Προηγούμενες στήλες

1 Φεβρουαρίου 2008
25 Ιανουαρίου 2008
18 Ιανουαρίου 2008
11 Ιανουαρίου 2008
4 Ιανουαρίου 2008
28 Δεκεμβρίου 2007
21 Δεκεμβρίου 2007
14 Δεκεμβρίου 2007
7 Δεκεμβρίου 2007
30 Νοεμβρίου 2007
23 Νοεμβρίου 2007
16 Νοεμβρίου 2007
9 Νοεμβρίου 2007
2 Νοεμβρίου 2007
26 Οκτωβρίου 2007
19 Οκτωβρίου 2007
12 Οκτωβρίου 2007
5 Οκτωβρίου 2007
28 Σεπτεμβρίου 2007
21 Σεπτεμβρίου 2007
14 Σεπτεμβρίου 2007
7 Σεπτεμβρίου 2007
27 Ιουλίου 2007
20 Ιουλίου 2007
13 Ιουλίου 2007
6 Ιουλίου 2007
29 Ιουνίου 2007
22 Ιουνίου 2007
15 Ιουνίου 2007
8 Ιουνίου 2007
1 Ιουνίου 2007
25 Μαΐου 2007
18 Μαΐου 2007
11 Μαΐου 2007
4 Μαΐου 2007
27 Απριλίου 2007
20 Απριλίου 2007
13 Απριλίου 2007
30 Μαρτίου 2007
23 Μαρτίου 2007
16 Μαρτίου 2007
9 Μαρτίου 2007
2 Μαρτίου 2007
23 Φεβρουαρίου 2007
16 Φεβρουαρίου 2007
9 Φεβρουαρίου 2007
2 Φεβρουαρίου 2007
26 Ιανουαρίου 2007
19 Ιανουαρίου 2007
12 Ιανουαρίου 2007
5 Ιανουαρίου 2007
29 Δεκεμβρίου 2006
22 Δεκεμβρίου 2006
15 Δεκεμβρίου 2006
8 Δεκεμβρίου 2006
1 Δεκεμβρίου 2006
24 Νοεμβρίου 2006
17 Νοεμβρίου 2006
10 Νοεμβρίου 2006
3 Νοεμβρίου 2006
27 Οκτωβρίου 2006
20 Οκτωβρίου 2006
13 Οκτωβρίου 2006
6 Οκτωβρίου 2006
29 Σεπτεμβρίου 2006
22 Σεπτεμβρίου 2006
15 Σεπτεμβρίου 2006
8 Σεπτεμβρίου 2006 1Σεπτεμβρίου 2006
28 Ιουλίου 2006
21 Ιουλίου 2006
14 Ιουλίου 2006
7 Ιουλίου 2006
30 Ιουνίου 2006
23 Ιουνίου 2006
16 Ιουνίου 2006
9 Ιουνίου 2006


Ένας δίσκος ήρθε απ' τα παλιά!
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε...!
Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια...

ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ
«ΑΛΗΘΕΙΕΣ» (MINOS MSM 206)

Στα μέσα του 1973 ο Άκης Πάνου συνεργάστηκε για πρώτη (και δυστυχώς τελευταία) φορά με τον Στέλιο Καζαντζίδη, γράφοντας έξι μοναδικά τραγούδια που έμειναν στην ιστορία και στις αρχές του 1974 κυκλοφόρησαν σε δίσκο 33 στροφών με τον τίτλο «Η ζωή μου όλη». Λίγο αργότερα, ο συνθέτης πήρε τα τέσσερα από τα έξι, έγραψε άλλα τέσσερα για τη Λίτσα Διαμάντη (καθώς είχε υπογράψει συμβόλαιο για να της δώσει κάποια τραγούδια), έδωσε από δύο στον Χρηστάκη και στον σχετικά άγνωστο Γιάννη Θυμάκη κι εξέδωσε ένα μεγάλο δίσκο με τίτλο «Αλήθειες».

Το να αναφερθώ στα τραγούδια που λέει ο Καζαντζίδης είναι εντελώς περιττό, αφού η ιστορία τα έχει κατατάξει στην κορυφή της λαϊκής μουσικής μας κι επιπλέον το είχα κάνει όταν παρουσίασα το άλμπουμ «Η ζωή μου όλη» μέσα από τη στήλη. Θα ήθελα να σταθώ σε κάποια από τα υπόλοιπα και ιδιαίτερα σε δύο που λέει η Διαμάντη: «Και τότε» και «Εκείνα που δε λέγονται». Στην εποχή τους δεν ακούστηκαν ιδιαίτερα, όμως αρκετά χρόνια αργότερα άρχισαν να κερδίζουν έδαφος και ειδικά το πρώτο αποτελεί «εθνικό ύμνο» για τους φίλους του λαϊκού τραγουδιού. Δεν υστερεί βεβαίως και το δεύτερο, ένα εξαιρετικό ζεϊμπέκικο που φέρει τη σφραγίδα του δημιουργού του και τη μοναδική φωνή της Λίτσας Διαμάντη.

Από εκεί και πέρα, πολύ καλή είναι η ερμηνεία του Θυμάκη στα «Η ζωή πικροθάλασσα» (σπουδαίο και «αδικημένο» κομμάτι) και «Το γιατάκι μου», ενώ τη δική του πινελιά βάζει ο αείμνηστος Χρηστάκης (Χρήστος Σύρπος) με δυο «αλέγκρο» τραγούδια. Το ένα από αυτά - «Η Κικίτσα»- ηχογραφήθηκε με την ίδια μουσική αλλά με διαφορετικούς στίχους δυο χρόνια αργότερα με τον τίτλο «Ο παίχτης» στο δίσκο «Μάθημα πρώτον», όπου κι εκεί το ερμήνευσε ο Χρηστάκης.

Στο οπισθόφυλλο ο Άκης Πάνου αναφέρει όλους τους συντελεστές του δίσκου τους οποίου κι ευχαριστεί «δια την συνεργασία». Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Μίσος (Στ. Καζαντζίδης)
2) Με φιλιά μερώνει μόνο (Λ. Διαμάντη)
3) Η ζωή μου όλη (Στ. Καζαντζίδης)
4) Το γιατάκι μου (Γ. Θυμάκης)
5) Εκείνα που δε λέγονται (Λ. Διαμάντη)
6) Η Κικίτσα (Χρηστάκης)
7) Οι μισοί καλοί (Στ. Καζαντζίδης)
8) Και τότε (Λ. Διαμάντη)
9) Τα όνειρα χτίζονται (Στ. Καζαντζίδης)
10) Αυτός που πέρασε (Λ. Διαμάντη)
11) Η ζωή πικροθάλασσα (Γ. Θυμάκης)
12) Μη ξηγιέσαι έτσι (Χρηστάκης)


ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΜΑΡΚΕΑΣ
«ΝΥΧΤΩΝΕΙ-ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ» (MINOS MSM 228)

Από τους λιγότερο γνωστούς και σχετικά σπάνιους σήμερα δίσκους 33 στροφών, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1974 με ερμηνευτές τη Λίτσα Διαμάντη και τον πολύ νέο τότε Δημήτρη Κοντολάζο. Πρόκειται για την τρίτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά του συνθέτη Λυκούργου Μαρκέα (έφυγε πρόωρα από τη ζωή το 1979) μετά το «Χαλάλι σου ζωή» το 1971 και τα «Ανθρώπινα και καθημερινά» το 1973, η οποία περιέχει «καθαρόαιμα» λαϊκά τραγούδια προορισμένα για πίστες νυχτερινών κέντρων.

Αυτό βεβαίως δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αρκετές καλές στιγμές στο άλμπουμ, αν και όχι ιδιαίτερα γνωστές. Ίσως να σας λένε κάτι τα «Είναι ο δεσμός μας σαν νικοτίνη» και «Προτιμότερο δραπέτες» που ερμηνεύει η Διαμάντη κι όσο για τα υπόλοιπα, θα πρέπει να είστε συλλέκτες για να τα γνωρίζετε. Η αλήθεια είναι ότι ο συγκεκριμένος δίσκος δεν ακούστηκε σχεδόν καθόλου, αφού ας μη ξεχνάμε ότι βγήκε λίγους μήνες μετά την πτώση της δικτατορίας και το πολιτικό τραγούδι βρισκόταν στις δόξες του...

Οπωσδήποτε το άλμπουμ δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας, αλλά ακούγοντάς το σήμερα διαπιστώνει κανείς ότι απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί «σαβούρα», όπως η συντριπτική πλειοψηφία των όσων μας σερβίρουν οι ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί...

Στο εσώφυλλο του δίσκου δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τους συντελεστές του (παραγωγός, ηχολήπτης κ.τ.λ.) παρά μόνο δύο φωτογραφικά πορτραίτα των τραγουδιστών.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Ειν' ο δεσμός μας σαν νικοτίνη (Πυθαγόρα) Λ. Διαμάντη
2) Προτιμότερο δραπέτες (Πυθαγόρα) Λ. Διαμάντη
3) Τι σου βρήκα (Πυθαγόρα) Λ. Διαμάντη
4) Χρειάζεται απόφαση (Πυθαγόρα) Δ. Κοντολάζος
5) Θα πάρω Πειραιώτη (Πυθαγόρα) Λ. Διαμάντη
6) Το πείραμα απέτυχε (Κ. Ρουβηνέτη) Δ. Κοντολάζος
7) Βρε μελαχρινή (Αλ. Σακελλάριου) Δ. Κοντολάζος
8) Και γαρδένιες να πετάτε (Πυθαγόρα) Λ. Διαμάντη
9) Μια χάρη σου ζητώ (Λ. Μαρκέα) Δ. Κοντολάζος
10) Τα μεγάλα ψάρια τρώνε τα μικρά (Δ. Τζεφρώνη) Δ. Κοντολάζος
11) Το παιδί (Πυθαγόρα) Λ. Διαμάντη
12) Για σκέψου φρονιμότερα (Λ. Μαρκέα) Δ. Κοντολάζος
13) Είναι κρίσιμη η ώρα (Πυθαγόρα) Λ. Διαμάντη


ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ
«ΠΑΙΞΕ ΧΡΗΣΤΟ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ» (MINOS MSM 443)

Το λαϊκό τραγούδι είχε πάρει για τα καλά τα «πάνω» του στις αρχές της δεκαετίας του '80 όταν ξεκίνησε η συνεργασία του Χρήστου Νικολόπουλου με τον Μανώλη Ρασούλη, η οποία πρόσφερε ανεκτίμητα «διαμάντια» στην ελληνική μουσική. Έτσι λοιπόν, μετά την επιτυχημένη πρώτη δουλειά τους στα τέλη του 1981 με τον τίτλο «Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει» (απ' όπου και το ομώνυμο μεγάλο σουξέ με τον Γιώργο Νταλάρα), έρχεται το καλοκαίρι του 1982 το «Παίξε Χρήστο επειγόντως» με ακόμη πιο μεγάλη επιτυχία!

Ο συνθέτης μετά τον «απογαλακτισμό» του από τον Στέλιο Καζαντζίδη εμπιστεύεται νέες - κι εκείνη την εποχή σχετικά άγνωστες - φωνές για τον συγκεκριμένο δίσκο και δικαιώνεται, αφού τα κομμάτια του ακούστηκαν πολύ και δύο από αυτά έχουν πάρει πλέον ξεχωριστή θέση στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού: Το ομότιτλο με τη μεγάλη φωνή της Ελένης Βιτάλη και το εξαιρετικό ζεϊμπέκικο «Με τα φώτα νυσταγμένα» (οι περίφημες «Νταλίκες») με τον Γιώργο Σαρρή, ο οποίος έκανε το «μπαμ» με το εν λόγω τραγούδι και καθιερώθηκε αμέσως, ασχέτως αν η πορεία του στα επόμενα χρόνια δεν ήταν ανάλογη των δυνατοτήτων του. Η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη που ένα χρόνο αργότερα «βάφτισε» με τον ίδιο τίτλο («Οι νταλίκες») τον πρώτο προσωπικό δίσκο του...

Εξάλλου, σ' αυτή τη δουλειά κάνει μιαν από τις πρώτες του δισκογραφικές παρουσίες ο Πασχάλης Τερζής ο οποίος λίγο νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει πάλι σε μουσική Νικολόπουλου τον πρώτο του δίσκο «Λέω», με μεγάλη επιτυχία κυρίως στη Θεσσαλονίκη. Εδώ λέει δύο τραγούδια που έγιναν αρκετά γνωστά και κυρίως «Το πιο παράξενο τραγούδι». Επίσης, συμμετέχει ο Δημήτρης Κοντογιάννης που είχε ήδη κάνει όνομα από τη συμμετοχή του στην «Οπισθοδρομική κομπανία».

Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia το Μάιο του 1982 με ηχολήπτη τον Μίμη Καννή. Στο οπισθόφυλλο υπάρχει ένα εκτενές σημείωμα του Μανώλη Ρασούλη, γραμμένο στη Νέα Υόρκη τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Παίξε Χρήστο επειγόντως (Ελ. Βιτάλη)
2) Με τα φώτα νυσταγμένα (Γ. Σαρρής)
3) Το πιο παράξενο τραγούδι (Π. Τερζής)
4) Ζούμε σε ψεύτρα εποχή (Ελ. Βιτάλη)\
5) Το είχες κάνει σχέδιο (Γ. Σαρρής)
6) Είπα να της πω ένα γεια (Γ. Σαρρής)
7) Καθόμουνα στο Λέντζου (Δ. Κοντογιάννης)
8) Η ζωή γυναίκα μοιάζει (Π. Τερζής)
9) Στα μέντιουμ θα πάω (Δ. Κοντογιάννης)
10) Ο Μάρκος και ο Ομάρ-Καγιάμ (Ελ. Βιτάλη)
11) Το ζεϊμπέκικο του Θεού (Γ. Σαρρής)
12) Όταν με κοιτάς στα μάτια (Ελ. Βιτάλη)
13) Ο σεΐχης (Δ. Κοντογιάννης)
14) Σαν το φονιά (Γ. Σαρρής)



MC Team ID
  "Κλικ" για περισσότερα...