Τα δισκογραφικά live της Ελένης Βιτάλη...
(συνέχεια...)

Θα μας ...επιτρέψετε να μείνουμε κι αυτή την εβδομάδα στα δισκογραφικά live της Ελένης Βιτάλη, συνδέοντας το παρελθόν με το σήμερα. Τον πρώτο της, δηλαδή, δίσκο από ζωντανή ηχογράφηση, "Χορέψτε γιατί χανόμαστε", στην πριν από "Το απέναντι μπαλκόνι" εποχή της ερμηνεύτριας με το "Ζωντανό Κύτταρο", που μόλις κυκλοφόρησε.

Ο δίσκος «Χορέψτε γιατί χανόμαστε», με χρονολογία έκδοσης το 1984, περιείχε δεκάξι λαϊκά και παραδοσιακά - χορευτικά, κυρίως - τραγούδια, τα περισσότερα από τους δίσκους που είχε στις αποσκευές της μέχρι τότε η Ελένη Βιτάλη: «Τσαντιράκι», «Άιντε και φύγαμε», «Τα δημοτικά της Ελένης», «Βάρα μου το ντέφι», «Και μαζί και μόνος». «Δε με πόνεσε κανείς», «Έξω ντέρτια και καημοί», «Ανοίξτε τα τρελάδικα», «Δεν ξανακάνω φυλακή», «Παίξε Χρήστο επειγόντως»... μερικοί τίτλοι τραγουδιών, απ’ αυτά που κύλησαν στα αυλάκια εκείνου του δίσκου.... Τότε, η Ελένη Βιτάλη ήταν μια καθαρόαιμη τραγουδίστρια πίστας με το ανάλογο ρεπερτόριο και στη δισκογραφία. Τραγουδούσε με επιτυχία τα λαϊκά της εποχής, "τραγούδαγε τα βράδια στα σκυλάδικα", όπως δεν κόμπλαρε να ομολογήσει αργότερα. Έτσι πάνω - κάτω πορεύτηκε μέχρι το 1989, όταν παρουσίασε "Το απέναντι μπαλκόνι". Δίσκος - σταθμός, δίσκος - στροφή, δίσκος ψυχής, με δυο λόγια, στον οποίο έχουμε αναφερθεί σε παλιότερο αφιέρωμα.

Επιστροφή τώρα στο σήμερα...
Γράψαμε και την προηγούμενη εβδομάδα για το νέο διπλό live άλμπουμ της Ελένης Βιτάλη, προερχόμενο από τις φετινές εμφανίσεις της στο "Κύτταρο". "Κύτταρο. Πότε υγιές, πότε αδιάθετο... Έτσι άφησα τη φωνή μου ζωντανή με τα καλά και τα κακά της. Ανθρώπινη", αναφέρει στο σημείωμά της. Στο "Ζωντανό Κύτταρο" - αυτός είναι ο τίτλος του cd - μαζί με τη Βιτάλη τραγουδούν ο Haig Yazdjian και η Αρετή Κετιμέ, συνοδοιπόροι της το χειμώνα που μας πέρασε και στη σκηνή. Κι από τραγούδια; Παραδοσιακά ("Τζιβαέρι", "Με γέλασαν μια χαραυγή", "Χαλασιά μου"), κάποια από "Το απέναντι μπαλκόνι" ("Πιο πολύ για μένα", "Η κιβωτός", "Εγώ τραγούδαγα", "Ένα χειμωνιάτικο πρωί") και, βέβαια, μια επιλογή - έξη τραγούδια γραμμένα από την ίδια - από τον πιο πρόσφατο δίσκο της, το "επτά... και να προσέχεις": "Χαραμάδα", "Αρκούδα", "Επτά", "Καράβια αραγμένα", "Στην αγκαλιά μου δεν κοιμούνται αγγελούδια", "Ανάμνηση".
Στο "Ζωντανό Κύτταρο" υπάρχουν και κάποια τραγούδια που σταμπάρισαν μια χρονική φάση της καριέρας της, όπως η "Ταχεία" του Τάκη Σούκα σε στίχους Νίκου Μπακογιάννη ή το "Μια γυναίκα μπορεί" του Χρήστου Νικολόπουλου και του Βασίλη Παπαδόπουλου. Υπάρχουν και τραγούδια που έχουν συμπεριληφθεί ξανά σε live δίσκους της Ελένης Βιτάλη, είτε στους "Δρόμους που αγάπησα" του '91 είτε στο "Προσκήνιο" του 2000. Όπως π.χ. "Το τραγούδι των γύφτων" του Διονύση Τσακνή (το πρωτόπε ο Γιώργος Κατσάρης το '92 στο δίσκο του "Μπαλαμός"), τα "Φεγγάρια" του Νότη Μαυρουδή και του Τάσου Σαμαρτζή, το "Και τι δεν κάνω" του Άκη Πάνου, το "Ξενάκι είμαι και θα 'ρθω" του Σταύρου Κουγιουμτζή...

Υπάρχουν και τραγούδια που απουσιάζουν ...αδικαιολόγητα και που όσοι αγαπάμε τη φωνή της θα θέλαμε πολύ να τα τραγουδήσει κάποια φορά ζωντανά. Όπως για παράδειγμα, τα "Αδέσποτα" ή τη "Ζωγραφιά" - σε δική της μουσική και στίχους - από το δίσκο της "Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γούλφ", όπως το "Γεια σου κύριε μενεξέ" από τον "Ήλιο τον ηλιάτορα" του Δημήτρη Λάγιου σε ποίηση Ελύτη, όπως το "Άσε με να λέω" από "Τα λαϊκά της Ελένης" με τον Τάκη Σούκα, όπως το δικό της "Κάθε σπίτι οχυρό" από το "Μπαλκόνι"... Και μαζί μ' αυτά τις "Ζωές από μετάξι" (Μαυρουδής - Σαμαρτζής) ή κάποια από τα τραγούδια του Σταμάτη Σπανουδάκη (δίσκος "Και μπήκαμε στα χρόνια") ή τα τραγούδια από τον ξεχασμένο δίσκο της με το Γιώργο Ανδρέου "Η πόλη που ονειρεύτηκα"...

Καλοδεχούμενο το "Ζωντανό Κύτταρο", καλοδεχούμενη - έτσι κι αλλιώς - η Ελένη Βιτάλη κάθε φορά που μας έρχεται, όπως εκείνη επιλέγει να 'ρθει. Οι ερμηνείες της αποτελούν μάθημα για τις νεότερες συναδέλφους της και κατάθεση αλήθειας για το ελληνικό τραγούδι. Ακούστε την πως "λέει" το παραδοσιακό "Με γέλασαν μια χαραυγή" και θα με θυμηθείτε. Στις φωτεινές στιγμές του δίσκου, το ντουέτο της με το Haig Yazdjian στο τραγούδι του "Η έρημος" με τους εξαιρετικούς στίχους του Νίκου Μωραΐτη, το παραδοσιακό αρμένικο "Η ξενιτιά" με τους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου (την πρωτόπε η Ελευθερία Αρβανιτάκη στα "Κορμιά και τα μαχαίρια") και το "Εις μνημόσυνον" (Αϊ γαρούφαλλό μου) τραγουδισμένο από την Αρετούλα.

Η Βιτάλη τραγουδά και την "Πριγκηπέσα" του Σωκράτη Μάλαμα και με την ερμηνεία της με έκανε να ακούσω με προσοχή ένα τραγούδι που έχω βαρεθεί να το ακούω τον τελευταίο καιρό σε διάφορους live ή μη δίσκους. Με την ευκαιρία, να σας μεταφέρω τη φήμη που θέλει την Ελένη Βιτάλη να συνεργάζεται δισκογραφικά με το Σωκράτη Μάλαμα στον επόμενο δίσκο του και για τους στίχους των τραγουδιών να έχει κληθεί ο Άλκης Αλκαίος!

Ο Haig Yazdjian ήταν υπεύθυνος για τις ενορχηστρώσεις στο "Κύτταρο", απ' τις οποίες απουσιάζει εντελώς το μπουζούκι!

Haig Yazdjian

Το ξανάλεω. Καλοδεχούμενο το "Ζωντανό Κύτταρο", όμως, η Ελένη Βιτάλη μας "χρωστάει" κι ένα δίσκο με τα κρυμμένα - ας το πούμε - τραγούδια της. Με την ερμηνευτική ωριμότητα που διαθέτει τώρα, θα τα ξαναγεννούσε...