Πρόκειται
για την τελευταία δισκογραφική δουλειά του Άκη Πάνου
με καινούργιο υλικό, η οποία κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 1982
με αποκλειστικό ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα και
ξεπέρασε τα «χρυσά» όρια των 50.000 αντιτύπων. Βγήκε καταμεσής
της αναβίωσης του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού που οφείλεται
κατά ένα μεγάλο ποσοστό στις διάφορες κομπανίες που δημιουργούνταν
τη συγκεκριμένη περίοδο (Αθηναϊκή, Ρεμπέτικη, Οπισθοδρομική
κ.α.) κι έκανε μεγάλη αίσθηση.
Σύμφωνα
με φήμες που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή, τα περισσότερα
τραγούδια του δίσκου (και ειδικά το ομότιτλο) προορίζονταν
για τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, καθώς ακουγόταν ότι
θα επέστρεφε στη δισκογραφία έπειτα από έξι και πλέον χρόνια
σιωπής. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε κι έτσι δόθηκαν στον
Νταλάρα, ο οποίος αποδεικνύει για πολλοστή φορά πόσο σπουδαίος
λαϊκός τραγουδιστής είναι. Ειδικά στο ομότιτλο, υπερβαίνει
τα όριά του με την «κορύφωση» στο τέλος του.
Το
ύφος των κομματιών δεν ξεφεύγει από το συνηθισμένο του συνθέτη
και στιχουργού. Λόγια «σκληρά» και πολλές φορές δηκτικά,
με βασικό τους θέμα τον κοινωνικό προβληματισμό και το νόημα
της ζωής. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το «Θέλω να τα πω»
αποτελεί μια συνέχεια του «Παρών» που είχε κυκλοφορήσει
ο Πάνου το 1977 με τον Μανώλη Μητσιά.
Το
ομότιτλο - και εξαιρετικά υψηλών απαιτήσεων - τραγούδι στην
αρχική του μορφή ήταν ζεϊμπέκικο, αλλά κατόπιν προτροπής
του Νταλάρα ο συνθέτης δέχτηκε να ηχογραφηθεί μόνον η πρώτη
στροφή ως μια «εισαγωγή» στο δίσκο κι εν συνεχεία να «κολλήσει»
δίπλα του το «Τούτος ο τάφος». Ολόκληρο το «Θέλω να τα πω»
όπως το είχε γράψει ο Πάνου ερμήνευσε για πρώτη φορά στη
δισκογραφία ο Λεωνίδας Βελής το 1983, μέσα από την «παρθενική»
του δουλειά «Πρώτη γνωριμία» με περιεχόμενο παλαιότερα τραγούδια
του συνθέτη σε δεύτερη εκτέλεση.
Το
«Θέλω να τα πω» είναι ένας πολύ καλός λαϊκός δίσκος, ο οποίος
έβγαλε αρκετά γνωστά κομμάτια. Πέρα από το ομότιτλο και
το «Τούτος ο τάφος», πασίγνωστο είναι και το «Χαροκόπου
1942-1953» («Εφτά νομά σ' ένα δωμά») το οποίο ακόμη και
σήμερα πρωταγωνιστεί σε πολλά νυχτερινά κέντρα και ιδίως
σε «ρεμπετάδικα». Επίσης, ακούστηκαν και τα «Άνοιξε Πέτρο»,
«Φέρε», «Ο δρόμος είναι δρόμος» και «Δεν είναι ο κόσμος
φίλος μου». Επίσης, καλές στιγμές είναι και τα «Όμορφο χαβά»,
«Ο εαυτός μου» και το «μισόλογο» «Αδιόρθω-αναρχί»!
Στο
οπισθόφυλλο υπάρχει ένα «αντιδραστικό» σημείωμα του Άκη
Πάνου, από το οποίο ξεχωρίζει η φράση «Δεν είναι τραγικό
αν σε καταλάβουν και δεν σε δεχτούν, τραγικό είναι να σε
δέχονται χωρίς να σε καταλαβαίνουν». Είναι σαφείς οι
υπαινιγμοί του δημιουργού σχετικά με το πέρασμα της ελληνικής
ποίησης στο τραγούδι μας, ένα κομμάτι της οποίας είναι πραγματικά
ακαταλαβίστικη για μια μεγάλη μερίδα συμπατριωτών μας...
Στο
δίσκο συμμετέχουν σπουδαίοι μουσικοί, όπως οι Λάκης Καρνέζης
και Κώστας Παπαδόπουλος στα μπουζούκια (σε κάποια τραγούδια
παίζει και ο Γιάννης Μπιθικώτσης, ανιψιός του αείμνηστου
Γρηγόρη), ο Μάριος Κώστογλου και ο Μπάμπης Λασκαράκης στις
κιθάρες, Ο Διονύσης (Νύσσος) Πανταζής στο μπάσο, ο Φίλιππος
Τσεμπερούλης στα πνευστά κ.α.
Η
ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον
Τάκη Φιλιππίδη και βοηθό τον Γιάννη Παπαϊωάννου.
Τα
τραγούδια του δίσκου
1. Θέλω να τα πω
2. Τούτος ο τάφος
3. Άνοιξε Πέτρο
4. Φέρε
5. Ο εαυτός μου
6. Προσευχή του καλού ραγιά
7. Χαροκόπου 1942-1953 (στις παράγκες)
8. Δεν είναι ο κόσμος φίλος μου
9. Όμορφο χαβά (Συμμετέχει χορωδία)
10. Για έλα κάθισε με μας
11. Έζησε με το τίποτα
12. Αδιόρθω-αναρχί (Συμμετέχει χορωδία)
|