Μανώλης Μητσιάς... live...

Μετράει αισίως σαράντα χρόνια παρουσίας στην ελληνική δισκογραφία. Και τα γιορτάζει φέτος με μια μεγάλη συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στις 14 Ιουνίου στις εννιά το βράδυ, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Μια συναυλία - σύνοψη της προσωπικής διαδρομής του Μανώλη Μητσιά από ένα χωριό της Χαλκιδικής, τα Δουμπιά, ως τον απανταχού ελληνισμό.

Η ερμηνευτική δεινότητα του Μητσιά ρίζωσε στα δημοτικά τραγούδια και την ψαλτική τέχνη, θέριεψε όμως και καρποφόρησε στο εύφορο χωράφι του λεγόμενου έντεχνου τραγουδιού και της μελοποιημένης ποίησης. Τον κορυφαίο μας ερμηνευτή, που υπηρέτησε ανυποχώρητα για σαράντα ολόκληρα χρόνια το καλό ελληνικό τραγούδι, θα συνοδεύσει στη σκηνή του Ηρωδείου μεγάλη λαϊκή ορχήστρα. Μαζί του θα βρεθούν φίλοι του δημιουργοί, που στάθηκαν δίπλα του όλα αυτά τα χρόνια και διαμόρφωσαν, ο καθένας με τον τρόπο του, την ερμηνευτική του ταυτότητα. Μαζί του, λοιπόν, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, η Μαρία Φαραντούρη, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Χρήστος Λεοντής, ο Λίνος Κόκοτος, αλλά και ο Κώστας Μακεδόνας. Τη σκηνοθετική επιμέλεια της συναυλίας "Από την Ελευσίνα στο Ηρώδειο" έχει αναλάβει ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, τη σκηνογραφία ο Αλέκος Φασιανός και το σενάριο των τραγουδιών ο Παύλος Αγιαννίδης.

Ο Μανώλης Μητσιάς ξαναβρέθηκε στο Ηρώδειο το καλοκαίρι του 2005 με την "Κιβωτό". Μια μουσική παράσταση, με τις υπογραφές του σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη και του γνωστού ζωγράφου Αλέκου Φασιανού, που αποτυπώθηκε σε ένα διπλό cd.

Αντιγράφω από το δελτίο τύπου:
Με φόντο την Ακρόπολη και με την "κάμερα της νύχτας" να καταγράφει μια βραδιά στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, λέξεις, μουσικές και εικόνες αναμετρήθηκαν, θαρρείς, με το παράστημα της κλασικής Αθήνας, κι έγιναν ένα, για να ορίσουν δίπλα στο μέτρο της αρχαιότητας εκείνο του ελληνικού τραγουδιού.
Σε αυτή τη μοναδική παράσταση στο Ηρώδειο, ποιητές του λόγου και της εικόνας, μελωδίες και στίχοι επιβιβάστηκαν στην κιβωτό των ονείρων, και οδήγησαν τους θεατές στο πέλαγος της ελληνικής μουσικής...

Οι συντελεστές της "Κιβωτού"...

Τι τραγούδησε ο Μανώλης Μητσιάς στην "Κιβωτό"; Συνολικά, τριάντα έξι τραγούδια μεγάλων ελλήνων συνθετών. Τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη ("Νύχτα μέσα στα μάτια σου", "Κράτησα τη ζωή μου", "Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές", "Μιλώ"), του Μάνου Χατζιδάκι ("Απόψε φθινοπώριασε", "Είμ' αετός χωρίς φτερά", "Η μικρή Ραλλού", "Ένας ευαίσθητος ληστής", "Ο Γιάννης ο φονιάς"), του Διονύση Σαββόπουλου ("Δημοσθένους λέξις", "Λαϊκός τραγουδιστής"), του Σταύρου Ξαρχάκου ("Σαββατόβραδο στην Καισαριανή", "Κλάψτε ουρανοί κι αστέρια", "Μάνα μου Ελλάς"), του Σταμάτη Κραουνάκη ("Ποιος αντέχει", "Λάμπα θυέλλης", "Ποτέ", "Βαλίτσα"), του Μάρκου Βαμβακάρη ("Τα ματόκλαδά σου λάμπουν"), του Βασίλη Τσιτσάνη ("Αχάριστη"), του Νότη Μαυρουδή ("Κάθε μια νύχτα"), του Δήμου Μούτση ("Ελευσίνα", "Αυτά τα χέρια"), του Λουκιανού Κηλαηδόνη ("Μη χτυπάς σ' ένα σπίτι κλειστό"), του Χρήστου Λεοντή ("Λούζεται η αγάπη μου"), του Θάνου Μικρούτσικου ("Πιρόγα"), του Κίκι Λέζεντριτς ("Το πάρτι", "Με το φορητό τον ουρανό μου")...

Λίγα χρόνια πριν την κυκλοφορία της "Κιβωτού", είχαμε τον πρώτο δίσκο του Μανώλη Μητσιά από ζωντανή ηχογράφηση. Ήταν το 2002 και ήταν ένα διπλό cd με τίτλο "Τα μεγάλα τραγούδια". Περιλάβανε 45 τραγούδια, απ' αυτά που θα μπορούσαν να ονομαστούν "μεγάλα", κυρίως από την προσωπική δισκογραφία του ερμηνευτή. Αναφέρω ενδεικτικά το "Κι αν ο αγέρας φυσά" σε ποίηση Σεφέρη από την "Τετραλογία" του Δήμου Μούτση, τον "Τσάμικο" από την "Αθανασία" του Μάνου Χατζιδάκι και του Νίκου Γκάτσου, το "1922" του Δήμου Μούτση και του Ν. Γκάτσου από "Το δρομολόγιο", "Το πάθος που διώκεται" σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου από την "Πολιτεία Γ'" του Μίκη Θεοδωράκη... Και μαζί μ' αυτά, τραγούδια μάλλον ξεχασμένα, όπως "Το πρώτο λεωφορείο" (Δ. Μούτσης - Γιάννης Λογοθέτης), "Επειδή σ' αγαπώ" & "Ποτέ ξανά" (Γιάννης Σπανός - Λευτέρης Παπαδόπουλος) από "Του καιρού τα ρέματα", "Χάρε σαν έλθεις" (Γιώργος Χατζηνάσιος - Γιώργος Κανελλόπουλος) από τις "Διαδρομές", παραδοσιακά μακεδονίτικα...

Αν δει κανείς προσεκτικά το περιεχόμενο των δύο παραπάνω δίσκων, θα διακρίνει μια εμμονή, θα λέγαμε, του Μητσιά σε κάποια τραγούδια, που καλό θα ήταν να είχαν αντικατασταθεί με άλλα, αφού η διπλή καταγραφή τους δεν απέχει πολύ χρονικά. Π.χ. "Ο Γιάννης ο φονιάς" ή το "Λούζεται η αγάπη μου" ή το "Μήλο μου κόκκινο", για να μείνουμε μόνο σ' αυτά...

Με αυτές τις δύο εκδόσεις, την "Κιβωτό" και "Τα μεγάλα τραγούδια", ορίζεται η live δισκογραφία του Μανώλη Μητσιά. Που δεν έκανε συμβιβασμούς στο ρεπερτόριό του. Που τραγούδησε κλασικά τραγούδια και σπουδαίους κύκλους τραγουδιών. Που δίνει και σήμερα το παρόν του είτε ηχογραφώντας καινούργιο υλικό, όπως στον πρόσφατο δίσκο του "Ένα τσιγάρο κι ένας ψεύτης" είτε συμμετέχοντας σε δισκογραφικές εργασίες άλλων, όπως στο "Φαγιούμ" του Νεοκλή Νεοφυτίδη ή στον "Κλόουν" του Νότη Μαυρουδή.

Υπάρχει ακόμα και ο δίσκος του '98 "Αιγαίο Αγιοπέλαγος". Πρόκειται για τη ζωντανή ηχογράφηση του ομότιτλου μουσικού έργου του Γιώργου Κατσαρού, σε ποίηση Δημήτρη Ιατρόπουλου και Ηλία Λυμπερόπουλου, με την ερμηνευτική συνδρομή του Μανώλη Μητσιά...