Προηγούμενες στήλες

5 Οκτωβρίου 2007
28 Σεπτεμβρίου 2007
21 Σεπτεμβρίου 2007
14 Σεπτεμβρίου 2007
7 Σεπτεμβρίου 2007
27 Ιουλίου 2007
20 Ιουλίου 2007
13 Ιουλίου 2007
6 Ιουλίου 2007
29 Ιουνίου 2007
22 Ιουνίου 2007
15 Ιουνίου 2007
8 Ιουνίου 2007
1 Ιουνίου 2007
25 Μαΐου 2007
18 Μαΐου 2007
11 Μαΐου 2007
4 Μαΐου 2007
27 Απριλίου 2007
20 Απριλίου 2007
13 Απριλίου 2007
30 Μαρτίου 2007
23 Μαρτίου 2007
16 Μαρτίου 2007
9 Μαρτίου 2007
2 Μαρτίου 2007
23 Φεβρουαρίου 2007
16 Φεβρουαρίου 2007
9 Φεβρουαρίου 2007
2 Φεβρουαρίου 2007
26 Ιανουαρίου 2007
19 Ιανουαρίου 2007
12 Ιανουαρίου 2007
5 Ιανουαρίου 2007
29 Δεκεμβρίου 2006
22 Δεκεμβρίου 2006
15 Δεκεμβρίου 2006
8 Δεκεμβρίου 2006
1 Δεκεμβρίου 2006
24 Νοεμβρίου 2006
17 Νοεμβρίου 2006
10 Νοεμβρίου 2006
3 Νοεμβρίου 2006
27 Οκτωβρίου 2006
20 Οκτωβρίου 2006
13 Οκτωβρίου 2006
6 Οκτωβρίου 2006
29 Σεπτεμβρίου 2006
22 Σεπτεμβρίου 2006
15 Σεπτεμβρίου 2006
8 Σεπτεμβρίου 2006 1Σεπτεμβρίου 2006
28 Ιουλίου 2006
21 Ιουλίου 2006
14 Ιουλίου 2006
7 Ιουλίου 2006
30 Ιουνίου 2006
23 Ιουνίου 2006
16 Ιουνίου 2006
9 Ιουνίου 2006


Ένας δίσκος ήρθε απ' τα παλιά!
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε...!
Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια...

ΛΙΤΣΑ ΔΙΑΜΑΝΤΗ
«ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ Σ' ΑΓΑΠΑΩ» (MINOS MSM 313)

Ο πρώτος χρυσός δίσκος στην καριέρα της Λίτσας Διαμάντη, με πωλήσεις που ξεπέρασαν τις 50.000 αντίτυπα. «Κράχτης» για τη μεγάλη εμπορική επιτυχία του άλμπουμ ήταν το ομότιτλο κομμάτι, το οποίο ακόμη και σήμερα ακούγεται και τραγουδιέται στα διάφορα νυχτερινά κέντρα. Βεβαίως, εκείνη την εποχή (Οκτώβριος 1977) ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών από τις ...φεμινίστριες, ωστόσο αυτό ουδόλως απασχόλησε την εταιρεία και την τραγουδίστρια.

Η Διαμάντη μέχρι τότε είχε ήδη διαγράψει μιαν επιτυχημένη πορεία στο χώρο του τραγουδιού, αρχικά κάνοντας δεύτερες φωνές σε μεγάλα ονόματα που ανήκαν στην εταιρεία της κι από το 1965 και μετά σόλο καριέρα, με πασίγνωστα κομμάτια όπως «Συννεφιές», «Νύχτα στάσου», «Δεν υπάρχει ευτυχία» κ.α. Ωστόσο, με αυτό το δίσκο μπήκε για τα καλά στην εμπορική λογική κι ακολούθησε μια τετραετία γεμάτη χρυσές και πλατινένιες δουλειές.

Το «Άσε με να σ' αγαπάω» - όπως η ίδια ανέφερε χρόνια μετά σε συνέντευξή της - το τραγούδησε πριν το ηχογραφήσει στο νυχτερινό κέντρο "STORK" της Θεσσαλονίκης, γνωρίζοντας κάθε βράδυ την αποθέωση από τον κόσμο που της το ζητούσε συνεχώς. Έτσι, όταν κυκλοφόρησε σε δίσκο είχε ήδη γίνει γνωστό κι αυτό οπωσδήποτε βοήθησε στο να πουλήσει τόσα αντίτυπα.

Εκτός από το ομότιτλο, ακούστηκαν πολύ τα «Πάλι τρέλα πουλάς» και «Αλίμονο μας», ενώ υπάρχουν και ορισμένα «σλογκανοσουξεδιάρικα» κομμάτια του στυλ «Βρε με τέτοια εξυπνάδα και είσαι ακόμα στην Ελλάδα», «Γιώργο κάτσε στο σκαμνί κι απολογήσου» κ.τ.λ., ως απόρροια της επιτυχίας του «Όχι θα κάτσω να σκάσω» που τραγούδησε η ίδια το 1975 μέσα από το δίσκο της «Τα τσαχπίνικα».

Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Στέλιο Γιαννακόπουλο.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Άσε με να σ' αγαπάω (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
2. Οι κατακτήσεις παν καλά (Ν. Καρβέλα-Β. Τσιμπούλη)
3. Αλλιώς τα λες (Αλ. Χρυσοβέργη)
4. Αλίμονο μας (Ν. Ζαχά)
5. Πάλι τρέλα πουλάς (Β. Βασιλειάδη-Λ. Παπαγιαννοπούλου)
6. Σου 'λεγα θα φύγω (Β. Βασιλειάδη-Μ. Μπιζάνη)
7. Στάσου (Αλ. Χρυσοβέργη)
8. Γιώργο κάτσε στο σκαμνί (Λ. Μαρκέα-Γ. Μπόσινα)
9. Λίγο πολύ (Αλ. Χρυσοβέργη)
10. Μίλησε το παιδί (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
11. Το παρελθόν (Λ. Μαρκέα-Γ. Μπόσινα)
12. Με τέτοια εξυπνάδα (Ν. Καρβέλα-Β. Τσιμπούλη)


ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ
«ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΠΑΙΔΙΑ!» (LYRA 3744)

Πρόκειται για το δίσκο που ίσως περιέχει τις πιο πολλές από τις μεγαλύτερες και διαχρονικότερες επιτυχίες του συνθέτη από τη στιγμή που αποφάσισε να ερμηνεύει ο ίδιος τα τραγούδια του. Κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1979 και ουσιαστικά αποτελεί τη συνέχεια του «Καουμπόι» που είχε εκδοθεί ένα χρόνο νωρίτερα, αφού θεματικά και μουσικά τα δύο άλμπουμ μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό.

Στο «Ψυχραιμία παιδιά» ο Λουκιανός Κηλαηδόνης επικεντρώνεται σε θέματα επικαιρότητας της συγκεκριμένης εποχής, σχολιάζοντας και σατιρίζοντάς τα με το δικό του μοναδικό τρόπο. Τα μέτρα της κυβέρνησης, ο Χάρρυ Κλυνν που είχε αρχίσει να κάνει αίσθηση με τις δισκογραφικές του δουλειές, οι συνήθειες της νεολαίας, οι ντίσκο που εκείνο τον καιρό είχαν κάνει δυναμικά την εμφάνισή τους στη χώρα μας, το ποδόσφαιρο που μέσω της τηλεόρασης και «του Διακογιάννη τη φωνή» έμπαινε στα σπίτια όλων των Ελλήνων παρουσιάζονται από την οπτική γωνία του δημιουργού και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.

Παράλληλα, ο Κηλαηδόνης γράφει κι ένα τραγούδι για τη γέννηση της κόρης του Γιασεμής («Τζιν-τζιν-τζιν», βασισμένο σε ένα γερμανικό κομμάτι) που σήμερα είναι ηθοποιός και παίζει συνήθως στο πλευρό της μητέρας της, Άννας Βαγενά. Όσο για το "17 AMARYLLIDOS STR. BLUES", είναι το πολύ γνωστό «Πράσινο, βαθύ πράσινο» και πήρε αυτό τον τίτλο γιατί γράφτηκε στη συγκεκριμένη οδό.

Όσο για τα υπόλοιπα τραγούδια, ποιο να πρωτοαναφέρουμε: «Τα νέα μέτρα», «Αχ! Ρίτα», «Το ματς», «Πώς γεννιέται ο καμικάζι» είναι πασίγνωστα, διαχρονικά και αγαπημένα, οπότε το παραμικρό σχόλιο νομίζω ότι περιττεύει.

Πανέξυπνο το θέμα του εξωφύλλου με μικρά σκιτσάκια που αναπαριστούν τα τραγούδια του άλμπουμ, ενώ το αντίστοιχο του εσωφύλλου θα μπορούσε κάλλιστα να διακοσμεί ένα παιδικό δωμάτιο. Η παραγωγή ήταν του Γιώργου Μακράκη, η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο ERA με ηχολήπτη τον Γιάννη Κιουρκτσόγλου και το remixing στο στούντιο Polysound από τον Γιάννη Σμυρναίο.

Και κάτι τελευταίο: Τα «πνευστά» που ακούγονται στα «Νέα μέτρα» δεν είναι κανονικά όργανα, αλλά παιγμένα με το ...στόμα από τους συνεργάτες του Κηλαηδόνη!

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Τα νέα μέτρα
2. Έμπαινε Χάρρυ
3. Για ένα κλαρίνο
4. Επαγγελματικός προσανατολισμός
5. Αχ! Ρίτα
6. Η παρέα
7. Τζιν-τζιν-τζιν
8. Πώς γεννιέται ο καμικάζι
9. Στο ρυθμό της disco
10. Το ματς
11. 17 Amaryllidos str. Blues
12. Το θαύμα


ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
«ΕΓΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ» (MINOS MSM 404)

Πρόκειται για το δίσκο που ουσιαστικά κλείνει την περίοδο των μεταγλωττισμένων στα ελληνικά τραγουδιών από διάφορους ερμηνευτές. Ο Γιάννης Πουλόπουλος με τη μεταπήδησή του από τη LYRA στη MINOS το 1976 έγινε από τους «πιονέρους» αυτής της πολιτικής των εταιρειών και ηχογράφησε πολλά τέτοια κομμάτια, πέντε από τα οποία περιλαμβάνονται σ' αυτό το άλμπουμ που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1981. Οι πωλήσεις του δεν επεφύλασσαν την παραμικρή έκπληξη, καθώς υπερέβησαν κατά πολύ το «χρυσό» όριο των 50.000 αντιτύπων, συνηθισμένος αριθμός εκείνα τα χρόνια για τους «τοπ» τραγουδιστές.

Θέλω εδώ να κάνω μια παρένθεση και να εκφράσω την απορία μου για το πώς ο Πουλόπουλος δέχτηκε να παίξει αυτό το παιχνίδι της «μεταγλώττισης», καθώς μέχρι να ξεκινήσει ετούτη η ιστορία είχε τραγουδήσει σπουδαία πράγματα και είχε ήδη καθιερωθεί ως ένας αγαπημένος και μεγάλος ερμηνευτής.

Επιπλέον, δεν είναι από τους χαρακτήρες που συμβιβάζονται εύκολα και πρόκειται για έναν αυστηρά επιλεκτικό καλλιτέχνη, οπότε μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι από το 1977 μέχρι και το 1983 σε όλους τους δίσκους του (με εξαίρεση το άλμπουμ-αφιέρωμα «Μια φορά θυμάμαι» το 1982) υπήρχαν πάντα τουλάχιστον δύο τέτοιου είδους κομμάτια.

Εν πάση περιπτώσει, ο δίσκος που εξετάζουμε στην εποχή του έβγαλε πολλές επιτυχίες: «Υπάρχουν κάτι γράμματα», το ομότιτλο, «Σαν κόκκινο τριαντάφυλλο», «Πάρε με μακριά», «Πες πως μ' αγαπάς» και «Θα σε ξεχάσω». Ωστόσο, το τραγούδι που έμεινε διαχρονικό στο ρεπερτόριο του τραγουδιστή είναι το «Φίλε μου», που δεν έπαψε ποτέ μέχρι και σήμερα ν' ακούγεται είτε στα προγράμματα του ίδιου (μέχρι ν' αποσυρθεί από τη νύχτα και γενικότερα από το επάγγελμα), είτε στα αντίστοιχα συναδέλφων του.

Από τα μεταγλωττισμένα, το πιο γνωστό ηχητικά είναι το «Τώρα που σ' έχασα» το οποίο είναι ιταλικής προέλευσης κι έγινε μεγάλη επιτυχία σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω του Sergio Endrigo με τον τίτλο "Canzone per te". Ακόμη, υπάρχει κι ένα κομμάτι του Γάλλου Maurice Jarre.

Στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχει ένα μίνι φωτογραφικό άλμπουμ με αποσπάσματα από νυχτερινές εμφανίσεις του Πουλόπουλου. Η ενορχήστρωση και η διεύθυνση ορχήστρας είναι του Χάρη Ανδρεάδη, η παραγωγή του Σπύρου Ράλλη και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γαβριήλ Παντζή.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Υπάρχουν κάτι γράμματα (R. Arcusa-M. Calva-Ρ. Σοφού)
2. Εγώ για σένα τραγουδάω (Μ. Σουβατζή-Γ. Πουλόπουλου)
3. Σε παρακαλώ (J.M. Gallardo-Θ. Σοφού)
4. Σαν κόκκινο τριαντάφυλλο (Θ. Πολυκανδριώτη-Σ. Παππά)
5. Σε θέλω γύρισε (M. Jarre-Θ. Σοφού)
6. Τι μεγάλος καημός (J.L. Perales-Ρ. Σοφού)
7. Τώρα που σ' έχασα (S. Endrigo-Θ. Σοφού)
8. Πάρε με μακριά (Θ. Πολυκανδριώτη-Σ. Παππά)
9. Θα σε ξεχάσω (Γ. Μπιθικώτση-Σ. Μανέττα)
10. Πες πως μ' αγαπάς (Χ. Λυμπερόπουλου-Θ. Σοφού)
11. Δε μ' αγαπάς (Θ. Πολυκανδριώτη-Σ. Παππά)
12. Φίλε μου (Γ. Μπιθικώτση-Σ. Μανέττα)



MC Team ID
  "Κλικ" για περισσότερα...