Η
αλήθεια είναι πως τις τελευταίες εβδομάδες προβληματίστηκα
ιδιαίτερα όσον αφορά το περιεχόμενο της στήλης.
Ήθελα να αλλάξω κάποια πράγματα πριν αυτά γίνουν
κουραστικά για συντάκτρια και αναγνώστη. Ιδιαίτερα
όμως - και περισσότερο από όλα - με προβλημάτισε
πως από όλες τις νέες κυκλοφορίες που έφτασαν
στα χέρια μου, οι οποίες δεν ήταν και λίγες, ελάχιστα
τραγούδια είχαν θέμα στο στίχο τους και λόγο που
γράφτηκαν.
Υπενθύμισα για μια φορά ακόμα στον εαυτό μου πως
ζούμε στο υψηλής τεχνολογίας έτος 2006 μ.Χ. και
καλό θα είναι να μην έχω και πολλές απαιτήσεις
για ουσία.
Επόμενο
των σκέψεών μου ήταν η ανανέωση στο περιεχόμενο
της στήλης να γίνει προς διαφορετικές από τις
μέχρι τώρα κατευθύνσεις. Αφού λοιπόν δεν υπάρχουν
πια τραγούδια με θετικό ενδιαφέρον, αποφάσισα
να ασχοληθώ στο μέλλον και με αυτά τα οποία μπορεί
από εμένα "να περνούν αλλά δεν αγγίζουν"
σε αρκετούς από εσάς όμως λένε πολλά (αλλιώς πώς
να εξηγήσω το γεγονός πως οι περισσότερες από
τις πρόσφατες επιτυχίες δεν ξεπερνούν στο ρεφρέν
τους τις δυο - τρεις λέξεις).
Για
να σας προϊδεάζω για τα κέφια μου, από τούδε και
στο εξής δίπλα από την επικεφαλίδα "Αυτός
ο στίχος έχει κάτι να σας πει" θα λείπει
το τελικό σημείο στίξης, η τελεία, που έμπαινε
μέχρι τώρα. Θα υπάρχει μόνο σε περιπτώσεις που
το αξίζει. Σε όλες τις υπόλοιπες θα μπαίνει ένα
ερωτηματικό (ή ένα θαυμαστικό αν είναι απαραίτητο).
Τι
έχεις ανάγκη; All you need is love.
Τι ζητάς περισσότερο από όλα; All you need is
love, αλλά ποιος το παραδέχεται;
Τι έχεις ανάγκη; Βέβαια υπάρχει διαφορά σε αυτό
που έχεις ανάγκη και σε αυτό που ζητάς (μη σου
πω και σε αυτό που στο τέλος έχεις). Ποια είναι
η μεγαλύτερη ανάγκη σου; Τι πιστεύεις πως μπορεί
να σε κάνει ευτυχισμένο;
Χρήματα;
Ταξίδια; Γλέντια; Φαγητό; Ρούχα;
Όλα
αυτά μπορούν να κάνουν πρακτικά τη ζωή μας ευκολότερη,
δεν είναι όμως αυτά που θα εξασφαλίσουν την ψυχική
μας γαλήνη.
Η συναισθηματική ασφάλεια, η αλήθεια του αγαπώ
και αγαπιέμαι είναι αυτό που χρειαζόμαστε.
|