Πέρασε ένας μήνας ξεκούρασης και επιστρέψαμε εδώ, πιστοί στο διαδικτυακό μας ραντεβού!
Η στήλη συνεχίζει το μουσικό ταξίδι της, αν και από όσες δισκογραφικές δουλειές άκουσα το τελευταίο διάστημα δεν εντόπισα πολλά "λιμάνια" για να κάνω στάση.
Λίγα έως ελάχιστα τραγούδια είναι πλέον αξιοπρόσεκτα. Τα περισσότερα μοιάζουν μεταξύ τους και σου δίνουν την εντύπωση πως βγήκαν από το ίδιο εργοστάσιο.
Ζούμε στον κόσμο της ύλης, που καιρός για ουσία; Στιχουργοί, συνθέτες, ενορχηστρωτές, παραγωγοί, ερμηνευτές ψάχνουν το εύπεπτο, το εύκολο, το γρήγορο, το μπαμ και κάτω.

Material λοιπόν και όποιος αντέξει.

Για τη σεζόν που ξεκινά, επέλεξα να βγω από μια συγκεκριμένη φόρμα και να ακολουθήσω έναν γενικότερο τρόπο γραφής και σχολιασμoύ, αναφέροντας όλα όσα με κάνει να σκέφτομαι ο στίχος ενός τραγουδιού.

Όσο υπάρχουν τραγούδια (του εργοστασίου ή της ψυχής), θα υπάρχουν και θέματα ή όσο υπάρχουν θέματα θα υπάρχουν και τραγούδια;

Είναι οι γυναίκες (και όχι μόνο) συμφεροντολόγες ή ιδεαλίστριες στα θέματα σχέσεων; Το μέγεθος της καρδιάς ή του πορτοφολιού θα κρίνει την τελική επιλογή των συναναστροφών τους;

Material girl
Madonna

Άργησα να το καταλάβω πως we are living in a material world.
Είχα κάποιες υποψίες αλλά πίστευα ότι διατηρείται η σχετικότητα της ισορροπίας στις συνισταμένες χρήμα και συναίσθημα των ανθρωπίνων σχέσεων. Ήμουν εκ πεποιθήσεως υπέρμαχος του μότο "follow your heart". Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι ενώ αρχικά η άποψή μου με ικανοποιούσε, με την πάροδο των χρόνων με έκανε να νιώθω μέγιστο θύμα. Θύμα των καταστάσεων, θύμα των περιστάσεων, μα ασχημότερα, θύμα των συμπεριφορών του περιβάλλοντος μου.

Από τη στιγμή που άκουσα να μου λένε πως δεν πρέπει να έχουμε καλή συμπεριφορά γιατί αυτό προκαλεί τους άλλους να μας εκμεταλλευτούν, συνειδητοποίησα πως μάλλον ζω στο σαχλό ροζ συννεφάκι μου από το οποίο πρέπει να κατέβω σύντομα.
Φυσικά δεν πήγα στο άλλο άκρο υιοθετώντας material συμπεριφορά. Το σοκ με προσγείωσε κάπου στη μέση...

Αυτό άλλωστε δε συμβαίνει σε αρκετούς από εμάς; Μπαίνουμε στο παιχνίδι της ζωής ανυποψίαστοι και με την πρώτη χλαπάτσα κάνουμε επαναξιολόγηση απόψεων. Συμφέρον ή συναίσθημα; Επιλέγουμε όλοι στρατόπεδο; Ποιο από τα δύο έχει τους περισσότερους οπαδούς; Μήπως μια αναλογική ισορροπία και των δύο είναι η καλύτερη λύση;

Ξέρω αρκετούς που έπεσαν με τα μούτρα στο συμφέρον, το οποίο δεν είναι πάντα το χρήμα. Προφανώς το χρήμα είναι το συνηθέστερο επιχείρημα. Εξίσου δημοφιλή επιχειρήματα (μετά το χρήμα) είναι και η ανασφάλεια, η ανάγκη για πρακτικό δεκανίκι, η φοβία της μοναξιάς, η φοβία αυτογνωσίας, η συνήθεια κλπ. Το χρήμα είναι όμως στην κορυφή της λίστας.

Πόσο κακό είναι να το τοποθετείς εντός των προδιαγραφών και των απαιτήσεων που έχεις από τους άλλους; Γιατί θα πρέπει να κινείσαι με βάση την αγνότητα αφού κανείς από τους γύρω σου δεν είναι σε θέση να σου την ανταποδώσει; Και δεν είναι ειρωνικό, όταν σε κατηγορούν για έλλειψη αγνότητας άνθρωποι οι οποίοι ήδη έχουν "ξεπουληθεί" με άλλο πλην του χρήματος επιχείρημα αλλά δεν το μαρτυρούν ούτε στον εαυτό τους;

Κάποια αγόρια με φιλάνε, κάποια με αγκαλιάζουν και δε με ενοχλεί. Αν δε δίνουν την κατάλληλη πίστωση τότε φεύγω. Ο Κύριος Σωστός είναι αυτός που έχει τα μετρητά. Αγόρια έρχονται και φεύγουν αλλά αυτό δε με απασχολεί. Η εμπειρία με έκανε πλούσια και τώρα αυτά τρέχουν πίσω μου, έλεγε η Madonna στην αρχή της καριέρας της. Τότε που ήταν ακόμη μια άφραγκη χορεύτρια που προσπαθούσε να τραγουδήσει.
Μην πάει ο νου σας κατευθείαν στο αρχαιότερο των επαγγελμάτων. Δεν είναι μόνο τα υλικά αγαθά που αν δεν τα λάβεις τότε φεύγεις.

Έχω αρκετές γνωστές που είναι έτοιμες να χωρίσουν αν ο σύντροφός τους βγάλει το λουράκι από το οποίο τον τραβάνε και άλλες που μετέφρασαν την πίστωση σε συναισθηματική ασφάλεια. Αν έχουμε ως δεδομένο πως η πραγματική αγάπη δεν ζητά ανταλλάγματα ούτε υλικά ούτε και συναισθηματικά, αυτό αυτόματα δε βάζει όσους θέτουν όρο για αντάλλαγμα στην ίδια μοίρα;

Και στην τελική, αυτό δε βάζει στην ίδια μοίρα τις γυναίκες που ζητάνε ως αντάλλαγμα για τον έρωτα λεφτά και κοσμήματα με τις γυναίκες που ζητάνε πρακτική ασφάλεια (υδραυλικό-ηλεκτρολόγο-σύντροφο), παιδί για όλες τις δουλειές ή ότι άλλο ψάχνει η κάθε μία στο ίδιο καζάνι;

Γι' αυτό όσο θα ζούμε στον κόσμο των υλικών εγώ θα είμαι ένα κορίτσι της ύλης.
Κάποιες θα μεταφράσουν τη λέξη "ύλη" σε επιταγή, μετρητά, κοσμήματα, αυτοκίνητα.
Κάποιες, άλλες, θα τη μεταφράσουν σε βοηθητικό προσωπικό τύπου "δεν έχει λεφτά αλλά τον παντρεύομαι γιατί κουβαλάει τις σακούλες από το μάρκετ, θα γίνει καλός μπαμπάς, μου φτιάχνει το αμάξι, μου πλένει τα πιάτα, τον τρέχω γενικώς και δεν διαμαρτύρεται".

Ας δώσει ο καθένας στη λέξη "ύλη" τη δική του μετάφραση. Όμως όσο όλοι κάτι ζητάνε για αντάλλαγμα δεν είναι επιεικώς γελοίο να ακούω σχόλια για το που έχω κρύψει την αγνότητά μου;

Σε μια από τις σχετικά τελευταίες συνεντεύξεις της, είχα ακούσει τη Madonna να απαντά σε όσους χρησιμοποιούν πρόστυχους και άγριους χαρακτηρισμούς για τον τρόπο με τον οποίο έγινε μια από τις πλουσιότερες και δημοφιλέστερες γυναίκες στον πλανήτη "Κάποιοι με λένε σκύλα. Αν σκύλα είναι αυτή που ξέρει τι θέλει και με ποιο τρόπο να το αποκτήσει, τότε ναι είμαι"!

Σημείωση (πριν συνεχίσετε το διάβασμα των στίχων).
Μέσα στον πανικό της δισκοθήκης μου, αγνοείται το cd της κας Τσικόνε και οι στίχοι έχουν γραφτεί όπως τους θυμάμαι.
Αν κάποιος από σας έχει το σχετικό ένθετο από τα early '80s με κάποια διόρθωση και πληροφορίες για την παραγωγή του τραγουδιού, παρακαλώ μη διστάσει να μου τα στείλει στο martha@musiccorner.gr

---

Material girl

Some boys kiss me, some boys hug me
I think they're O.K.
If they don't give me proper credit
I just walk away

They can beg and they can plead
But they can't see the light, that's right
'Cause the boy with the cold hard cash
Is always Mister Right, 'cause we are

Living in a material world
And I am a material girl
You know that we are living in a material world
And I am a material girl

Some boys romance, some boys slow dance
That's all right with me
If they can't raise my interest then I
Have to let them be

Some boys try and some boys lie but
I don't let them play
Only boys who save their pennies
Make my rainy day, 'cause they are

Living in a material world
And I am a material girl
You know that we are living in a material world
And I am a material girl

Boys may come and boys may go
And that's all right you see
Experience has made me rich
And now they're after me, 'cause everybody's

---

Να περνάτε καλά και να τραγουδάτε όποτε βρίσκεται ευκαιρία...

Μάρθα Μανώλη
martha@musiccorner.gr

Το σκίτσο που συνοδεύει τη στήλη, είναι το έργο Drawing Hands του Escher.