Πρόσωπα
Τάνια
Τσανακλίδου
Η
ίδια λέει ότι είναι μια ηθοποιός που τραγουδάει... Που
ερμηνεύει τους ρόλους των τραγουδιών... Εμείς λέμε ότι
η Τάνια Τσανακλίδου ήταν και παραμένει μια ξεχωριστή
περσόνα στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Αυτόφωτη και
ταλαντούχα. Που τραγουδάει ερμηνεύοντας και ερμηνεύει
τραγουδώντας. Που σε αιχμαλωτίζει και σε συνεπαίρνει,
είτε τη βλέπεις στη σκηνή είτε την ακούς.
Ο
πρώτος της προσωπικός δίσκος κυκλοφόρησε το 1978, με τίτλο
το τραγούδι "Τσάρλι Τσάπλιν", που είχε
εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Γιουροβίζιον εκείνης της χρονιάς.
Είχαν προηγηθεί οι συμμετοχές της Τάνιας Τσανακλίδου στο
"Μορμόλη" του Γιάννη Σπανού για το ομότιτλο
θεατρικό της Ξένιας Καλογεροπούλου, στην ιστορική "Θητεία"
του Γιάννη Μαρκόπουλου και σε σπουδαίους κύκλους τραγουδιών
του Χρήστου Λεοντή: "Αχ! έρωτα", "Παραστάσεις",
"Καπνισμένο τσουκάλι", "Ερωτόκριτος".
Ακολούθησαν
ολοκληρωμένες συνεργασίες της με το Γιώργο Χατζηνάσιο
στο δίσκο "Χωρίς ταυτότητα", με το Γιάννη Σπανό
στους δίσκους "Φίλε" και "Της βροχής και
της νύχτας", με το Σταμάτη Κραουνάκη και τη Λίνα
Νικολακοπούλου στο καθοριστικό για την καριέρα της "Μαμά
γερνάω", με τον Τάκη Μπουγά στην "Αλλιώτικη
μέρα", με το Στάμο Σέμση στο "Ναδίρ", με
το Γιώργο Ανδρέου στα "Τραγούδια του παράξενου κόσμου"...
Με τον τελευταίο μάλιστα, διατήρησε μια διακριτική δισκογραφική
σχέση, πέρα από τα "Τραγούδια του παράξενου κόσμου".
Στα "Δέκα τελευταία χρόνια" του Γιώργου Ανδρέου
τραγούδησε το "Γράμμα στον κύριο Νίκο Γκάτσο",
ενώ ήταν μια από τις φωνές στα "Χελιδόνια της βροχής".
Το
1998 συμμετείχε στο "Αφήλιο" του Νίκου Ζούδιαρη,
ένα χρόνο αργότερα στο δίσκο με τη μουσική και τα τραγούδια
του Κωστή Ζευγαδέλλη για την τηλεοπτική σειρά "Βεντέτα"
και εν συνεχεία στο cd "Μάρμαρο και πέτρα"
του συγκροτήματος "Άμμος". Τραγούδησε, ακόμα,
το "Οπωσδήποτε παράθυρο" του Γιάννη Σπάθα και
της Λίνας Νικολακοπούλου, το "Μπλουζάκι" του
Στέφανου Κορκολή και του Νίκου Μωραΐτη στο Φεστιβάλ Τραγουδιού
Θεσσαλονίκης 2005 κι ένα χρόνο πριν το τραγούδι "Ο
ήρωας στο παράθυρό μου" στο ost άλμπουμ "Μη
φεύγεις - 504 χιλιόμετρα βόρεια της Αθήνας", που
έγραψαν τα "Κίτρινα ποδήλατα"... Όσο για τα
Live"; Δύο άλμπουμ από τις εμφανίσεις της στο "Μετρό",
η πρώτη εν έτει 1997 και η δεύτερη από το 2003 ως το 2005,
μαζί με το Μανώλη Καραντίνη, το Γιάννη Παπαζαχαριάκη και
τον Παναγιώτη Τσεβά. Και, βέβαια, το εξαιρετικό "Μαγικό
κουτί" του 1996, με αποσπάσματα από τις παραστάσεις
της στο θέατρο "Ιλίσια" της Αθήνας και στο "Θεατράκι"
της Θεσσαλονίκης. Να μη ξεχάσουμε και το "Ζυγό".
Εκεί, για δύο χειμώνες, 2001 - 2002, βρέθηκε επί σκηνής
μαζί με τη Δήμητρα Γαλάνη σε μια επιτυχημένη συνύπαρξη
με πολύ δυνατή χημεία και τεράστια επιτυχία.
Υπάρχει
όμως και η "Piaf". 1981, πρώτα στο αθηναϊκό
κηποθέατρο κι αργότερα στο δίσκο "Piaf", με
τους ελληνικούς στίχους του Άρη Δαβαράκη. Υπάρχει και
η τηλεοπτική της εμφάνιση στο σήριαλ "Σαν γλυκό του
κουταλιού". Υπάρχει και ο περσινός "Ήχος του
όπλου" στο θέατρο. Κι όλα όσα παραλείψαμε... Κι όλα
όσα θα 'ρθουν... Κι όλα όσα συνθέτουν το δισκογραφικό
και σκηνικό προφίλ της Τάνιας Τσανακλίδου. Που δε "μασάει".
Που έχει πάθος και δύναμη. Που δε σου κρύβει και το ράγισμά
της. Που έχει κατακτήσει μια ελευθερία ζηλευτή. Που έχει
τη δύναμη να φεύγει, όταν δε νιώθει άνετα στο χώρο της.
Που δε συμβιβάζεται και δεν υποκύπτει κάθε φορά στα ζητούμενα
της αγοράς, αλλά αποκλειστικά και μόνο στα ζητούμενα της
ψυχής της. Το 'χει πει, άλλωστε: "Για μένα, το
τραγούδι δεν είναι παρά η νοσταλγία της ελευθερίας. Αυτής
που μόνο ο χρόνος επιτρέπει".
Μιλώντας,
όμως, για την Τάνια Τσανακλίδου, θα ήταν αδύνατο να μη
σταθούμε στη δισκογραφική της συνάντηση με το Μιχάλη Δέλτα,
που είχε ως αποτέλεσμα "Το χρώμα της μέρας",
το 2001.
Για το χρονικό αυτής της συνεργασίας, ο λόγος στην ίδια
την Τάνια Τσανακλίδου. Σ' ένα απόσπασμα από μια ραδιοφωνική
μας συνέντευξη το Μάρτιο του 2000, λίγους μήνες πριν κυκλοφορήσει
"Το χρώμα της μέρας", όπου η ερμηνεύτρια έγραψε
τους στίχους σε έξη τραγούδια...
"Όταν είχαν έρθει τα παιδιά, ο Μιχάλης ο Δέλτα
και ο Κωνσταντίνος ο Βήτα από τους Στέρεο Νόβα να κάνω
εκείνη τη συμμετοχή που είχα στο δίσκο τους - στο "Βιταμίνα
Τεκ" - με το τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου, το "Να
με θυμάσαι", γοητεύτηκα. Εγώ έτσι κι αλλιώς αγαπώ
την ηλεκτρονική μουσική. Ήθελα λοιπόν, μου άρεσε αυτό
το πάντρεμα. Ταυτοχρόνως με φόβιζε κιόλας.
Κάνουμε ένα δεύτερο εγχείρημα με το Μιχάλη Δέλτα για τη
ταινία "Οι αριθμημένοι" του Τάσου Ψαρά, που
τραγούδησα το τραγούδι των τίτλων. Και τώρα ο Μιχάλης
έγραφε τη μουσική για μια θεατρική παράσταση, το "Μπλε".
Μου λέει: -Τάνια θες να πεις το τραγούδι; Δεν ήμουνα καλά
εκείνο τον καιρό, δεν είχα διάθεση για τίποτα. Του λέω:
-Άσε την κασέτα και θα σου πω. Ούτε τη άκουσα. Με παίρνει
ο Μιχάλης κάποια στιγμή, μου λέει: -Τάνια θα το πεις το
τραγούδι; Του λέω: -Μιχάλη δεν έχω ακούσει την κασέτα,
αλλά το τραγούδι θα το πω. Έτσι από ένστικτο. Ένα παράξενο
πράγμα με φώτισε...". Κι απ' αυτό το φως, βγήκαν
τραγούδια όχι εύκολα, αλλά με μια αλήθεια που κόβει σα
μαχαίρι.
Από
την περασμένη Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου και κάθε Δευτέρα και
Τρίτη, η Τάνια "βάζει τα φούξια λουστρίνια της"
και μοιράζεται τη σκηνή του "Μετρό" (Κάλβου
και Γκύζη) με την εξαιρετική Μάρθα Φριντζήλα, από τις
καλύτερες φωνές της νεότερης γενιάς. Οι δύο γυναίκες θα
"συνομιλούν" με τραγούδια, χρησιμοποιώντας το
γνώριμο και αγαπημένο τους κώδικα του θεάτρου. Η Μάρθα
Φριντζήλα, ηθοποιός, σκηνοθέτης και τραγουδίστρια δε θα
μείνει στο δικό της ρεπερτόριο, αλλά θα αναζητήσει μαζί
με την Τάνια Τσανακλίδου ήχους και τραγούδια ευγενή και
πολιτικά με μια βαθύτερη έννοια. Μαζί τους σε μια "παρτίδα
για τέσσερις" ο πιανίστας Τάκης Φαραζής, με τον οποίο
η Τάνια είχε συνεργαστεί στο "Μαγικό κουτί"
και ο Παναγιώτης Τσεβάς στο ακορντεόν, παλιός της γνώριμος
από τις προπέρσινες παραστάσεις του "Μετρό".
Χορηγός
επικοινωνίας είναι το δικό μας "MusicCorner.gr".
---
