηνή

Κάποτε οι άνθρωποι δούλευαν οκτάωρο
κάποτε υπήρχε χρόνος και για φλερτ
υπήρχε ακόμα το βινύλιο
και ζούσε κι ο Cobain ο Kurt

Κάποτε υπήρχαν Σάββατα και Κυριακές
υπήρχαν και οι τέσσερις οι εποχές
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά που αγαπάς
προτού να φύγει το παγόβουνο απ' την Αρκτική
και 'ρθει σε μας

Τι να μου πεις τι να σου πω και σένα
κάποτε υπήρχαν όλα αυτά τ' αγαπημένα
μη μου κολλάς λοιπόν για μία σχέση
γιατί μαζί της έχουν φύγει όσα μας είχαν δέσει

Κάποτε υπήρχε χώρος για τους καπνιστές
υπήρχαν και τ' ανέκδοτα με τις ξανθιές
τη βγάζαμε στο όρθιο στην πλατεία Μαβίλη
και τα 'χωνε η Μαλβίνα αγαπημένη φίλη

Κάποτε υπήρξε ο τόπος χαλαρός
υπήρχε και ο ύπνος ο μεσημεριανός
υπήρχε το λαϊκό το έντεχνο το ροκ
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά πριν γίνουν ποπ

Κάποτε η ντομάτα ήταν αληθινή
κάποτε κι ο ήλιος δεν έκαιγε τόσο πολύ
κάποτε υπήρχε και το δάσος της Πεντέλης
κι εσύ κάποτε μου έλεγες πόσο πολύ με θέλεις

Δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε πολλά σχόλια για τους στίχους της Ευσταθίας! Είναι ολοφάνερο πως την απασχολεί η αλλαγή του παλιού τρόπου ζωής σε έναν νέο, δήθεν μοντέρνο, οπωσδήποτε αγχωμένο... Μαζί με τις μεταλλάξεις στην οικονομία, στο περιβάλλον, στην τέχνη, στον ελεύθερο χρόνο, στην ποιότητα ζωής, δυστυχώς έχει αλλάξει ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο εκφράζει και επιδιώκει κανείς τον έρωτα!

Έχει απόλυτο δίκιο σε όλα λέει λοιπόν η Ευσταθία... Μου αρέσει που αντί να κάνει φτηνή και πρόχειρη ποπ, αφήνει στίγμα μέσα από την τέχνη της ως προσωπικότητα που σέβεται τον εαυτό της και δε διστάζει να φτιάξει τραγούδια με "πολιτικές" αναφορές. Σίγουρα η εποχή μας δεν ενδείκνυται για πολιτικό τραγούδι με τη μορφή που το μάθαμε στις προηγούμενες δεκαετίες, εφόσον όμως έχουμε εξασφαλίσει εκτός από πολιτική - πολιτειακή σταθερότητα και πρωτόγνωρη άνεση ζωής, καιρός είναι να βγει επιτέλους κάποιος να μιλήσει ακομπλεξάριστα για τη μιζέρια που κατακλύζει τις δήθεν ευτυχισμένες ψυχές μας...

Η Ευσταθία με το νέο της άλμπουμ αποτυπώνει με καυστικό και σαρκαστικό τρόπο τις συνθήκες ζωής μιας κοινωνίας που, αποχαυνωμένη από τις γρήγορες εναλλαγές εικόνων και παραστάσεων, δεν προλαβαίνει να παρακολουθήσει τις εξελίξεις που η ίδια επιβάλλει και, το βασικότερο, δεν προλαβαίνει να κοιτάξει τον ίδιο της τον εαυτό! Ελπίζω και άλλοι καλλιτέχνες και δημιουργοί να ακολουθήσουν το παράδειγμά της και με το έργο τους να εκφράζουν άποψη για ό,τι συμβαίνει γύρω μας...!

---
Περιμένω με χαρά τα δικά σας σχόλια στο loumproukos@musiccorner.gr
---