Προηγούμενες στήλες

19 Ιουνίου 2008
5 Ιουνίου 2008
29 Μαΐου 2008
22 Μαΐου 2008
15 Μαΐου 2008
24 Απριλίου 2008
17 Απριλίου 2008
10 Απριλίου 2008
3 Απριλίου 2008
27 Μαρτίου 2008
20 Μαρτίου 2008
13 Μαρτίου 2008
6 Μαρτίου 2008
28 Φεβρουαρίου 2008
21 Φεβρουαρίου 2008
14 Φεβρουαρίου 2008
7 Φεβρουαρίου 2008
24 Ιανουαρίου 2008
10 Ιανουαρίου 2008
3 Ιανουαρίου 2008
27 Δεκεμβρίου 2007
20 Δεκεμβρίου 2007
13 Δεκεμβρίου 2007
6 Δεκεμβρίου 2007
29 Νοεμβρίου 2007
22 Νοεμβρίου 2007
15 Νοεμβρίου 2007
8 Νοεμβρίου 2007
1 Νοεμβρίου 2007
25 Οκτωβρίου 2007
18 Οκτωβρίου 2007
11 Οκτωβρίου 2007
4 Οκτωβρίου 2007
20 Σεπτεμβρίου 2007
13 Σεπτεμβρίου 2007
6 Σεπτεμβρίου 2007
26 Ιουλίου 2007
19 Ιουλίου 2007
12 Ιουλίου 2007
5 Ιουλίου 2007
28 Ιουνίου 2007
21 Ιουνίου 2007
14 Ιουνίου 2007
7 Ιουνίου 2007
31 Μαΐου 2007
24 Μαΐου 2007
17 Μαΐου 2007
10 Μαΐου 2007
3 Μαΐου 2007
26 Απριλίου 2007
19 Απριλίου 2007
5 Απριλίου 2007
29 Μαρτίου 2007
22 Μαρτίου 2007
15 Μαρτίου 2007
8 Μαρτίου 2007
1 Μαρτίου 2007
22 Φεβρουαρίου 2007
15 Φεβρουαρίου 2007
8 Φεβρουαρίου 2007
1 Φεβρουαρίου 2007
25 Ιανουαρίου 2007
18 Ιανουαρίου 2007
10 Ιανουαρίου 2007
3 Ιανουαρίου 2007
27 Δεκεμβρίου 2006
20 Δεκεμβρίου 2006

 


Λίνα Νικολακοπούλου

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008

Πόσο συχνά ονειρευόμαστε συντροφιά με ένα τραγούδι... Πόσες φορές μας αγγίζει ένας στίχος, μια μελωδία, μια φωνή και δημιουργεί ευχάριστες ή δυσάρεστες σκέψεις...
Στη στήλη αυτή, κάθε Πέμπτη, παρουσιάζουμε τραγούδια μιλώντας για το στίχο, τη μουσική και την ερμηνεία σε καθένα απο αυτά. Δεν είναι απαραίτητο να τα έχουμε λατρέψει, ίσως και να τα έχουμε μισήσει! Εξάλλου απ' το καλό κι απ' το κακό έρχεται η τέχνη...!

ΤΡΙΦΩΝΟ
ΝΑ Μ' ΑΓΑΠΑΣ
CD: ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΡΙΦΩΝΟ: 2008

Μπορεί να μας ταλαιπωρεί ο καιρός με τις ανυπόφορες θερμοκρασίες του, εμείς όμως δεν πτοούμαστε! Κάποιοι από εσάς έχετε ακόμα εξετάσεις (όπως κι εγώ), άλλοι κάνετε σχέδια για τις διακοπές σας ενώ αρκετοί τις απολαμβάνετε ήδη! Κουράγιο, ζέστη είναι, θα περάσει...

Την ευχάριστη έκπληξη του τραγουδιού "Να μ' αγαπάς" των Τρίφωνο σε στίχους της μοναδικής Λίνας Νικολακοπούλου προτείνει η στήλη για σήμερα:

Να μ' αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
να κοιταχτούμε λες κι ειν' γιορτή, Πρωτοχρονιά
να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά
γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ' όλα αυτά

Μακάρι να 'ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
στα μαξιλάρια και στο χαλί
να ξεχαστώ να μου λες πολύ
κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό

Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν, δεν μπορεί
τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν
και μ' αναμνήσεις μετά γυρνούν
μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν

Να μ' αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά (τα λάθη μου όλα)
στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά (μ' αρέσουν όλα)
δεν είν' ο κόσμος ιδανικός
για το ταξίδι είναι δανεικός
για να 'χει όνειρα να κάνει ο ενικός

Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί (να με φιλάς)
στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακάουτ της Δ.Ε.Η. (ως το πρωί)
και μέχρι νά 'ρθει ξανά το φως
αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν' ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή

Να μ' αγαπάς εαυτέ μου σ' έψαχνα παντού
κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου δίναν ραντεβού
απ' τα ακριβά μου στα πιο φτηνά
κι απ' τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Να μ' αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
να κοιταχτούμε λες κι ειν' γιορτή, Πρωτοχρονιά
να μου μιλάς σιγανά στ' αυτί
γιατί ακούνε τη νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί

Πλούσιοι στίχοι του τραγουδιού και αναπτύσσονται σε εφτά στροφές. Ίσως σε πρώτο επίπεδο να είναι κουραστικοί για να τους ακούσει, να τους εμπεδώσει και ενδεχομένως να ταυτιστεί μαζί τους κάποιος, αλλά έτσι είναι η Λίνα Νικολακοπούλου! Πληθωρική και εκφραστική.

Η στιχουργός ενώ φαίνεται να κάνει ένα κάλεσμα σε κάποιο άλλο πρόσωπο για να την αγαπά, τελικά με μια πιο προσεκτική ανάλυση βλέπουμε πως απευθύνεται στον ίδιο της τον εαυτό! Τον καλεί να σταθεί δίπλα της και να πορευτεί μαζί της, εξάλλου είναι ο μόνος που δε θα την προδώσει ποτέ. "Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν, δεν μπορεί", αφού η μία ακολουθεί μονίμως παράλληλη πορεία με την άλλη. Έτσι θέλει και η στιχουργός να συμβαίνει με τον εαυτό της, με τη συνείδησή, τις ανησυχίες, τα λάθη και τα σωστά της. Να συνυπάρχει αρμονικά (και όχι υποχωρητικά) μαζί τους.

Τα πιο συγκλονιστικά στιχάκια του τραγουδιού (τα οποία αποτελούν την αφορμή εξαιτίας της οποίας αναφέρομαι στο συγκεκριμένο κομμάτι σήμερα) είναι η διαπίστωση: "δεν είν' ο κόσμος ιδανικός / για το ταξίδι είναι δανεικός / για να 'χει όνειρα να κάνει ο ενικός". Δύσκολο πράγμα ο ενικός, τόσο αβάσταχτος πολλές φορές. Χρησιμοποιεί τους ανθρώπους και τις σχέσεις τους ως μέσο για την πορεία προς τον πληθυντικό, επιτυγχάνεται όμως ποτέ κάτι τέτοιο; Ή ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος (ή απλώς προορισμένος) να ζει μόνος του;

Στο "Να μ' αγαπάς" η Λίνα Νικολακοπούλου είναι εντελώς κλασσική, από τους πρώτους στίχους καταλαβαίνει κανείς ότι το τραγούδι είναι δικό της. Πέρα από τα χαρακτηριστικά γλωσσικά - εκφραστικά στοιχεία των στίχων, είναι εμφανής ο αγώνας της στιχουργού, μετά τόσα έμπειρα χρόνια αναζήτησης και προσπαθειών, να εξωτερικεύσει αυτά που την απασχολούν και τη φοβίζουν...

Ομολογώ πως μου λείπει να ακούσω τα λόγια της από μία "μεγάλη φωνή", όπως συνήθιζε στο παρελθόν (Αλεξίου, Πρωτοψάλτη κτλ.). Πλέον αυτές οι φωνές ακούγονται τόσο φτωχές χωρίς την ιδιότυπη ποιητική έκφραση της σπουδαίας στιχουργού...


Τρίφωνο

Το "Να μ' αγαπάς" είναι διασκευή του ταγκό "Gente que si" που έγραψε ο Carlos Libedinsky. Το ερμηνεύουν ο Νίκος Κουρουπάκης, η Ερωφίλη και ο Δημήτρης Υφαντής στον πρόσφατο δίσκο τους "Προσοχή Τρίφωνο" σε γενική επιμέλεια της Λίνας Νικολακοπούλου. Ελπίζω να αγαπήσετε το τραγούδι όσο κι εγώ...!

---
Περιμένω με χαρά τα δικά σας σχόλια στο loumproukos@musiccorner.gr
---



MC Team ID
  "Κλικ" για περισσότερα...