Ο δίσκος αυτός που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1975 αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια του αντίστοιχου «Μικρές πολιτείες» του προηγούμενου χρόνου. Ίδιο μουσικό ύφος, ίδιοι ερμηνευτές (Γιώργος Νταλάρας, Άννα Βίσση), ίδια ορχήστρα, ίδιες «χρυσές» πωλήσεις (περισσότερα από 50.000 αντίτυπα). Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι για ακόμη μια φορά κάτι παραπάνω από εξαιρετικό από πάσης πλευράς.

Ο Κουγιουμτζής καταφέρνει και πάλι να δημιουργήσει απλές και κατανοητές μελωδίες εξισορροπώντας το λαϊκό στυλ με τη μπαλάντα, με τη διαφορά ότι εδώ το πρώτο κυριαρχεί σε σχέση με τις «Μικρές πολιτείες». Η εξαιρετική ποιότητα της ηχογράφησης μας επιτρέπει ν' απολαύσουμε μιαν υποδειγματική ενορχήστρωση κι εκτέλεση των κομματιών, με επικεφαλείς σπουδαίους σολίστ όπως οι Χρήστος Νικολόπουλος, Θανάσης Πολυκανδριώτης (μπουζούκια), Μάριος Κώστογλου, Κώστας Νικολόπουλος (κιθάρες), Χάρης Καλέας (πιάνο), Πάνος Ιατρού (μπαγλαμάς), Διονύσης Πανταζής (μπάσο), Γεράσιμος Λαβράνος (ντραμς), Παντελής Δεσποτίδης (βιολί) και Τάκης Σούκας (σαντούρι).

Όσο για τα τραγούδια, είναι το ένα καλύτερο από το άλλο και τα περισσότερα πασίγνωστα και «κλασικά». Ο Νταλάρας έχει μπει πια για τα καλά στο πνεύμα του συνθέτη μετά από επτά χρόνια συνεχούς συνεργασίας, ενώ η Βίσση επιβεβαιώνει τις άριστες εντυπώσεις που είχε αφήσει στις «Μικρές πολιτείες». Σημειωτέον ότι είναι η τελευταία δισκογραφική συνάντηση Κουγιουμτζή - Νταλάρα στη δεκαετία του '70, αφού η επόμενη θα έλθει το 1986 με το «Τρελοί και άγγελοι».

Πάντως, η γνώμη μου είναι ότι «όλα τα λεφτά» του άλμπουμ είναι η επανεκτέλεση και διασκευή σε ταξίμι του «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», από τις πρώτες επιτυχίες του συνθέτη στις αρχές της δεκαετίας του '60. Μιλάμε για ένα πραγματικό αριστούργημα, με τον Νικολόπουλο να «κεντά» με το μπουζούκι και τον Ιατρού να συνοδεύει υποδειγματικά με τον μπαγλαμά, ενώ ο Νταλάρας δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας με δεύτερες φωνές τη Χάρις Αλεξίου και τον Πάνο Λαμπρόπουλο! Θεωρώ ότι αυτή η εκτέλεση του τραγουδιού είναι μοναδική και αξεπέραστη.

Στα αξιοσημείωτα η πρώτη συνεργασία του Σταύρου Κουγιουμτζή με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και τον νέο τότε στιχουργό Μιχάλη Μπουρμπούλη, ενώ να σημειώσουμε ότι - όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο συνθέτης - οι στίχοι από «Τα χρόνια της υπομονής» προέρχονται από δύο διαφορετικά ποιητικά έργα του Μάνου Ελευθερίου. Υποψιάζομαι ότι το ίδιο θα πρέπει να συνέβη και με το «Σαν ραγίσει το ποτήρι»...

Στο ...περίεργο εσώφυλλο υπάρχει μια φωτογραφία του Νταλάρα πάνω σε ποδήλατο και περιστέρια να πετούν γύρω-γύρω, ενώ στο οπισθόφυλλο φωτό συνθέτη και τραγουδιστών. Η παραγωγή ήταν του Αχιλλέα Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της "Columbia" με ηχολήπτη τον Στέλιο Γιαννακόπουλο και βοηθό τον Μίμη Καννή.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Στα ψηλά τα παραθύρια (Λ. Παπαδόπουλου) Γ. Νταλάρας
2. Έχεις την πόρτα σου κλειστή (Μ. Μπουρμπούλη) Γ. Νταλάρας
3. Σαν σβησμένο καρβουνάκι (Α. Δασκαλόπουλου) Γ. Νταλάρας
4. Παραμύθι ξεχασμένο (Σ. Δασκαλόπουλου) Α. Βίσση
5. Αχ τι άδικο (Α. Δασκαλόπουλου) Γ. Νταλάρας
6. Η πρώτη άνοιξη (Ορχήστρα)
7. Όλα καλά (Στ. Κουγιουμτζή) Γ. Νταλάρας
8. Σαν ραγίσει το ποτήρι (Μ. Ελευθερίου) Γ. Νταλάρας
9. Για την αγάπη πες μου (Α. Δασκαλόπουλου) Α. Βίσση
10. Κάποιος χτύπησε την πόρτα (Λ. Παπαδόπουλου) Γ. Νταλάρας
11. Στα χρόνια της υπομονής (Μ. Ελευθερίου) Α. Βίσση
12. Μη μου θυμώνεις μάτια μου (Στ. Κουγιουμτζή) Γ. Νταλάρας

Η μοναδική δισκογραφική συνεργασία του Σταύρου Κουγιουμτζή με τη Χάρις Αλεξίου και κάπως «αδικημένη» εδώ και αρκετά χρόνια, με την έννοια ότι η ερμηνεύτρια σπάνια επιλέγει κάποιο από τα συγκεκριμένα τραγούδια για τα προγράμματά της. Κι όμως, ο δίσκος που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1976 και εμπορική επιτυχία σημείωσε (περισσότερες από 50.000 αντίτυπα) και πολύ καλά κομμάτια περιλαμβάνει. Από τη μια «καθαρά» λαϊκά («Τα μαύρα κοροϊδεύεις», «Εσένανε θα διάλεγα», «Τα σκούρα μάτια» κ.α.) κι από την άλλη «σκουρόχρωμες» μπαλάντες («Φύγανε τα χρόνια», «Πηνελόπη»).

Θα σταθούμε όμως στο «Θα 'ταν 12 του Μάρτη», το οποίο αποδείχτηκε τραγικά προφητικό αφού σ' αυτή την ημερομηνία «έφυγε» το 2005 ο συνθέτης, καθώς και στα «Χρόνια σαν βροχή» και «Μάτια μου-μάτια μου» τα οποία ακούστηκαν περισσότερο, αν και γενικότερα όλα φέρουν τη μοναδική σφραγίδα του Σταύρου Κουγιουμτζή.

Η παραγωγή ήταν του Αχιλλέα Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της "Columbia" με ηχολήπτες τους Στέλιο Γιαννακόπουλο και Τάκη Φιλιππίδη. Στο εσώφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες του συνθέτη και της τραγουδίστριας.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Τα μαύρα κοροϊδεύεις (Μ. Ελευθερίου)
2. Εσένανε θα διάλεγα (Λ. Παπαδόπουλου)
3. Τρεις η ώρα νύχτα (Μ. Ελευθερίου)
4. Έφταιξα, έφταιξα (Μ. Ελευθερίου)
5. Σου στέλνω χαιρετίσματα (Μ. Μπουρμπούλη)
6. Θα 'ταν 12 του Μάρτη (Μ. Μπουρμπούλη)
7. Τα σκούρα μάτια (Λ. Παπαδόπουλου)
8. Χρόνια σαν βροχή (Μ. Ελευθερίου)
9. Απ' τον περασμένο Μάρτη (Μ. Ελευθερίου)
10. Φύγανε τα χρόνια (Α. Δασκαλόπουλου)
11. Μάτια μου, μάτια μου (Λ. Παπαδόπουλου)
12. Πηνελόπη (Μ. Μπουρμπούλη)

Από τους λιγότερο γνωστούς δίσκους του Κουγιουμτζή, ο οποίος αυτή τη φορά δεν στηρίζεται στο «βαρύ πυροβολικό» της μέχρι τότε καριέρας του (Νταλάρας, Καλατζής, Αλεξίου κ.τ.λ.), αλλά σε δύο ονόματα που ενώ είχαν εξαιρετικές φωνές δε μπόρεσαν να φτάσουν ψηλά στο χώρο: Τον Κώστα Σμοκοβίτη και την Αιμιλία Κουγιουμτζή, τη σύζυγό του.

Τα «Τραγούδια του καιρού μας» κυκλοφόρησαν τον Οκτώβριο του 1977 και μπορεί να μην είχαν ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία, όμως δεν υστερούν σε τίποτα από τις μεγάλες επιτυχίες του συνθέτη και ίσως αν ερμηνεύονταν από πιο γνωστούς τραγουδιστές θα είχαν την τύχη των προηγούμενων.

Το μουσικό ύφος είναι το «κλασικό» του Κουγιουμτζή, δηλαδή από τη μια λαϊκό κι από την άλλη «μπαλαντοειδές» στηριγμένο σε στιχουργούς με τους οποίους ο δημιουργός είχε δουλέψει σχεδόν από τα πρώτα του βήματα (Άκος Δασκαλόπουλος), αλλά και σε μεταγενέστερους (Μιχάλης Μπουρμπούλης, Βαρβάρα Τσιμπούλη). Παράλληλα, στο δίσκο αυτό υπάρχει κι ένα μελοποιημένο ποίημα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη.

Γενικότερα, πρόκειται για μια δουλειά που αξίζει μιας δεύτερης ευκαιρίας και πρέπει ν' ακουστεί έστω και τριάντα χρόνια μετά την κυκλοφορία της. Είναι κρίμα ένα μέρος του έργου του Σταύρου Κουγιουμτζή να μένει στην αφάνεια...

Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της "Columbia" με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε με δύο εξώφυλλα: Το ένα με πίνακα ζωγραφικής και το άλλο με φωτογραφία των συντελεστών, η οποία υπάρχει και στο εσώφυλλο.