Προηγούμενες στήλες

Τα πιο μεγάλα όνειρα - Μαριάντα Πιερίδη
Μου έλειψες - Αποστολία Ζώη
Κάτσε καλά - Έλενα Παπαρίζου
Τα μαθητικά χρόνια - Άννα Βίσση
Αυτά που θα 'λεγα σε σένα - Μιχάλης Χατζηγιάννης
Όσα η αγάπη ονειρεύεται - Αλκίνοος Ιωαννίδης
Η ζωή εν τάφω - Γλυκερία
Είμαι άλλος την ημέρα- Κ. Θαλασσοχώρης

Οιδιπόδειο - Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Μy number One-Ελ. Παπαρίζου
Έτσι ξαφνικά - Αντ. Βαρδής / Αντ. Ρέμος
Outro Πεινασμένοι - Συνεργάτες Φοίβου
Άνθρωποι μονάχοι - Βίκυ Μοσχολιού
Γενέθλια - Νότης Σφακιανάκης
Έρωτα δεν ξέρεις ν' αγαπάς - Νατάσα Θεοδωρίδου
Εισιτήριο στη τσέπη σου - Παντελής Θαλασσινός
Εσένα μόνο - Καίτη Γαρμπή
Δεν είναι εσύ - Βάσια Ρήγα
Στο Λαύριο γίνεται χορός - Μάνος Χατζιδάκις
Κάθε φορά που με κοιτάζεις - Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Το φόρεμα το θαλασσί - Κωνσταντίνος Θαλασσοχώρης
Μη ψάχνεις την αγάπη - Άννα Βίσση
Όλα καλά - Σάκης Ρουβάς
Χριστούγεννα - Δέσποινα Βανδή
Left outside alone - Anastacia
Σου κάνω ένα δώρο - Κρινιώ Νικολάου
Πως τα κατάφερες - Νατάσα Θεοδωρίδου
American life - Madonna
Είμαστε χώρια - Πέγκυ Ζήνα / Νίκος Βέρτης
Τα σημάδια σου - Δημήτρης Κοργιαλάς
Διάφανα Κρίνα - Διάφανα κρίνα
Παράξενες εικόνες - Άννα Βίσση
Θυμάμαι όσα είχες πει - Δ. Ολυμπίου
Όλα είναι στο μυαλό - Χάρις Αλεξίου
Κρυφά - Μ. Χατζηγιάννης
Can't hold us down - Aguilera & Lil Kim
Διώξε τη πίκρα - Π. Ζήνα
Όπως - Ν. Σφακιανάκης

Τους στίχους σχολιάζει η Μάρθα Μανώλη
Πόσο μας αγγίζουν τα λόγια ενός καλού τραγουδιού! Παρατηρούμε τα μουσικά δρώμενα και σας παρουσιάζουμε κάθε Πέμπτη ένα τραγούδι του οποίου οι στίχοι αξίζουν την προσοχή σας. Γιατί ...ότι ψέμα στην ζωή μου κι αν πω, τα τραγούδια θα λένε την αλήθεια...!
Πέμπτη 16 Ιουνίου 2005...

Τραγούδι : "What happens tomorrow"
Στίχοι : DURAN DURAN
Σύνθεση : DURAN DURAN
Ερμηνευτής : Simon Le Bon - DURAN DURAN

Εισιτήρια για τη Μαλακάσα την άλλη Πέμπτη προμηθευτήκατε; Όποιος μουσικόβιος σέβεται τον εαυτό του σίγουρα δεν θα χάσει το γεγονός της χρονιάς! Η διοργανώτρια της συναυλίας εταιρεία είχε κανονίσει αρχικά να δωθεί η παράσταση στο Λυκαβηττό. Χώρος που είναι πολύ μικρός για να υποδεχτεί ένα τόσο μεγάλο γκρουπ. Που να χωρέσουν οι θαυμαστές τους στις μερικές χιλιάδες θέσεις στο προαναφερθέν αθηναϊκό συναυλιακό θέατρο; Φαντάζεστε τι θα γινόταν; Θα έκλεινε όλη η Αθήνα. Ύστερα λοιπόν από απαίτηση του κοινού (στο εισιτήριο αναγράφεται επι λέξη η φράση "under public demand") η συναυλία μεταφέρεται στο θεματικό πάρκο Terravibe στο 37ο χλμ Αθηνών - Λαμίας στον κόμβο Μαλακάσας χωρητικότητας 20.000 τουλάχιστον ατόμων!

Φυσικά το Music Corner ήταν αδύνατο να μείνει "ψύχραιμο" μπροστά σε ένα τέτοιο γεγονός. Η στήλη σήμερα αλλά και την επόμενη εβδομάδα είναι αφιερωμένη στο μεγαλύτερο ποπ συγκρότημα των τελευταίων δεκαετιών. Αν προσθέσουμε τις επιτυχίες τους στα charts, τα βραβεία, τις πωλήσεις των album και των singles, τα εισιτήρια των συναυλιών που πούλησαν, τα στάδια που γέμισαν, τα πρωτοποριακά video clips και την επιρροή που άσκησαν σε γενιές μουσικών που ακολούθησαν, τότε υπάρχει μια ιστορία που μόνο συγκροτήματα, όπως οι U2, οι Rolling Stones και η Madonna μπορούν να πουν.

Θα γίνω πιο συγκεκριμένη ώστε να γίνω περισσότερη κατανοητή, γι' αυτό θα αναφέρω κάποιες λεπτομέρειες της πορείας του γκρουπ.

Οι Duran Duran είναι ένα συγκρότημα που ξεχώρισε, ξεπέρασε τα υπόλοιπα ποπ και κατάφερε σχετικά γρήγορα να γίνει αφίσα στα δωμάτια μιας νέας γενιάς εφήβων, ενώ το άλμπουμ "Duran Duran" ήταν αντίθετο σε σχέση με ό,τι παραδοσιακό ποπ άλμπουμ είχε κυκλοφορήσει μέχρι εκείνη την εποχή. Η θεματική των στίχων αφορούσε προφανέστατα ενήλικα ζητήματα. Η μουσική, αν και ποπ χορευτική στο άκουσμα, είχε μια πιο σκοτεινή ποιότητα και φινέτσα. Όπως και οι ίδιοι δήλωναν, υπήρχε κάποιος τόνος από πρώιμους Damned στον ήχο τους.

Μπορεί τραγούδια, όπως το 'Careless Memories' αλλά και ολόκληρη η δεύτερη πλευρά του πρώτου τους δίσκου, να μην απείχαν πολύ από την ατμόσφαιρα punk ροκ συγκροτημάτων, όπως οι The Cure, οι Psychedelic Furs, οι Echo and the Bunnymen και άλλοι πρόδρομοι του goth κινήματος.

Αυτό που εμπόδισε όμως τους Duran από το να παγιδευτούν στη κλειστοφοβική αυτή ατμόσφαιρα των υπόλοιπων συγκροτημάτων ήταν οι χορευτικοί ρυθμοί που περιελάμβαναν τα τραγούδια τους, ο στίχος τους που δεν έκανε κύκλους απλότητας αγγίζοντας τον έρωτα αλλά προβληματιζόταν από θέματα με τα οποία κανείς (μέχρι τότε) δεν είχε ασχοληθεί, ο συνδυασμός art και μουσικής στα video clips τους, η ιδιαίτερη φωνή του LeBon και η πειραματική ηλεκτρονική μουσική του Rhodes.
Επίσης πάντα ξεχώριζαν λόγω του ηλεκτρονικού live show τους και της επιθυμίας τους να σπρώξουν όσο περισσότερο τα όρια της τεχνολογίας.

Ειδικό αφιέρωμα στους δημιουργούς:
(Μέρος Α')

Οι αξεπέραστοι Duran Duran σχηματίστηκαν στο Birmingham της Αγγλίας το 1978, από τον κιμπορντίστα Nick Rhodes και τον μπασίστα John Taylor. Ο ήχος τους είχε επιρροές από τη soul μουσική της εφηβείας τους, τη δονούμενη underground μουσική σκηνή της Νέας Υόρκης στα τέλη των 70's (New York Dolls, Velvet Underground), τον David Bowie και τις avant garde μπάντες, όπως οι Roxy Music. Την εποχή εκείνη ο John βρισκόταν σε κολέγιο τέχνης και ο Nick τελείωνε το σχολείο.

Η πρώτη ενσάρκωση της μπάντας συμπληρώθηκε με την παρουσία ενός συμφοιτητή του John, τον Stephen Duffy, και ένα φίλο του, τον Simon Colley. Ο Simon έπαιζε κλαρινέτο και μπάσο. Ο Nick είχε ένα μικρό synthesizer και ένα drum machine. Ο John έπαιζε κιθάρα και ο Stephen τραγουδούσε. Το τοπικό κολέγιο έγινε χώρος πρόβας, αλλά πριν ο Stephen και ο Simon αρχίσουν να κυνηγάνε άλλες ευκαιρίες, ο Nick και ο John είχαν αρχίσει να ψάχνουν ήδη για αντικαταστάτες!

Τους επόμενους μήνες πέρασαν πολλοί υποψήφιοι, μέχρι που ο Roger Taylor ανέλαβε στη μπάντα τα drums. Ήταν πολύ πιο έμπειρος από τους προκατόχους του, έχοντας παίξει με τους τοπικούς punk ήρωες, τους The Scent Organs. Με τον Roger στη μπάντα, ο John ανάλαβε το μπάσο και έχοντας υιοθετήσει το νέο όνομα Duran Duran (το πήραν από ένα χαρακτήρα της κλασικής ski-fi ταινίας του Roger Vadim "Barbarella"), άρχισαν να αναπτύσσουν ένα funky στυλ, που είχε να κάνει λιγότερο με το punk ροκ και περισσότερο με σχήματα που μόλις έβγαιναν στο προσκήνιο, όπως οι Simple Minds και οι Japan.

Αν και νέοι στο χώρο, ο John, ο Nick και ο Roger άρχισαν να ψάχνουν από μόνοι τους για δισκογραφική, έτσι άρχισαν να στέλνουν γρήγορα τα demo τους, να επισκέπτονται εταιρίες με έδρα το Λονδίνο και έψαχναν για συναυλίες που θα ανέβαζαν το κύρος τους. Σαν μέρος όλης αυτής της διαδικασίας προσέγγισαν και το τοπικό night club 'Rum Runner' - ένα μέρος μοντέρνο που πίστευαν ότι θα μπορούσαν να τα πάνε καλά.

Οι ιδιοκτήτες του club, που άκουσαν τα demo τους, βρήκαν κάτι ιδιαίτερο στη μπάντα που θα μπορούσε να γίνει επιτυχία. Αμέσως οι Duran έγιναν residents του club, κάνοντας πρόβες το πρωί σε ένα άδειο δωμάτιο και δουλεύοντας ως Dj's το βράδυ.
Ακολούθησαν οντισιόν για τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, με τον Andy Taylor να απαντάει σε μία αγγελία που είχε μπει στο Melody Maker και τον Simon LeBon να προστίθεται λίγο αργότερα, αφού τον σύστησε μία πρώην κοπέλα του που ήταν barwoman στο club! Αντίθετα από όλους τους άλλους, ο Simon προερχόταν από το Νότο, αλλά σπούδαζε δράμα στο Πανεπιστήμιο του Birmingham.

Τους μήνες που ακολούθησαν, η μπάντα δούλεψε αδιάκοπα, γράφοντας, ηχογραφώντας και παίζοντας live όποτε και οπουδήποτε μπορούσαν. Το 1980, έχοντας παίξει ως support στην περιοδεία του Hazel O' Connor, οι προσπάθειες τους επιβραβεύτηκαν, καθώς προέκυψε θόρυβος γύρω από το όνομά τους και ενδιαφέρον από τις δισκογραφικές εταιρίες. Τελικά η EMI Records ήταν εκείνη που επικράτησε και έβαλε αμέσως το συγκρότημα στο studio με παραγωγό τον Colin Thurston.

To ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους πούλησε πάνω από 2, 5 εκατομμύρια αντίτυπα το 1981, παραμένοντας στα charts για το εκπληκτικό χρόνο των ...118 εβδομάδων και βγάζοντας ως hit single το 'Planet Earth'! Τον ίδιο χρόνο έγιναν το πρώτο ποπ σχήμα που έκαναν ένα 12' ρεμίξ και που κυκλοφορούσαν ένα αμφιλεγόμενο βίντεο κλιπ (σκηνοθετημένο από τους Godley και Creme) για το dance mix του 'Girls on Film', το οποίο όμως απαγορεύτηκε από το MTV και το BBC, επειδή περιλάμβανε προχωρημένες art τοποθετήσεις και ημίγυμνα μοντέλα.

Συνεχίζεται......................

Θέμα : "Το συγκρότημα μιλά σε ένα παιδί που το έχει απογοητεύσει η πραγματικότητα της ανθρωπότητας".

Το τραγούδι βρίσκεται στην τελευταία δισκογραιφκή δουλειά των Duran Duran "ASTRONAUT".

Γονείς πλέον οι Duran, δεν ήταν δυνατό να μείνουν ασυγκίνητοι μπροστά στη θλιβερή πραγματικότητα στην οποία βαδίζει η σημερινή κατάσταση του ανθρώπινου γένους. Η αγγλική τους εθνικότητα σίγουρα τους πρόσβαλε σε καταστάσεις που δημιουργήθηκαν στους τελευταίους πολέμους και οι εικόνες νεκρών παιδιών και άμαχων πληθυσμών δεν ήταν για εκείνους το καλύτερο των θεαμάτων.
Αν τους κρίνουμε υποκειμενικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πως δεν είναι δα και οι μόνοι προβληματιζόμενοι μουσικοί. Σίγουρα ναι. Τους κρίνουμε όμως αντικειμενικά μέσα στο παγκόσμιο φάσμα της μουσικής πραγματικότητας του πλανήτη και παρατηρούμε ότι (σε διεθνές επίπεδο) δεν υπάρχει κατεύθυνση προς την ανησυχία ή τον έστω επιφανειακό προβληματισμό. Ακόμη όμως και αν υπάρχει σίγουρα δεν εκδηλώνεται.

Παιδί, μην ανησυχείς. Είναι αρκετό το ότι μεγαλώνεις σε τόση βιασύνη.
Σε απογοητεύουν τα νέα που σου πουλάνε για την αποτυχία της ανθρωπότητας .
Κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί αύριο.
Προσπαθούμε να μη δείχνουμε πόσο φοβισμένοι είμαστε.
Αν με αφήσεις θα σε προστατέψω με οποιοδήποτε τρόπο μπορώ.
Πρέπει να πιστέψεις ότι όλα θα είναι εντάξει στο τέλος.
Πρέπει να πιστέψεις ότι όλα θα είναι εντάξει ξανά.
Είμαστε τόσο κοντά και αυτό μας προκαλεί μάχες.
Υπάρχουν στιγμές που τιμωρούμε αυτούς που χρειαζόμαστε περισσότερο.
Όχι δεν υπάρχει καιρός να περιμένουμε κάποιο σωτήρα.
Μόνο τον εαυτό μας να κατηγορούμε για αυτή τη συμπεριφορά.
Κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί αύριο.
Προσπαθούμε να μη δείχνουμε πόσο φοβισμένοι είμαστε.
Ακόμη και αν είσαι αστέρι στον ουρανό αλλά μόνο σου δεν αποφεύγεις τη μοναξιά.
Πρέπει να πιστέψεις ότι όλα θα είναι εντάξει στο τέλος.
Πρέπει να πιστέψεις ότι όλα θα είναι εντάξει ξανά.
Κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί αύριο.

Τα παιδιά μπορούν να μάθουν να εμπιστεύονται τον εαυτό τους, τις ικανότητες τους και το περιβάλλον τους, αν εμείς τα ενθαρρύνουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Πράγμα εύκολο, αν η συμπεριφορά μας διαπνέεται από μια θετική στάση προς τη ζωή.
Μια από τις σημαντικότερες δυνατότητες που έχουμε για να βελτιώσουμε τη σχέση μας με τα παιδιά αλλά και να τα κάνουμε να νιώσουν σιγουριά είναι η ενθάρρυνση σε συνδυασμό με τη θετική προτροπή.

Η ενθάρρυνση είναι η διαδικασία κατά την οποία συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στα θετικά σημεία των παιδιών μας, για να τους καλλιεργήσουμε την αυτοπεποίθηση και την εκτίμηση στον εαυτό τους. Η ενθάρρυνση βοηθάει τα παιδιά να πιστέψουν στον εαυτό τους και στις ικανότητες τους. Οι γονείς που ενθαρρύνουν, βοηθάνε τα παιδιά τους να δεχτούν τα λάθη τους και να μάθουν απ' αυτά.

Κανείς δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει ότι η ύπαρξη στόχων είναι αναγκαία, προκειμένου να αποκτήσει νόημα η ζωή μας. Βασικός στόχος θα πρέπει να είναι η ψυχική ασφάλεια. Η αίσθηση του στόχου θεωρώ ότι πρέπει να αποκτηθεί από την παιδική ηλικία και να ενισχύεται συνεχώς σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι γονείς, είναι η οχύρωση των παιδιών τους με όλα τα εφόδια για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής.

Μια σταθερή βάση που εξασφαλίζει ένα αίσθημα ασφάλειας στα παιδιά καθώς αναζητούν ένα στόχο στη ζωή, είναι το συναίσθημα ότι είναι καλοδεχούμενα στον κόσμο. Όσο περισσότερα θετικά και χρήσιμα δεδομένα μπορεί να συγκεντρώσει το παιδί από την οικογένεια του, τόσο πιο σταθερή πίστη θα δημιουργήσει ότι ο κόσμος είναι ένα καλό και ασφαλές μέρος. Με αυτό το συναίσθημα, το παιδί είναι ελεύθερο να ανοίξει τα φτερά του και να αναζητήσει τους στόχους του, χωρίς φόβους και ανασφάλεια.

Να είστε καλά και να τραγουδάτε όποτε βρίσκεται ευκαιρία...

Μάρθα Μανώλη
martha@musiccorner.gr

What happens tomorrow

Child don't you worry
It's enough your growing up in such a hurry
Brings you down, the news they sell you
To put in your mind that all mankind is a failure

But nobody knows what's gonna happen tomorrow
We try not to show how frightened we are
If you let me - I'll protect you - however I can
You've got to believe it'll be alright in the end
You've got to believe it'll be alright again

Fighting because we're so close
There are times we punish those who we need the most
No we can't wait for a saviour
Only got ourselves to blame for this behaviour

But nobody knows what's gonna happen tomorrow
We try not to show how frightened we are
It would seem lonely - if you were the only - star in the night
You've got to believe it'll be alright in the end
You've got to believe it'll be alright again

And nobody knows what's gonna happen tomorrow
So don't let go, now we've come this far
Hold my hand please, understand - we're never alone
We've got to believe it'll be alright in the end
Nobody knows
We've got to believe it'll be alright my friend
So don't let go
And yes we believe it'll be alright again
So don't let go



MC Team ID
  "Κλικ" για περισσότερα...