Από τους ωραιότερους δίσκους της δεκαετίας του '70, μέσα από τον οποίο βγήκαν και αγαπήθηκαν ορισμένα πολύ όμορφα τραγούδια, τα οποία δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν τα ακούμε συχνά στα ραδιόφωνα μια και οι «υπεύθυνοι» περί άλλων τυρβάζουν. Ευτυχώς που αρκετοί από μας (όπως κι εγώ) έχουν επιλέξει να μην ανοίγουν ποτέ τη συγκεκριμένη συσκευή και όταν θέλουν ν' ακούσουν μουσική, βάζουν στο πικάπ τους ένα αγαπημένο βινύλιο και ταξιδεύουν...

Ο Μίμης Πλέσσας συνεργάζεται με τον εξαίρετο ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου και το «πάντρεμα» των δυο τους είναι κάτι περισσότερο από ιδανικό. Οι μελωδίες του συνθέτη κινούνται στο ύφος που είχε υιοθετήσει γράφοντας τα μουσικά θέματα των μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, προσαρμοσμένα ωστόσο στις απαιτήσεις μιας «καθαρής» δισκογραφικής δουλειάς κι όχι ενός soundtrack.

Ερμηνευτές είναι ο Αντώνης Καλογιάννης και η Πετρή Σαλπέα, δυο καλλιτέχνες με εντελώς διαφορετική πορεία στο χώρο καθώς ο πρώτος έκανε σπουδαία καριέρα κι άφησε πίσω του ορισμένα από τα ωραιότερα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ, ενώ η Σαλπέα χάθηκε σχεδόν αμέσως από το προσκήνιο. Πρόλαβε όμως να καταθέσει την πανέμορφη φωνή της και να συνδέσει το όνομά της με τον «Άγιο Φεβρουάριο» του Δήμου Μούτση, έναν από τους σημαντικότερους δίσκους όλων των εποχών...

Από το παρόν άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1973 ξεχώρισαν κι έγιναν γνωστά αρκετά κομμάτια, με πρώτο το υπέροχο ντουέτο «Κράτα το φιλί». Ακολούθησαν τα «Αχ ας εύρισκα τα λόγια», «Είμαι μικρός και σ' αγαπώ» και «Το ποτάμι», το οποίο είχε ακουστεί για πρώτη φορά το 1971 στο φιλμ «Θέμα συνειδήσεως» όπου πρωταγωνιστούσαν ο αείμνηστος Νίκος Κούρκουλος και η Μπέτυ Αρβανίτη.

Παραγωγός του δίσκου ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Το εξώφυλλο είναι της Μ. Κανδρεβιώτου, ενώ στο οπισθόφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες των δύο τραγουδιστών από το στούντιο και σημείωμα της εταιρείας γι' αυτή τη δουλειά. Παράλληλα, μέσα στη θήκη βρίσκουμε ένα δισέλιδο ένθετο με όλους τους στίχους των τραγουδιών.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Είμαι μικρός και σ' αγαπώ (Αντ. Καλογιάννης και χορωδία)
2. Τι γράμμα να σου στείλω (Αντ. Καλογιάννης)
3. Ήπια όλο το ποτήρι (Αντ. Καλογιάννης-Π. Σαλπέα)
4. Κράτα το φιλί (Αντ. Καλογιάννης-Π. Σαλπέα)
5. Το εξωκλήσι στ' ανοιχτά (Π. Σαλπέα)
6. Το ποτάμι (Αντ. Καλογιάννης)
7. Αχ, ας εύρισκα τα λόγια (Αντ. Καλογιάννης-Π. Σαλπέα)
8. Μην περπατάς χωρίς Θεό (Αντ. Καλογιάννης)
9. Ποτέ δεν βγήκα στη βροχή (Π. Σαλπέα)
10. Δεν μου τα 'δωσες τα χείλη (Αντ. Καλογιάννης-Π. Σαλπέα)
11. Πέρα σε κείνα τα νερά (Π. Σαλπέα-Αντ. Καλογιάννης)
12. Παλιά πολύ παλιά αγάπη μου η αγάπη (Αντ. Καλογιάννης)

Η παρουσίαση του συγκεκριμένου δίσκου που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1975 έχει να κάνει κυρίως με συναισθηματικούς λόγους. Κι αυτό γιατί στάθηκε η αφορμή για ν' ακούσω για πρώτη φορά την καταπληκτική και μοναδική φωνή της Μαρινέλλας σε μιαν ηλικία που σχεδόν μπουσουλούσα και καλά-καλά ακόμη δεν είχα μάθει να μιλάω!

Κάθε φορά που μπαίναμε στο αυτοκίνητο, στο μαγνητόφωνο έπαιζε μονίμως μια κασέτα που στη μια πλευρά είχε τα «Σμυρναίικα και λαϊκά» με τον Τόλη Βοσκόπουλο και στην άλλη το «Για πάντα», το οποίο σήμερα παρουσιάζω. Έτσι λοιπόν, ήταν φυσικό κι επόμενο τα τραγούδια αυτού του δίσκου να σημαδέψουν την παιδική μου ηλικία και αργότερα ν' αποτελέσουν μιαν από τις πρώτες μου αγορές βινυλίου 33 στροφών...

Όλα τα παραπάνω βεβαίως δεν σημαίνουν ότι τα κομμάτια που περιλαμβάνονται στο άλμπουμ δεν είναι καλά. Το αντίθετο, αφού μέσα από αυτό «βγήκαν» κάποιες από τις μεγαλύτερες και πιο διαχρονικές επιτυχίες της Μαρινέλλας, καθώς και ορισμένα τραγούδια που εκείνη την εποχή ακούστηκαν αρκετά. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν τα πασίγνωστα «Κι ύστερα», «Γιατί φοβάσαι» (ελληνική βερσιόν της παγκόσμιας επιτυχίας του Ντέμη Ρούσσου "From souvenirs to souvenirs"), «Κι απόψε τίποτα» και «Σαν κάποιος θίασος», ενώ στη δεύτερη τα «Αύριο» και «Πάλι ύπνος δε με πιάνει», το οποίο μαζί με το «Κι ύστερα» ηχογράφησε την ίδια χρονιά και ο Κώστας Χατζής στο άλμπουμ του «Δεκατρία τραγούδια».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιτυχία του «Κι ύστερα» ήταν τέτοια, που ένα χρόνο αργότερα (1976) συμπεριλήφθηκε στο περίφημο «Ρεσιτάλ» των Χατζή-Μαρινέλλας ως ένα από τα μόλις δύο «παλιά» τραγούδια που ακούγονται σ' αυτό (το άλλο είναι το «Τρελός ή παλικάρι» που είχε πρωτοπεί ο Χατζής στο «Ουαί»).

Επίσης, περιλαμβάνονται δύο κομμάτια του Γιώργου Κατσαρού που είχε τραγουδήσει η Μαρινέλλα στο δίσκο «Εγώ κι εσύ» ο οποίος είχε κυκλοφορήσει το Νοέμβριο του 1974. Πρόκειται για τα «Ούτε ένας» και «Ο τελευταίος μου σταθμός» που τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν συμπεριληφθεί αρκετές φορές σε συλλογές επιτυχιών της.

Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "Polysound" με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Οι ενορχηστρώσεις και η διεύθυνση της ορχήστρας είναι του Κώστα Κλάββα, με εξαίρεση τα τραγούδια των Γιώργου Κατσαρού, Γιώργου Κριμιζάκη και Χάρη Λυμπερόπουλου που τα επιμελήθηκαν οι ίδιοι οι συνθέτες.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Κι απόψε τίποτα (Στ. Ζαφειρίου-Πυθαγόρα)
2. Σαν κάποιος θίασος (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)
3. Κι ύστερα (Κ. Χατζή-Σ. Τσώτου)
4. Πόσα είδα (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)
5. Γιατί φοβάσαι (S. Vlavianos-R. Contandinos-Πυθαγόρα)
6. Αύριο (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)
7. Πάλι ύπνος δε με πιάνει (Κ. Χατζή-Σ. Τσώτου)
8. Κι όπως πάει (Χ. Λυμπερόπουλου-Σ. Τσώτου)
9. Κάναμε λάθη (Στ. Ζαφειρίου-Πυθαγόρα)
10. Ούτε ένας (Γ. Κατσαρού-Πυθαγόρα)
11. Ο τελευταίος μου σταθμός (Γ. Κατσαρού-Ηλ. Λυμπερόπουλου)
12. Σταμάτα κόσμε (Χ. Λυμπερόπουλου-Σ. Τσώτου)

Αυτός ο δίσκος που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1992, αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για τη «δεύτερη» καριέρα του Δημήτρη Μητροπάνου, η οποία (ποιοτικά τουλάχιστον) θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη. Και τούτο το λέω χωρίς καμία διάθεση ν' αναιρέσω όλα όσα πολύ σημαντικά είχε κάνει στα πρώτα 25 χρόνια της διαδρομής του, όμως τα τελευταία 15 πιστεύω ότι οι περισσότερες συνεργασίες του ήταν «μία και μία»...

«Υπεύθυνος» για τη συγκεκριμένη αλλαγή ήταν ο παραγωγός του σπουδαίου τραγουδιστή Ηλίας Μπενέτος, ο οποίος τον έπεισε ότι θα έπρεπε να κάνει ένα «άνοιγμα» σε άλλους συνθέτες από αυτούς που μέχρι τότε συνεργαζόταν. Το πρώτο έγινε με τον Μάριο Τόκα, σε μια περίοδο που ο Κύπριος συνθέτης είχε μια μακρά σειρά επιτυχημένων δίσκων με μεγάλα (και διαχρονικά τα περισσότερα) σουξέ.

Το αποτέλεσμα; Πωλήσεις άνω των 160.000 αντιτύπων, τέσσερις «δυνατές» επιτυχίες κι ένα τραγούδι - «ογκόλιθος»: «Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη», το οποίο έχει πάρει εδώ και χρόνια τη θέση του στα αθάνατα ελληνικά τραγούδια και θ' ακούγεται όσο υπάρχει μουσική σ' αυτόν εδώ τον τόπο. Τολμώ να εκφράσω την άποψη ότι είναι το καλύτερο κομμάτι που έγραψε ποτέ ο Τόκας, μέσα στα τόσα υπέροχα που μας έχει χαρίσει τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

Άλλες εξαιρετικές στιγμές του δίσκου είναι οι «Θάλασσες» (σε δεύτερη εκτέλεση μετά από εκείνη της Κωνσταντίνας το 1987), το «Μια στάση εδώ», το ομότιτλο και το «Κράτα καρδιά μου ενός λεπτού σιγή». Μεγάλα τραγούδια, μεγάλες ερμηνείες από τον κορυφαίο λαϊκό τραγουδιστή των τελευταίων 40 ετών, στον οποίο με την ευκαιρία θέλω να δώσω μέσα από την καρδιά μου τις καλύτερες ευχές μου για ταχεία ανάρρωση και να ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας που τον απασχολεί εδώ και δυο-τρία χρόνια...

Παραγωγός ήταν ο Ηλίας Μπενέτος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "Polysound" με ηχολήπτη τον Γαβρίλη Παντζή και βοηθούς τους Λευτέρη Νερομυλιώτη, Κωνσταντίνο Θεοφίλου και Δημήτρη Παπαθεοδώρου. Η ενορχήστρωση είναι του Νίκου Κούρου και στις δεύτερες φωνές ο Γιάννης Πάριος, η Σάντυ Λάμπρου και ο Δημήτρης Μαργετάκης.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Θάλασσες (Σ. Αλιβιζάτου)
2. Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη (Φ. Γράψα)
3. Πώς μου μιλάς (Φ. Γράψα)
4. Μια στάση εδώ (Φ. Γράψα)
5. Πάλι σε θυμήθηκα (Γ. Πάριου)
6. Η εθνική μας μοναξιά (Φ. Γράψα)
7. Κράτα καρδιά μου ενός λεπτού σιγή (Κ. Φασουλά)
8. Θα κουραστείς να παίζεις θέατρο (Α. Αργυρού)
9. Ένα παράπονο (Σ. Αλιβιζάτου)
10. Κοιμήσου (Α. Αργυρού)