Πόσο
συχνά ονειρευόμαστε συντροφιά με ένα τραγούδι... Πόσες φορές μας
αγγίζει ένας στίχος, μια μελωδία, μια φωνή και δημιουργεί ευχάριστες
ή δυσάρεστες σκέψεις...
Στη στήλη αυτή, κάθε Πέμπτη, παρουσιάζουμε τραγούδια μιλώντας
για το στίχο, τη μουσική και την ερμηνεία σε καθένα απο αυτά.
Δεν είναι απαραίτητο να τα έχουμε λατρέψει, ίσως και να τα έχουμε
μισήσει! Εξάλλου απ' το καλό κι απ' το κακό έρχεται η τέχνη...!
ΚΑΙΤΗ
ΓΑΡΜΠΗ
ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΕΡΑ
CD: ΑΡΧΙΖΩ ΠΟΛΕΜΟ: 1996
Ένα
παλιό τραγούδι της Καίτης Γαρμπή επιλέξαμε να παρουσιάσουμε
αυτή την εβδομάδα! Πρόκειται για το "Από δω και πιο πέρα"
από το "Αρχίζω πόλεμο":
Από
δω και πιο πέρα
κάθε μέρα που αλλάζει
θα το νιώθουμε φως μου
πως το πλοίο βουλιάζει
Από
δω και πιο πέρα
το γυαλί θα ραγίζει
από μια καλημέρα
που να πεις δεν αξίζει
Από
δω και πιο πέρα
θα σε βλέπω σαν φίλο
τι κι αν σε έχω δαγκώσει
του παράδεισου μήλο
Από
δω και πιο πέρα
το καρφί και το ξύλο
το 'να τ' άλλο θα αγγίζουν
και μετά θα χωρίζουν
Από
δω και πιο πέρα
νύχτα γίνεται η μέρα
Από
δω και πιο πέρα
θα μ' αρέσουνε κι άλλοι
μ' ένα βήμα θα φεύγω
πριν γυρίσω και πάλι
Από
δω και πιο πέρα
θα με δεις να δακρύζω
απ' αυτό που μου λείπει
τις στιγμές που σ' αγγίζω
Οι
στίχοι του Γιάννη Δόξα μιλούν για μια σχέση που έχει ενώ
έχει φτάσει στο τέλος της, ουσιαστικά δεν έχει τελειώσει. Κρύβει
συναισθήματα και απωθημένα που δε διστάζουν να εκδηλωθούν...
Ο
Δόξας έχει γράψει πληθώρα τραγουδιών, πολλά από τα οποία έχουν
γίνει επιτυχίες: "Η καρδιά σου πέτρα" και "Το φιλί
της ζωής" της Έλενας Παπαρίζου, "Με την πόρτα ανοιχτή"
του Αντώνη Ρέμου, "Το νου σου κύριε οδηγέ" του Θάνου
Καλλίρη κτλ.
Τη
μουσική στο "Από δω και πιο πέρα" υπογράφει ο Φοίβος.
Την εποχή που κυκλοφόρησε ο δίσκος "Αρχίζω πόλεμο" (1996),
ο δημοφιλής συνθέτης βρισκόταν στο απόγειο της καλλιτεχνικής του
έκφρασης, χωρίς να κουράζει και να επαναλαμβάνεται. Γενικά οι
δουλειές που έκανε εκείνη την εποχή με τη Γαρμπή ("Ατόφιο
χρυσάφι", "Ευαισθησίες") αλλά και οι συμμετοχές
του σε παλιότερους δίσκους της τραγουδίστριας, έβγαζαν το ένα
σουξέ μετά το άλλο. Οι επιτυχίες αυτές είχαν αυθεντικότητα και
δεν έμοιαζαν σε τίποτα άλλο, σήμερα όμως ο Φοίβος δυστυχώς αντιγράφει
τον εαυτό του...
Το
"Από δω και πιο πέρα" αποτελεί ένα από τα καλύτερα τραγούδια
που έχει πει η Καίτη Γαρμπή. Η ερμηνεία της τρυφερή, γεμάτη συναίσθημα,
καταφέρνει να μεταδώσει τη διάθεση των στίχων και της μελωδίας.
Δύο τραγούδια που επίσης θεωρώ πως είναι από τα καλύτερά της,
είναι το ζεϊμπέκικο "Μη με συγκρίνεις" του Κώστα Τουρνά
από το "Ατόφιο χρυσάφι" και η μπαλάντα "Εσένα μόνο"
του Δημήτρη Κοντόπουλου και του Νίκου Γρίτση από το "Έμμονες
ιδέες". Εξακολουθώ μέχρι και σήμερα ν' ακούω τις παλιές επιτυχίες
"Ο καφές", "Ως τον παράδεισο", "Πες το
με ένα φιλί", "Ακούω την καρδούλα σου", "Ναι,
υπάρχω εγώ" τα οποία αν συγκρίνω με το υλικό που έχει προτείνει
τα τελευταία 6-7 χρόνια, απογοητεύομαι...
Αξίζει
να ακούσει κανείς το εξαιρετικό "Αεράκι" από το άλμπουμ
"Αν ήτανε κυρίες" των 667. Μακάρι η Γαρμπή να είχε τραγουδήσει
ανάλογα κομμάτια... Ελπίζω στη δουλειά που θα κυκλοφορήσει σε
λίγο καιρό να μας εκπλήξει ευχάριστα (οι πληροφορίες μου λένε
ότι έχει έρθει σε επαφή με έναν πολύ σπουδαίο έντεχνο συνθέτη!).