 |
|
|
|
|||
|
Πόσο
συχνά ονειρευόμαστε συντροφιά με ένα τραγούδι... Πόσες φορές μας
αγγίζει ένας στίχος, μια μελωδία, μια φωνή και δημιουργεί ευχάριστες
ή δυσάρεστες σκέψεις...
Για την τελευταία δημοσίευσή της πριν η στήλη τα ...μαζέψει και φύγει για διακοπές, επιλέγω ένα συγκλονιστικό τραγούδι από το πρόσφατο CD των Νατάσας Μποφίλιου, Θέμη Καραμουρατίδη και Γεράσιμου Ευαγγελάτου, το "Σ' έχω βρει και σε χάνω": Σ'
έχω βρει και σε χάνω Όπου
είσαι πηγαίνω Κάποιες
μέρες ακούω Σε
ρωτάω τι έχεις Προσπαθώ
να ξεχάσω Σ' έχω βρει και σε χάνω... Σ'
έχω βρει και σε χάνω Έχεις
γίνει συνήθεια Κάποιες
νύχτες στους δρόμους Στα
παλιά μας τα στέκια Τα φιλοσοφημένα στιχάκια ανήκουν στον ιδιαίτερα ταλαντούχο Γεράσιμο Ευαγγελάτο. Μιλούν για έναν μονόπλευρο έρωτα. Το ένα πρόσωπο απευθύνεται στο άλλο λέγοντας ότι δεν έχει φύγει από τη σκέψη του και κάνει πράγματα, όπως να πηγαίνει στα παλιά τους στέκια μήπως το συναντήσει ή πιστεύει πως βρίσκεται ακόμα μαζί του παρότι είναι καιρός που έχουν χωρίσει. Με λίγα λόγια, δε θέλει να παραδεχτεί πως δεν έχει θέση στη ζωή του και το γεγονός αυτό τον πληγώνει. Πάνω που νομίζει ότι τον βρήκε, εκεί ακριβώς τον χάνει... Ρίγος μου προκαλούν οι στίχοι "είν' αμάξια οι μόνοι / και οι σχέσεις τροχαία" και "είχα πει πως θ' αλλάξω / κι όσο αλλάζω σου μοιάζω"! Εκφράζουν φοβερές αλήθειες. Όντως, όσους είναι μόνοι μπορεί κανείς να τους παρομοιάσει με αυτοκίνητα που "στα καλά καθούμενα", τους σταματούν κάποιες τροχαίες σχέσεις και τότε "την πατάνε άσχημα"... Γι' αυτό σας συμβουλεύω να προσέχετε γιατί αυτά τα τυχαία είναι τα πιο δύσκολα να αντιμετωπιστούν! Είναι το στοιχείο του αιφνιδιασμού που φταίει. Επίσης τρομερή η διαπίστωση είναι πως όσο προσπαθεί κάποιος να αλλάξει, γιατί αυτό του ορίζει η λογική αλλά όχι το συναίσθημά του, τόσο τείνει να μοιάσει σε αυτό που έχει είτε ως πρότυπο είτε σε αυτό που θέλει να προσεγγίσει ή ακόμα και να εκδικηθεί. Δίνω τα θερμά μου συγχαρητήρια στο Γεράσιμο Ευαγγελάτο, επιτέλους άκουσα κι ένα τραγούδι με σοβαρές θέσεις που με έκανε να προβληματιστώ.
Ο Θέμης Καραμουρατίδης, ένας επίσης ταλαντούχος νέος δημιουργός, έχει συνθέσει μια πάρα πολύ όμορφη μελωδία για να συνοδεύει τα λόγια του τραγουδιού. Μπορεί να είναι μελαγχολική, όπως ορίζει το μήνυμα που βγαίνει απ' αυτό, είναι όμως εξαιρετική, χαλαρή στην αρχή κι ύστερα έντονη. Γενικά στο σύνολο του "Μέχρι το τέλος" έχει γράψει πολύ καλές μουσικές, φρέσκες, με ωραίο ρυθμό που σε κάθε περίπτωση σε παρασύρουν μαζί τους. Το "Σ' έχω βρει και σε χάνω" ερμηνεύει με πραγματικά μοναδικό τρόπο η Νατάσα Μποφίλιου, μια νέα έντεχνη φωνή με φοβερές δυνατότητες εξέλιξης. Αρχικά αισθαντική και μελαγχολική κι έπειτα θαρραλέα και επιθετική, η φωνή της εκφράζει στο έπακρο τα μηνύματα που θέλει να μεταφέρει ο στιχουργός στο συγκεκριμένο κομμάτι. Αυτό βέβαια συμβαίνει και στα υπόλοιπα του cd, τα οποία σας προτείνω ανεπιφύλακτα ν' ακούσετε, εξάλλου όπως γράφω και στα σχόλια για το "Μέχρι το τέλος", πρόκειται για τον καλύτερο δίσκο της χρονιάς! Παρόλο που θα σας χάσουμε τον Αύγουστο, ελπίζω το Σεπτέμβρη να σας ξαναβρούμε εδώ ξεκούραστους και δυνατούς! Για να ακούμε και πάλι συντροφιά όμορφα, ξεχωριστά τραγούδια... Καλό καλοκαίρι! --- |
|||
 |
|