Ο
πρώτος δίσκος της - πιο ανθεκτικής όπως απέδειξε ο χρόνος
- κομπανίας του λαϊκού τραγουδιού, γέννημα μιας εποχής όπου
η μία ξεφύτρωνε μετά την άλλη. Αυτό βγήκε σε καλό, καθώς
αφενός μεν από τα «σπλάχνα» τους ξεπήδησαν τραγουδιστές
που αργότερα έκαναν σπουδαία καριέρα (λ.χ. η Ελευθερία Αρβανιτάκη
από την «Οπισθοδρομική») κι αφετέρου έφεραν στην επιφάνεια
ένα κομμάτι του λαϊκού τραγουδιού που ήταν λησμονημένο.
Το
άλμπουμ που εξετάζουμε κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1981
και περιλαμβάνει δώδεκα τραγούδια σε μουσική και στίχους
του Δημήτρη Χατζηδιάκου, σολίστα του μπουζουκιού
και τραγουδιστή της Αθηναϊκής Κομπανίας. Αμέσως έκανε
εντύπωση κι έβγαλε μεγάλες επιτυχίες στην εποχή του, όπως
τα «Επιστροφή», «Όταν έχω ντέρτια», «Στο τιμόνι που κρατάω»,
«Κι όλο κάνω γύρω-γύρω» και το «Σ' ένα άλμπουμ», το οποίο
ακούστηκε πολύ. Ωστόσο, το «κλου» του δίσκου είναι η συμμετοχή
της Χαρούλας Αλεξίου σε δύο τραγούδια που επίσης
έγιναν γνωστά: Το ομότιτλο και το «Έγινε βουλή ο καφενές».
Είναι
ένας γνήσια λαϊκός δίσκος με σύγχρονη θεματολογία και προσαρμοσμένος
στα μέτρα της εποχής του και όχι μόνο. Από την πρώτη στιγμή
είναι ολοφάνερο το μεράκι και η αγάπη των μελών της κομπανίας
για το λαϊκό τραγούδι και δεν είναι τυχαίο το επαινετικό
σημείωμα του μελετητή κι ερευνητή του ρεμπέτικου Κώστα Χατζηδουλή
που υπάρχει στο οπισθόφυλλο.
Να
σημειώσουμε ότι σ' αυτό το πρώτο άλμπουμ της η Αθηναϊκή
Κομπανία δεν είχε συμπληρωθεί, αφού υπήρχε μόνο μία τραγουδίστρια,
η σπουδαία Σοφία Εμφιετζή. Λίγους μήνες αργότερα,
εντάχθηκε στο σχήμα και η Βούλα Καραχάλιου κι έτσι
αυτό πήρε μια μορφή που κράτησε περίπου πέντε χρόνια.
Παραγωγός
του δίσκου ήταν ο Ηλίας Μπενέτος και η ηχογράφηση έγινε
στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη
και βοηθούς τους Γιάννη Παπαϊωάννου και Πέτρο Σιακαβέλλα.
Τα
τραγούδια του δίσκου
1) Επιστροφή
2) Αγαπητέ μου θείε Τάκη (Χ. Αλεξίου)
3) Όταν έχω ντέρτια
4) Τα βάσανα
5) Στο τιμόνι που κρατάω
6) Κάπου στο διάστημα
7) Κι όλο κάνω γύρω-γύρω
8) Μήπως θες να με πικάρεις
9) Σα νυχτοπούλι
10) Σ' ένα άλμπουμ
11)
Ζεϊμπέκικο
12)
Έγινε βουλή ο καφενές (Χ. Αλεξίου)
|