Πηγή Καφετζοπούλου.
Κούκλα μου γλυκιά, έχουμε την ίδια αγάπη για αυτό το μικρό μπαγλαμαδάκι που ...έγινε το ταξίδι μου, το πιο τρελό παιχνίδι μου...
Αρκετά καλή και ελπιδοφόρα η δουλειά της Πηγής Καφετζοπούλου, η οποία υπογράφει στιχουργικά τρία τραγούδια στο δίσκο "Μά'ισσα σελήνη" το ένα πιο ονειρικό από το άλλο!

Πανσέληνος νυχτιάς 14 προς 15 Ιανουαρίου.
Η πρώτη του νέου έτους.
Θέμα η σελήνη, η γόησσα που απόψε είναι γεμάτη.
Ανεβαίνω στην ταράτσα της πολυκατοικίας με ένα ποτήρι κονιάκ στο χέρι. Ψάχνω χώρο να σταθώ και να απολαύσω τη θέα. Σε αυτή τη μισητή και αγαπημένη ταυτόχρονα πόλη δύσκολα να χαρείς τον ουρανό. Βρήκα τη γωνιά που μου παρείχε ότι ζητούσα. Εστιάζω το βλέμμα μου σε κείνη και αφήνομαι. Εδώ ψηλά τη νιώθω πιο κοντά μου. Γύρω της υπάρχει ένα πέπλο, λεπτό, διάφανο. Την κοιτώ και θυμάμαι από πόσα διαφορετικά μέρη την έχω αντικρύσει στο παρελθόν. Πόσα έχει δει. Πόσα έχει ακούσει. Την έχω μάρτυρα όλων των γεγονότων μου. Ήταν παρούσα. Δε μίλαγε, μα βοήθαγε να γίνουν συγκλονιστικότερα. Ίσως σε κάποια από αυτά αν απουσίαζε εκείνη να μην τα είχα δημιουργήσει...

Τώρα την απολαμβάνω όπως ο θεατής την παράσταση. Όσο περνά η ώρα η ένταση από το χρώμα της γίνεται όλο και πιο έντονη. Με τραβά όπως το φως τις νυχτοπεταλούδες.

Την προσοχή μου τραβά μια παρέα που περνά ποδαράτη το απέναντι πάρκο και κάτι της τραγουδούν. Της ζητούν να μείνει μα εκείνη έχει κλειστά τα αυτιά και θα χαθεί σε λίγο, αργά - αργά για να δώσει τη θέση της στο ξημέρωμα.

Ανάθεμα στα φεγγάρια που αντί να με γοητεύουν με απογοητεύουν. Γιατί να μην έχουν μιλιά, να αποτρέψουν με φωνή δυνατή, τα λάθη μου; Γιατί να μην έχουν παλάμες, να χειροκροτήσουν δυνατά, τα σωστά μου;

Να σας μεταφέρω μια μικρή λεπτομέρεια που αφορά τoν ήχο από τα ζίλια που ακούμε σε όλες τις μουσικές του Νικόλα. Τι είναι αυτό που τα κάνει μοναδικά; Αυτά τα ζίλια που χρόνια τώρα γλυκάνουν σα σιρόπι και ξεσηκώνουν σαν αναδευτήρας! Λέει λοιπόν, μεταξύ άλλων, το σημείωμα στο ένθετο του δίσκου:

"...είναι αυτά που ακούγονται σε όλους τους δίσκους μου. Έχουν κατασκευαστεί στην Καππαδοκία προφανώς από κάποιο φθαρμένο σινί (ταψί), αφού υπάρχουν στην γανωμένη επιφάνειά τους ίχνη διακόσμησης και ήρθαν με τον κάτοχό τους στην Ελλάδα το 1922. Ο εγγονός (του κατόχου) που μας τα παραχωρούσε για τις ηχογραφήσεις μετακόμισε στην Αμερική...και τα πήρε μαζί του,...και είχε την ευγενή καλοσύνη να μας τα στείλει να τα χρησιμοποιήσουμε και τώρα. Έχουν ήχο μοναδικό... τα θεωρώ γούρι και προζύμι για κάθε καινούριο δίσκο μου".

Νίκος Παπάζογλου "Μά'ισσα σελήνη"
από το άλμπουμ "Μά'ισσα σελήνη"

Στους ίσκιους παίζουνε κρυφτό
της νύχτας οι εραστές
Όλοι αγαπούν εκείνη
που κάθε βράδυ γίνεται πιο όμορφη από χθες
με όνειρα τους ντύνει.

Μικρή φαντάζει γόησσα στο φως των αστεριών
η Μά'ισσα σελήνη
με μιας τους κλέβει το μυαλό
πλανεύτρα των καρδιών με όνειρα τους ντύνει.

Στους δρόμους παίζουνε κρυφτό
της νύχτας οι φωνές
που τραγουδούν για 'κείνη
ανήμπορες ανοίγουνε μεγάλες αγκαλιές
και της ζητούν να μείνει.