Η πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά ενός συνθέτη που στην πορεία της καριέρας του ασχολήθηκε περισσότερο με γραφή μουσικής και τραγουδιών για θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές, από τις οποίες κι έγινε ευρύτερα γνωστός στη δεκαετία του '90 («Βαμμένα κόκκινα μαλλιά», «Πρόβα νυφικού» κ.ά.) με μεγάλη επιτυχία και πλατιά αναγνώριση.

Ουσιαστικά από εκεί ξεκινά και η δημιουργία αυτού του δίσκου, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1974 με ερμηνευτές τον Γιάννη Καλατζή, τη Χάρις Αλεξίου και τον Κώστα Σμοκοβίτη. Οι στίχοι ανήκουν στον Μάνο Ελευθερίου, τον Άκο Δασκαλόπουλο, τη Βαρβάρα Τσιμπούλη και τον Ν. Γεωργίου που φυσικά δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ψευδώνυμο του Νίκου Γκάτσου!

Το ομότιτλο τραγούδι που είναι και το πιο γνωστό του άλμπουμ, είχε ακουστεί για πρώτη φορά το 1970 στο θέατρο «Σάτιρα» στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Κώστα Μουρσελά από το θίασο του Βασίλη Διαμαντόπουλου και του Γιώργου Μιχαλακόπουλου. Οι τρεις τους λίγο καιρό μετά θα γράψουν χρυσές σελίδες στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης με το περίφημο «Εκείνος κι εκείνος»...

Ο Βασίλης Δημητρίου τη συγκεκριμένη εποχή είχε γίνει γνωστός κυρίως για τις διασκευές που είχε κάνει σε δημοτικά τραγούδια με κύρια ερμηνεύτρια τη Δήμητρα Γαλάνη («Μαρία με τα κίτρινα», «Χαλασιά μου», «Άστραψε η ανατολή» κ.α.) και για κάποια «σκόρπια» κομμάτια που είχαν κυκλοφορήσει σε δίσκους 45 στροφών με τον Μανόλη Μητσιά, τον Στράτο Διονυσίου και την Αφροδίτη Μάνου μεταξύ άλλων να τα τραγουδούν.

Τα τραγούδια του «Ω τι κόσμος μπαμπά» είναι «καθαρά» λαϊκά με δημοτικοφανή στοιχεία, όπως για παράδειγμα το «Ήθελα να σε ζωγραφίσω» που είναι γραμμένο σε ρυθμό τσάμικο. Πρόκειται γενικότερα για μια πολύ καλή δουλειά που μπορεί να μην έγινε ευρέως γνωστή, αλλά αξίζει τον κόπο να την ανακαλύψει κανείς. Η σύνθεση του εξωφύλλου είναι της Ειρήνης Εμιρζά.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Ω τι κόσμος μπαμπά (Κ. Μουρσελά) Γ. Καλατζής και χορωδία
2. Χασάπικο (Α. Δασκαλόπουλου) Χ. Αλεξίου
3. Η μυγδαλιά (Ν. Γεωργίου) Γ. Καλατζής
4. Παράθυρο κλειστό (Α. Δασκαλόπουλου) Κ. Σμοκοβίτης
5. Ήθελα να σε ζωγραφίσω (Β. Τσιμπούλη) Χ. Αλεξίου
6. Έπιασε να σουρουπώνει (Μ. Ελευθερίου) Κ. Σμοκοβίτης
7. Σιναϊνά (Ν. Γεωργίου) Γ. Καλατζής και χορωδία
8. Πεντόλιρα (Β. Τσιμπούλη) Γ. Καλατζής
9. Όταν αρχίζει αμανές (Μ. Ελευθερίου) Κ. Σμοκοβίτης
10. Έγειρα στο παραθύρι (Μ. Ελευθερίου) Χ. Αλεξίου
11. Τώρα έχε γεια (Β. Τσιμπούλη) Κ. Σμοκοβίτης
12. Μια Κυριακή η καρδιά μου (Β. Τσιμπούλη) Χ. Αλεξίου
13. Το τραγούδι της Αλεξάνδρας (ορχηστρικό)

Θεωρώ ότι πρόκειται για έναν από τους καλύτερους δίσκους της δεκαετίας του '80 από κάθε άποψη και πάντα όταν τον βάζω στο πικάπ περνάω πολύ όμορφα ακούγοντάς τον. Μια δουλειά που ισορροπεί ανάμεσα στις μπαλάντες και στα λαϊκά με θαυμαστό τρόπο και με δύο πολύ νέους τότε ερμηνευτές που έγραψαν και γράφουν τη δική τους ιστορία στο ελληνικό τραγούδι: Τον Μανόλη Λιδάκη και την Ελένη Δήμου!

Κατά σύμπτωση, λίγο πριν τη κυκλοφορία του δίσκου (Δεκέμβριος 1982) αμφότεροι είχαν ηχογραφήσει τα πρώτα τους προσωπικά άλμπουμ, ενώ και ο Τάκης Μπουγάς την ίδια χρονιά είχε παρουσιάσει την παρθενική του ολοκληρωμένη δουλειά με τον Χάρρυ Κλυνν στο «Αφιέρωμα» στον ποιητή Γιώργο Σουρή. Επίσης, στο «Μίλα μου απλά» κάνει την εμφάνισή του ως στιχουργός ο τότε ραδιοφωνικός μουσικός παραγωγός και νυν διευθυντής των κρατικών ερτζιανών Αντώνης Ανδρικάκης.

Ξεχωριστή στιγμή του άλμπουμ είναι η «φιλική» συμμετοχή του Γιάννη Πάριου σε δύο εκπληκτικά τραγούδια, εκ των οποίων το «Δε μπορώ πια να φωνάζω» είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Από εκεί και πέρα, είναι πολύ γνωστά τα «Φως (περισσότερο φως)», «Έχεις ένα τρόπο», το ομότιτλο και «Η σιωπή» που κατά τη γνώμη μου είναι ένα από τα καλύτερα ντουέτα που ηχογραφήθηκαν ποτέ.

Παραγωγός ήταν ο Ηλίας Μπενέτος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο PDR με ηχολήπτες τον Πάνο Δράκο και τον Γιάννη Παπαϊωάννου.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Φως (Μ. Λιδάκης)
2. Τρελή (Μ. Λιδάκης)
3. Έχεις ένα τρόπο (Ελ. Δήμου)
4. Σάββατο (Μ. Λιδάκης)
5. Δε μπορώ πια να φωνάζω (Γ. Πάριος)
6. Όλα τα ζητάς (Ελ. Δήμου)
7. Μάνα μου τουριστική (Μ. Λιδάκης)
8. Μίλα μου απλά (Ελ. Δήμου)
9. Η σιωπή (Ελ. Δήμου - Μ. Λιδάκης)
10. Αυτά που κρύβεις (Γ. Πάριος)

Άλλος ένας εξαιρετικός δίσκος, αφιερωμένος στη συμπλήρωση 40 ετών από το θάνατο του μεγάλου μας ποιητή Κωστή Παλαμά. Κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1984 με ερμηνευτές τον Γιώργο Νταλάρα, τη Δήμητρα Γαλάνη, την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τον αείμνηστο Διονύση Θεοδόση και παιδική χορωδία.

Η πρώτη παρουσίαση του έργου έγινε στις 2 Ιουλίου εκείνης της χρονιάς στο θέατρο του Λυκαβηττού στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών με τους ίδιους τραγουδιστές πλην της Αρβανιτάκη και την προσθήκη του Κώστα Καράλη και της Άλκηστης Πρωτοψάλτη.
Ο Μιχάλης Τερζής είχε μελοποιήσει Παλαμά και το 1976 στο δίσκο «Ύμνος και θρήνος για την Κύπρο», η μια πλευρά του οποίου περιλάμβανε ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου και η άλλη αντίστοιχα του σπουδαίου πνευματικού τέκνου της χώρας μας. Από αυτά, στο άλμπουμ που εξετάζουμε περιλαμβάνεται το «Γεια σας τριαντάφυλλα» που είχε τραγουδήσει το '76 η Άννα Βίσση.

Στον δίσκο που παρουσιάζουμε υπάρχουν εξαιρετικά τραγούδια, γεμάτα λυρισμό και μελωδικότητα. Μοναδική στιγμή το «μανεδάκι» του Γιώργου Νταλάρα στην «Ανατολή» και το υπέροχο «Το σπίτι που γεννήθηκα» με τον Διονύση Θεοδόση, χωρίς φυσικά να υστερούν τα υπόλοιπα.

Στο οπισθόφυλλο υπάρχουν φωτογραφικά πορτραίτα των συντελεστών, αυτούσιο το κείμενο που διάβασε ο Άκος Δασκαλόπουλος τη βραδιά της πρώτης παρουσίασης του έργου, καθώς και ευχαριστήριο σημείωμα του συνθέτη. Αμφότεροι ήταν και οι παραγωγοί του δίσκου, ενώ η ξυλογραφία του εξωφύλλου είναι του Κώστα Γραμματόπουλου. Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "Master sound" με ηχολήπτες τους Βασίλη Γεωργόπουλο (που έκανε και το remix), Χρήστο Μανωλίτση και Βαγγέλη Κουλούρη.

Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση της ορχήστρας επιμελήθηκε ο Μιχάλης Τερζής, με εξαίρεση τα τραγούδια της Γαλάνη που ήταν δουλειά του Κώστα Γανωσέλη.