Τραγούδι : "Πάνω στην τρέλα μου"
Στιχουργός : Νίκος Γρίτσης
Συνθέτης : Δημήτρης Κοντόπουλος
Τραγουδούν: Βανέσα Αδαμοπούλου και οι Γιώτα 7

Είκοσι χρόνια μετά τη μεγάλη επιτυχία της ταινίας "Λούφα και Παραλλαγή", ο Νίκος Περάκης επανέρχεται με μια κωμωδία με θέμα τον ελληνικό στρατό και τις συνθήκες που επικρατούν στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου. Μια κωμωδία με δραματικές στιγμές αλλά και αισιόδοξη διάθεση, μια χιουμοριστική "απάντηση" στις τουρκικές "επιθέσεις φιλίας" της εποχής μας!

Το ενημερωτικό intro της ταινίας στο www.loufa.gr αναφέρει "Η υπόθεση του έργου βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν τον Δεκαπενταύγουστο του 2003 στο Ν.Α. Αιγαίο και τα οποία αποσιωπήθηκαν από την Ελληνική και Τουρκική κυβέρνηση".

Η μουσική και τα τραγούδια της ταινίας κυκλοφορούν από τη SONY BMG και το τραγούδι που αναφέρω έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα το τελευταίο χρονικό διάστημα.

Δεκαπενταύγουστος 2003. Ο Αλέξανδρος Τζιμπιζίδης (Γιάννης Τσιμιτσέλης) εκτίει τη στρατιωτική του θητεία του στην Κω. Η αγαπημένη του Μαριαλένα (Βίκυ Καγιά) ταξιδεύει στην Κω για να περάσει μαζί του ένα τριήμερο. Η συνέχεια από 8 Δεκεμβρίου στους κινηματογράφους.

Το θέμα : Η στρατιωτική θητεία

Είτε μας αρέσει είτε όχι ο πλανήτης που ζούμε είναι χωρισμένος σε χώρες που η κάθε μια αποτελεί ξεχωριστό "σπίτι" συγκεκριμένης ομάδας πολιτών με διαφορετική ιστορία, γλώσσα, κουλτούρα και συνήθειες.

Ο άνθρωπος από τη φύση του δε λειτουργεί σαν αγγελούδι. Μπαίνει πολλές φορές στον πειρασμό να πάρει κάτι από το "σπίτι" του διπλανού του. Για να προστατέψει η κάθε ομάδα την οικία της "αναγκάστηκε" να δημιουργήσει μια ομάδα πολιτών που ασχολείται με τη φύλαξη των υπολοίπων.

Αυτή είναι η απλή εξήγηση που θα έδινα σε ένα παιδί που θα προσπαθούσε να καταλάβει την έννοια του στρατού. Τα πράγματα βέβαια δεν είναι τόσο αθώα. Μπορεί ο στρατός, με την ευρύτερη έννοια, να θεωρείται μια τρέλα (γνωστό το σλόγκαν "Εκεί που σταματά η λογική ξεκινά ο στρατός") αλλά στην ουσία όλη αυτή η κατάσταση είναι ένας καθρέφτης του εαυτού μας. Αν ήμασταν όλοι καλοί και ακίνδυνοι για το διπλανό μας ποιος ο λόγος ύπαρξης των όπλων; Επειδή όμως η πραγματική εικόνα του εαυτού μας είναι πιο άσχημη από αυτή που παραδεχόμαστε, ο λόγος ύπαρξης ειδικής ομάδας προστασίας κάθε κράτους είναι τουλάχιστον επιβεβλημένος.

Μπορεί πάνω στην πιο καλή και αθώα ηλικία του ο κάθε άντρας να αναγκάζεται "να χάσει" μήνες της ζωής του στο στρατό αλλά η αλήθεια είναι πως μόνο χάσιμο δεν είναι αυτοί οι μήνες.

Αυτοί που μένουν πίσω και περιμένουν το φαντάρο, σίγουρα νιώθουν περηφάνια και σίγουρα τα βράδια κοιμούνται ήσυχοι γνωρίζοντας πως προστατεύονται.
Ακούω κατά καιρούς τα αρνητικά σχόλια των νεαρών που ντύνονται στο χακί και νομίζω πως είναι δίκαιη η δυσαρέσκειά τους για το αναγκαστικό του θέματος. Οι ίδιοι νεαροί όμως είναι που χρόνια μετά θα χάσουν την αθωότητά τους "κλέβοντας" σε επαγγελματικό, προσωπικό και γενικότερο επίπεδο το συνάνθρωπό τους. Πώς λοιπόν να διορθώσεις τα στραβά του πλανήτη αν δεν αρχίσεις πρώτα από τα στραβά της δικής σου συμπεριφοράς;

Δεν ονειροβατώ και δε μιλάω εκ τους ασφαλούς. Τίποτα δεν έχεις να φοβηθείς με τα όνειρά σου για όπλα. Πόσοι όμως εξακολουθούν μετά τη δεκαετία των είκοσι χρόνων να κάνουν όνειρα και δε βολεύονται, δε συμβιβάζονται;

Να είστε καλά και να τραγουδάτε όποτε βρίσκεται ευκαιρία...

Μάρθα Μανώλη
martha@musiccorner.gr

Πάνω στην τρέλα μου

Πάνω στην τρέλα μου, πάνω στην αλητεία μου
ήρθε το γράμμα για να κάνω τη θητεία μου.
Ήρθε το γράμμα πως με πήρανε φαντάρο
κι ήταν λες κι είδα με τα μάτια μου το Χάρο.
Ένα σακίδιο φορτώθηκα στον ώμο μου
κι ένα στρατόπεδο σταμάτησε το δρόμο μου
Μπήκα στην πύλη σαν ποντίκι μες στη φάκα
έτοιμος ή για τραγωδία ή για πλάκα.
Πάνω στα νιάτα μου, πάνω στην αφασία μου
απ' τη σκοπιά πυροβολώ τη φαντασία μου.

Κάτω απ' το κράνος έχουν μπει τα όνειρά μου
και δυο αρβύλες σταματούν τα βήματά μου.

Τ' άστρα στον ουρανό να κοιτάζεις
Ψέμα κι αληθινό να ταιριάζεις
Μες στον ωκεανό κι αν βουλιάζεις μην αλλάζεις.

Πόλεμο να κάνεις στην μοναξιά
Άμα δεν τα βρείτε ειρηνικά
τρέλανε τους όλους κανονικά
με τα μαγικά σου τα κόλπα.

Τρέλανε τους όλους μην τρελαθείς.
Όπως έχεις φύγει θέλω να 'ρθεις.
Τίποτα δεν έχεις να φοβηθείς.
με τα όνειρά σου για όπλα.

Πάνω στην πιο καλή κι αθώα ηλικία μου
από την μια τρέχω στην άλλη αγγαρεία μου
Ίντα τραβώ ο μουστερής για την πατρίδα *
*Η ιδιαιτερότητα της διαλέκτου δε διευκολύνει την κατανόησή της. Ζητάμε την επιείκεια του στιχουργού έχοντας υπόψη πως οι στίχοι δεν υπάρχουν στο ένθετο του cd αλλά και την πληροφορία πως όταν μιλά ο Κρητικός υπάρχουν υπότιτλοι που "ερμηνεύουν" τα λεγόμενά του.
Σε μια πορεία μου την βγάλανε την πίστη μου
Και στο τηλέφωνο δε βγαίνει το κορίτσι μου
Κάτι λαμόγια μου τη φάγανε την άδεια
Και δεν περνάνε πια με τίποτα τα βράδια
Πάνω στα νιάτα μου, πάνω στην αφασία μου
απ' τη σκοπιά πυροβολώ τη φαντασία μου
Κάτω απ' το κράνος έχουν μπει τα όνειρά μου
και δυο αρβύλες σταματούν τα βήματά μου

Τ' άστρα στον ουρανό να κοιτάζεις
Ψέμα κι αληθινό να ταιριάζεις
Μες στον ωκεανό κι αν βουλιάζεις μην αλλάζεις.

Πόλεμο να κάνεις στην μοναξιά
άμα δεν τα βρείτε ειρηνικά
τρέλανε τους όλους κανονικά
με τα μαγικά σου τα κόλπα.

Τρέλανε τους όλους μην τρελαθείς
όπως έχεις φύγει θέλω να 'ρθεις
τίποτα δεν έχεις να φοβηθείς
με τα όνειρά σου για όπλα.

Οι Γιώτα επτά (Ι 7) είναι οι Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Γιώργος Σεϊταρίδης, Ιωάννης Παπαζήσης, Σωκράτης Πατσίκας, Στέλιος Ξανθουδάκης και Ορφέας Αυγουστίδης.