 |
|
|
|
||||
|
Πόσο
συχνά ονειρευόμαστε συντροφιά με ένα τραγούδι... Πόσες φορές μας
αγγίζει ένας στίχος, μια μελωδία, μια φωνή και δημιουργεί ευχάριστες
ή δυσάρεστες σκέψεις...
Το πολύ ωραίο τραγούδι της Μελίνας Ασλανίδου "Όσα δεν σου είπα" επιλέγει να αναπτύξει σήμερα η στήλη μας: Πιο
καλά να φύγω πριν σε δω να φεύγεις Να
σου πω πως σ' αγαπάω θα 'ναι λίγο Τα
άσκοπά μου λόγια τα 'χω πια πληρώσει Το τραγούδι, του οποίου τους στίχους και τη μουσική έγραψε η Sunny Μπαλτζή, θα έλεγα πως είναι συνειδητοποιημένο και ειλικρινές στα νοήματά που επιχειρεί να μεταφέρει. Ένας άνθρωπος απευθύνεται στον έρωτά του λέγοντάς του ότι προτιμά να φύγει εκείνος πρώτος, πριν τον εγκαταλείψει ο άλλος. Αυτό μπορεί να συμβαίνει είτε γιατί η σχέση τους έχει φτάσει πια στο τέλος της είτε γιατί νιώθει ανασφάλεια και δε θέλει να δώσει στον άλλον τη "χαρά" να φύγει πρώτος. Από εκεί και πέρα, μέσα από κάποιους συνειρμούς κάνει ορισμένες διαπιστώσεις. Πρώτα από όλα παραδέχεται ότι αγαπάει τον άνθρωπό του, αλλά είναι τόσο μεγάλη η αγάπη του, που θεωρεί πως είναι λίγες οι λέξεις για να την εκφράσει. Κάτι περισσότερο θα ήταν να πει πως πεθαίνει για εκείνον, μα τούτο ακούγεται υπερφίαλο, οπότε το απορρίπτει. Πηγαίνοντας στο άλλο άκρο, το να του πει ότι δεν τον ενδιαφέρει θα ήταν ψέμα. Άρα η πραγματικότητα βρίσκεται κάπου στη μέση όλων αυτών. Έτσι δε λέει τίποτα, αφήνει τον εαυτό του ελεύθερο, μόνο να νιώθει. Ο τίτλος του τραγουδιού υποδηλώνει τις παραπάνω παρατηρήσεις.
Οι συγκεκριμένοι στίχοι της Sunny Μπαλτζή μου αρέσουν πάρα πολύ γιατί περιέχουν αλήθεια! Μοιάζουν να έχουν γραφτεί "αυτόματα", ανεπιτήδευτα. Πόσοι από εμάς δεν ταυτιζόμαστε μαζί τους... Η μελωδία του "Όσα δεν σου είπα" είναι γρήγορη, σε ποπ-ροκ ρυθμό, με πολύ καλή ενορχήστρωση. Ο ήχος που φτάνει στον ακροατή είναι μοντέρνος και τον κάνει να θέλει να ακούσει το τραγούδι ξανά και ξανά! Το κομμάτι έκανε αξιόλογη πορεία στα ραδιόφωνα, αν και πλέον το να ακουστεί πολύ ένα τραγούδι από τους σταθμούς μάλλον αποτελεί απόδειξη για τη λιγοστή του αξία... Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μία εξαίρεση. Η ερμηνεία της Μελίνας Ασλανίδου είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα! Με τη ζεστή, βελούδινη φωνή της στολίζει τις νότες του κομματιού. Ελπίζω η επόμενη δουλειά της να έχει ανάλογο ύφος με το single "Ψηλά τακούνια", αφού το ποπ-ροκ θεωρώ πως της ταιριάζει καλύτερα από το λαϊκό. Βέβαια ξαναέγραψε ιστορία με την ερμηνεία της στο "Τι σου 'κανα και πίνεις" της Πόλυς Πάνου (τι "χαμός" είχε γίνει με την επανεκτέλεση του τραγουδιού κάπου στις αρχές της δεκαετίας!), βρίσκω πιο ελκυστική όμως την απόδοσή της στο ποπ είδος... --- |
||||
 |
|