Πόσο συχνά ονειρευόμαστε συντροφιά με ένα τραγούδι... Πόσες φορές μας αγγίζει ένας στίχος, μια μελωδία, μια φωνή και δημιουργεί ευχάριστες ή δυσάρεστες σκέψεις...
Στη στήλη αυτή, κάθε Πέμπτη, παρουσιάζουμε τραγούδια μιλώντας για το στίχο, τη μουσική και την ερμηνεία σε καθένα απο αυτά. Δεν είναι απαραίτητο να τα έχουμε λατρέψει, ίσως και να τα έχουμε μισήσει! Εξάλλου απ' το καλό κι απ' το κακό έρχεται η τέχνη...!

Το τραγούδι "Παιδί ακόμα" από το ομότιτλο άλμπουμ της Ελένης Πέτα παρουσιάζουμε αυτή την εβδομάδα...

Ψάχνω να βρω μία διέξοδο φυγής
ένα σημείο επαφής, σημείο ζωής
Ψάχνω να βρω τα χρόνια μου τα παιδικά
που είχα δώσει δανεικά
στον χρόνο αυτόν τον πιστωτή, τον εμπρηστή

Που τα χρόνια μου έχει κάψει
και προσπάθησε ν' αλλάξει
τον εαυτό μου

Μα θέλω να μείνω παιδί ακόμα
θέλω να μείνω παιδί ακόμα
στην καρδιά και στην ψυχή
αφού δε γίνεται στο σώμα

Μα θέλω να μείνω παιδί ακόμα
θέλω να μείνω παιδί ακόμα
στην καρδιά και στην ψυχή
αφού δεν γίνεται να είμαι στο σώμα
παιδί ακόμα...

Θέλω μια νύχτα μες στον κόσμο να χαθώ
με την αγάπη οδηγό να ονειρευτώ
πως ξαναζώ τα χρόνια μου τα παιδικά
που είχα δώσει δανεικά
στον χρόνο αυτόν τον πιστωτή, τον εμπρηστή

Που τα χρόνια μου έχει κάψει
και προσπάθησε ν' αλλάξει
τον εαυτό μου

Τη μουσική του "Παιδί ακόμα" έχει γράψει ο Τάσος Παναγής και τους στίχους ο Αργύρης Αράπης. Τα λόγια μιλούν για κάποιον που ενώ μεγαλώνει βλέποντας το χρόνο να περνά αδίστακτος από πάνω και γύρω του, εκείνος "θέλει να μείνει παιδί ακόμα"...

Αφορμή για την επιλογή του συγκεκριμένου κομματιού στο οποίο αναφέρεται η σημερινή στήλη, αποτελούν οι (απότομες) αλλαγές που επήλθαν τελευταία στη ζωή του γράφοντος, τις οποίες ενώ προσπαθεί να διαχειριστεί, δε θέλει να χάσει την παιδικότητα και το ρομαντισμό του... Χωρίς βέβαια τούτο να σημαίνει πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει όταν τον εξαναγκάζουν οι καταστάσεις.

Στο κομμάτι τώρα... Το "Παιδί ακόμα" ερμηνεύει μοναδικά η Ελένη Πέτα, μία από τις πλέον αδικημένες σύγχρονες Ελληνίδες ερμηνεύτριες. Παρόλο που οι δημιουργοί των τραγουδιών του τελευταίου της δίσκου (Βαρδής, Κορκολής, Χατζηγιάννης, Αλεξίου κ.ά.) υπόσχονταν πολλά, τελικά το συνολικό αποτέλεσμα μάλλον απογοήτευσε. Ξεχωρίζουν στιγμές όπως το "Αυτό που μας δένει", "Σκότωσέ με ακόμα μια μέρα", "Επιμένει", "Ό,τι θέλεις" και το ομώνυμο, κανένα όμως δεν κάνει τη διαφορά. Να παρατηρήσουμε τη συμμετοχή της Χαρούλας Αλεξίου στους στίχους του "Ό,τι λείπει", το οποίο ατύχησε ως προς την ενορχήστρωση...

---
Περιμένω με χαρά τα δικά σας σχόλια στο loumproukos@musiccorner.gr
---