Προηγούμενες στήλες

2 Μαΐου 2008
18 Απριλίου 2008
11 Απριλίου 2008
4 Απριλίου 2008
28 Μαρτίου 2008
21 Μαρτίου 2008
14 Μαρτίου 2008
7 Μαρτίου 2008
29 Φεβρουαρίου 2008
22 Φεβρουαρίου 2008
15 Φεβρουαρίου 2008
8 Φεβρουαρίου 2008
1 Φεβρουαρίου 2008
25 Ιανουαρίου 2008
18 Ιανουαρίου 2008
11 Ιανουαρίου 2008
4 Ιανουαρίου 2008
28 Δεκεμβρίου 2007
21 Δεκεμβρίου 2007
14 Δεκεμβρίου 2007
7 Δεκεμβρίου 2007
30 Νοεμβρίου 2007
23 Νοεμβρίου 2007
16 Νοεμβρίου 2007
9 Νοεμβρίου 2007
2 Νοεμβρίου 2007
26 Οκτωβρίου 2007
19 Οκτωβρίου 2007
12 Οκτωβρίου 2007
5 Οκτωβρίου 2007
28 Σεπτεμβρίου 2007
21 Σεπτεμβρίου 2007
14 Σεπτεμβρίου 2007
7 Σεπτεμβρίου 2007
27 Ιουλίου 2007
20 Ιουλίου 2007
13 Ιουλίου 2007
6 Ιουλίου 2007
29 Ιουνίου 2007
22 Ιουνίου 2007
15 Ιουνίου 2007
8 Ιουνίου 2007
1 Ιουνίου 2007
25 Μαΐου 2007
18 Μαΐου 2007
11 Μαΐου 2007
4 Μαΐου 2007
27 Απριλίου 2007
20 Απριλίου 2007
13 Απριλίου 2007
30 Μαρτίου 2007
23 Μαρτίου 2007
16 Μαρτίου 2007
9 Μαρτίου 2007
2 Μαρτίου 2007
23 Φεβρουαρίου 2007
16 Φεβρουαρίου 2007
9 Φεβρουαρίου 2007
2 Φεβρουαρίου 2007
26 Ιανουαρίου 2007
19 Ιανουαρίου 2007
12 Ιανουαρίου 2007
5 Ιανουαρίου 2007
29 Δεκεμβρίου 2006
22 Δεκεμβρίου 2006
15 Δεκεμβρίου 2006
8 Δεκεμβρίου 2006
1 Δεκεμβρίου 2006
24 Νοεμβρίου 2006
17 Νοεμβρίου 2006
10 Νοεμβρίου 2006
3 Νοεμβρίου 2006
27 Οκτωβρίου 2006
20 Οκτωβρίου 2006
13 Οκτωβρίου 2006
6 Οκτωβρίου 2006
29 Σεπτεμβρίου 2006
22 Σεπτεμβρίου 2006
15 Σεπτεμβρίου 2006
8 Σεπτεμβρίου 2006 1Σεπτεμβρίου 2006
28 Ιουλίου 2006
21 Ιουλίου 2006
14 Ιουλίου 2006
7 Ιουλίου 2006
30 Ιουνίου 2006
23 Ιουνίου 2006
16 Ιουνίου 2006
9 Ιουνίου 2006


Ένας δίσκος ήρθε απ' τα παλιά!
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε...!
Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια...

ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΪΝΔΡΟΥ - Κ. Χ. ΜΥΡΗΣ
«Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑ» (COLUMBIA 70159)

Ο μοναδικός «κύκλος τραγουδιών» στην καριέρα της Ελένης Καραΐνδρου, η οποία έκτοτε αφοσιώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στην ενασχόλησή της με τη μουσική επένδυση για κινηματογραφικές ταινίες, χαρίζοντάς μας μοναδικές στιγμές («Ταξίδι στα Κύθηρα», «Ο μελισσοκόμος», «Η τιμή της αγάπης» κ.α.).

Η σπουδαία δημιουργός εμφανίστηκε στο ελληνικά μουσικά πράγματα το 1969 ως «Ελένη Καρρά» με δύο τραγούδια σε στίχους του Νίκου Γκάτσου που ερμήνευσε η - επίσης πολύ νέα τότε - Δήμητρα Γαλάνη («Μια νύχτα σ' έχασα», «Ποια πόρτα να χτυπήσω»), ενώ ακολούθησαν άλλα δύο το 1970 με τον Μανώλη Μητσιά («Δεν είναι αυλή να δροσιστείς» και «Έλα αύριο βράδυ στις εννιά»). Φτάνουμε λοιπόν στο 1972, όταν πάνω σε στίχους του Κ. Χ. Μύρη (Κώστα Γεωργουσόπουλου) συνέθεσε τη «Μεγάλη αγρυπνία» για τη φωνή της Μαρίας Φαραντούρη.

Ωστόσο, η εποχή κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν. Η τραγουδίστρια βρισκόταν στο εξωτερικό από το 1967 λόγω της δικτατορίας και οι κασέτες με τη μουσική του έργου που είχε ηχογραφηθεί στην Αθήνα έφταναν στα χέρια της με άκρα μυστικότητα και μετά από πολλές περιπέτειες. Πάνω σ’ αυτά τα playback γράφτηκε η ερμηνεία της το 1973 στο στούντιο "Apple" του Λονδίνου, αλλά ο δίσκος κυκλοφόρησε μετά τη μεταπολίτευση και συγκεκριμένα στα μέσα του 1975, όντας ένας από τους ελάχιστους της τραγουδίστριας την εποχή εκείνη χωρίς τη συμβολή του Μίκη Θεοδωράκη.

Οι μελωδίες της Καραΐδρου είναι εξαιρετικές κι έχουν πολλά στοιχεία από το δημοτικό τραγούδι ως προς την ενορχήστρωση. Ακούγονται φλάουτο, κλαρίνο, βιολί, ζουρνάς, σαντούρι, μεταλλόφωνο, αλλά και βιολοντσέλο και μπουζούκι, σ' ένα φαινομενικά αταίριαστο συνδυασμό ο οποίος όμως ακούγοντας το δίσκο είναι ιδανικός. Η ερμηνεία της Φαραντούρη είναι άνευ σχολιασμού, ενώ οι στίχοι του Μύρη μιλούν (κυρίως με «υπόγεια μηνύματα») για τη δύσκολη εποχή που βίωναν οι Έλληνες καταμεσής της δικτατορίας. Ξεχωρίζουν «Τα Ελληνόπουλα», «Οι Έλληνες ένα καιρό», «Μη το ξυπνάτε» και «Αντινανούρισμα», χωρίς να υστερούν τα υπόλοιπα.

Παραγωγός ήταν ο Γιώργος Μακράκης και η ηχογράφηση έγινε με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη και βοηθούς τον Γιάννη Παπαϊωάννου και τον Γιώργο Τζάννες. Το εξαιρετικό εξώφυλλο είναι του Γιάννη Τσαρούχη, ενώ στο εσώφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες των τριών συντελεστών, σημείωμα της Ελένης Καραΐνδρου και αναλυτική αναφορά των μουσικών που παίζουν στο δίσκο.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Τα Ελληνόπουλα
2) Η αποκάλυψη
3) Τα «χαίρε»
4) Η άγονη γραμμή
5) ¶κου
6) Οι Έλληνες ένα καιρό
7) Μη το ξυπνάτε
8) Ο Κούτρης
9) Αυτοί που ξαγρυπνάνε
10) Αντινανούρισμα


ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ - ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
«ΤΡΟΠΑΡΙΑ ΓΙΑ ΦΟΝΙΑΔΕΣ» (LYRA 3728)

Από τις πιο σημαντικές δουλειές του Θάνου Μικρούτσικου πάνω σε ποίηση του Μάνου Ελευθερίου, με ερμηνευτές τη «μούσα» του συνθέτη Μαρία Δημητριάδη και τον Γιώργο Μεράντζα. Κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1977, σε μιαν εποχή που το πολιτικό ή «συνθηματικό» τραγούδι είχε αρχίσει να εξασθενεί μετά την «υπερκόπωση» του κόσμου από τη μεταπολίτευση κι έπειτα. Ωστόσο, πήγε πολύ καλά κι έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ιδιαιτέρως στη νεολαία που «αγκάλιασε» τα τραγούδια και γέμιζε τα γήπεδα στις συναυλίες του Μικρούτσικου.

Οι στίχοι του Ελευθερίου είναι «σκούροι» με έντονο το αίσθημα της μελαγχολίας (χωρίς να είναι «ψυχοπλακωτικοί») και οι περισσότεροι από αυτούς γράφτηκαν με αφορμή ένα πρόσωπο. Για παράδειγμα, το «Θάνατος από καημό» γράφτηκε την Πρωτομαγιά του 1969 σε μνήμη του Τσε Γκεβάρα, το «Ψηλά στα παράθυρα» το 1972 για τον Αλέκο Παναγούλη ως μια παραλλαγή σε στίχο του Μίλτου Σαχτούρη κ.τ.λ. Σχεδόν τα μισά από τα ποιήματα που μελοποίησε ο Μικρούτσικος ανήκουν στην ιδιωτική συλλογή «Τα ξόρκια» που είχε γράψει ο ποιητής το 1973.

Όσον αφορά την ερμηνεία, η Μαρία Δημητριάδη ούσα πλήρως εναρμονισμένη στο πνεύμα του συνθέτη είναι για ακόμη μια φορά εξαιρετική, ενώ πολύ καλός είναι και ο Γιώργος Μεράντζας ο οποίος ωστόσο χάθηκε σχεδόν αμέσως από το χώρο. Τα πιο γνωστά τραγούδια του άλμπουμ είναι «Η δίκοπη ζωή», ο «Νίκος Πλουμπίδης» και η «Ρόζα Λούξεμπουργκ» που είχε κυκλοφορήσει για πρώτη φορά σε δίσκο 45 στροφών το 1976 με ερμηνεύτρια πάλι τη Δημητριάδη.

Η παραγωγή ήταν της Κατερίνας Γεωργή και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Peter Mc Namee. Το εξώφυλλο είναι του Μάνου Ελευθερίου, ενώ στο εσώφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες των συντελεστών σημείωμα του Μικρούτσικου γραμμένο στις 15 Νοεμβρίου 1977 και στο οπισθόφυλλο οι στίχοι των τραγουδιών.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Νίκος Πλουμπίδης (Μ. Δημητριάδη)
2) Η δίκοπη ζωή Ι (Γ. Μεράντζας)
3) Είσαι η Πρέβεζα και το Κιλκίς (Μ. Δημητριάδη)
4) Θάνατος από καημό (Μ. Δημητριάδη)
5) Η κιβωτός (Γ. Μεράντζας)
6) Περίπατος στη Νιγρίτα (Μ. Δημητριάδη)
7) Ρόζα Λούξεμπουργκ (Μ. Δημητριάδη)
8) Ψηλά στα παράθυρα (Μ. Δημητριάδη)
9) Κώστας Μίχος (Μ. Δημητριάδη)
10) Τα παγώνια της θάλασσας (Μ. Δημητριάδη)
11) Δεν πηγαίνεις δεν γυρίζεις (Γ. Μεράντζας)
12) Όταν θα δεις καπνό (Μ. Δημητριάδη)
13) Η δίκοπη ζωή ΙΙ (Γ. Μεράντζας)


ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
«ΩΔΕΣ» (POLYDOR 2473109)

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μιαν απλή δισκογραφική δουλειά αλλά με ένα αριστούργημα, όπως άλλωστε οι περισσότερες του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Ένα έργο που κυκλοφόρησε σε όλο τον κόσμο και σημείωσε μεγάλη επιτυχία και στην Ελλάδα, ξεπερνώντας τις 100.000 αντίτυπα σε πωλήσεις. Κι όλα αυτά σε μιαν εποχή κυριαρχίας του λεγόμενου «εμπορικού» τραγουδιού, το οποίο όμως σε σχέση με την σημερινή κατάντια μοιάζει με ...συμφωνία του Μπετόβεν! Η ηχογράφηση του έργου έγινε το 1978 αλλά στη χώρα μας κυκλοφόρησε το 1980.

Ο διάσημος συνθέτης διασκευάζει γνωστά δημοτικά τραγούδια και διαλέγει για ερμηνεύτρια την Ειρήνη Παπά, η οποία με μία λέξη είναι συγκλονιστική στον τρόπο ερμηνείας της. Το ίδιο είχε συμβεί και το 1977, όταν είχε πάρει μέρος στη μελοποίηση των «Ελεύθερων πολιορκημένων» του Διονυσίου Σολωμού από τον Γιάννη Μαρκόπουλο. Από εδώ και πέρα, τα σχόλια δεν έχουν καμία σημασία και θα πούμε μόνο ότι αυτός ο δίσκος δεν θα πρέπει να λείπει από καμία δισκοθήκη.

Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου επιμελήθηκε τα πάντα σ' αυτό το έργο, από την παραγωγή (σε συνεργασία με τη SPHERIC) μέχρι την ενορχήστρωση και την εκτέλεση των οργάνων. Η ηχογράφηση έγινε στο "Nemo Studio" στο Λονδίνο με ηχολήπτη τον Keith Spencer-Allen και βοηθό την Marlis Duncklaou.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) 40 παλικάρια
2) Νερατζούλα
3) Χορός της φωτιάς
4) Οι Κολοκοτρωναίοι
5) Το ποτάμι
6) Οι ρίζες
7) Μοιρολόι
8) Ο Μενούσης



MC Team ID
  "Κλικ" για περισσότερα...